All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 811 - Chapter 820

เลขาธิการแคว้นอาศัยอยู่ในเมืองหลวงและคอยเฝ้าติดตามจักรพรรดิมาเป็นเวลานานหลายปี เขาคือนับรบที่ทรงพลังที่สุดในพระราชวังอีกด้านหนึ่ง สโลนเองก็เป็นเทพธิดาสงครามผู้โด่งดัง!ทั้งสองคนชูมือขึ้นรวมกำลังกันสร้างพลังงานที่น่าหวาดกลัวอยู่กลางอากาศก่อนที่มันจะขยายใหญ่กลายเป็นลูกไฟยักษ์พุ่งเข้าไปหาไปโดน็อก!ฝูงชนที่ยืนดูอยู่บนภาคพื้นต่างลุ้นระทึกเมื่อเห็นเช่นนั้นลูกไฟยักษ์ทำให้อุณหภูมิของบริเวณโดยรอบน้ันร้อนแรงขึ้นโดน็อกประหลาดใจ เขารีบปัดป้องมันด้วยขวานแยกนภา!เปรี้ยง!ลูกไฟพุ่งเข้าชนปะทะเข้ากับขวานแยกนภา!โดน็อกนั้นถึงกับกระอักเลือด ร่างกายของเขากระเด็นปลิวออกไปถึงแม้เขาจะถือขวานแยกนภา แต่เขาก็ทุลักทุเลที่จะป้องกันตัวเองจากการถูกโจมตี!เมื่อลูกไฟร่วงลงมา สโลนก็คว้าเข็มขัดหนังเส้นยาวออกมาจากเอวของเธอและฟาดไปที่โดน็อก!โดน็อกกรีดร้องด้วยความเจ็บแสบ ทันทีที่เข็มขัดฟาดใส่เขาและเฉือนเนื้อเขาอย่างบาดฉกรรจ์แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาฟาดฟันขวานแยกนภาอย่างดุเดือด ช่างน่าเสียดายที่เขาใช้พละกำลังเกินตัว!ขวานนั้นจำเป็นที่จะต้องซึมซับกำลังภายในของโดน็อก แต่มันก็ทรงพลังอย่างน่าเหลือเชื่อ มันเกื

”แดร์ริล รอก่อน...”แดร์ริลเพิ่งจะก้าวออกมาได้สองสามก้าวในตอนที่เขาได้ยินเสียงเดบร้าเขาจึงหยุดเดินและหันไปหาเธอ เดบร้าขบริมฝีปากของเธอขณะที่เธอก้มหน้าลงและกล่าวเบา ๆ “คุณอยู่ที่นี่ได้ไหม? อย่าไปเลย”“อยู่ที่นี่งั้นเหรอ?”แดร์ริลหัวเราะลั่นเมื่อเขาได้ยินเช่นนั้น “ทำไมฉันต้องอยู่ที่นี่ด้วย?”แววตาเดร้าดูมีความหวัง เธอนั้นเงียบอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจกล่าวออกมา “อยู่ที่นี่กับฉันและฉันจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ ฉันจะคอยบริการคุณไปตลอดชีวิต”ไอ้หยา!ตัวของเดบร้าสั่นระรัวเมื่อเธอได้กล่าวออกไป เธออยากจะเชื่อตัวเองที่ได้สารภาพความรู้สึกของเธอที่มีกับเขา เธอรู้สึกเขิน เธอหลบสายตาเพราะไม่กล้ามองแดร์ริลเดบร้านั้นเป็นผู้หญิงที่มากความสามารถที่สุดในโลกนี้ เธอเชี่ยวชาญในทุก ๆ ด้าน ทั้งศิลปะ ดนตรี และการร่ายบทกวีราวกับกิริยามารยาทอันสำรวมโบราณของเธอเตลิดหายไป เธอหลงรักแดร์ริลหัวปักหัวปำแทบบ้าคลั่ง!เธอใช้ชีวิตอย่างมีระเบียบวินัยและสำหรับคนอื่น ๆเธอนั้นเป็นดั่งเทพธิดาแห่งสำนักพราน อย่างไรก็ตาม เธอต้องการแค่เพียงให้แดร์ริลอยู่ต่อและเธอจะพยายามกล้าหาญในเรื่องความรัก ถ้าหากนี่เป็นโอกาสสุดท้ายขอ

