บททั้งหมดของ ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: บทที่ 951 - บทที่ 960

1292

บทที่ 951

สายตาของเจย์มองไปที่ชามที่แตกบนพื้น แล้วก็มีแววตาที่ทำอะไรไม่ถูก “ชามราคาเท่าไหร่? เดี๋ยวผมจ่ายให้”แองเจลีนโพล่งออกมาว่า “831 เหรียญ”เจย์มองเธออย่างสงสัย เขาอดไม่ได้ที่จะคิดว่านางมารร้ายคนนี้กำลังกลั่นแกล้งเขาด้วยเหตุผลบางอย่างที่เขาไม่อาจรับรู้ได้แองเจลีนยื่นมือที่เรียวสวยของเธอออกมา “จ่ายมาสิ!”เจย์รู้สึกลำบากใจ เขาไม่มีเงินเลยสักเพนนีเดียว แล้วเขาจะชดใช้ให้เธอได้อย่างไร?“ผมจะจ่ายให้คุณตอนที่ผมมีเงินนะ” เขากล่าวแองเจลีนโน้มไปข้างหน้า เธอยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ “คุณไม่มีเงินเลยเหรอ ให้ใจฉันมาสิ”เจย์มองเธออย่างหมดคำพูด “คุณคิดว่าผมมีค่าแค่ 831 ดอลล่าร์เหรอ?” เขาจงใจเน้นคำว่า ‘ดอลล่าร์’แองเจลีนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “ก็จริงนะที่เงิน 831 เหรียญคงไม่พอกับความหล่อของคุณหรอก เอาแบบนี้สิ ฉันจะให้เงินคุณ 831,224 ดอลลาร์ เป็นยังไงบ้าง?”เจย์ค่อนข้างมั่นใจว่านางมารร้ายคนนี้กำลังแกล้งเขาอยู่เขาจ้องเขม็งไปที่เธอด้วยสีหน้าเคร่งขรึมที่ดูเหมือนอยากจะพูดว่า ‘มียศถาบรรดาศักดิ์และความร่ำรวยไม่ควรทำตัวเหลวไหล ตกอับยากจนแค่ไหนอุดมการณ์ไม่เคยเปลี่ยน เจอกับอำนาจอิทธิพลมาข่มขู่ก็ไม่ยอมสยบ’“ไม่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 952

วินาทีที่เธอเห็นเขา เธอก็รู้ได้เลยว่าเขาได้สูญเสียความทรงจำไปไม่เช่นนั้น เขาคงไม่มองเธอด้วยสายตาที่ไม่แยแสและไม่คุ้นเคยเช่นนั้นคุณหมอพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “แล้วลิ่มเลือดนี้ก็ไปอยู่ในจุดที่ผิดปกติอย่างมากครับ ต้องดูแลให้เขาอย่าได้รับการกระทบกระเทือนหรือให้เขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงต่อการมีเลือดออกในสมองนะครับ”แองเจลีนรู้สึกเหมือนมีระเบิดเวลาวางอยู่บนร่างของเธอ“มีวิธีรักษาไหม?” แองเจลีนถามอย่างลำบากใจคุณหมอแนะนำว่า “บางทีเมื่อเวลาผ่านไป ก้อนเลือดอาจหดเล็กลงและหายไปเองได้ครับ ถ้าเราทำการผ่าตัดเปิดกะโหลกศีรษะออก มันอาจจะมีความเสี่ยงได้ครับ!”แองเจลีนยกมือขึ้นทันทีเพื่อหยุดเขา “เรื่องนั้นไม่จำเป็นหรอก”แองเจลีนไม่อาจทำใจที่จะให้เขาต้องผ่านความทรมานด้วยการเอาชีวิตของเขาไปวางไว้บนเส้นด้ายเพื่อช่วยให้เขาฟื้นความทรงจำกลับมาวันต่อมา เจย์ก็ค่อย ๆ ฟื้นจนได้สติขึ้นมาเขาเห็นแองเจลีนนอนหลับอย่างสบายอยู่ข้าง ๆ เตียงของเขา ไม่มีคำไหนสามารถอธิบายสีหน้าของเขาในตอนนี้ได้เลยระยะห่างระหว่างใบหน้าของพวกเขาใกล้กันมากจนมันได้ก้าวข้ามเส้นแบ่งทุกเส้นไปแล้วเขาขยับถอยแล้วก็พินิจพิเค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 953

