All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 131 - Chapter 140

”ไม่มีค่าสินสอด? ฝันไปเถอะ!”ฟีโอนาจ้องตาเขาทันทีที่ได้ยินคําพูดของเฟนด์ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอยืนยันว่า "นี่! คืออย่างนี้ เธอไม่สามารถหาเงินได้ทันทีสามสิบล้านเหรียญ แต่เธอตีอีวานจนเลือดตกยางออก ยังไงเธอก็ต้องให้เขาสิบล้านเหรียญ นอกจากนี้เธอบอกไปแล้วว่าจะซื้อของขวัญมูลค่าสิบล้านเหรียญสำหรับวันเกิดของนายใหญ่ ดังนั้นเธอจะต้องรักษาคำพูดของตัวเธอเองไว้!”“แล้วค่าสินสอดของเจ้าสาวราคาสิบล้านล่ะ?” เฟนด์ถามด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ"ฉันก็คิดแล้วเหมือนกัน” เนื่องจากเธอจะต้องใช้จ่ายเงินเดือนเดือนแรกของเธอทั้งหมด พอเงินเดือน เดือนที่สองของเธอออก เธอก็ค่อยเอามาให้ฉัน!”“ฉันไม่สามารถให้ลูกสาวแสนสวยของฉัน ไปด้วยเงินเพียงสิบล้านได้หรอก ฉันจะขึ้นราคาเป็นยี่สิบล้าน!"เธอยิ้มไม่หุบ แล้วเธอยังย้ำอีกว่า "ฉันคิดทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้ว ยังไงก็ตาม เธอกับเซเลน่ามีไคลีแล้ว ดังนั้นเมื่อเธอเอายี่สิบล้านนั่นมาให้ฉัน ฉันจะยอมรับว่าเธอเป็นลูกเขยของฉัน! เธอไม่มีทางชนะนายน้อยของครอบครัวชนชั้นสูง แต่ตราบใดที่เซเลน่ามีความสุข ฉันจะเห็นด้วยกับเธอทั้งคู่"ความรู้สึกผิดหวังพุ่งเข้าหาเฟนด์ เขาคิดว่าฟีโอน่าเป็นคนมีเหตุผล คิดเ

ฟีโอน่ารู้สึกโกรธมากเมื่อคิดจะว่าจะต้องเสียเงินอีก 1.4 ล้านเหรียญ แต่เงินก็หายไปแล้ว ในที่สุดเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากไม่พอใจและถอยกลับบ้านโจแอนรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นลูกชายของเธอกลับบ้านปลอดภัย และกลับไปที่บ้านของเธอเอง"ไปกันเถอะ ที่รัก ตัวเราเหม็นไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอล์ ทําไมเราไม่ไปอาบน้ำด้วยกันล่ะ?"เมื่อเฟนด์จ้องมองร่างของเซลิน่า ความปรารถนาที่อยู่ในใจของก็ถูกจุดขึ้นมา และฉายโครงร่างของเขาในแสงไฟถนนที่มืดครึ้มแม้เขาจะเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์ต่อหลักการของตัวเอง แต่เขาก็ยังเด็กและอายุเพียง ยี่สิบต้น ๆ เท่านั้น และนอกจากนั้น เซเลน่าก็เป็นผู้หญิงของเขาด้วย แน่นอนว่า ห้าปีที่ไม่ได้แตะต้องผู้หญิง เขาก็คงมีความเพ้อฝันไม่น้อยเช่นกัน“คุณ - ฉันดีกับคุณนิดหน่อย คุณก็เหลิงบินขึ้นไปบนดวงจันทร์เลยนะ!"เซเลน่าหันไปมองเฟนด์ “อีกอย่างก่อนหน้านี้เราไม่ได้สนิทกันมาก่อน แล้วตอนนี้คุณอยากจะมาสัมผัสฉัน ฝันไปเถอะ!” เธอบอก “เพราะไคลี คุณถึงได้เรียนฉันว่าภรรยาในตอนนี้!”เหงื่อเย็นสาดลงบนฝ่ามือของเฟนด์ เขายิ้มด้วยความเศร้า "ผมแค่แนะนําให้อาบน้ำด้วยกัน ผมไม่ได้บอกว่าผมจะแตะต้องตัวคุณ ที่รัก" เขากล่

