บททั้งหมดของ คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: บทที่ 981 - บทที่ 990

วิลเลียมรวบรวมสติได้หลังจากมึนงงไปสักพักก่อนจะกล่าวกับแดร์ริล “แดร์ริล นายจะมาตะคอกใส่ฉันทำไม? ฉันขอบอกอะไรนายอย่าง นี่มันเป็นเรื่องของตระกูลลินดัน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับนาย”วิลเลียมกระวนกระวายใจเมื่อเขากล่าวเช่นนั้น เขาคงจะไม่แยแสที่จะมองแดร์ริลด้วยซ้ำถ้าหากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในอดีต แต่ตอนนี้แดร์ริลเป็นถึงประมุขสำนักประตูสุราลัยและเป็นวีรบุรุษที่ช่วยทั้งทวีปจักรวาลโลกให้พ้นภัย แดร์ริลกลายเป็นคนที่น่ายกย่อง และสถานะทางสังคมของเขาก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วแต่วิลเลียมก็ไม่ได้ขวัญอ่อนเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนั้น แม้ว่าบารมีในยุทธภพของแดร์ริลจะสูงส่ง แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์มายุ่มย่ามเรื่องของตระกูลคนอื่น ท้ายที่สุดแล้วแดร์ริลก็ไม่ได้มีสายสัมพันธ์อะไรกับตระกูลลินดันแล้ว‘อะไร? เขาคือแดร์ริล ดาร์บี้งั้นเหรอ?’ นายหน้าอสังหาริมทรัพย์สองสามคนถึงกับอ้ำอึ้งใครบ้างในจักรวาลโลกที่จะไม่รู้จักชื่อเสียงเรียงนามของแดร์ริล? ชื่อของเขาดังกระฉ่อนเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางแดร์ริลกำหมัดแน่น และแสดงสีหน้าไร้อารมณ์ “ฉันจะบอกแกอีกครั้ง ไสหัวออกไป!”แดร์ริลนั้นอารมณ์เสียมากพออยู่แล้วที่ลิลี่ไม่ยอมเปิดประต

ทันใดนั้น ทั้งห้องโถงก็เงียบสงัดพร้อมกับสายตาของตระกูลลินดันทุกคนจับจ้องไปที่แดร์ริลด้วยสีหน้าที่สับสนผสมกับความกลัวในเวลาเดียวกัน พวกเขายังสัมผัสได้ถึงรัศมีอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากตัวของแดร์ริล ทำให้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาพวกเขารู้สึกได้ทันทีว่าแดร์ริลที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่เหมือนเดิมกับปีก่อน ๆ คนที่เขาเคยเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อและสามารถดูถูกดูแคลนได้ตลอดเวลา“แดร์ริล!” ทันใดนั้น คุณย่าลินดันก็เป็นคนแรกที่รวบรวมสติได้ และกล่าวกับแดร์ริลอย่างเย็นชา “นายมาทำอะไรที่นี่?”คุณย่าลินดันเป็นผู้อาวุโส ประสบการณ์ชีวิตของเธอไม่อาจจะเอามาเทียบกับคนรุ่นหลังได้ เธอยังคงรักษากิริยามารยาทอย่างสำรวมในฐานะที่เธอเป็นหัวหน้าตระกูลได้ แม้ว่าจะต้องเผชิญหน้ากับคนที่ทรงพลังอย่างแดร์ริลแดร์ริลกวาดสายตามองไปรอบ ๆ และไม่เสียเวลาที่จะกล่าวเรื่องไร้สาระ เขาหันไปจ้องคุณย่าลินดันและเริ่มแถลง “ผมจะเข้าประเด็นเลย เอาเงินร้อยล้านของลิลี่ไปคืนให้ครบอย่าให้ขาดแม้แต่เพนนี่เดียว! ไม่อย่างนั้น...!”เมื่อเขากล่าวมาถึงตรงนี้ แดร์ริลก็ชะงักไปสักพักก่อนจะกรอกตามองไปรอบ ๆ และกล่าวต่อ “ไม่อย่างนั้น ผมจะทำให้ชื่อของตระ

มีผู้ชายคนหนึ่งวิ่งหัวซุกหัวซุนเข้ามาในขณะนั้น เขาคือผู้ช่วยประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ลินดัน!"เกิดอะไรขึ้น?" คุณย่าลินดันติติง "มีเรื่องอะไร? ค่อย ๆ พูด อย่าเสียมารยาท”ผู้ช่วยประธานแทบจะร้องไห้ในตอนที่เขาเดินเข้าไปใกล้อย่างรวดเร็ว และกล่าว “คุณย่า มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นแล้ว! เรื่องใหญ่มาก! ตอนนี้พี่น้องแบรดอนและแอ๊บบี้ส่งคนสองสามร้อยคนมาล้อมบริษัทเรา!”“อะไร?!” คุณย่าลินดันอกสั่นขวัญหนี ตลอดเวลาที่ผ่านมาตระกูลลินดันจ่ายค่าคุ้มครองรายเดือนให้กับพี่น้องแบรนดอนและแอ๊บบี้ เนื่องจากพวกเขาทั้งคู่เป็นผู้ปกครองวงการใต้ดินในเมืองตงไห่! ไม่มีตระกูลไหนในเมืองตงไห่ที่จะกล้าขัดใจพี่น้องคู่นั้น แต่กระนั้น ตระกูลลินดันก็ไม่เคยทำอะไรให้พวกเขาขุ่นเคืองเลย...คุณย่าลินดันกำลังจะกล่าวตอบขณะที่ผู้ช่วยประธานปาดเหงื่อที่ไหลพรากออกและกล่าวต่อ “คุณย่า ไม่ใช่แค่นั้น! ในตอนนี้โรงแรมโอเรียนทอล เพิร์ล ก็ได้ออกแถลงการณ์ว่าพวกเขาจะไม่มีวันรับแขกจากตระกูลลินดันทุกโรงแรมในเมืองตงไห่! โรงแรมเป็นพัน ๆ แห่งก็ได้รับอิทธิพลจากโรงแรมโอเรียนทอล เพิร์ล และได้ออกแถงการณ์ร่วมด้วยว่าพวกเขาจะไม่รับแขกที่มาเข้าพักในนามตระก

