All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 651 - Chapter 660

เพียะ! เพียะ!การตบแต่ละครั้งทวีคูณความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆเจเน็ตเดือดดาลมาก เธอกระชากผมของโมนิก้าและเตะเข้าไปที่ท้องน้อยของเธอ"แกมีหน้ามาทำเป็นใสซื่อที่นี่ได้ยังไง!" เจเน็ตด่าทอขณะตบตีโมนิก้าไม่เคยมีใครทำร้ายโมนิก้าอย่างนี้มาก่อนเธอทั้งอ่อนแอและตั้งครรภ์ เธอรู้สึกเจ็บปวดอย่างมากในตอนที่เจเน็ตเตะท้องน้อยของเธอ โมนิก้าหวาดกลัวและเศร้าเสียใจและเธอยังคงร้องไห้ต่อไป"พอแล้ว อย่าทำให้เสียของ" ดาลตันฉีกยิ้มขณะเขาบอกให้เจเน็ตหยุด เขาเดินเข้าไปประชิดตัวโมนิก้าและฉีกยิ้ม"โอ้ไม่ หน้าของเธอแดงเถือกไปหมดแล้ว" ดาลตันกล่าวขณะเขาจับหน้าของโมนิก้า"แก..." โมนิก้าขุ่นเคือง เธอโวยวายต่อ "อย่ามาแตะตัวฉัน ไสหัวออกไป ไปให้พ้น!"เมื่อใบหน้าของดาลตันขยับเข้ามาใกล้และมือของเขาโอบลูบไล้ไปทั่วทั้งตัวเธอ โมนิก้ารู้สึกสิ้นหวัง เธอหลับตาและร่ำไห้ต่อไป'แดร์ริลนายอยู่ที่ไหน? ฉันตามหานายไปทั่วทุกที่แต่ฉันก็ยังไม่เจอนาย นายรู้บ้างไหมว่ามีคนกำลังรังแกฉันอยู่?' โมนิก้าคิด"ไอ้เวรนี่! ฉันจะฆ่าแก ดาลตัน!"ทันใดนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงร้องคำราม วินาทีต่อมา เสียงกระแทกประตูก็ดังลั่นและประตูก็แตกสลายเป็นเสี่ยง

"ไม่ พี่แดร์ริล อย่า..."ดาลตัวรู้สึกขวัญหนีดีฟ่อ เขาจึงร้องตะโกนแดร์ริลไม่สนใจดาลตัน แดร์ริลเตะเขาให้พ้นทางและอุ้มโมนิก้าออกจากตัวอาคาร"ทำไมเธอถึงได้มาทำงานที่นี่?" แดร์ริลกล่าวถามขณะเขาก้าวเดินโมนิก้าอยู่ในอ้อมแขนของแดร์ริล"พี่สะใภ้ของนายแนะนำให้ฉันมาทำ" โมนิก้ากล่าวอย่างอิดโรยพี่สะใภ้? เขามีพี่สะใภ้ตั้งแต่เมื่อไหร่?แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เมื่อพวกเขากำลังเดินออกจากสวนซ่อนเร้น แดร์ริลก็รู้สึกเหนียวหนืดที่มือ เขามองลงไปและก็สะดุ้งตกใจทันทีเมื่อเห็นว่ามันคืออะไรมือของเขาเต็มไปด้วยเลือด มันไหลออกมาจากชุดเดรสของโมนิก้า"แดร์ริล ท้องน้อยของฉันมันเจ็บมาก" โมนิก้าโอดครวญ เธอเหงื่อแตกไหลท่วม เธอรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างมากในตอนที่เจเน็ตเตะเธอเข้าไปที่ท้องน้อยของเธอ"โมนิก้า" แดร์ริลรู้สึกราวกับโดนแทงเข้าไปที่หัวใจ"ลูกของเรา... เรากำลังจะแท้งลูกใช่ไหม? ลูกของเรา..." โมนิก้ากุมท้องของเธอและร้องไห้ จากนั้นเธอก็เป็นลมหมดสติไป"โมนิก้าเธอจะไม่เป็นอะไร ลูกของเราก็จะไม่เป็นอะไรด้วย..." แดร์ริลตะโกน เขาแบกเธอและรีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล...ทางเหนือของเมืองตงไห่

”ที่พระราชวังฟูเหยามีแค่ผู้หญิงเท่านั้นเหรอ?” ลิเดียกล่าวถามอย่างสงสัยลีรอยพยักหน้า “ใช่แล้ว พระราชวังฟูเหยาไม่เคยแทรกแซงอะไรกับยุทธจักร แต่พวกเขาทรงพลังมาก มากกว่าทั้งหกสำนักหลัก เราแค่ต้องไปให้ถึงพระราชวังฟูเหยาแล้วเราจะปลอดภัย”ลีรอยไม่มีทีท่าว่าจะช้าลง แต่เขารีบวิ่งไปต่อขณะเขากล่าวลิเดียกล่าวถามอีกครั้ง “ท่านพ่อ เล่าเรื่องเกี่ยวกับพระราชวังฟูเหยาให้ฟังอีกหน่อยได้ไหม พวกเขาทรงพลังกว่าหกสำนักหลักได้ยังไง? แล้วพวกเขาจะยินดีต้อนรับเราไหม?”ลีรอยฉีกยิ้ม “ไม่ต้องห่วง พวกเขายินดีต้อนรับเราแน่นอน”พระราชวังฟูเหยารับเพียงแค่ผู้หญิงเป็นสาวกผู้ติดตามเท่านั้นและพวกเขามีสาวกเป็นหมื่น ๆคนมีผู้ชายอยู่บ้างในพระราชวังฟูเหยาแต่ส่วนใหญ่แล้วมีสถานะเป็นทาสรับใช้ หน้าที่ของพวกเขาคือคอยรับใช้บรรดาสาวกหญิงและพวกเขาไม่มีสิทธิ์ไม่มีเสียงอันใดพระราชวังฟูเหยามีเจ้าพระราชวังถึงเจ็ดคนและพวกเธอทั้งหมดเป็นที่รู้จักกันในนามเจ็ดเทพธิดาเมื่อไม่กี่ปีก่อน สำนักคุนหลุนได้ผลิตศัสตราวุธชนิดพิเศษที่ขนานนามว่า ตะเกียงไร้มลทินเจ้าพระราชวังเห็นตะเกียงไร้มลทินตอนที่เธอเดินทางผ่านภูเขาคุนหลุนและเธอก็ฉวยโอกาสครอบ