"ภรรยาของเขา เซเลน่า เทย์เลอร์ เป็นสาวงาม!" ข้าง ๆ พวกเขาสการ์หัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากได้ยินสิ่งที่เนทพูด“เฮ้ เฮ้ สการ์นายอยากเล่นด้วยไหม" เนทยิ้มเยาะอย่างดีใจ“ไม่เป็นไร ฉันไม่สนใจผู้หญิงหรอก!" สการ์ก็หัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้วจ้องมองเฟนด์ "พ่อหนุ่ม ฉันสัญญาว่าจะตามแกไปที่ตึกร้างนั่น ถ้าพวกเราไม่ได้ให้แกได้อยู่ในหลุดศพที่แกเลือก มันจะไปสนุกได้ยังไง เราก็คงต้องปล่อยแกไว้ในสุสานของแกเอง”“ฮ่า ๆ ไปกันเลย!" เฟนด์หัวเราะและเดินไปที่ตึกร้างนั้นสการ์และคนอื่น ๆ เดินตามเขาไป พวกเขาถึงกับเดินด้วยท่าตำแหน่งครึ่งวงกลมเพื่อป้องกันไม่ให้เฟนด์หลบหนีหลังจากนั้นไม่นาน กลุ่มก็เข้าไปในตึกร้างนั้น“หนุ่มน้อยเป็นยังไง ฉันจะให้โอกาสนายในวันนี้ตามความจริงที่ว่านายเคยรับใช้แคทธีเซียมาห้าปีแล้ว!"คนกลุ่มหนึ่งล้อมเฟนด์ไว้ตรงกลาง เนทหัวเราะและพูดว่า "แกโทรหาเมียแกก็ได้ ให้เธอมาที่นี่ก็ได้ แล้วคํานับ 100 ครั้ง ขอร้องฉันให้ฉันไปนอนกับเธอ! ถ้าเธอทํา ฉันจะปล่อยแกไป"“ใช่ ลูกสาวของนายจะได้ไม่ต้องเจอเจ้านายของเราและเมียของนาย..." ผู้ชายผมเหลืองอีกคนพูดแล้วหัวเราะอย่างไรก็ตาม ยังไม่ทันจบ สีหน้าของเฟนด์ก็

"อา!" เนทคุกเข่าลงกับพื้น ร้องตะโกนด้วยความเจ็บปวด หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อขาข้างหนึ่งของเขาคุกเข่าลงกับพื้น อีกข้างหนึ่งหมอบลงกับพื้น เขาพยายามจะลุกขึ้น แต่ความเจ็บปวดที่ขาของเขาทําให้ขาของเขาสั่น ทำให้เขาล้มเหลวทุกครั้งที่พยายามเขากัดฟันแล้วหันกลับมามอง เฟนด์เคลื่อนที่เร็วมากราวกับเขากลายเป็นเงาหลายเงา ผู้ติดตามที่อยู่ข้างหลังเขาถูกสังหารอย่างต่อเนื่อง ตึกร้างแห่งนี้กลายเป็นนรกบนดิน“อ๊ากก!”เพื่อความอยู่รอด เนทกัดฟันและดึงมีดออกจากขาของเขาอย่างสุดกําลัง มันเจ็บปวดมากสมองเขาแทบแข็ง เขาแทบเป็นลมหลังจากที่เขาชักมีดออกมา กางเกงของเขาก็เปียกชุ่มไปด้วยเลือดหมดหลังจากพักไปสักพัก เนทพยายามลุกขึ้นเดินโซเซและพยายามจะหนีออกไปอย่างระวังๆ แต่คนที่อยู่ข้างหลังเขา ได้ล้มลงสู่พื้นดินอย่างรวดเร็ว เฟนด์หัวเราะอย่างเย็นชา และยืนอยู่ตรงหน้าเขาหลังจากที่วิ่งไปไม่กี่ก้าว"พี่ใหญ่ ผมขอร้อง... ปล่อยผมเถอะ ผมจะเป็นคนรับใช้ของพี่! ผม... ผมให้เงินคุณได้ ผมสามารถหาเงินให้คุณได้มากมาย!"เนทหันไปดูซากศพที่พื้น เขาตกใจกลัวมากและสั่นไปหมดเวลาพูด เหงื่อยังคงหยดอยู่เขาเพิ่งรู้ว่า เขาทําให้ใครไม่พอใจ

ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร? เขามีพลังมากถึงขนาดที่เขาจะฆ่าสการ์ได้!" ชายตัวอ้วนทําหน้าบึ้งตึง ดูเคร่งขรึม “มีคนจำนวนมากอยู่ที่นั่น อาจจะทำให้เขาต้องเหนื่อย ฉันรู้ดีความสามารถสการ์นั้นเก่งแค่ไหน! เขามีกลอุบายพิเศษ เก่งเกินกว่าจะหนีใครได้!"ชายอีกคนก็ดูเคร่งขรึมเหมือนกัน "ประเด็นตอนนี้คือ ขณะนี้สถานที่ถูกปิดตายและศพกำลังถูกจัดการ เราจึงไม่สามารถตรวจสอบที่เกิดเหตุได้ เมื่อเราไม่สามารถตรวจสอบที่เกิดเหตุได้ เราก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!"เขาหยุดสักพักก่อนที่จะพูดต่อ “เป็นไปได้ไหมที่ผู้ชายคนนี้ไม่ได้อยู่คนเดียว?”“เราไม่รู้เรื่องนี้!” เจ้านายฮาร์วีย์นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา แล้วทําสีหน้าหม่นหมอง "ฉันยังไม่รู้เลยว่าคนนั้นเป็นใคร ที่ฉันรู้ทั้งหมดก็คือ เนทและคนอื่น ๆ ยกพวกกันออกไปจัดการกับทหารผ่านศึกที่ทำร้ายเขา เนทบอกว่าคน ๆ นั้น แข็งแกร่งมาก และขอให้ฉันพาคนมาเพิ่ม เขาต้องการกำลังมากกว่าสองร้อยคน ดังนั้นฉันเลยขอให้สการ์ช่วยพาคนของเขาไปด้วย ฉันไม่รู้เลยว่า…”“ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้ชายคนนั้นคงไม่ได้มีโอกาสที่จะเตรียมตัว มีโอกาสมากที่เขาจะอยู่คนเดียว ถ้าเป็นการแสดงคนเดียวคน ๆ นี้ต้องแข็งแกร่งมากแน่ ๆ!”