All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 561 - Chapter 570

ฝูงชนต่างพากันอ้าปากค้าง ใครกันที่จะโชคดีขนาดนี้?พวกเขามองอย่างมีความหวังขณะแองเจลล่าค่อย ๆ คลี่เครื่องบินกระดาษอย่างช้า ๆ เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม "ฉันจะอ่านความปรารถนาบนกระดาษใบนี้ให้ฟัง"แองเจลล่ากล่าวอย่างช้า ๆ "ผู้โชคดีคนนี้เขียนเอาไว้ว่า แองเจลล่าที่รัก ผมพาลูกสาวของผมมาที่งานคอนเสิร์ตในวันนี้ด้วย เธอนั่งติดกับผมทางขวา ห้าปีที่แล้วลูกสาวของผมล้มป่วยและกลายเป็นใบ้ เธอหลงรักคุณมาก ๆ ฉะนั้นผมจึงพาเธอมาที่นี่ ความปรารถนาของผมคือให้คุณโอบกอดลูกสาวของผม"ฝูงชนต่างเงียบสงัดเพื่อให้แองเจลล่าอ่านความปรารถนาเมื่อเธออ่านจบ แองเจลล่ารู้สึกกินใจ เธอกล่าวอย่างตื้นตัน "กล้องจะฉายภาพผู้โชคดีคนนี้ขึ้นบนจอ มาดูกันว่าใครคือผู้โชคดีคนนั้น"เธอเว้นจังหวะไปสักครู่ก่อนจะกล่าวต่อ "ผู้โชคดีคนนี้นั่งอยู่แถวที่สาม หมายเลข 112"กล้องทุกตัวก็หันไปตรงที่นั่งซึ่งแองเจลล่าได้กล่าวถึง ผู้โชคดีคือแดร์ริล! ใบหน้าของเขาปรากฏอยู่บนหน้าจอขนาดใหญ่ลิลี่นั้นตกตะลึงขณะเธอคิด 'แดร์ริลมีลูกสาวตั้งแต่เมื่อไหร่? แถมยังเป็นใบ้อีกด้วย?'ฝูงชนต่างส่งเสียร้องอึกทึก หลายคนรู้ดีว่าแดร์ริลคือลูกเขยบ้านคนอื่น แต่พวกเขาไม่เคยได

ด้วยน้ำเสียงที่วิตกกังวลของแด๊กซ์ แดร์ริลกล่าวถามในความตื่นตระหนก "เกิดอะไรขึ้น?"แด๊กซ์ส่ายหัวของเขา "ฉันเพิ่งจะช่วยชีวิตคนไว้ เขาบาดเจ็บสาหัส นายพอจะมีโอสถอะไรที่พอจะช่วยเขาได้บ้างไหม? เอามาให้ที่นี่หน่อยเร็วเข้า!""ให้ตายสิพับผ่า! นายทำฉันตกใจหมด" แดร์ริลกล่าวอย่างโมโห เขาคิดไปว่าแม่ชีแห่งโชคชะตาได้มาหาเรื่องอีกแล้ว เขากล่าวถามอย่างสงสัยอยากรู้ "นายช่วยชีวิตใครไว้?"แด๊กซ์ส่ายหัว "ฉันเองก็ไม่รู้ ฉันไปเจอเขาในป่าแถบชานเมือง และเขามีบาดแผลทั่วตัวเต็มไปหมด ฉันทิ้งเขาไว้ไม่ได้ ฉันเลยพาเขากลับมาที่บ้าน"แด๊กซ์กล่าวต่อ "แต่ฉันคิดว่าเขาคงจะอยู่ได้อีกไม่นาน เขาบาดเจ็บมาก มาเร็วเข้า! เอาโอสถติดตัวนายมาด้วย"แดร์ริลพยักหน้า "ฉันจะไปถึงเร็ว ๆ นี้" เขาวางสายและเรียกรถแท็กซี่"คฤหาสน์แซนเดอร์ส" แดร์ริลกล่าวกับคนขับคนขับแท็กซี่ก็อดไม่ได้ที่จะหันมามองไปที่แดร์ริล คฤหาสน์แซนเดอร์สนั้นมีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ ถึงอย่างไรแด๊กซ์นั้นก็คือผู้มีอิทธิพล อย่างไรก็ตาม พลังอำนาจและบารมีของเขานั้นกลับร่วงหล่นลงเป็นอย่างมากหลังจากแม่ชีแห่งโชคชะตาจับกุมตัวเขาและสังหารคนของเขาไปมากมายตอนนี้โลกใต้ดินของเม

