All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 671 - Chapter 680

เมื่อเห็นพฤติกรรมของแดร์ริล เทพธิดาตัวน้อยก็หน้าแดงและพูดอย่างเย็นชาว่า "ฉันไม่อยากอาบน้ำ" เธอเป็นเทพธิดาตัวน้อยจากพระราชวังฟูเหยา แล้วเธอจะอาบน้ำกับเขาได้ยังไง? แดร์ริลเกาหัวและยิ้ม “ไม่เป็นไร ถ้าเธอไม่อยากอาบน้ำ ฉันจะอาบเอง” จากนั้นเขาก็ถอดเสื้อของเขาออก มันคงจะรู้สึกดีมากที่ได้อาบน้ำและผ่อนคลายหลังจากใช้เวลามาทั้งวัน เมื่อเห็นว่าเขาถอดเสื้อออกจริง ๆ เทพธิดาตัวน้อยกระทืบเท้าด้วยความเป็นกังวลและตะโกนใส่เขา “นายกำลังจะทำอะไร นายไม่ได้รับอนุญาตให้อาบน้ำ!” "ทำไมล่ะ?" แดร์ริลพึมพำ “ทำไมฉันจะอาบน้ำไม่ได้ ทำไมฉันจะต้องฟังเธอ? พิลึกคนจริง ๆ เธอกำลังจะข่มเหงฉันใช่ไหม? นี่มันไม่สมเหตุสมผลเลย” เทพธิดาตัวน้อยสูดลมหายใจเข้าอย่างเย็นชาและไม่สนใจคำพูดของเขา สาวใช้ทั้งสองต่างก็ขบขันกับจากฉากนี้ ปรมาจารย์แดร์ริลและภรรยาของเขากำลังจู๋จี๋กัน แดร์ริลถอนหายใจยาว เขานั่งลงและพับขากางเกงของเขาขึ้น "ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่อาบน้ำ แล้วถ้าฉันจะล้างเท้าล่ะ?" แดร์ริลถอดรองเท้าของเขาออก จากนั้นสาวใช้ก็รีบไปเอาอ่างไม้มาจากข้างนอก เธอเติมน้ำร้อนลงไปในอ่างแล้วนำไปให้แดร์ริล “ท่านปรมาจารย์แดร์ริล ให

“ไอ้โง่สองคนนี้” แดร์ริลพึมพำเบา ๆ ในขณะที่มองดูแผ่นหลังของพวกเขาและเดินตามพวกเขาไปยังเต็นท์ทหาร ในบรรดาเต็นท์ภายในกองทัพของโลกใหม่ มีเต็นท์ทหารขนาดใหญ่ตั้งอยู่ แม่ทัพหญิงและเหล่าทหารตำแหน่งสูงสุด ใช้เต็นท์ทหารนี้เพื่อการหารือเกี่ยวกับแผนการโจมตีของพวกเขา ขุนพลของกองกำลังของโลกใหม่ทั้งหมดรวมตัวกันอยู่ที่นี่ ภายในเต็นท์ทหาร สโลนนั่งอยู่ที่ด้านบนด้วยใบหน้าอันเย็นชา ในเวลานั้น เธอดูเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง เหล่าขุนพลที่อยู่ด้านล่างไม่กล้าส่งเสียงดัง แม้แต่การหายใจของพวกเขาก็ยังถูกควบคุม ก่อนหน้านี้ กองทัพจากโลกใหม่และผู้บ่มเพาะจากจักรวาลโลกได้เผชิญหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่พวกเขาไม่พอใจกับผลลัพธ์ที่ได้ การต่อสู้ดำเนินไปเพียงสิบนาที ทั้งสองฝ่ายต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสและยังสูญเสียกำลังคนไปหลายพันคน สโลนต้องการเอาชนะเมืองตงไห่ภายในเวลาสามวัน อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์แล้ว ผู้คนจำนวนมากจากจักรวาลโลกมารวมตัวกันที่เมืองตงไห่และให้การสนับสนุนและปกป้องเมืองของพวกเขาจากศัตรู มันควรจะดำเนินต่อไปไหม พวกเขาจะทำลายล้างเมืองตงไห่ได้เมื่อใด? แดร์ริลและเทพธิดาตัวน้อยถูกนำไปที่เต็นท

