Tous les chapitres de : Chapitre 301 - Chapitre 310

เมื่อทิฟฟานี่มีเวลาเธอได้จัดการดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นสำหรับสุขภาพแม่และเด็กลงบนมือถือของเธอและได้ทำการใส่ข้อมูลปัจจุบันของแอเรียนไป เธอบันทึกทุกอย่างที่เธอต้องจดจำรวมถึงสิ่งที่แอเรียนกินได้และกินไม่ได้ เนื่องจากเธอหมกหมุ่นอยู่กับโทรศัพธ์ของเธอ เธอจึงไม่รู้ตัวเมื่อมีมือใหญ่ ๆ มาเคาะที่โต๊ะเธอ “เมื่อไหร่คุณจะเลิกอู้งานสักที?”ทิฟฟานี่เงยหน้ามองแจ็คสันก่อนที่จะก้มหน้าเล่นโทรศัพธ์ต่อ “ก็ตอนนี้ฉันไม่มีงานให้ทำนิ หรือว่าคุณมีงานอะไรให็ฉันทำ? ถ้ามีฉันจะทำให้ทันทีเลย”เมื่อแจ็คสันเห็นว่าเธอดูตั้งใจทำอะไรสักอย่างบนโทรศัพธ์เขาก็เกิดสงสัยและชายตามอง เขาตะลึงเมื่อเห็นว่ามันเป็นแอพพลิเคชั่นดูแลสุขภาพแม่และเด็ก เขาหลุดปากถามว่า “ใครท้อง?”ทิฟฟานี่สะดุ้ง “ฉัน… ฉันเอง… นี่คุณเป็นแค่หัวหน้า ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวมากไปหน่อยหรอ?”เธอไม่อาจเปิดโปงแอเรียนได้ เพราะว่าถ้าแจ็คสันรู้ก็เท่ากับว่ามาร์ครู้ ด้วยความตื่นตระหนกทำให้เธอไม่ทันหาข้ออ้างที่ดีกว่านี้ได้ จึงยอมดึงความสนใจทั้งหมดมาไว้ที่ตนเองดีกว่าแจ็คสันเงียบลง สีหน้าของเขาไม่บงบอกถึงความรู้สึกอะไรเลย ทิฟฟานี่กระวนกระวายจึงถามไปว่า “มีอะไรหรอ? หรือว่าบร

เมื่อใกล้ถึงเวลาเลิกงานแจ็คสันได้ส่งข้อความหาทิฟฟานี่ “ผมมีนัดทานข้าวที่ต้องไป เพราะฉะนั้นผมจึงไม่สามารถไปดูแลคุณได้ อย่าลืมนะ ห้ามกินสิ่งต้องห้าม”ทิฟฟานี่งงงวย ทำไมเขาถึงใจดีจัง? อย่างกับว่าลูกเป็นของเขา เนื่อจากทิฟฟานี่ไม่ได้ตอบข้อความนั้นเธอจึงกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่รับรู้ได้ถึงความหงุดหงิดของแจ็คสันพอถึงบ้านเธอก็พบกับลิเลียนที่กำลังรับประทายผลไม้บนโซฟา “ทิฟฟ์ แม่ไม่มีเงินเหลือแล้วและน้าเรเน่ก็ชวนแม่ไปเล่นไพ่นกกระจอกคืนนี้ด้วย เอาเงินให้แม่ 300 ดอลลาร์ซิ”“สามร้อย? แม่เอาหนูไปขายเลยไหม? แม่ยังต้องกินอยู่ไหม? ยังเปิดแอร์ด้วย? แม่แพ้ตลอดแต่ก็ยังจะไปเล่น หนูหมดคำจะพูดกับแม่เลยจริง ๆ” ทิฟฟานี่เปลี่ยนร้องเท้าและเดินเข้าห้องตัวเองสีหน้าของลิเลียนเปลี่ยนเมื่อเธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้น “ถ้าอย่างนั้นเธอคิดว่ามาร์คจะให้เงินรางวัลฉันไหมถ้าฉันจะไปบอกเขาเรื่องที่แอเรียนท้อง? ถ้าเธอไม่ให้เงินฉัน ฉันก็ต้องจำเป็นที่จะ ‘หา’ เงินเอง ไม่แน่เขาอาจจะตกลงที่จะให้ฉัน 150,000 ดอลลาร์ ก็ได้นะถ้าแลกเปลี่ยนกับข้อมูลที่มีประโยชน์เล็กน้อย ว่าไง?”เมื่อทิฟฟานี่ได้ยินเช่นนั้นเธอก็รีบเดินต่อม ๆ ออกมาจา