กำลังภายในที่หลั่งไหลเข้ามาในร่างกายทำให้แด๊กซ์รู้สึกเหมือนตัวกำลังจะระเบิดคัลลัมกัดฟันของเขาในขณะที่เขาถ่ายโอนพลังบ่มเพาะทั้งชีวิตของเขาไปยังแด๊กซ์ ในทางวรยุทธ์จะไม่สามารถถ่ายโอนกำลังภายในไปยังผู้อื่นได้ แต่คัลลัมได้ฝึกฝนบ่มเพาะวิถีนี้ที่เรียกว่าวิถีปลูกถ่ายลมปราณ วิถีนี้เป็นของนิกายตำหนักอมตะและมีเพียงประมุขนิกายเท่านั้นที่สามารถฝึกฝนบ่มเพาะวิถีนี้ได้ไม่มีวิถีอื่นใดอีก นอกจากวิถีปลูกถ่ายลมปราณในการถ่ายโอนกำลังภายในของตัวเองไปยังผู้อื่นคัลลัมรู้ดีว่าเขาใกล้จะหมดลมหายใจได้ทุกเมื่อ แทนที่จะปล่อยให้พลังของเขาทั้งหมดสูญเปล่าเขาจึงเลือกที่จะถ่ายโอนไปให้กับแด๊กซ์เพื่อเป็นการตอบแทนเขา!“คัลลัม ท่านจะต้องรอด! ผมมีน้องชายที่เชี่ยวชาญในการกลั่นโอสถ เขาช่วยท่านได้!” แด๊กซ์ตะโกน“ไม่มีประโยชน์! ไม่มีโอสถอะไรที่จะช่วยข้าได้ อย่าขยับ!” คัลลัมดุด่าขณะเขาขบเคี้ยวฟันคลื่นกำลังภายในอันแข็งแกร่งยังคงไหลผ่านเข้าสู่ร่างกายของแด๊กซ์ เขารู้สึกว่าเส้นลมปราณของเขาได้รับการชำระล้างด้วยกำลังภายในอันบริสุทธิ์ ระดับของเขาพุ่งทะยานสูงขึ้น!ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นสี่ ปรมาจารย์ยุทธ์ขั้นห้า ปราชญ์ยุทธขั้นหนึ่ง!

’อะไร? เขาจับผู้หญิงมาไว้ให้ฉันงั้นเหรอ?’ แดร์ริลคิดขณะตกตะลึงงัน“เชสเตอร์ นายจับใครมา?” เขาถามอย่างใคร่รู้เชสเตอร์สูดลมหายใจเข้า “น้องชาย อย่าถามอะไรมากมายนักเลย เดี๋ยวนายก็รู้เองตอนเจอเธอ มาเร็วเข้า ฉันจะรออยู่ที่เกาะตำหนักอมตะ” จากนั้นเขาก็วางสายแดร์ริลส่ายหัวและมองไปที่แด๊กซ์ พวกเขาจัดกระเป๋าและมุ่งหน้าออกไปเกาะอมตะเป็นเวลาเที่ยงของวันถัดมา อากาศแจ่มใสในเมืองตงไห่ คลื่นลมทะเลก็เงียบสงบไม่ไกลจากทะเลก็มีชาวประมงมากมายง่วนอยู่กับการหาปลาประมาณหนึ่งสัปดาห์ก่อนสำนักประตูสุราลัย ได้กำจัดสำนักชายฝั่งพรรคมารผู้ชั่วร้าย บรรดาชาวประมงต่างรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้งเกินคำบรรยาย เรือทุกลำมีธงเก้ามังกรผดุงความยุติธรรมโบกสะบัดอยู่ไสวอย่างภาคภูมิใจท่ามกลางบรรดาเรือหลายลำที่ลอยอยู่ในทะเล เรือลำหนึ่งโดดเด่นแหวกออกมามันมีใบเรือสีแดงและมีขนาดใหญ่กว่าเรือของชาวประมงคนอื่น ๆ แดร์ริลและแด็กซ์ยืนเคียงบ่าเคียงไหล่กันบนดาดฟ้าเรือ มองดูทิวทัศน์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาเคร่งขรึมเป็นอย่างยิ่ง ด้านหลังของพวกเขาคือโลงศพซึ่งแด๊กซ์สั่งให้คนของเขาประกอบขึ้นมา ภายในโลงศพนั้นคือ คัลลัม เวบบ์เกาะอมตะอยู่ห่างจ

ทุกคนต่างรู้สึกเศร้าโศกเมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของเชสเตอร์จากนั้นไซออน เฟเธอร์สโตน ราชสีห์ทองคำก็เดินเข้าไปหาเชสเตอร์และคุกเข่าขานเสียง “ข้าพเจ้าสาวกผู้ติดตามไซออน เฟเธอร์สโตน ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”ประมุขนิกายคนเก่าเพิ่งจะล่วงลับไปแล้ว และประมุขนิกายคนใหม่ต้องรับช่วงต่อในทันที นี่คือกฎข้อบังคับ“ท่านประมุขนิกายจงเจริญ!”บรรดาสาวกผู้ติดตามคุกเข่าลงอย่างพร้อมเพรียงกัน มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ไม่ยอมคุกเข่าขณะพวกเขายืดหยัดจ้องมองเชสเตอร์เปี่ยมไปด้วยความไม่พอใจสองคนนั้นคืออาชาขาวและนาคราชแดง สองสามีภรรยาต่างครุ่นแค้นไม่พอใจอาชาขาวก้าวขึ้นมาและกล่าว “เชสเตอร์ นายเป็นเพียงปรมาจารย์ขั้นหนึ่ง ด้วยพลังที่ต่ำต้อยเยี่ยงนี้นายมีสิทธิ์อะไรที่จะขึ้นเป็นประมุขนิกาย?”ฝูงชนต่างสะดุ้งเฮือกสีหน้าของเชสเตอร์แดงก่ำในขณะที่เขาไม่สามารถโต้ตอบได้ เขาคือผู้บ่มเพาะที่อยู่ในระดับต่ำ แต่เขาก็ยังได้รับเกียรติในฐานะตำแหน่งกุนซือพัดกระจ่าง ซึ่งเป็นตำแหน่งที่สูงกว่าจตุราชันย์ผู้พิทักษ์ อาชาขาวและนาคราชแดงมักจะขุ่นเคืองกับเรื่องนี้มาโดยตลอดอย่างไรก็ตาม เชสเตอร์ไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะกล้ากระด้างกระเดื่องกับเ