บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 341 - บทที่ 350

“ฉันไม่ได้กังวล ฉันเชื่อมั่นในพลังการต่อสู้ของเฟนด์!” ทันย่าตอบด้วยรอยยิ้ม เธอเลิกสนใจ ไอ้อ้วนไมเคิล วิลสัน และหันมาสนใจศึกษาหินที่วางอยู่บนเสื่อตรงหน้าเธอแทน ดวงตาของเธอวาววับขึ้นทันทีขณะที่เธอเลือกดูหิน “หืม หินก้อนนี้ก็ไม่ได้ดูแย่นะ” เธอแสดงความคิดเห็น “มันใหญ่และเป็นสี่เหลี่ยม อีกทั้งมีร่องรอยของหยกบนพื้นผิว ไม่เลวเลย!” “คุณมีตาที่ดีนะคุณผู้หญิง หินชิ้นนี้มีแนวโน้มดีอย่างแน่นอน ดูสีของมันสิ นั่นคือกุญแจสําคัญ มันเป็นผลึกสีเขียวใส ความจริงแล้วฉันก็ลังเลที่จะขายมันไป ฉันอยากจะลองเอามันไปเสี่ยงโชคดู แต่เมื่อไม่นานมานี้ฉันขาดเงิน ดังนั้นฉันจึงไม่กล้าที่จะลองเสี่ยงโชค!” ชายชราหัวเราะร่าและยื่นฝ่ามือไปข้างหน้า “ไม่จําเป็นต้องชั่งน้ำหนัก ฉันจะประเมินมูลค่าของมันให้ ฉันอาจสูญเสียมากกว่านี้ถ้าผมชั่งน้ำหนักมัน จากทั้งหมดนี้ราคาจะอยู่ที่ 500,000 เหรียญ ฉันจะขายมันแม้ว่าผมจะเสียดายมากถ้าคุณนำอัญมณีที่ยอดเยี่ยมนี้ไปแยกแล้วมีหยกสวยๆอยู่ข้างใน!” ไมเคิล แอบมองดูหินนั้นมันมีแนวโน้มที่เป็นไปได้ ‘ถ้าเขาแจ็คพอตเจออัญมณีที่ดี เมื่อมันถูกตัดเปิดออกล่ะ?’ เขาคิด ชื่อเสียงของเขาจะมีมากขึ้นหลายเท่า

“นายน้อยวิลสัน ดูเหมือนว่า 400,000 เหรียญของคุณในเวลานี้มันจะสูญเปล่าแล้วล่ะ” เมื่ออีวอนน์สังเกตเห็นสีหน้าที่แสดงออกของไมเคิล จู่ ๆเธอก็หัวเราออกมา เธอไม่ได้ชื่นชอบไมเคิล วิลสัน คนอย่างไมเคิลเป็นที่น่ารังเกียจสำหรับผู้หญิง มีอยู่ครั้งหนึ่งขณะที่อีวอนน์กำลังเดินอยู่บนทางเท้า ไมเคิลจ้องมาที่ต้นขาของเธอหลายครั้ง มีช่วงหนึ่งที่ชายคนนี้เดินตามหลังเธอมาโดยเจตนา เขาแกล้งทําเป็นล้มลงไปข้างหน้าและแอบจับแก้มก้นของเธอ เหตุการณ์เหล่านี้ฝังอยู่ในใจของอีวอนน์ เธอรู้สึกรำคาญทุกครั้งที่นึกถึงมัน หากอีวอนน์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเดรคหรือลูกพี่ลูกน้องที่รักของทันย่า ไมเคิลอาจทําอะไรที่ผิดศีลธรรมและไร้ยางอายกับเธอ! การเห็นไมเคิลถูกหลอกทําให้เธอรู้สึกสะใจ สิ่งสําคัญที่สุดคือ เฟนด์คนธรรมดาที่สามารถเดาหินพนันได้ถูกต้อง สถานการณ์นี้สําหรับนายน้อยวิลสันเป็นเหมือนการโดนตบหน้าอย่างรุนแรง น่าละอายจริง ๆ! นายน้อยวิลสันเพียงหัวเราะออกมา “มันก็แค่ 400,000 ไม่ใช่ว่าฉันจะเสียมันไปไม่ได้!”นายน้อยวิลสันตอบด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว แม้ว่าเขาโกรธจนเส้นเลือดแทบทะลุ แต่เขาก็อดกลั้นเพื่อรักษาชื่อเสียงของเขา