คำพูดของแดร์ริลยังคงดังก้องอยู่ในหัวของทุกคน…อีกด้านหนึ่งที่ทวีปเวสต์ริงตัน ในคฤหาสน์องคมนตรีกลางสวนอันสง่างามและเงียบสงบโดน็อก ดิกสัน สวมเสื้อคลุมผ้าซาตินนั่งอยู่ในศาลาจิบน้ำชาขณะชื่นชมสวนหินและสายน้ำที่ไหลธารอยู่ตรงหน้ามีสาวรับใช้สองสามคนยืนเคียงข้างเขาเพื่อคอยปรนนิบัติโดน็อกน่าจะรู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้ชื่นชมกับทัศนียภาพของที่นี่ แต่สีหน้าของเขากลับดูเคร่งเครียดเล็กน้อยในฐานะองคมนตรีของทวีปเวสต์ริงตัน เขาได้รับความเคารพอย่างสูงโดยมีเพียงแค่คนเดียวที่อยู่เหนือเขาและอีกหลายพันคนที่อยู่ใต้บัญชา แต่โดน็อกก็ไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อยเขากินไม่ได้นอนไม่หลับตราบใดที่ศัตรูตัวฉกาจของเขาแดร์ริล ดาร์บี้ยังไม่ตาย!“ท่านองคมนตรี”น้ำเสียงนุ่มนวลก็ดังขึ้นมาในขณะนั้น เป็นเสียงของเจ้าสำนักห้ายาพิษลินเซย์ โจนส์ที่กำลังเข้ามาหาเขาตรงทางเดินลินเซย์ สวมชุดเดรสยาวสีแดงซึ่งอวดโฉมเรือนร่างที่คับแน่นของเธอ ลินเซย์ดูเย้ายวนและมีเสน่ห์อย่างน่าพิศวงเธอหัวเราะเบา ๆ ตอนที่ยืนอยู่ตรงหน้าโดน็อก “ท่านองคมนตรี เรียกฉันมาพบเร่งด่วนขนาดนี้ มีเรื่องอะไรให้ฉันรับใช้รึเปล่า?”โดน็อกจ้องหน้าเธอและกล่าวถา

’เชี่ย ทำไมมีคนมามุงอะไรเยอะแยะอยู่หน้าทางเข้าหลัก?’แดร์ริลเหลือบไปเห็นทางเข้าหลักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ในตอนที่พวกเขามาถึงคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์และต้องตกตะลึงงันในทันทีมีเด็กสาวเกือบพันคนมายืนมุงกันอยู่ตรงนั้น บางคนเป็นผู้หญิงค่อนข้างงดงาม บรรดาเด็กสาวทุกคนที่มามุงกันอยู่ต่างมีแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง และตื่นเต้นที่มองไปในทางเข้าหลักในมือของพวกเธอมีธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมขนาดจิ๋ว ไม่ใช่เพียงแค่นั้น ยังมีอีกสองสามคนที่ถือป้ายในมือซึ่งอ่านว่า ‘แดร์ริล ดาร์บี้ ฉันรักคุณ!’“หัวหน้าพันธมิตรดาร์บี้ เก่งที่สุดในโลก!”เมื่อเขาเห็นเช่นนั้น แดร์ริลแทบจะตกลงมาจากหลังของพญาอินทรีหิมะ ‘ให้ตายสิ นี่มันแฟนคลับฉันงั้นเหรอ? พวกเธอจะหลงใหลบ้าคลั่งอะไรได้ขนาดนี้? พวกเธอมาปิดทางเข้าคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์เพื่อจะมาดูฉันเลยเหรอ?’“อ๊า แดร์ริล!”“แดร์ริลกลับมาแล้ว!”“แดร์ริล คุณเป็นผู้ชายคนเดียวที่ฉันหลงรักหมดหัวใจ! รับฉันเป็นภรรยาที!”ในขณะนั้น บรรดาแฟนคลับ ก็สังเกตเห็นแดร์ริลบนหลังพญาอินทรีหิมะและแหกปากร้องเสียงหลงในทันที พวกเขาปลาบปลื้มอยู่ในหัวใจ บางคนตื่นเต้นยิ่งกว่าที่ได้เจอดาราดังเสี