All Chapters of กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ: Chapter 1331 - Chapter 1340

หลังออกจากสนามกีฬา อิโตะ นานาโกะก็พาผู้ช่วยของเธอพร้อมกับสาวใช้อีกสองสามคนที่เธอพามาจากบ้านด้วยกลับโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชั่นแนลครอบครัวอิโตะได้จองห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีท ซึ่งเป็นห้องพักที่มีขนาดใหญ่สุดของโรงแรมโอลรัส อินเตอร์เนชั่นแนลไว้สองห้อง โดยจองล่วงหน้าไว้เป็นเวลานาน เนื่องจากนานาโกะจะเดินทางมาที่โอลรัส ฮิลล์ในครั้งนี้ในห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทที่จองไว้สองห้องนั้น นานาโกะจะพักอยู่ในห้องห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทหนึ่งห้องเพียงคนเดียว ในขณะที่โค้ช ผู้ช่วย รวมทั้งคนงานของเธอ ก็จะพักอยู่ในห้องเพรซิเด้นท์เชียลสวีทอีกห้องหนึ่งครอบครัวอิโตะได้ส่งคนไปที่โอลรัส ฮิลล์เมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้ว เพียงเพื่อจะเปลี่ยนห้องนอนในห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีทที่นานาโกะจะพักนั้นให้เป็นห้องฝึกซ้อมสำหรับนานาโกะโดยเฉพาะว่ากันว่าค่าปรับปรุงเปลี่ยนแปลงเพียงอย่างเดียวก็ใช้เงินไปหลายล้านดอลลาร์แล้ว ถ้ารวมค่าเช่าระยะยาวของห้องเพรสซิเดนท์เชียล สวีททั้งสองห้องนี้เข้าไปด้วยแล้ว ครอบครัวอิโตะคงใช้เงินอย่างน้อย ๆ สามถึงสี่ล้านดอลลาร์ เพื่อให้นานาโกะมาเข้าร่วมการแข่งขันชิงแชมป์ที่โอลรัส ฮิลล์ในครั้งนี้เห

ทันทีที่ฮิโรชิได้ยินดังนี้ เขารีบโพล่งออกไปว่า "ท่านประธานโปรดวางใจได้เลยครับ ผมไม่มีทางเปิดเผยเรื่องที่คุณจะบอกผมให้ใครรู้อย่างแน่นอน"ยาฮิโกะตอบด้วยความพึงพอใจว่า "ปัจจุบันโคบายาชิ ฟาร์มากำลังผลิตยาผงแก้โรคกระเพาะที่มีประสิทธิภาพดีเยี่ยมและมียอดขายที่ดีมาก ยิ่งไปกว่านั้นก็กำลังขยายตลาดออกไปสู่ตลาดโลกอย่างแข็งขัน ในปัจจุบันผู้คนมักมีอาการไม่สบายท้องในรูปแบบต่าง ๆ ดังนั้นตลาดสำหรับยาประเภทนี้จึงกว้างใหญ่มาก ทันทีที่ยานี้เปิดตัวไปทั่วโลก ก็จะมีผลกำไรต่อปีสูงถึงอย่างน้อย ๆ ก็หลายหมื่นล้านดอลลาร์อย่างแน่นอน"ฮิโรชิอุทานว่า "มีตลาดใหญ่ขนาดนั้นสำหรับยาแก้โรคกระเพาะด้วยเหรอครับ?”ยาฮิโกะตอบว่า "นี่เป็นเพียงการคาดคะเนเบื้องต้นของฉันเท่านั้น ฉันได้ขอให้ห้องปฏิบัติการเภสัชกรรมในมหาวิทยาลัยโตเกียว ทำการวิเคราะห์และเปรียบเทียบยาแก้โรคกระเพาะของโคบายาชิ ฟาร์มา กับยาแก้โรคกระเพาะที่ผลิตโดยบริษัทยาอื่น ๆ ที่มีอยู่ในท้องตลาด ซึ่งมีผลสรุปออกมาว่ายาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิเป็นยาที่ดีที่สุดในท้องตลาดจริง ๆ !”“ดังนั้นในอีกไม่นานนัก ยาแก้โรคกระเพาะโคบายาชิก็จะกลายเป็นยาแก้โรคกระเพาะชั้นนำของโลก ถ้าฉันต้