แดร์ริลรู้สึกอึดอัดไม่สบายใจขณะรออยู่ด้านนอกของทางเดินมันเป็นความผิดของเขาทั้งหมดที่โมนิก้าต้องตกอยู่ในอันตราย เขาไม่ได้ไปพบเธอที่เกาะสราญรมย์เขาจะทุกข์ระทมไปตลอดชีวิตถ้าหากเกิดอะไรขึ้นกับโมนิก้าและเด็กทารก เขาสวดมนต์ภาวนาว่าโมนิก้าจะต้องปลอดภัยแดร์ริลรู้สึกราวกับจะสูญเสียสติ เวลาค่อย ๆ ผ่านไปอย่างเชื่องช้า…ที่คฤหาสน์ตระกูลดาร์บี้ยูมิลองเครื่องสำอางค์อยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง เธอมีรอยยิ้มเบิกบานอยู่บนใบหน้าของเธอชุดเครื่องสำอางค์แต่งหน้าของเธอคือผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ล่าสุดจาก Poesia Eleganza มันมีมูลค่ามหาศาล ราคาเกือบจะเท่ากับครึ่งหนึ่งของคฤหาสน์“ที่รัก เธอไม่จำเป็นต้องแต่งหน้าเพิ่มหรอกน่า เธอสวยอยู่แล้วตอนนี้ เดี๋ยวแต่งหน้าเสร็จผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็คงจะเอาแต่อิจฉาเธอน่ะสิ” ฟลอเรียนกล่าวถึงแม้ว่าเขาจะเป็นจอมบงการวิตถาร แต่เขาก็ไม่เคยที่จะหยุดชื่นชมภรรยาของเขาเพื่อทำให้เธอมีความสุขฟลอเรียนถอนหายใจและนั่งลงบนโซฟาพลางจุดบุหรี่สูบยูมิกล่าวถาม “วันนี้นายเป็นอะไรไป? ปกตินายจะชอบชมฉันมากกว่าสิบนาทีไม่พักเลย วันนี้นายดูหมอง ๆ และก็หยุดชมฉันไปดื้อ ๆ แค่ประโยคเดียวแบบนี้?”ฟลอเรียนถ

น้ำตาของเธอไหลพลั่งพรูอย่างควบคุมไม่ได้ รีเบคก้าจ้องเขม็งอย่างโกรธแค้นไปที่ฟลอเรียน “ไอ้สารเลว! แกทำแบบนี้กับฉันลงคอได้ยังไง! แกไม่คิดถึงแจ็คสันบ้างเลยเหรอ! เขาเป็นพี่น้องของแกแท้ ๆ!”รีเบคก้าไม่เคยคิดมาก่อนว่าพี่ชายที่เธอนับถือมาโดยตลอดจะเป็นอสูรกาย!ฟลอเรียนหัวเราะเยาะใส่เธอ “แจ็คสันอาจจะคิดกับฉันเป็นพี่น้อง แต่ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนั้น เขาก็แค่ลูกบุญธรรมของพ่อฉัน เขาไม่ได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลดาร์บี้”ฟลอเรียนกล่าวต่อ “รีเบคก้า เธอน่าจะรู้ดีว่าฉันจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลดาร์บี้ ตระกูลต้องการตัวฉันและฉันมีชื่อเสียงที่จะต้องรักษาไว้”เขาบุกเข้าไปหารีเบคก้าและพลักตัวเธอลงไปในโลงศพรีเบคก้ากำลังตั้งครรภ์เธอร่วงลงไปในโลงศพ หลังจากแรงกระแทกเธอก็รู้สึกปวดท้องน้อยอย่างรุนแรงก่อนที่รีเบคก้าจะได้ตอบสนอง ฟลอเรียนก็รีบวิ่งเข้ามาและค้นตัวเธอ จนในที่สุดเขาก็คว้าเอาโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาได้ จากนั้นเขาก็ปิดฝาโลงศพและปิดตายมันด้วยตะปูยูมิยืนอยู่เคียงข้างเขาและถอนหายใจ “นายจำเป็นจะต้องเลียนแบบลายมือของรีเบคก้าแล้ว และเขียนจดหมายถึงแจ็คสัน บอกกับเขาว่าเธอได้อุ้มท้องลูกของแดร์ริลและเธ