All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 781 - Chapter 790

ผ่านไปนานกว่าครึ่งชั่วโมง เคธี่ก็เดินลงบันไดมา “อีวี่ ฉันยกเลิกการสะกดจิตของเจเรมี่แล้วนะ ตอนนี้เขากำลังนอนพักอยู่ ในตอนที่เขาตื่นขึ้นมา เขาจะสามารถจำได้ว่าเขารักเธอมากขนาดไหน”เมเดลีนถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อได้ยินเรื่องนี้ “ขอบคุณนะเคธี่”เคธี่ยิ่งรู้สึกละอายมากขึ้นไปอีก “ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันแค่พยายามจะชดเชยก็เท่านั้น”“อีวี่ งั้นฉันไปก่อนนะ ฉันขอให้เธอกับเจเรมี่มีความสุขมาก ๆ นะ”"เคธี่ เดี๋ยวก่อน" เมเดลีนเรียกเธอเอาไว้ “เธอบอกฉันทางโทรศัพท์ว่าเธอกำลังจะไปแล้ว เธอจะไปไหน เธอจะไปจากเกลนเดลใช่ไหม?”"ใช่แล้วล่ะ" เคธี่บังคับตัวเองให้ยิ้มออกมา “เฟลิเป้ยอมให้ฉันได้อยู่กับคนที่ฉันชอบแล้ว ฉันเลยตัดสินใจตามหาเขา ฉันหวังว่าวันหนึ่งเราจะเป็นเหมือนคุณกับเจเรมี่ ดูแลกันไปตลอดชีวิต จนกระทั่งตายจากกันไป”เธอยิ้มอย่างอิจฉา แต่ดวงตาของเธอกลับเป็นสีแดง“ลาก่อน อีวี่ นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้พบกัน”หลังจากที่เคธี่พูดคำสุดท้ายนี้ เธอก็หันกลับไปเมเดลีนยังคงรู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธออยากจะถามต่อ แต่ทันใดนั้น เธอได้ยินเจเรมี่เรียกชื่อเธอจากชั้นบนเธอมองดูเคธี่ผลักประตูร้านกาแ

[เฟลิเป้ คุณน่าจะรู้ดีกว่าฉันว่าการรักและการถูกรักมันไม่เหมือนกัน เอวลีน มอนต์โกเมอรี รัก เจเรมี่ วิทแมน ฉันหวังว่าคุณจะหยุดหมกมุ่นเรื่องของเธอได้สักทีนะคะ ลาก่อนนะ เฟลิเป้ จากนี้ไปจะไม่มีผู้หญิงที่ชื่อ เคธี่ คอยรบกวนคุณอีกต่อไปแล้ว]หลังจากเห็นข้อความนั้น อารมณ์ที่ซับซ้อนก็ปะทุขึ้นในสายตาของเฟลิเป้เขาไม่ได้อนุญาตให้เธอขัดคำสั่งของเขา เธอทำลายการสะกดจิตของเจเรมี่โดยไม่ได้รับอนุญาตยิ่งกว่านั้น เขายังไม่อนุญาตให้ผู้หญิงที่เอาแต่พูดว่าเธอจะอยู่กับเขาและคอยกวนใจเขาตลอดไปให้หายไปจากโลกของเขาแบบนี้…ณ คฤหาสน์วิทแมนผ่านไปกว่าครึ่งปีทำให้มีวัชพืชมากมายขึ้นตรงลานบ้านคนใช้กำลังทำความสะอาดสถานที่ตามคำสั่ง“ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้มาที่นี่อีกครั้ง” ผู้อาวุโสวิทแมนถอนหายใจ “ฉันคิดว่าจนฉันตายฉันก็คงจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้วซะอีก”“คุณปู่คะ ร่างกายของคุณปู่ก็ฟื้นตัวได้ดี คุณปู่อายุยืนแน่นอนค่ะ” เมเดลีนอวยพรให้เขาอย่างจริงใจ“ฉันดีใจมากที่ได้เจอเธอกับเจเรมี่อีกครั้ง” ผู้อาวุโสวิทแมนยิ้มให้เมเดลีนด้วยความโล่งใจ ก่อนจะหันไปมองเจเรมี่อย่างจริงจัง “ถ้าแกกล้าทำให้เมเดลีนเสียใจอีกครั้ง คราวนี้ฉ

มีความเจ็บปวดที่ไม่สามารถบรรยายได้จากความทุกข์ทรมานของเธอ ทำไมมันถึงเป็นเรื่องยากเสมอ? เธอแค่อยากที่จะใช้ชีวิตแสนเรียบง่ายและสงบสุขกับคนรักของเธอเท่านั้นเฟลิเป้กลับมาที่ห้องของเคธี่และยืนอยู่ข้างหน้าต่างทรงฝรั่งเศส เมื่อเห็นร่างของเมเดลีนซึ่งกำลังล่าถอยไป เขาก็ดึงผ้าผูกผมของเคธี่มาพันรอบ ๆ ระหว่างนิ้วขณะที่สายตาของเขาก็จ้องมองอย่างลึกซึ้ง“เธอขอให้ฉันปล่อยให้เอวลีนและเจเรมี่อยู่ด้วยกันไม่ใช่เหรอ? ฉันจะไม่ทำ ถ้าเธออยากจะหยุดฉัน งั้นก็มาหยุดฉันเองสิ เธอได้ยินไหม?”เขามองไปที่ผ้าผูกผมและออกคำสั่ง แต่สิ่งที่ตอบกลับมาหาเขากลับมีเพียงจังหวะการเต้นของหัวใจที่กระวนกระวายของเขาเท่านั้นหิมะเริ่มตกลงมาอีกครั้งในค่ำคืนฤดูหนาวเมเดลีนนอนอยู่บนเตียงเงียบ ๆ หลังจากที่อาบน้ำหัวของเธอเต็มไปด้วยวิดีโอเรียลไทม์ที่เธอได้เห็นที่บ้านของเฟลิเป้พร้อมกันกับคำขู่ของเขาเธอหลับตา แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่สามารถนอนหลับได้อย่างสงบเฟลิเป้ ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้?เมเดลีนเศร้ามาก เธอไม่สังเกตเห็นว่าเจเรมี่กำลังนอนอยู่ข้าง ๆ เธอด้วยซ้ำ จนกระทั่งเขาจูบที่มุมปากของเธออย่างอ่อนโยน ทันใดนั้น เธอก็ลืมตาขึ้นทัน

