All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 201 - Chapter 210

'เ-ี่ย ฉันไม่เคยขโมยอะไรเลยมาก่อนนะ' แดร์ริลคิดอย่างเคร่งเครียด"ทำไมต้องเป็นขโมย? การขโมยของเป็นเรื่องเสื่อมเสีย!" แดร์ริลกล่าวอย่างทิ่มแทง ความจริงก็คือ ตั้งแต่ที่แดร์ริลยังเด็ก ๆ แล้ว เขารังเกียจพวกขโมย ทั้ง ๆ ที่มีแขนขา ทำไมต้องเอาสิ่งของที่ไม่ใช่ของตัวเองไป?เมแกนมองแดร์ริลอย่างแก้ตัวไม่ออก เธอตอบ "แล้วคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้ไหม?"แดร์ริลยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาจ้องเมแกนแล้วกล่าว "เอาเป็นผมจู่โจมตำรวจหญิงเป็นไง หรือจับตัวคุณอย่างไม่ได้รับการยินยอมดี..."เมแกนหน้าแดง เธอจ้องแดร์ริลแล้วกล่าว "ฉันกำลังจริงจังนะ!"'ก็ได้ ผมจะหยุดเรื่องตลกพวกนี้ก่อน ให้ผมคิดหาวิธีอื่น ผมต้องการเข้าคุกอย่างมีศักดิ์ศรี ผมได้ยินมาว่าพวกผู้ต้องขังนั้นดูถูกพวกโจรลักขโมย" แดร์ริลกล่าวอย่างเคร่งขรึมเมแกนพยักหน้า "ถ้างั้นวิธีอื่นคืออะไร?" เธอถามแดร์ริลเสนอออกไปหลายข้อ อย่างเช่นการทุบตีใครหรือการชนแล้วหนี เมแกนแย้งพวกมันทั้งหมด ในที่สุด เขาก็ทำได้เพียงยินยอมที่จะขโมยอย่างไม่เต็มใจแดร์ริลส่งข้อความหาเพิร์ล บอกเธอให้ทำหน้าที่แทนเขาที่บริษัท เพราะเขาจะไม่อยู่สักพัก เขากระทั่งมอบบัญชีและรหัสของแพลตฟอร์มไล

เรือนจำเหล่าผู้ต้องขังทั้งหลายนั้นมีเวลาว่างสามช่วงในแต่ละวัน แต่ละช่วงอยู่หลังมื้ออาหาร มีชายกลุ่มใหญ่เล่นบาสเกตบอลอยู่ที่สนาม ถึงมันจะดูธรรมดา แต่พวกเขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เล่นเหล่าคนที่ไม่ได้เล่นบาสเกตบอลจะเชียร์พวกเขาอยู่ข้าง ๆ ยกเว้นเพียงคนเดียว เขานั่งอยู่ข้างสนาม และจมดิ่งอยู่กับการอ่านเขาดูเหมือนจะมีอายุราว ๆ สามสิบหรือสี่สิบปี ด้วยผมที่แยกลงมาจากกลางหัว เขาจึงดูติ๋มไม่น้อยเมื่อแดร์ริลเข้ามา เขาก็พลันสนใจในชายคนนี้ทันที เนื่องจากเขาเลือกที่จะอ่านหนังสือแทนที่จะทำกิจกรรมในเวลาว่าง แดร์ริลลอบดูรูปภาพของเชสเตอร์ที่เมแกนมอบให้เขามา กลายเป็นว่าชายที่กำลีงอ่านหนังสืออยู่นี้คือเป้าหมายของเขา!นี่มันเป็นไปไม่ได้ ชายที่เมแกนระบุถึงนั้นเป็นสมาชิกระดับสูงของนิกายตำหนักอมตะ เขาควรดูทรงพลังมาก ในขณะที่ชายตรงหน้าเขานั้นมีรังสีที่ค่อนข้างอ่อนแอ หรือบางทีเขาอาจเป็นปรมาจารย์ระดับหนึ่ง?มากไปกว่านั้น เจ้าเชสเตอร์ วิลสัน คนนี้ทั้งดูบ้าวิชาการและอ่อนแอ! และหนังสือที่เขาอ่านนั้น… อะไรเนี่ย?! ตำราพิชัยสงครามของซุนวู?! ใครเขาอ่านตำราพิชัยสงครามของซุนวูในคุกกัน?แดร์ริลคิดว่านี่มันตลก ในขณะที