จับจ้องหรอ? ในชีวิตของแอเรียนเธอไม่เคยพบใครที่มีความต้องการแปลก ๆ แบบนี้มาก่อน จึงยากที่เธอจะจินตนาการตามได้อยู่ ๆ ทิฟฟานี่ก็พูดราวกับเพิ่งนึกได้ว่า “เธอยังไม่ได้กินอะไรใชไหม? เธออยากกินอะไร? เดี๋ยวฉันไปดูในตู้เย็นก่อนว่าเรามีวัตถุดิบอะไรบ้าง หรือถ้าไม่มีเราก็ต้องสั่งอาหารมา”ทิฟฟานี่ค้นตู้เย็นจนเกลี้ยงแต่ไม่เจอแม้แต่ผักสักชิ้น “แอริ เราไม่เหลืออะไรเลย พรุ่งนี้ฉันจะตื่นไปตลาดแต่เช้า คืนนี้เธออยากกินอะไรก่อนดี?”แอเรียนกังวลเรื่องความสะอาดเมื่อต้องสั่งอาหารมาที่บ้าน ในความเป็นจริงร้านค้าจำนวนมากมีความสะอาดไม่ถึงมาตรฐานด้วยซ้ำ อีกอย่าง ไม่มีใครอยากสั่งอาหารมา เธอจึงตัดสินใจที่จะออกไปหาอะไรกินดีกว่า “เราไปหาอะไรกินข้างนอกดีกว่าไหม? อะไรก็ได้”ลิเลียนที่ได้ยินสองคนนี้คุยกันเป็นคนแรกที่แสดงการสนับสนุนอย่างกระตือรือร้น “ใช่ ออกไปหาอะไรกินกันเถอะ เราไม่มีอะไรที่บ้านเลย ไปกันเถอะ ไปกัน!”ทิฟฟานี่ดมกลิ่นที่ลอยในอากาศ “แม่ แม่ทานข้าวแล้วไม่ใช่หรอ? ยังกินได้อีกหรอ?”ลิเลียนกรอกตาไปที่ทิฟฟานี่ “อาหารที่สั่งมามันไม่อร่อย แม่กินไปไม่กี่คำเอง ตอนนี้แม่หิวอีกแล้ว”ทิฟฟานี่ไม่ได้พูดอะไร เธอไม่ย

เธอถือปิ่นโตไปที่ห้องทำงานแจ็คสันและถามว่า “นี่คุณคิดจะเอาอาหารมาให้ฉันทุกวันจริง ๆ หรอ?” แจ็คสันที่กำลังตั้งใจทำงานอยู่มองมาที่เธอเมื่อได้ยินเสียงของเธอแล้วถามว่า “ทำไมหรอ? ไม่อร่อยหรอ?” เธอวางปิ่นโตลงบนโต๊ะและพูดว่า “ไม่ใช่อย่างนั้น ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณทำแบบนี้ทำไม ไม่ต้องมาหลอกฉันว่าคุณแค่เป็นห่วงฉันในฐานะหัวหน้าที่เป็นห่วงลูกน้อง ที่ออฟฟิศเรามีผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์ตั้งเยอะ ฉันยังไม่เคยเห็นคุณทำแบบนี้ให้พวกเขาเลย แล้วไม่ต้องอ้างว่าคุณทำแบบนี้เพราะฉันเป็นเพื่อนแอริหรือคุณทำเพื่อมาร์คหรอก ใคร ๆ ก็รู้ว่านั่นมันคือคำโกหก” แจ็คสันวางมือจากงานและจ้องมาที่เธอพร้อมถามอย่างติดตลกว่า “ไม่เอาน่า เราเคย ‘นอน’ ด้วยกันแล้วนะ จริงไหม? เพราะฉะนั้นไม่เห็นจะต้องคิดมากเพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้เลย ถูกไหม?”ทิฟฟานี่ไม่มีอารมณ์ขำขันด้วยจึงพูดต่อ “คุณไม่ได้ชอบฉัน ใช่ไหม?” แจ็คสันอึ้ง เขาหลบสายตาเธอและดึงเน็คไทอย่างงุ่มง่าม “คุณคิดมากไปน้า”เธอถอนหายใจอย่างโล่งอก “ดีแล้ว คุณไม่ต้องเอาข้าวกล่องมาให้ฉันแล้วนะ ฉันไม่ได้ท้อง ฉันโกหกคุณ เพื่อนฉันตังหากที่ท้อง” แววตาของแจ็คสันเป็นประกายขณะที่เขาถา

“แอริท้อง ฉันเช็คประวัติทางการแพทย์หมดแล้ว ตอนนี้เธอท้องได้ 12 สัปดาห์แล้ว ฉันคิดว่าน่าจะราว ๆ 3 เดือนได้ ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่เพียงลำพังแล้วนะ แต่หลัง ๆ เธอยังคงทำงานล่วงเวลาจนดึก เวลาเธอกลับบ้านหน้าเธอซีดเสียวและหมดแรงตลอด ทั้งหมดก็แค่เพื่อเงินเดือนอันน้อยนิด ช่างเป็นภาพที่เจ็บใจยิ่งนัก ฉันไม่รู้ว่าระหว่างคุณสองคนมันเกิดอะไรขึ้น เธอคงไม่อยากบอกคุณเพราะไม่อยากย้ายกลับบ้าน แต่เธอกำลังตั้งครรภ์อยู่นะ การที่เธอจะมีความสุขมันสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด ฉันแค่มาอัพเดทคุณ สุดท้ายเธอก็ควรจะได้อยู่ในที่ ๆ ที่เธออยากจะอยู่ คุณคิดว่าไง?” ลิเลียนเน้นทุกคำอย่างระมัดระวังในขณะที่เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะอ่านความรู้สึกของมาร์คมาร์คตัวสั่น เธอท้องอีกแล้วหรอ? เขานึกถึงวันที่แอเรียนเลือดออกจนต้องเข้าโรงพยาบาลทันที เขายังจำได้ว่าหมอพูดว่าอะไร — โอกาสที่เธอจะท้องอีกน้อยมาก… หลัง ๆ พวกเขามีอะไรกันแค่ไม่กี่ครั้งในระยะเวลาที่ห่างกันนานด้วย ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ใช้การป้องกัน แต่มันเป็นไปได้อย่างไรที่เธอจะท้องทั้ง ๆ ที่มีโอกาสน้อยขนาดนี้? อีกอย่าง… เธอท้องได้ประมาณ 3 เดือน ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่เธออยู่ที่โรงแรม ซั