หัวใจของเธออยู่ในความเจ็บปวด แต่ท่าทีของเธอกลับดูเฉยเมยและหยิ่งผยอง‘ดีเลย’‘ดีเลยที่เขาได้ยินเรื่องนี้’“เจเรมี่ แกได้ยินนั่นไหม? เห็นแล้วใช่ไหม? นี่เป็นโฉมหน้าที่แท้จริงของเอวลีน มอนต์โกเมอรี! เธอจงใจเข้าหาแกก็เพื่อแก้แค้น! เจเรมี่ คิดให้ดีหน่อย อย่าถูกผู้หญิงคนนี้หลอกอีก!” คาเลนตะโกนไปที่เจเรมี่อย่างโกรธเคืองและวิตกกังวลเมเดลีนเดินไปข้างหน้าอย่างไม่เร่งรีบและเดินลงบันไดมาเมื่อเธอเดินผ่านเจเรมี่ เธอหยุด “เจเรมี่ ฉัน...”“ผมรู้ คุณก็แค่ยั่วโมโหแม่ของผมอย่างมีจุดประสงค์” เขากล่าวขณะที่ยิ้มจาง ๆ ยื่นช่อดอกไม้ให้กับเธอ “ลินนี่ นี่สำหรับคุณ ผมซื้อมันมาจากร้านขายดอกไม้ที่ผมผ่านตอนที่กลับมา”เมเดลีนมองช่อดอกไม้ที่เขามอบให้แล้วหัวใจของเธอก็เจ็บปวดมากขึ้น“คุณจะออกไปข้างนอกใช่ไหม? ที่ไหนล่ะ? ผมจะไปส่งคุณ”“ไม่จำเป็น” เมเดลีนพูดอย่างไม่ยินดียินร้าย ขณะที่สายตาของเธอก็ยิ่งดูถูก “ตอนนี้ ฉันจะไปตามหาคุณอาเฟลิเป้ของคุณ อยากจะตามฉันมาไหม? เพื่ออะไรล่ะ? เพื่อดูฉันรักใคร่กับเขางั้นเหรอ?”“...” เจเรมี่มองเมเดลีนอย่างตะลึงงัน “ลินนี่ อย่าล้อเล่นกับผมแบบนี้”“ฉันไม่ได้ล้อคุณเล่น สิ่งที่ฉันพ

“เอวลีน ทำไมถึงมาคนเดียวล่ะ? ถึงแม้มันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอกับเจเรมี่แต่งงานกัน แต่วันนี้ก็ยังเป็นวันสำคัญที่เธอกลับบ้านหลังจากแต่งงานนะ ทำไมเขาถึงปล่อยให้เธอมาคนเดียวล่ะ?”หัวใจของเมเดลีนเจ็บปวดเล็กน้อย แต่เธอก็หัวเราะอย่างเฉยเมย “ไม่สำคัญว่าเขาจะมาหรือเปล่าหรอกค่ะ ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะแต่งงานกับเขาจริง ๆ ซะหน่อย”“...” สีหน้าที่กำลังยิ้มของเอโลอิสแข็งทื่อเล็กน้อย เธอขมวดคิ้วด้วยความงุนงงและพูดว่า “เอวลีน เธอพูดเรื่องอะไรน่ะ?”เมเดลีนจ้องอย่างเหม่อลอย ขณะที่เธอกำลังจะพูด จู่ ๆ เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าที่คุ้นเคยกำลังเดินมายังทางเข้าอย่างรีบเร่งเธอกำหมัด หันหลังกลับไปที่ทางเดินและกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ที่ฉันตั้งใจจะพูดก็คือเหตุผลที่ฉันแต่งงานกับเจเรมี่ก็เพื่อที่จะได้แก้แค้นเขาค่ะ ฉันไม่เคยคิดที่จะเริ่มใหม่กับเขาจริง ๆ หรอก”เธอพูดคำเหล่านั้นออกมาอย่างดูถูก ขณะที่น้ำเสียงของเธอก็เริ่มกร่อยลง“ชายคนนั้นทำให้ฉันอับอายขายหน้าและต้องทนทุกข์ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของฉัน มันจะเป็นไปได้ยังไงที่ฉันยังจะชอบเขาอย่างซื่อสัตย์อยู่อีก? ฮึ! ฉันก็แค่เล่นกับเขาเท่านั้นเอง”หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้