แองเจลีนจ้องไปที่เขาด้วยสีหน้าที่พอใจอย่างมาก “แล้วจะเอายังไงต่อ? อยากทำงานให้ฉันไหม?”“ไม่” เขากัดฟันพูดผู้หญิงคนนี้ตรวจสอบประวัติความเป็นมาเขางั้นเหรอ?“ผมจะคืนในสิ่งที่ผมติดค้างคุณไว้ให้โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วกัน” เจย์ลุกขึ้นจากเตียงโรงพยาบาล เลิกผ้าห่มออก แล้วเดินออกไปแองเจลีนคอตกและรู้สึกถึงความพ่ายแพ้“แล้วพิมพ์เขียวล่ะ? คุณจะรับผิดชอบที่พิมพ์เขียวมันมีบางอย่างผิดพลาดไปตอนนี้เลยไหม?” แองเจลีนตะโกนใส่แผ่นหลังที่สูงตรงของเขาเจย์ยืนค้างอยู่ที่ประตู น้ำเสียงของเขามีความเกรี้ยวกราด “ผมมั่นใจว่าคุณต้องรู้ว่าผมไม่ได้เป็นคนทำมัน อย่าใช้วิธีสกปรกแบบนั้นเล่นงานผมเลย มันจะยิ่งทำให้ผมดูถูกคุณมากยิ่งขึ้น”แล้วเขาก็สะบัดแขนเสื้อและจากไปแองเจลีนโกรธจัดจนเตะเตียงของโรงพยาบาล “ภูมิใจอะไรนักหนา? คุณกล้าดียังไงดูถูกฉัน เจย์ อาเรส? ใครเป็นคนไล่ตามและเกลี้ยกล่อมฉันในตอนนั้นกันล่ะ? ให้ตายสิ!”หลังจากที่เจย์ออกจากโรงพยาบาลแกรนด์เอเซีย แองเจลีนก็กลับไปที่ห้องทำงานของประธานแกรนด์เอเซียในสภาพโทรมเมื่อเซย์นเห็นแองเจลีนเดินเข้ามาด้วยสีหน้าชอกช้ำ เขาม้วนกระดาษในมือเขาเก็บไปและเดินเข้าไ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 954

แองเจลีนกล่าวว่า “ไม่ใช่เพราะฉันไม่อยากจะทุบนายหรอกนะ แต่เป็นเพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างรอให้ฉันทำอยู่จนฉันไม่มีแรงเหลือที่จะจัดการกับนายแล้ว”เซย์นตกตะลึงแม้ว่าจะเจอกับพฤติกรรมที่แข็งกระด้างของเจย์มา แต่แองเจลีนก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่“ไปตามหาเขาเถอะ พี่เซย์น จัดหางานที่ง่ายกว่าให้เขา” แองเจลีนพูดพร้อมกับนวดบริเวณหว่างคิ้วของเธอ“เขาความจำเสื่อม แล้วก็ไม่ต่างอะไรเลยกับคนที่ไม่มีความรู้และโง่เขลาอย่างนาย”ด้วยเหตุนี้ ปมด้อยของเซย์นจากการที่ถูกเจย์กำหราบมานานหลายปีก็เจอความสมดุลในที่สุด “งั้นก็ดีเลย ฉันกำลังมองหาบอดี้การ์ดอยู่”แองเจลีนจ้องมองเขา “นายรู้แค่วิธีล่อลวงคนอื่นไปทั่วทั้งวัน เพื่อนของนายเป็นคนขี้เกียจหรือไม่ก็ไม่ทำธุรกิจหรืออาชีพที่ถูกต้องตามกฎหมายเลย และคนที่นาสไปมีปัญหาด้วยก็คือพวกโจรใต้ดินหรือไม่ก็พวกอันธพาลทั้งนั้น มันอันตรายเกินไปสำหรับเขาที่จะเป็นบอดี้การ์ดของนาย”เซย์นกระตุกปากของเขา “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันควรเอาเขาไปไว้ในพิพิธภัณฑ์และเอาเขาขึ้นแสดงเป็นหุ่นขี้ผึ้งไหม?” เขาพูดเสริมว่า “ถ้าฉันขังเขาไว้ในตู้ ฉันรับรองได้เลยว่าแม้แต้เส้นผมเส้นเดียวของเขาก้จะไม่หายไป”แองเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 955

