All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 321 - Chapter 330

คิงส์ตันหัวเราะชอบใจเมื่อได้ยินแมตต์ประเมินภาพวาดเขาเลือกคนไม่ผิด! แมตต์วิเคราะห์ได้เฉียบขาดจนกระจ่างชัด คลายความสงสัยของคิงส์ตันในตัวเขา นั่นคือมาตรฐานสากลของนักประเมินราคาโบราณวัตถุผู้เชี่ยวชาญระดับโลกอีกอย่างแมตต์นั้นดูหล่อเหลาเอาการ ช่างเหมาะสมกับลูกสาวของเขา!อีวอนก็พยักหน้าเห็นด้วยกับการวิเคราะห์พรสวรรค์การประเมินวัตถุโบราณของแมตต์นั้นน่าประทับใจผู้ขายวัตถุโบราณออสตินถึงกับยกนิ้วโป้งชื่นชม "ดูเหมือนคุณจะเป็นมืออาชีพ! คุณวิเคราะห์ภาพวาดได้ง่ายดายแต่กระจ่างชัดแจ้งแมตต์ยิ้มอย่างภาคภูมิใจแต่ไม่ได้ตอบอะไร ในฐานะผู้ประเมินวัตถุโบราณชื่อดัง เขาคุ้นชินกับการตกเป็นจุดสนใจและรับคำชื่นชมคิงส์ตันหัวเราะด้วยความสุขใจและกล่าว "เอาล่ะ ออสติน ฉันจะซื้อมัน!"หนึ่งพันล้าน! แม้ว่าเขาจะต้องสิ้นเนื้อประดาตัว เขาก็ยังรู้สึกว่ามันคุ้มค่า ถ้าหากเขาขายภาพวาดออกไปได้ในภายหลัง เขาก็หาเงิน 3 พันล้านได้โดยเร็วอีวอนปลื้มปริ่ม เธอไม่สามารถละสายตาจากภาพวาดได้เลยนักสะสมของโบราณรอบ ๆ ต่างถอนหายใจ เมื่อคิงส์ตันซื้อภาพวาดไปพวกเขาก็คงไม่มีโอกาสได้ซื้อมันอีกตลอดกาล พวกเขาเสียโอกาสที่จะหาเงินได้มหาศา

ทุก ๆ คนจ้องมองไปที่รอยพับของแดร์ริลที่เขาทำบนภาพวาดแดร์ริลหัวเราะ "คุณออสติน คุณบอกไว้ว่าถ้าหากภาพวาดเป็นของปลอม คุณจะเกษียณตัวเองออกจากธุรกิจวัตถุโบราณ?"ออสตินไม่กล้าตอบสนองเมื่อเขาเห็นกระบวนพับนกนางนวล ก่อนหน้านั้นเขาได้เสาะแสวงหาผู้เชี่ยวชาญประเมินวัตถุโบราณเป็นสิบ ๆ และทุก ๆ คนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าภาพวาดนั่นเป็นของแท้ แดร์ริลนั้นไม่ได้เป็นคนที่มีชื่อเสียงโด่งดังในวงการนี้ แล้วเขาสามารถมาตัดสินภาพวาดนั่นได้อย่างไรว่าเป็นของปลอม?ออสตินอารมณ์เสีย "ใช่ และฉันจะกล่าวทวนอีกครั้ง ถ้าหากมันเป็นของปลอมฉันจะออกจากวงการธุรกิจนี้! อย่างไรก็ตาม ถ้าหากมันถูกพิสูจน์แล้วว่าเป็นของแท้ แกจะต้องคุกเข่าขอขมาฉัน!"แดร์ริลสูดลมหายใจเข้า "วัตต์ ทอมป์สัน เคยวาดภาพมามากมายในช่วงชีวิตของเขา อย่างไรก็ตาม ผลงานหลายชิ้นก็ถูกเก็บสะสมไป ช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบ นั้นจะมีศิลปินนามว่า เฮอร์แมน แลนดี้ เขายกย่องภาพวาดของ ทอมป์สันเป็นอย่างมาก และเขาก็เก็บสะสมภาพวาดต้นฉบับไว้มากมาย เขาใช้เวลาหลายปีในการเลียนแบบงานของทอมป์สัน"แดร์ริล กล่าวต่อ "ภาพวาดเสือภูเขาคำราม น่าจะเป็นหนึ่งในงานของเขา"ใครบางคนในฝูงชนกล่