เมื่อยาฮิโกะได้ยินคำสัญญาของนานาโกะ เสียงของเขาก็อ่อนลงเล็กน้อยในขณะที่ถามว่า "แล้วลูกทานข้าวกลางวันหรือยังนานาโกะ?”นานาโกะตอบตามความจริงว่า "คุณพ่อผู้สูงส่งคะ พอหนูกลับมาจากสนามกีฬาก็ฝึกซ้อมต่อเลย ก็เลยยังไม่ได้ทานเลยค่ะ"ยาฮิโกะส่งเสียงพึมพำแล้วพูดว่า "ดีเลย ไหน ๆ ตอนนี้ก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว พ่ คิดว่าลูกควรขอให้จิโร่อยู่ทานมื้อกลางวันกับลูกด้วย การทำแบบนี้จะแสดงให้เห็นว่าลูกยายามอย่างเต็มที่ในการดูแลต้อนรับเขาแทนพ่อแล้ว"“ขอให้เขาอยู่ทานมื้อกลางวันด้วยเหรอคะ?”นานาโกะอดรู้สึกไม่เต็มใจอยู่เล็กน้อยไม่ได้เธอมักจะมีบุคลิกที่ดูเย็นชาอยู่เป็นประจำ เมื่อครอบครัวสอนเรื่องมารยาทของผู้หญิงนั้น เธอก็มักจะถูกสอนให้รักษาระยะห่างจากผู้ชายนอกบ้านเอาไว้ นอกจากนี้นานาโกะยังหมกหมุ่นอยู่กับศิลปะป้องกันตัวเป็นเวลาหลายปี เลยทำให้เธอไม่ค่อยได้พบปะกับผู้ชายเลยนอกเหนือจากสมาชิกในครอบครัวแล้ว นานาโกะไม่เคยนั่งทานอาหารสองต่อสองกับชายหนุ่มที่ไหนมาก่อนถึงแม้ว่าเธอจะโตเป็นสาวแล้วก็ตาม ขนาดฮิโรชิซึ่งเป็นผู้ช่วยของเธอแท้ ๆ ก็ยังไม่มีโอกาสได้นั่งทานข้าวตามลำพังกับเธอเลยแต่อย่างไรก็ตาม นานาโกะจับน้ำเสียงที

นานาโกะไม่คาดคิดว่าจะได้ยินเรื่องพี่ชายของจิโร่เสียชีวิตในโอลรัส ฮิลล์ เธอรู้สึกอายเล็กน้อย ดังนั้นจึงรีบพูดว่า "ขอโทษนะคะคุณโคบายาชิ ที่ฉันบังเอิญพูดเรื่องที่ทำให้คุณนึกถึงความทรงจำที่เจ็บปวด"จิโร่รีบโบกมือก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า "ไม่เป็นไรครับ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นเรื่องที่น่าหดหู่ใจมาก แต่คุณอิโตะก็ไม่ใช่คนอื่นคนไกลสำหรับผมเลย การได้เล่าเรื่องโศกเศร้าและเรื่องคับข้องใจให้คุณฟัง ก็ช่วยคลายความโศกเศร้าเสียใจให้ผมได้เหมือนกัน...”อันที่จริงจิโร่ไม่ได้รู้สึกเศร้าโศกอะไรเลย เมื่อนึกถึงอิจิโร่พี่ชายของเขา ในทางตรงกันข้ามเขากลับมีความสุขมากด้วยซ้ำความคิดของลูกชายคนโตที่สืบทอดธุรกิจของครอบครัวนั้น ได้ฝังแน่นอยู่ในจิตใจของชาวญี่ปุ่นมาโดยตลอดไม่ว่าตระกูลนั้นจะใหญ่หรือมีอำนาจสักเพียงใด ลูกชายคนโตก็จะสืบทอดธุรกิจของครอบครัวในที่สุด ถึงแม้ว่าความสามารถของลูกชายคนโตจะไม่ดีเท่าลูกชายคนรองหรือลูกชายคนอื่น ๆ แต่เขาก็ต้องลงเอยด้วยการเป็นหัวหน้าครอบครัว ส่วนน้อง ๆ ที่มีความสามารถก็จะกลายเป็นผู้ช่วยของเขาแทนเดิมทีนั้นชะตากรรมของจิโร่ก็คือการเป็นผู้ช่วยให้กับอิจิโร่พี่ชายของเขา เพื่อสืบทอดบริษัทโ

ออโรร่ายิ้มอาย ๆ ก่อนจะพูดอย่างเชื่อฟังว่า "หนูเข้าใจแล้วค่ะพ่อ หนูจะคอยดูแลปรมาจารย์เวดแล้วดื่มกับเขานิดหน่อย"ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า "ออโรร่า ผมต้องช่วยคุณดูดซึมพลังของยาวิเศษหลังทานอาหารเสร็จแล้ว ดังนั้นคุณไม่ควรดื่มเหล้าในตอนนี้นะครับ ถ้าคุณอยากดื่มกับผมจริง ๆ ก็รอให้ได้ตำแหน่งชนะเลิศก่อน แล้วเราค่อยมาดื่มด้วยกัน"ออโรร่ากัดริมฝีปากล่างด้วยความรู้สึกไม่มั่นใจอย่างมากแล้วพูดว่า "พูดตามตรงนะคะปรมาจารย์เวด ถ้าฉันต้องลงแข่งกับอิโตะ นานาโกะ ฉันมีความมั่นใจเพียง 20% เท่านั้นที่จะเอาชนะเธอได้ เพราะท้ายที่สุดแล้วนานาโกะมีความแข็งแกร่งและทรงพลังมาก เธอไม่มีคู่แข่งในคนที่อยู่รุ่นราวคราวเดียวกับเธอเลย"ชาร์ลียิ้มก่อนจะถามว่า "อิโตะ นานาโกะเป็นคนที่น่าทึ่งขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”ออโรร่าบอกว่า "อิโตะ นานาโกะเริ่มฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ตั้งแต่เธออายุห้าขวบ ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังได้อาจารย์ระดับสุดยอดของญี่ปุ่นคอยฝึกฝนให้เธอด้วย เธอได้ฝึกฝนทักษะการต่อสู้หลากหลายประเภท รวมทั้งซ่านโฉ่ว ศิลปะการป้องกันตัว คาราเต้ และแม้แต่ศิลปะการป้องกันตัวแบบผสมผสานที่เรียกว่าเจี๋ยฉวนเต้า เธอเป็นคู่ต่อสู้ที่มีคว