Semua Bab เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์: Bab 1191 - Bab 1200

ในที่สุดความโกรธแค้นของเจสสิก้าก็หมดลง แต่มันกลับก่อให้เกิดความอาฆาตแค้น และความอาฆาตพยาบาทก็สามารถมองเห็นได้ชัดในดวงตาของเธอเธอรีบเปิดแล็ปท็อปของเธออย่างรวดเร็วและเผยแพร่เรื่องราวระหว่างเธอกับซิลแวงสู่สาธารณะ ถ้าโลกของเธอกำลังจะพังทลาย เธอก็สามารถลากใครสักคนลงไปด้วยก็ได้ไม่กี่วันต่อมา ข่าวล่าสุดของเรื่องอื้อฉาวของเจสสิก้าก็พาดหัวข่าวที่บ้านเกิด ความแข็งแกร่งของหลักฐานที่รวบรวมมาได้ประกอบกับการที่เธอละเมิดกฎหมายและความรับผิดชอบของตนในฐานะพลเมืองที่ดีทำให้เจสสิก้ามีความผิด เธอจึงถูกตัดสินให้จำคุกเป็นเวลาสามปีคดีนี้ยังส่งผลกระทบต่อดีไซเนอร์ชายที่มีชื่อเสียงและทำงานใกล้ชิดกับเธอเนื่องจากความสัมพันธ์ที่สกปรกของพวกเขากับเจสสิก้าถูกเปิดเผยต่อสาธารณชน อนาคตของพวกเขาจึงถือว่าดับไปแล้วไม่มากก็น้อยแอเรียนเป็นหนึ่งในบุคคลสุดท้ายที่ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ อันที่จริงเธอรู้ได้ก็เพราะเพื่อนร่วมงานของเธอหมกมุ่นอยู่กับการถกเถียงกันในเรื่องอื้อฉาวที่เกิดขึ้น แน่นอนว่ามาร์คกลับมาบ้านเมื่อสองสามวันก่อนแล้ว แต่เขาละเว้นรายละเอียดและสรุปอย่างง่ายเกินไปว่า “มันจบลงแล้ว ผ่อนคลายเถอะ”เมื่อตอน

แน่นอนว่ามาร์คจะปฏิเสธคำขอของเธอ “ไม่ต้องเลย หน้าฉันไม่ใช่ที่เล่นของเธอ ฉันจะไม่ยอมสาวแน่นอน”ยิ่งเขาปฏิเสธแค่ไหนแอเรียนก็ยิ่งต้องการที่จะทำมันมากเท่านั้น เธอหยิบมาส์กหน้ามาเพิ่มและบังคับให้เขานอนลงบนเตียง “อย่าขยับ แป๊บเดียวเอง คุณจะชอบมันแน่นอน พอเสร็จแล้วหน้าคุณก็จะนุ่มและใสด้วย ไม่ดีเหรอ? เอาเถอะน่า ลองหน่อยนะ”มาร์คคัดค้านอย่างฉุนเฉียว เขาหันหน้าไปมา “ไม่!”เขาเริ่มยอมแพ้เมื่อเขารู้สึกได้ว่าน้ำจากมาส์กหน้าเริ่มหยดลงตัวของเขา ตอนนี้เขากลัวว่าจะขยับแรงเกินไป “เอามันออกไป ฉันไม่ต้องใช้มัน!”เมื่อรู้สึกได้ว่าเขาดิ้นเบาลง แอเรียนก็รีบวางมาส์กลงบนใบหน้าเขา “เห็นไหม? เชื่อฉันตั้งแต่แรกก็จบ คุณแค่ต้องเล่นใหญ่ก่อน ถูกไหม?”ทันใดนั้น โทรศัพท์ของแอเรียนก็ดังขึ้น เธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการแล้ว ดังนั้นเธอจึงลงจากเตียงเพื่อไปรับโทรศัพท์ เธอไม่ลืมที่จะเตือนเขาก่อน “จัดการเอาเองนะ อย่าให้มันยับ ไม่อย่างนั้นมันจะกระจายไม่ทั่วถึง ฉันไปรับโทรศัพท์ก่อน”สายนั้นมาจากโรบิน พวกเขาคุยกันเรื่องงานกันนิดหน่อย ไม่ได้มีเรื่องด่วนอะไร เมื่อเธอวางสายและหันไปหาเขา เธอก็เห็นว่ามาร์คกำลังลูบมาส์กให้เรียบอย่า