“คุณหมายความว่ายังไงเหรอครับในปริมาณที่พอเหมาะพอควร?” นักข่าวถามด้วยความงุนงง“เมื่อเราพบเจอกับปัญหาที่ยากลำบาก เราต้องกล้ามากพอที่จะแบ่งปันความยากลำบากนั้นกับอีกคนหนึ่งมากกว่าแบกรับมันไว้คนเดียวแล้วก็ทรมานอยู่เงียบ ๆ น่ะค่ะ”เจย์จ้องมองไปที่แองเจลีนที่อยู่ในจออย่างเงียบ ๆ แล้วก็เผยแววตาสงสัยที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ยเธอแสดงให้เห็นถึงความรักที่ไม่เลือกต่อหน้าเขา แต่แสร้งทำเป็นว่ามีเกียรติและศักดิ์ศรีในระหว่างการสัมภาษณ์ช่างเป็นเจ้าแม่ดราม่าอะไรเช่นนี้!แล้วจู่ ๆ เซย์นปรากฏตัวขึ้นและนั่งลงข้าง ๆ เจย์เขาจ้องไปที่หน้าจอและตำหนิแองเจลีนอย่างตามอำเภอใจ “ฉันรู้จักนางพญาเสือตัวนี้ เธอเป็นจักรพรรดินีของอาณาจักรแกรนด์เอเซีย เธอรู้สิ่งต่าง ๆ ที่รอบด้านเธอหมดและเธอก็ยกยอตัวเองขึ้นอย่างยโสโอหัง เธอมีลูกน้องผู้ชายอยู่ในการควบคุมของเธอเยอะมาก ซึ่งพวกเขาจะทำทุกอย่างตามที่เธอสั่งพวกเขาให้”เจย์มองไปที่เซย์น มีไอความรู้สึกของความสูงส่งและความเยือกเย็นที่ไม่อาจเข้าถึงได้ปะปนอยู่ในดวงตาที่ลึกซึ้งและล้ำลึกของเขา“ไปให้พ้น” เสียงของเขาต่ำลงและน่ากลัวราวกับเสียงคำรามที่ลึกล้ำและเกรี้ยวกราดของสัตว์
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 956

เซย์นตอบหลับ “โรเซ็ต อาเรส นายก็แค่เรียกเธอว่าเซ็ตตี้น้อย”“โอเค”เจย์ออกไปหลังจากที่ทั้งสองแลกเบอร์โทรศัพท์เซย์นถอนหายใจและพูดอย่างไม่พอใจว่า “นายควรเป็นคนที่ขอร้องฉัน ทำไมฉันกลับรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่กำลังอ้อนวอนนายล่ะ?”หลังจากที่มอบหมายงานของเขา เซย์นก็ไปยังสวนบันทึกรักและรายงานกับแองเจลีนเซ็ตตี้น้อยก็บังเอิญอยู่ที่นั่นด้วยเช่นกันทันทีที่เซย์นเห็นเซ็ตตี้น้อย เขาพูดอย่างขี้โม้ว่า “ฉันเจอครูเปียโนของหนูด้วย เซ็ตตี้น้อย ฉันสัญญาว่าหนูจะชอบเขามากหลังจากที่เห็นเขา”หลังจากสามปี เซ็ตตี้ได้โตขึ้นจากลูกบอลขนอ้วนกลมเป็นคุณหนูผอมเพรียว เธอมีคิ้วและตาสวยสดใจรางกับฤดูใบไม้ร่วงที่มีเสน่น์ที่ทำให้ดูสวยมาก เธอสวมรองเท้าคู่สีขาวด้วยขายาวสวยซึ่งทำให้เธอมีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่โดยไม่สลัดความไร้เดียงสาและนิสัยร่าเริงของเธอในฐานะคุณหนูเลยเมื่อเธอได้ยินว่าเซย์นได้จ้างครูสอนเปียโนให้กับเธอ เซ็ตตี้น้อยก็บุ้ยปากและต่อต้านในทันที “หนูไม่อยากได้ครูสอนเปียโน ฟินน์ฝึกเล่นเปียโนกับหนูก็ได้”แองเจลีนดูเหมือนจะรู้อยู่แล้วและถามอย่างมีเลศนัยว่า “เขาตกลงเป็นครูของเซ็ตตี้ไหม?”เซย์นยืดอก “เธอคิดว่าพี่จะให
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 957