อีวอนน์ใจเต้นแรงเมื่อเธอเห็นเด็กฝึกงานผ่าหินของไมเคิลเปิดออกเธอภาวนาอย่างสิ้นหวังว่าหินพนันที่ไมเคิลเลือกนั้นจะแย่กว่าของเธอ หากหินของหมอนั่นเป็นหินธรรมดาหรือมีหยกเพียงเล็กน้อยเธอก็ยังคงมีโอกาสที่จะชนะการเดิมพันนี้ แต่เมื่อหินถูกเปิดออกกลับพบว่ามันมีคุณภาพดีกว่าของเธอ แม้ว่าจะไม่น่าพอใจมากนัก หินขยะนี้มีมูลค่าเพียง 20,000 ถึง 30,000 เหรียญ ไมเคิลหัวเราะลั่นทันที “ยกโทษให้ผมด้วยนะคุณอีวอนน์ ดูเหมือนว่าครั้งนี้ผมจะชนะ!”ไมเคิลหัวเราะเยาะและพูดต่อ “คุณต้องจ่าย! 300,000 เหรียญ!” “ฮืม! มันก็แค่ครั้งนี้เทพีแห่งโชคอยู่ข้างคุณแค่นั้น!” อีวอนน์ตะคอกกลับอย่างเย็นชาก่อนจะโอนเงินให้กับเจ้าของร้าน อย่างไรก็ตาม อีวอนน์โกรธเคืองจ้องเขม็งไปยังเจ้าของแผงลอยและบ่นอย่างหงุดหงิด “ที่เฟนด์บอกถูกต้องจริง ๆ ร้านของคุณไม่มีหินที่ดีเลย!”อีวอนน์พูดออกมาด้วยความโกรธ เจ้าของแผงลอยไม่กล้าต่อต้านตระกูลเดรคแม้ว่าเขาจะไม่พอใจกับคําพูดของเธอ เขาทำได้แค่หัวเราะอย่างขมขื่น“ชิ! หมอนั่นนะเหรอ? ไอ้หมอนั่นก็แค่บังเอิญโชคดีที่เดาถูกเท่านั้น!” ไมเคิลหัวเราะเยาะ สายตาเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย “หืม งั้นนายมาพนัน

“ฮ่าฮ่า น้ำหนัก19 กิโลกรัม แต่คุณเก็บเงินแค่ 15 กิโลกรัมเท่านั้น คุณเป็นคนใจดีจริง ๆ!”หลังจากฟังการแลกเปลี่ยนทันย่าก็ยิ้มอย่างเย็นชา “นี่เป็นเพียงหินธรรมดา ดังนั้นคุณถึงใจดีพอที่จะให้ส่วนลด! หากคุณคิดว่านี่เป็นหินคุณภาพสูงคุณยังจะทำแบบนี้ไหม?” “ใช่! คุณกําลังหลอกลวงนักเล่นหินมือใหม่! คุณมันน่ารังเกียจ!” อีวอนน์ตะโกนก้องก่อนจะหันไปหาเฟนด์“ให้ฉันช่วยนะเฟนด์ หินก้อนที่นายเลือกมันก็แค่หินก้อนใหญ่ธรรมดาจากริมถนน” “อย่ายุ่งน่า!” นายน้อยวิลสันตัดบทพวกเขาอย่างรวดเร็ว “อย่าทำผิดกฎคุณอีวอนน์ ครั้งนี้ผมพนันกับเฟนด์ไม่ใช่คุณ! คุณไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไม่ควรเข้ามายุ่ง! หากคุณทำอย่างนั้น จะเรียกว่าการเดิมพันเหรอ!” “เขาพูดถูก คนนอกไม่ควรเข้ามายุ่ง!”“ฉันเห็นด้วย! คนที่เดิมพันกับนายน้อยวิลสันควรเป็นคนเลือก!”คนรอบข้างพูดขึ้นทีละคน พวกเขาแสดงความคิดเห็นต่อการเดิมพันนี้อีวอนน์หน้าซีด เธอไม่สามารถทนได้อีกต่อไป แต่ถ้าเธอช่วยก็จะเท่ากับว่าเธอทำผิดกฎ “คุณหมายความว่ายังไงที่ว่า ‘รังแกมือใหม่’ ? คุณอีวอนน์ ฉันรู้ว่าคุณเป็นสมาชิกของตระกูลเดรค แต่ได้โปรดมีเหตุผล! นี่คือหินการพนัน มันไม่สามา

“ไหน ขอฉันดูก่อน!”อีวอนน์รีบวิ่งไปและก้มลงเพื่อดูให้ดี เธอลูบนิ้วไปบนหยก “โอ้ พระเจ้า สีของมันงดงามมาก นี่มันอาจจะขายได้มากกว่า 20 ล้าน!”“หยกม่วงแข็ง? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นมัน” ทันย่าก็ตื่นเต้นเช่นกัน ต้องขอบคุณความโชคดีของเฟนด์ ที่เขาเลือกหินได้ยอดเยี่ยมเช่นนี้ “ม-มันจริงหรอที่เป็นหยกแข็งคุณภาพสูง!” ไมเคิลขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาจะแพ้แน่นอนและมันแย่มากถึงอัญมณีของเขาจะดี แต่มันก็ด้อยกว่าเมื่อเทียบกับของเฟนด์ เฟนด์หันไปหาไมเคิลด้วยรอยยิ้มไร้อารมณ์ “นายน้อยวิลสันคุกเข่าลง นายไม่สามารถกลับคำพูดได้ในเมื่อนายเป็นลูกผู้ชายใช่ไหม?” เฟนด์พูดกวนโมโห “แก…” ใบหน้าของนายน้อยวิลสันบูดเบี้ยวเป็นสีหน้าที่อ่านไม่ออก เขาเป็นนายน้อยของตระกูลชนชั้นสูง เขาจะคุกเข่าต่อหน้าบอดี้การ์ดโง่ ๆ และเห่าเหมือนหมาได้ยังไง? เขาจะทําให้ทั้งตระกูลต้องอับอาย ทุกคนจะนินทาเรื่องนี้ลับหลังเมื่อเขาจะกลับมาที่นี่ในอนาคต เขาเสียใจกับการกระทําของตัวเองจริง ๆ เขาไม่ควรพนันกับเฟนด์ อย่างไรก็ตามใครจะไปคิดว่าคนใจร้อน ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับอัญมณีจะเลือกของล้ำค่าแบบนั้นได้จริง? “ม-มันใช่จริงๆนี่