All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 2391 - Chapter 2400

เฟนด์ถือผ้าขี้ริ้วไว้และตอบว่า "ก็คงคิดว่าผมกำลังเป็นภัยต่อสถานะของเขา ไม่อย่างนั้นเขาไม่เกลียดผมถึงขนาดนี้ ทำราวกับว่าผมจะขโมยของของเขาไปถ้าผมกลายเป็นบัณฑิตร่วมกับเขา“เรื่องอื่นผมไม่รู้หรอก แต่แม้ว่าบัณฑิตเหล่านั้นจะดูเหมือนกำลังเรียนรู้การเล่นแร่แปรธาตุเพื่อเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับหกอย่างหนักหนาสาหัส แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาดูไม่ต่างจากคนรับใช้ที่ถูกยกหางเท่านั้น“พวกเขาจะถูกบังคับให้ทำงานที่วิมานโอสถ พวกเขาต้องจัดการกับลูกค้าและทำความสะอาดร้าน พวกเขาต้องแยกแยะอายุของวัตถุดิบเหล่านั้นด้วย หลังจากเสร็จงานพวกนั้นแล้วเท่านั้พวเพราะเขาถึงจะมีโอกาสได้บ่มเพาะตัวเอง“นี่เป็นชีวิตที่ยากลำบาก ย่อมต้องมีคนแย่งกันเพื่อให้ได้โอกาสดี ๆ สิ่งดี ๆ เหล่านั้นเป็นธรรมดา ผมเป็นบัณฑิตใหม่ และอาจต้องขัดแย้งกับเขาเมื่อมุ่งหวังในสิ่งเดียวกัน ก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะไม่พอใจผมขนาดนี้”เมื่อแนชได้ยินคำอธิบายของเฟนด์ เขารู้สึกว่าเฟนด์พูดถูก แต่เขาก็ยังคงรู้สึกโกรธอย่างหนัก เห็นได้ชัดว่าเฟนด์ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่เขาก็ยังถูกเปลี่ยนอยู่ดีแนชเงยหน้าขึ้นมองเฟนด์ “แล้วเราจะเอายังไงกันต่อ? การเล่นแร่แปรธาตุกินเวลาไ

เหตุใดกิลเบิร์ตจึงปฏิบัติต่อเขาอย่างเลวร้ายแบบนั้น? ถึงขนาดจัดให้เฟนด์นอนในห้องโทรม ๆ ด้วยซ้ำ เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น เขาจึงมองไปที่แชนด์เลอร์และเพราะว่าเขาได้รับการแนะนำจากแชนด์เลอร์ ลุงของแชนด์เลอร์คือซิมมอนส์ กิลเบิร์ตไม่กลัวหรือว่าเฟนด์จะนำเรื่องที่เกิดขึ้นไปฟ้องซิมมอนส์?ปกติแล้วการทำแบบนั้นเท่ากับว่าเขากำลังท้าทายซิมมอนส์อยู่ เขาไม่กังวลหรือว่าซิมมอนส์จะทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้? เฟนด์ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นเลยเฟนด์ตัดสินใจที่จะขจัดความคิดเหล่านั้นออกไป เขาจิบเครื่องดื่มแล้วพูดว่า "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำพวกนี้นะ ถ้าคุณกลับไปที่สำนักของตัวเองแล้ว ถ้าคุณพบปัญหาใด ๆ คุณก็สามารถตามหาผมได้ทุกเวลา"แชนด์เลอร์ยิ้มเล็กน้อย เขารู้ว่าเฟนด์เป็นคนพูดคำไหนคำนั้นเขาพยักหน้าแล้วตอบว่า “แน่นอน”ทั้งสองยังคงคุยกันต่อไปอีกพักหนึ่งก่อนที่แชนด์เลอร์จะขอตัวกลับ เพราะแชนด์เลอร์ไม่อาจอยู่ที่นี่ได้นานนัก เขายังคงจำเป็นต้องกลับไปที่สำนักของตัวเองเพื่อเข้าร่วมในการประลองจัดอันดับเพื่อหาทรัพยากรเพิ่มเติมให้กับตัวเองหลังจากที่เฟนด์กลับมาที่วิมานโอสถ เขาก็เปลี่ยนไปสวมชุดบัณฑิต เสื้อผ้ารัดแน่น

เฟนด์สัมผัสได้ถึงเสียงปังในหัวราวกับว่ามีบางอย่างระเบิด ความทรงจำที่ไม่คุ้นเคยหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเฟนด์หลังจากกลับมาที่ห้องตัวเอง กิลเบิร์ตสังเกตเห็นว่าเดเมี่ยน ลีดส์กำลังรออยู่ที่หน้าห้อง กิลเบิร์ตขมวดคิ้วและยื่นกาน้ำชาใส่มือเดเมี่ยน เดเมี่ยนรับกาน้ำชาไปด้วยความเคารพ“ทำไมนายถึงมารออยู่นี่? ฉันเคยบอกนายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? เราค่อยคุยเรื่องนี้กันทีหลังก็ได้ หมอนั่นสร้างปัญหาให้เราไม่ได้หรอก”เมื่อเห็นการแสดงออกของกิลเบิร์ต เดเมี่ยนก็รู้ได้ในทันทีว่ากิลเบิร์ตจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นไปแล้ว เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก“ผมไม่รู้ว่าคุณซิมมอนส์คิดอะไรอยู่ ถึงได้รับเด็กสารเลวนั่นเข้ามาในช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ ถ้ามันทำลายแผนการที่เราวางเอาไว้ขึ้นมา…”เมื่อได้ยินเช่นนั้น กิลเบิร์ตก็ขัดจังหวะเขาทันที "จะไม่มีใครมาทำลายแผนการของเราได้! เลิกคิดในแง่ร้ายสักทีเถอะ!"เดเมี่ยนตัวสั่นด้วยความกลัว เขากลัวกิลเบิร์ตมาโดยตลอด เขากระแอมเล็กน้อย แล้วจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาในทันที "ผมสงสัยนะว่าคราวนี้เขาจะทำสำเร็จหรือเปล่า"ทันทีที่พูดถึงบุคคลที่สามใบหน้าของกิลเบิร์ตก็แข็งทื่อ แต่ทว่ากิลเบิร์ตก็สามารถควบคุมสติ

เขาไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร เพราะไม่ว่าใครก็ไม่ควรเปิดประตูห้องของเขาอย่างไร้มารยาทแบบนี้อยู่ดี หากเขาอยู่ระหว่างการซึมซับความทรงจำ การถูกรบกวนเช่นนี้อาจทำให้เขาสูญเสียการควบคุมไปได้!“นายใช่ไหม! ต้องเป็นนายแน่!” กิลเบิร์ตชี้ไปที่เฟนด์ ดวงตาของเขาแดงก่ำเฟนด์มองกิลเบิร์ตด้วยสายตาประหลาดใจ เพราะไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้กำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่กิลเบิร์ตหัวเราะอย่างเย็นชา "อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่านายทำอะไร!"เฟนด์รู้สึกราวกับกิลเบิร์ตเสียสติไปแล้ว เขาไม่เคยออกจากห้องตัวเองด้วยซ้ำ แล้วเขาจะทำอะไรได้? ใบหน้าของเฟนด์มืดลงอย่างสิ้นเชิง ด้วยเหตุเพราะข้อกล่าวหาแสนประหลาด และการที่กิลเบิร์ตบุกเข้ามาในห้องเขาอย่างหยาบคายดาบวิญญาณก่อตัวอยู่ในมือของเขา เฟนด์ตัดสินใจแล้วว่าจะสอนบทเรียนให้กับกิลเบิร์ตอย่างสาสมแม้ว่ามันจะขัดกับกฎก็ตาม!กิลเบิร์ตดูคล้ายจะโกรธจัด เขาสั่นไปทั้งตัว “ว่ามาสิ! แล้วรู้สึกผิดบ้างไหม? นายเป็นคนปล่อยข้อมูลออกไปใช่หรือเปล่า!”เฟนด์ถึงกับพูดไม่ออก เขาเอ่ยด้วยความโกรธว่า "สมองคุณมีปัญหาหรือเปล่า? กำลังพูดเรื่องอะไรกัน? รู้สึกผิดอะไร? ข้อมูลอะไร?"ร่างกายของกิลเบิร์ตสั่นเทิ้ม

เฟนด์มองไปที่กิลเบิร์ตโดยไม่พูดอะไรขณะที่กิลเบิร์ตจ้องมองเขาด้วยแววตาเกลียดชัง แม้หลังจากทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้ว เฟนด์ก็ยังไม่เข้าใจว่ากิลเบิร์ตกำลังทำอะไรหรือพูดอะไรกันแน่เหตุใดกิลเบิร์ตจึงเข้ามาตวาดใส่เขาแบบนั้น? เหตุใดกิลเบิร์ตจึงกล่าวหาเขา? ในขณะนั้นเฟนด์ได้แต่หัวเราะกับคำขู่ของกิลเบิร์ต กิลเบิร์ตสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนหันกลับไปมองเดเมี่ยนด้วยความโกรธ“อย่ามัวแต่มายุ่งกับฉันอยู่นี่เลย ไปจัดการสิ่งที่เกิดขึ้นที่นั่นก่อน!”เดเมี่ยนหน้าซีด ความอึดอัดใจจากการถูกผลักออกไปก่อนหน้านี้ได้คลี่คลายไปไม่น้อยแล้ว เขาหันกลับมามองเฟนด์ก่อนจะหันกลับไปมองกิลเบิร์ตเดเมี่ยนพยักหน้า "ผมจะจัดการให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้ แต่...ผมเคยตรวจสอบมันมารอบนึงแล้ว มันไม่ผิดแน่"สีหน้าของกิลเบิร์ตแข็งทื่อ เขายังอยากจะอธิบายเพิ่มซักหนึ่งถึงสองประโยค แต่ก็ต้องกลืนคำพูดลงคอไปเขาเพียงพยักหน้าอย่างเย็นชา "เข้าใจแล้ว แต่เราจะวางเฉยต่อไปไม่ได้!"ในขณะที่เขาพูดอย่างนั้น กิลเบิร์ตไม่ได้มองเดเมี่ยนด้วยซ้ำ กิลเบิร์ตจ้องมองเฟนด์ตลอดเวลา แต่เฟนด์ค่อนข้างคุ้นเคยกับท่าทางแสดงความเกลียดชังนั้นแล้ว แทบทุกคนที่พยายามทำให้เฟนด