เดบร้าเดินเข้ามาหาพวกเขาและจัดวางอาหารเช้าไว้บนโต๊ะ เธอฉีกยิ้มให้แดร์ริลและกล่าว "ได้เวลาตื่นแล้ว แดร์ริล นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันทำซุปเมล็ดบัวแปะก๊วย ได้โปรดลองชิมดู”มันเป็นเพราะแดร์ริล เดบร้าถึงยอมลดความหยิ่งทรงนงของเธอในฐานะเจ้าสำนัก เธอแสดงออกให้เห็นเพียงความสะโอดสะองและความนุ่มนวลอ่อนโยนเท่านั้นแดร์ริลอยากจะหัวเราะออกมา‘ท่านเจ้าสำนักถึงกับยอมทำแบบนี้เพื่อให้ฉันได้อยู่ต่อ’ แดร์ริลยิ้มร่าขณะเขาหยิบชามซุปขึ้นมาชิม มันมีรสชาติหวานใครจะไปรู้ว่าเดบร้านั้นทำอาหารเก่งขนาดนี้ ฝีมือของเธอยอดเยี่ยมพอ ๆ กับจีเวล“คุณคิดว่าไง?”เดบร้าจองมองแดร์ริลอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยงามของเธอเปี่ยมไปด้วยความคาดหวังแดร์ริลพยักหน้า “อร่อยดี”เดบร้านั้นรู้สึกดีใจกับคำชมและเธอกล่าวตอบอย่างนุ่มนวล “ถ้าคุณชอบ ฉันจะทำให้คุณกินได้ทุกวันไปตลอดชีวิตเลย”กลิ่นหอมของอาหารปลุกจีเวลให้ตื่นขึ้น เธอขยี้ตาพรางกล่าวถาม “นั่นซุปเมล็ดงั้นเหรอ กลิ่นมันหอมมาก”ใบหน้าของเดบร้าก็แดงก่ำ เธอรู้สึกอักอ่วนเมื่อจีเวลตื่นขึ้นมาเธอลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วพรวดพราดและกล่าว “ฉันควรจะไปก่อน โอ้ ใช่ เดี๋ยวเราจะมุ่งหน้าไปสำนักโอสถด้วย

แดร์ริลหัวเราะในขณะที่เขามองไปยังเดบร้าและกล่าวว่า "สามีของคุณอาจจะดุร้ายไปบ้าง แต่ผมพูดจริง ๆ ว่า สำนักโอสถก็เป็นเพียงแค่พวกเศษสวะเท่านั้น"เขากล่าวโดยเน้นถ้อยคำหลายคำในประโยคสุดท้าย ในขณะที่เขากวาดสายตาไปทั่วทั้งห้องโถง“แกกำลังรนหาที่ตาย!”ผู้อาวุโสหลายคนโกรธจัด พวกเขายกดาบขึ้นและเริ่มโจมตีแดร์ริลชายหนุ่มผู้นี้พูดจาหมิ่นประมาทต่อสำนักของพวกเขา แล้วพวกเขาจะทนดูได้อย่างไร? เขาสมควรตาย“ท่านเจ้าสำนัก…” จู่ ๆ สาวกคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้องโถงจากด้านหลัง สีหน้าของเขาดูตื่นตระหนกในขณะที่เขาคุกเข่าลง“ท่านเจ้าสำนัก แย่แล้ว! อาการของนายหญิงกำเริบอีกแล้ว!” สาวกผู้นั้นดูเป็นกังวลด้วยเหงื่อที่ไหลปกคลุมใบหน้าของเขาอะไรนะ?เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของแอนดี้ก็เปลี่ยนไปด้วยความตื่นตระหนกทันทีภรรยาของแอนดี้คือ โจดี้ พวกเขาเติบโตมาด้วยกันและมีความสัมพันธ์ที่ดียิ่งนัก เมื่อสองปีที่แล้ว พวกเขาได้เข้าสู่ประตูวิวาห์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของทวีปตะวันออกอันยิ่งใหญ่ งานแต่งงานของพวกเขา ถูกกล่าวขานไปทั่วทั้งเมืองจนทำให้หลายคนต้องอิจฉาพวกเขาผูกพันกันมากขึ้นหลังจากที่พวกเขาแต่งงานและใช

“นายหญิงแห่งสำนักของเราป่วยเพราะค่ายกลไม่ถูกต้องอย่างนั้นเหรอ?”“นี่มันเรื่องไร้สาระอะไร!”ผู้อาวุโสสำนักโอสถหลายคนต่างก็ไม่พอใจ “ถ้าเป็นเช่นนั้น บอกมาสิว่า ค่ายกลภายในห้องนั้นไม่ถูกต้องยังไง?”แดร์ริลหัวเราะในขณะที่เขาชี้ไปที่กระจกที่อยู่ทั้งสองฝั่งภายในห้อง จากนั้นเขาก็กล่าวว่า “สำนักโอสถจะต้องกลั่นโอสถตลอดทั้งปีและไฟของหม้อน้ำนั้นมีความแรงอยู่เสมอจนมันทิ้งพลังหยางเอาไว้รอบ ๆ ในตอนแรกค่ายกลภายในห้องอาจจะดี แต่ทุกสิ่งได้เปลี่ยนไปด้วยกระจกสองบานนี้ เพราะว่ากระจกสามารถส่งผลกระทบต่อพลังงานของสิ่งแวดล้อมได้ และกระจกสองบานที่หันหน้าเข้าหากันเช่นนี้ ก็จะสะท้อนพลังงานจากกระจกทั้งสองบานและขยายพลังหยางให้แข็งแกร่งมากขึ้นหลายเท่า ผู้ชายจะถือพลังหยาง ในขณะที่ผู้หญิงจะถือพลังหยิน ดังนั้น ผู้ชายที่อาศัยอยู่ที่นี่จะมีความกระฉับกระเฉง และหลังจากที่ผ่านไปนาน พลังหยินของผู้หญิงจำเป็นต้องขยายเพิ่มขึ้นเพื่อปกป้องพลังหยางที่อยู่ภายในห้อง และนั่น คือสาเหตที่เธอล้มป่วยเช่นนี้ และเธอก็จะรู้สึกหนาวสั่นในทุกครั้งที่อาการของเธอกำเริบ”เมื่อแดร์ริลอธิบายสถานการณ์จบ ภายในห้องนอนก็ถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