ลิลี่สะเทือนอารมณ์ขณะยื่นอยู่ข้าง ๆ แม้ว่าเธอจะไม่ค่อยมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องของโบราณวัตถุ เธอก็ยังเคยได้ยินชื่อเสียงของไซมอน โจ เขามักจะอยู่ในงานเทศกาลของโบราณ เธอไม่คาดคิดว่าไซมอนจะมีความเคารพอย่างสูงให้กับสามีของเธอแดร์ริลวางสายและโยนภาพวาดทิ้ง และกล่าว "คุณออสติน คุณบอกไว้ว่าหากภาพวาดนั่นเป็นของปลอม คุณจะเกษียณตัวออกจากธุรกิจวัตถุโบราณ""ฉัน" ออสตินขุ่นเคืองอย่างถึงที่สุด ทันใดนั้นเขาก็ล้มกองลงกับพื้นและสลบไปแดร์ริลยิ้มและหันไปหาคิงส์ตัน "คุณยัง เมื่อผมเดินมาถึงที่นี่ ผมเห็นแจกันแกะสลักมาจากสมัยราชวงศ์ชิงที่ร้านแผงลอยร้านที่สามทางซ้ายมือ มันคุ้มค่าหากซื้อมันในราคาต่ำกว่า 20 ล้าน"แม้ว่าแดร์ริลกล่าวอย่างเบา ๆ หลายคนในฝูงชนก็ได้ยินเขา"ไปซื้อกันเลย!" บางคนตะโกนขึ้นในฝูงชน และทุก ๆ คนก็รีบมุ่งหน้าไปร้านแผงลอยที่สามนั่น!ทุก ๆ คนเชื่อกับคำกล่าวของแดร์ริล ไม่มีใครสงสัยในตัวเขาอีก!คิงส์ตันเป็นกังวล เขาอายุมากแล้ว เขาจะสามารถวิ่งไปร้านแผงลอยที่สามนั่นทันคนอื่น ๆ ได้อย่างไร?หลังจากทุก ๆ คนวิ่งหายไป แดร์ริลยิ้มและกล่าวกับคิงส์ตัน "คุณยัง คุณไม่จำเป็นต้องห่วง ปล่อยพวกเขาไป ร้า

แม่ชีแห่งโชคชะตานั้นสง่างามดึงดูดความสนใจของชายหลายคน พวกเขาจ้องมองไปที่ธอด้วยสายตาเป็นประกายเธอนั้นสวยงามมาก เธอดูสมบูรณ์แบบ พวกผู้ชายทำได้เพียงกลืนน้ำลายตัวเองเมื่อเห็นเธอแม่ชีแห่งโชคชะตาได้พำนักอยู่ที่คฤหาสน์ของตระกูลดาร์บี้ เธอตอบรับคำขอของผู้จัดงานการแข่งขันในครั้งนี้เพื่อมาเป็นกรรมการตัดสินจากนั้นพิธีกรก็ได้แนะนำคณะกรรมการผู้ตัดสินอีก สี่ถึงห้าคน รวมถึงรองประธานแห่งสมาคมโอสถเจียงหนาน เขาเป็นชายชราสูงวัยและพิธีกรกล่าวต่อด้วยรอยยิ้มเริงร่า "ขอกล่าวต้อนรับกรรมการคนสุดท้าย! ท่านประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถเจียงหนาน โอฟีเลีย เลน"ท่านประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถเจียงหนานก็ได้มาอยู่ที่นี่ด้วยเช่นกัน!ทุกคนตื่นตัวและให้ความสนใจไปบนเวที ทุกคนต่างยืนขึ้นเพื่อมองให้เห็นชัดสุภาพสตรีหน้าตางดงามก้าวเดินออกมาอย่างสง่าผ่าเผยมุ่งหน้าขึ้นเวทีเธอดูมีชีวิตชีวาและน่าหลงใหลกับชุดกระโปรงทรงแคบดูเหมือนดินสอกับเสื้อเชิ้ตสีขาว! รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอนั้นเปล่งประกายเสริมความสวยงามในตัวเธอ นั่นคือ โอฟีเลีย เลน ประธานหญิงแห่งสมาคมโอสถทุกคนหลงใหลไปกับความงามของเธอ เธอดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติไม่มีใครคาดคิด

แดร์ริลถอนหายใจมิสอิซาเบลล่านั้นมีทักษะดีเยี่ยมแต่เธอก็ยังดื้อรั้นเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วการแข่งขันมีเวลาให้เพียงหนึ่งชั่วโมง ในเวลา 50 นาที ของการแข่งขันมากกว่าครึ่งของผู้เข้าแข่งขันได้ปรุงโอสถสำเร็จแล้วปัง!ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังระเบิดมาจากห้อมปรุงยาของอิซาเบลล่า ตามมาด้วยกลิ่นไหม้ตลบอบอวลหม้อปรุงยาไหม้เกรียมเสียหาย และไม่มีโอสถอยู่ในนั้นเธอล้มเหลว! มันเป็นไปได้อย่างไร?!อิซาเบลล่าหน้าซีดเซียว เธอกำลังช็อค มันเกิดขึ้นได้อย่างไร?เธอเคยปรุงยาโอสถยกระดับปราณมาก่อนหน้านี้หลายครั้ง และไม่เคยมีปัญหามาก่อน เธอจะมาล้มเหลวในตอนนี้ได้ยังไง?นั่นคือผลกระทบมาจากการที่ไม่รับฟังเสียงของกันและกันแดร์ริลถอนหายใจและกล่าว"มิสอิซาเบลล่า ผมบอกคุณแล้ว การควบคุมความร้อนนั้นสำคัญมากสำหรับหม้อทองแดง เช่นเดียวกันกับหม้อปรุงยานี้ แต่คุณก็ไม่รับฟังผม"อิซาเบลล่าน้ำตาคลอแทบจะร้องไห้ เธอถาม"แดร์ริล ฉันควรจะทำอะไรต่อไป?"การแข่งขันปรุงยาโอสถ จะถูดจัดขึ้นทุก ๆ สามปี หรือเธอจะล้มเหลวจริง ๆ ในครั้งนี้?ผู้เข้าแข่งขันส่วนใหญ่ยิ้มเยาะไปที่อิซาเบลล่า พวกเขาสุขใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเธอแดร์ริลส่