เจย์เดินเข้าไปหาเซ็ตตี้น้อยอย่างสง่างามและยืนตรงหน้าเธอ เขาพูดกับเธออย่างอ่อนโยนว่า “ถ้าหนูไม่ชอบให้ฉันเป็นครูสอนเปียโน งั้นฉันไปได้ทันทีเลยนะ หนูไม่เห็นต้องโมโหเลย”เซ็ตตี้น้อยมองเขาตาลุกวาว เธออยากที่จะเรียกเขาว่า ‘คุณพ่อ’ มาก ๆ แต่คุณแม่ของเธอได้บอกเธอว่าอย่าทำอะไรให้คุณพ่อโกรธเจย์ยืนขึ้นและมองไปที่ฟินน์อย่างขอโทษ “ผมคิดว่าคุณควรจะขอคนอื่นแล้วล่ะ”ขณะที่เจย์หันหลังเดินจากไป จู่ ๆ มือน้อย ๆ ก็จับที่เขาเจย์หันหลังและเห็นว่าเซ็ตตี้น้อยกำลังมองเขาด้วยตาลุกวาว เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่น่าสงสารว่า “คุณคะ หนูขอโทษ ได้โปรดอยู่เป็นครูของหนูเถอะนะคะ ตกลงไหม?”เจย์สะดุ้ง ประหลาดใจที่จู่ ๆ เซ็ตตี้น้อยก็เปลี่ยนท่าทีเขาไม่รู้ว่าทำไม แต่เมื่อเขาเห็นเซ็ตตี้น้อยร้องไห้ เขาก็ใจอ่อน “ตกลง”ฟินน์ถอนหายใจอย่างโล่งอกเซ็ตตี้น้อยดึงเจย์ไปยังห้องเปียโนอย่างเสน่หา ฟินน์เรียกพี่เลี้ยงเด็กให้มาอยู่ข้าง ๆ เขาและเตือนเธออย่างจริงจัง “มื้อเที่ยงของวันนี้ต้องอ่อน ๆ หน่อย แล้วก็ ครูสอนเปียโนคนนี้คือแขกผู้มีเกียรติ เพราะงั้นเราต้องดูแลเขาให้ดี”“ได้ค่ะ” พี่เลี้ยงตอบกลับจากนั้นฟินน์ก็ออกไปทำงานห้องเปียโน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 958

อย่าลืมว่า ครั้งหนึ่งพวกเขาเคยรักกันมาก ๆ จู่ ๆ เซ็ตตี้น้อยก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ “คุณคะ หนูขอเวลาครู่หนึ่งนะคะ”หลังจากนั้น เซ็ตตี้น้อยก็วิ่งลงไปยังชั้นล่างและทำชาเอิร์ลเกรย์ถ้วยโปรดของเจย์ให้เขาก่อนที่จะนำมันขึ้นมาชั้นบน“คุณคะ ดื่มชาสักหน่อยนะคะ”เจย์งงเล็กน้อยพร้อมกับยิ้ม “ขอบคุณนะ”เจย์ยังคงตระหนักถึงสิ่งที่เขาทำอยู่ตรงนั้น หลังจากที่ดื่มชา เขาก็นั่งบนเก้าอี้เปียโนพร้อมกับมือเรียวทั้งคู่ของเขาวางบนแป้นงาช้าง เขาพูดว่า “ฉันคิดว่าฉันจะลองเล่นเพลงRed Spider Lily นี่”เซ็ตตี้น้อยดีใจมาก “เยี่ยมไปเลยค่ะ”เจย์หลับตา ท่วงทำนองที่คุ้นเคยกำลังเล่นในหัวของเขาบางทีมันอาจเป็นเพราะความจำที่พิเศษของเขาที่เขามีเนื้อเพลงทั้งหมดถูกจดจำในความคิดบางทีมันอาจเป็นความทรงจำที่ห่างเหินที่นำทางมือของเขา ทำให้เขาเล่นทั้งเพลงได้อย่างไหลลื่นเซ็ตตี้น้อยปรบมือให้กับเขา “คุณคะ คุณเล่นเพลงนี้ได้ดีมากเลย”เมื่อเจย์เล่นเพลง Red Spider Lily ท่วงทำนองหนักแน่นและเต็มเปี่ยม ฟังดูมั่นใจและสง่างามมันเป็นครั้งแรกที่เซ็ตตี้น้อยได้ยินพ่อของเธอเล่นเพลงนั้น เธอเปล่งเสียงออกมาว่า “เพราะงั้น นี่คือวิธีที่ค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 959