แดร์ริลฉีกยิ้ม เขาโบกมือแล้วพูดว่า “อย่าตื่นตระหนก ใช่ สิ่งที่ฉันให้ไปมันคือยาพิษชนิดหนึ่งที่เรียกว่าโอสถจ้าวสวรรค์ พวกนายจะไม่ตายทันทีหลังจากที่ได้รับโอสถนี้ แต่พวกนายจะต้องได้รับยาถอนพิษทุกปี ไม่เช่นนั้น พวกนายจะต้องตายอย่างเจ็บปวดดั่งมีดที่กรีดผิวหนังของพวกนาย” แดร์ริลวางแผนเอาไว้แล้วว่าเขาจะไม่ลอบโจมตีหกนิกายหลัก แม้ว่าเขาจะมีความคับข้องใจกับคนเหล่านั้นก็ตาม แต่เขาก็ต้องคำนึงถึงสถานการณ์โดยรวมด้วย สำหรับทหาร 30 นายนั้น การฆ่าพวกเขาเป็นการเสียเปล่า มันจะดีกว่าถ้าแดร์ริลจะใช้ประโยชน์จากพวกเขา แดร์ริลยิ้มและพูดว่า “ถ้าพวกนายไม่เชื่อก็ลองส่งกำลังภายในของพวกนายไปยังเส้นลมปราณดูว่าพวกนายจะรู้สึกเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสหรือไม่” หลังจากพูดจบ แดร์ริลก็คลายจุดสะกดให้พวกเขา ทั้ง 30 คนลองทำตามที่แดร์ริลบอก จากนั้น การแสดงออกของพวกเขาก็เปลี่ยนไปทันที มันเป็นความจริง! สิ่งที่พวกเขาได้รับคือยาพิษ! “บอกตามตรงว่าฉันไม่สามารถแปรพักตร์ไปยังโลกใหม่ได้” สีหน้าของแดร์ริลเคร่งขรึม เขามองไปยังเหล่าทหารก่อนที่เขาจะพูดอย่างจริงจัง "ฉันไม่ต้องการที่จะฆ่าพวกนาย ดังนั้น ตอนนี้ฉันจะให้โอกาสพวกนาย พวกน

ในปัจจุบัน ลิลี่ ลูกสาวของเธอและเวด เข้ากันได้ดีเลยทีเดียว พวกเขากำลังปรึกษาหารือเรื่องการแต่งงาน เวดมอบสินสอดทองหมั้นให้แก่ซาแมนธาเป็นจำนวนเงิน 8,880,000 เหรียญ ซาแมนธารู้สึกตื้นตันเป็นอย่างยิ่ง เธอจึงตื่นแต่เช้าเพื่อออกไปหาซื้อเสื้อผ้า เนื่องจากลูกสาวของเธอกำลังจะแต่งงาน ดังนั้น เธอจึงต้องจัดเตรียมชุดสำหรับงานแต่งงานของลูกสาวของเธอ เมื่อเธอกำลังจะจ่ายค่าชุดที่เธอเลือก คนสองคนก็เดินเข้ามา "มากับเรา" ทั้งสองคนคว้าตัวซาแมนธาเอาไว้ “พวกแกจับฉันทำไม?” ซาแมนธาตกใจกลัว เธอเริ่มตะโกนขอความช่วยเหลือ สองคนนั้นผลักเธอออกไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็กระโดดขึ้นและลอยตัวไปในอากาศ จากนั้นก็มุ่งหน้าไปยังหอคอยดาวปรารถนา … ที่หอคอยดาวปรารถนา เหล่าผู้นำนิกายต่าง ๆ มารวมตัวกัน ต่อหน้าผู้นำเหล่านั้น มีคนสี่คนถูกมัดด้วยเชือก! พวกเขาคือ ซาแมนธา, ลิลี่และพ่อแม่ของแดร์ริล พ่อแม่ของแดร์ริลอาศัยอยู่ในชนบทมาระยะหนึ่งแล้ว แต่พวกเขาก็ยังถูกตามหาจนเจอ “พวกคุณ...” ซาแมนธายิ้มเยาะออกมาเล็กน้อย “พวกคุณ นี่มันอะไรกัน?” ซาแมนธามองดูพ่อแม่ของแดร์ริลด้วยสายตาดูถูก มันจะต้องเป็นการกระทำของลูกชายที่

“เขามาแล้วยังไง? ทำไมนายจะต้องตื่นตระหนกด้วย?” แม่ชีแห่งโชคชะตากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ปัง! เสียงที่ดังขึ้น! ประตูถูกทุบเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย! ฝุ่นควันลอยตัวอยู่เต็มอากาศ! เมื่อฝุ่นค่อย ๆ จางหายไป เหล่าผู้นำนิกายมองไปที่ประตูและพวกเขาต่างก็ตกตะลึง ชายผู้หนึ่งยืนอยู่ตรงประตู เขาอยู่ที่นี่คนเดียวด้วยใบหน้าที่โกรธแค้น! เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแดร์ริล! ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงเลือด! มันดูน่ากลัว! ฮึก… เมแกนสะอึก! เธอรู้จักแดร์ริลดี แต่เธอไม่เคยเห็นเขาบ้าคลั่งเช่นนี้มาก่อน “ไอ้สวะ!” แม่ชีแห่งโชคชะตายืนขึ้นและชี้ไปที่แดร์ริลอย่างโกรธเคือง ใบหน้าของเขาเย็นชาในขณะที่ดวงตาของเขากวาดไปรอบ ๆ ผ่านฝูงชนและในที่สุดเขาก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของเมแกน “พ่อแม่ของฉันอยู่ไหน?” คำพูดอันเย็นชาเพียงไม่กี่คำดังออกมาจากปากของแดร์ริล เมแกนเป็นคนที่โทรหาเขา ดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะถามเธอ เมแกนไม่ตื่นตระหนกมากนัก แม้ว่าเธอจะสัมผัสได้ถึงความโกรธแค้นของแดร์ริล เธอเยาะเย้ย “แดร์ริล ดูเหมือนว่าแกจะยังคงมีความเป็นคนอยู่สินะ ฉันคิดว่าแกจะไม่สนใจพ่อแม่ของแกแล้วเสียอีก” ใบหน้าของแดร์ริลซีดเผือด เ