”ทิฟฟานี่จะคลอดแล้วใช่ไหม?”แอเรียนหันไปและพบเจตต์ที่ถือกล่องอาหารกลางวัน ดูเหมือนว่าธัญญ่าจะแอดมิทเข้าโรงพยาบาลเพื่อรอคลอดเช่นกัน ท้ายที่สุดเธอก็ตั้งครรภ์ใกล้ ๆ กับทิฟฟานี่ แอเรียนพยักหน้า “ใช่ ธัญญ่าก็ใกล้จะคลอดแล้วเหมือนกันใช่ไหม?”“อืม” เจตต์ตอบ ประตูลิฟต์เปิดออก เขายืนอยู่กับที่โดยให้แอเรียนขึ้นก่อน จากนั้นเขาถึงตามเข้าไปตอนนี้ดูเหมือนว่าเรื่องที่ธัญญ่าต้องผ่านมาทั้งหมดนั้นสูญเปล่า เจตต์คือพ่อของลูกเธอ เขาเป็นผู้ชายที่พิถีพิถันและกล้าหาญ ธัญญ่าจะต้องมีชีวิตที่ดีเมื่ออยู่กับเขาแอเรียนและเจตต์ไม่ได้สนิทกัน เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงคุยกันเพียงไม่กี่คำอย่างไรก็ตาม การได้เจอกับแอเรียนช่วยเตือนเจตต์ว่ายังมีอเลฮานโดรที่เปรียบเสมือนระเบิดเวลารออยู่ ใครจะไปรู้ว่าเขาจะตัดสินใจระเบิดเมื่อไหร่?คฤหาสน์สมิธที่โต๊ะอาหาร ดอน สมิธดูแลเมลานีเป็นอย่างดี บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการซึ่งถูกปรุงแต่งมาโดยเฉพาะสำหรับสตรีมีครรภ์ เขาไม่ยอมให้เธอตักอาหารเองด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เธอรู้ว่าแม้เรื่องดี ๆ ที่มาพร้อมกับการอยู่ร่วมกับครอบครัวสมิธ แต่อย่างไรอเลฮานโดรก็ไม่ได้รักเธออยู่ดี... ยิ

เมื่อเห็นว่าอารมณ์เธอขึ้น ดอน สมิธจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องพูดด้วยความนุ่มนวล “เมลานี หนูเข้าใจฉันผิดไปแล้ว ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น หนูไม่จำเป็นต้องปกป้องอาเลจากครอบครัวหนู ฉันรู้ดีว่าเขาปฏิบัติกับเธออย่างไรและรู้ว่าเขาผิด ฉันแค่กลัวว่า ถ้าพวกเธอแยกกันเพียงเพราะทะเลาะกันแบบนี้มันจะทำให้ทั้งสองคนต้องห่างเหินกันมากขึ้นเท่านั้นแทนที่จะแก้ปัญหา ถ้าหนูอยากไปจริง ๆ อย่างน้อยก็ให้อาเลไปส่ง แล้วหนูจะต้องจัดการปํญหาก่อนที่จะไปด้วย เข้าใจใช่ไหม?”เมลานีไม่มีอารมณ์ที่จะเปลืองพลังงานของเธอเพื่อเดาว่า ดอน สมิธคิดอะไรอยู่ มันไม่สำคัญว่าเจตนาเขาจะเป็นอย่างไร การที่จะต้องคาดเดาตลอดเวลาเป็นเรื่องที่น่าเบื่อหน่าย เธอไม่อยากสนใจอีกต่อไปและไม่อยากพยายามอ่านใจเขาแล้ว สิ่งเดียวที่เธอต้องการคือการคลอดลูกอย่างเรียบง่ายและปลอดภัย “เข้าใจค่ะ”เมื่อกลับไปที่ห้องของเธอหลังจากที่ทานอาหารเสร็จ เธอก็ตระหนักได้ว่า ดอน สมิธมีความตั้งใจแอบแฝงถึงได้ให้อเลฮานโดรไปส่งเธอที่อายาเช่ อเลฮานโดรเองคงจะไม่สนใจอะไร ซึ่งทำให้ความหมายที่แท้จริงของคำพูดของดอน สมิธคือ หากเธออยากไป เธอจะต้องได้รับการอนุมัติจากอเลฮานโดรก

คำพูดของทิฟฟานี่ทำให้ทุกคนหัวเราะ แอเรียนเดินเข้าไปหาเธอและพูดว่า “ไม่เป็นไรนะ ถ้าร่างกายเธอพักฟื้นแล้วเธอค่อยมีลูกอีกคนก็ได้ การฟื้นตัวจากการผ่าคลอดจะต้องใช้เวลาอย่างน้อย 3 ปี เพราะฉะนั้นเธอจะต้องรอจนถึงตอนนั้นก่อนที่จะมีลูกอีกได้ ถึงตอนนั้นสมอร์ก็จะอายุราว ๆ 4 ขวบและอายุเยอะกว่าลูกสาวเธอ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี ตอนนี้ยังไม่ต้องรีบและพักตัวก่อน”ทิฟฟานี่รู้สึกสบายใจเมื่อได้ยินคำพูดของแอเรียนและผล็อยหลับสนิทแทบจะในทันทีแจ็คสันในทางกลับกันตกใจมากเมื่อเห็นทิฟฟานี่หลับไป “คุณหมอ! เธอเป็นอะไรไป? ถึงเธอจะผล็อยหลับไปเฉย ๆ มันก็ไม่ควรจะเร็วขนาดนี้ไม่ใช่เหรอ? เธอหมดสติไปหรือเปล่า?”คุณหมอที่เดินตามออกมากะพริบตาปริบ ๆ “เปล่าครับ… ยาสลบยังไม่หมดฤทธื์ เพราะฉะนั้นมันเป็นเรื่องปกติที่เธอจะหลับไปแบบนั้น การผ่าตัดสำเร็จลุล่วงด้วยดี ภรรยาของคุณปลอดภัยดี เพราะฉะนั้นคุณไม่ต้องกังวลเกินไป เดี๋ยวจะล้มป่วยเอาได้ เราจะส่งภรรยาของคุณไปที่ห้อง เธอจะได้พักได้เต็มที”แอเรียนสะกิดไหล่ของแจ็คสันและถามว่า “ได้ยินที่คุณหมอบอกไหม? แล้วคุณจะมัวเหม่อลอยอยู่ทำไม? ถ้าไม่ใช่เพราะทิฟฟานี่คลอดลูก ฉันคงจะไม่มีวันเห็นว่าคุณเป