เซ็ตตี้น้อยไม่เต็มใจ “คุณคะ พรุ่งนี้คุณจะมาไหม?”เจย์ตอบกลับว่า “มาสิ”“คุณคะ หนูของเบอร์ของคุณได้ไหมคะ ได้โปรด?”“ได้อยู่แล้ว” เจย์กล่าวขณะที่ให้เบอร์โทรศัพท์ของเขากับเธอเซ็ตตี้น้อยกอดเขา “คุณคะ พรุ่งนี้มาเร็วหน่อยนะคะ”“ก็ได้” เจย์ลูบผมสลวยของเซ็ตตี้น้อย รู้สึกอบอุ่นข้างในเขารู้สึกแปลก ๆ ทำไมลูกชายของเขาเองไม่ให้การดูแลกับเขาแบบนี้บ้างนะ?หลังจากที่ออกจากโฮไรซอน คอลเลอร์ เจย์ก็เรียกแท็กซี่และรีบออกไปยังอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนมันเป็นระยะทางที่ค่อนข้างไกลจากเมืองอิมพีเรียลไปยังนอกเมืองในตอนที่เขากังวลเรื่องค่าโดยสาร โทรศัพท์ของเขาก็ดัง มันเป็นการแจ้งเตือนเกี่ยวกับการโอนเงิน มันมาจาก “สตรีแห่งจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดง’สตรีแห่งจักรวรรดิไรอาทิตย์อัสดงได้ทิ้งข้อความว่า ‘ครูเบนคะ ดิฉันคือคุณแม่ของเซ็ตตี้น้อย ลูกรักการสอนของคุณ สำหรับปีหน้า ดิฉันขอจองตัวคุณสำหรับคลาสเรียน เพราะฉะนั้น ได้โปรดอย่ารับงานอื่นนะคะ อีกอย่าง ฉันจ่ายค่าสอนทั้งปีล่วงหน้า ถ้าจำนวนมันน้อยเกินไป ยังพอต่อรองได้นะคะ’เจย์มองที่เงินเดือนเจ็ดหลักและคิดหนักคุณแม่ของเซ็ตตี้น้อยไม่ขี้เหนียว ไม่เหมือนผู้หญิงค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 960

ผู้หญิงคนนี้คือราชินีของเหล่านางปีศาจ สำหรับกฏที่ว่าผู้ชายห้ามแตะต้องผู้หญิง อาจจะมีเธอแค่คนเดียวที่เป็นข้อยกเว้นแองเจลีน “...”แองเจลีนโกรธ ดังนั้นเธอจึงตะคอกใส่เกรย์สัน “เกรย์สัน ตาบอดรึไง? นายไม่เห็นรึว่าสองคนนี้กำลังยั่วโมโหท่านประธานของนายอยู่? ลากพวกเขาออกไปสิ!”เกรย์สันมีสีหน้าที่แย่ เขาเดินไปหาเจย์และพูดกับเขาอย่างเป็นกันเอง “คุณครับ วันนี้ท่านประธานอารมณ์ไม่ดี ถ้ามีเรื่องอื่นอีก ผมแนะนำให้คุณมาวันพรุ่งนี้อีกครั้งนะครับ”เจย์ตอบกลับว่า “มันต้องเป็นวัยหมดประจำเดือนของเธอแน่ที่เธออารมณ์ไม่ดีในทุก ๆ วันแบบนี้”แองเจลีนซีด “นายคิดว่าเพราะนายมีหน้าตาแบบนั้นแล้วฉันจะไว้ชีวิตนายงั้นเหรอ?”เจย์หน้าซีดเขารู้ว่าแองเจลีนมองเขาเป็นเทพอโดนิสสักอย่างที่ผลักไสได้ นี่คือความอัปยศโดยตรงสำหรับชายที่มีอำนาจอย่างเจย์ เกรย์สันเห็นว่าทั้งคู่กำลังจะปะทะกันในการต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบ ดังนั้นเขาจึงรีบแยกสถานการณ์ เขาพูดกับเจย์ด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตรว่า “คุณปิแอร์ ฮาเนสปลอมแปลงข้อมูลประจำตัวของเขา เพราะงั้นจึงมีปัญหาเรื่องการกำกับดูแลหน้างาน ชาวประมงคนอื่น ๆ อยู่ข้างในก็เพื่อช่วยสืบสวน ไม่ใช่เ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
9495969798
...
130
DMCA.com Protection Status