ใบหน้าของเชสเตอร์กระตุกอย่างรุนแรง เขาทนไม่ได้อีกแล้ว เขายินขึ้น จ้อมไปที่เทรนท์ด้วยดวงตากระหายเลือด แล้วกล่าว "พวกเราอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน แกมีปัญหาอะไรกับฉันนักหนา?!"เขาไม่เคยต้องทนทุกข์แบบนี้ที่นิกายตำหนักอมตะ ใครจะกล้ารังแกเขาที่เป็นสมาชิกระดับสูง?"ว้าว ไอ้เด็กเนิร์ดนี่โมโหแล้ว แต่ฉันกล้าพูดเลยว่าแกวางท่าเกินไป!" เทรนท์เยาะเย้ยจากนั้นเขาก็ตบเข้าที่ใบหน้าของเชสเตอร์เพี๊ยะ!มันไม่ได้แรงมากขนาดนั้น แต่ทุกคนกลับได้ยันเชสเตอร์กำหมัดแน่น เขาเงียบไปเป็นนาที จากนั้นด้วยจิตสังหาร เขาก็กล่าว "เมื่อฉันออกจากที่นี่ไป ฉันจะฆ่าล้างโคตรพวกแกให้หมด" เขากวาดสายตาไปที่เทรนท์และคนของเขาด้วยดวงตาอำมหิตทุกคนอ้าปากค้าง ความเป็นปฏิปักษ์ของเด็กเนิร์ดอ่อนแอนี่น่ากลัวไม่น้อยเลยเทรนท์เริ่มตั้งสติได้ เขาถ่มน้ำลายลงพื้น แล้วกล่าว "ไอ้เวรนี่ นี่แกขู่ฉัน? ไอ้สารเลว!"เขาพุ่งไปข้างหน้าและกำลังจะตีเชสเตอร์ในตอนที่ผู้คุมหญิงเข้ามาหยุดเขาพอดี จากนั้น เขาจึงตัดสินใจยอมปล่อยไป จนกระทั่งเที่ยงคืนมันเป็นเวลาเข้านอนแล้ว ไฟทั้งหมดจึงปิดลง แดร์ริลกำลังจะหลับในตอนที่เขาได้ยินเสียงฝีเท้า เขาค่อย ๆ เปิดตาขึ้

ตราบใดที่มีคนนำ ทุกคนก็จะทำตาม—มันจึงไม่น่าแปลกใจที่ไม่นานนัก ทั้งตระกูลดาร์บี้ก็ตกลงเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะนายท่านชราเดรกพยักหน้าด้วยความโล่งอกแล้วเลิกประชุม เขากล่าว "โอเค ไม่มีเรื่องอื่นอีกแล้ว พวกเธอไปได้ จงจำไว้ด้วยในสิ่งที่ฉันพูดไว้—อย่าได้บอกใครว่าเรา เหล่าดาร์บี้ได้เข้าร่วมกับตำหนักอมตะ"เมื่อทุกคนจากไป เงาร่างของชายคนหนึ่งที่มีรังสีทรงพลังก็ยืนอยู่ที่ทางเข้าหลัก—ไบรอัน คันนิงแฮม"แล้ว นายตัดสินใจยังไงล่ะ?" ไบรอันเข้าไปหาเดรกเดรกพยักหน้า แล้วกล่าว "ผมยอมรับข้อแม้ของคุณ เหล่าดาร์บี้จะเข้าร่วมกับนิกายตำหนักอมตะ""ยอดเยี่ยมมาก! นี่เป็นข่างที่ดีจริง ๆ!" ไบรอันดีใจ"จากนี้ไป พวกเราก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว! ฉันจะให้คนของฉันส่งโอสถวิญญาณมาให้ในอีกไม่นาน" เขาเสริมไบรอันมอบคัมภีร์ให้เดรกแล้วกล่าว "เราเป็นสหายเก่าแก่ โปรดรับของวัญเล็กน้อยนี้ไป ถือเป็นของขวัญต้อนรับสู่นิกายตำหนักอมตะ!"มือของเดรกสั่นเทาเมื่อเขาเห็นคัมภีร์ มันคือ ค่ายกลเจ็ดดาวเหนือ คัมภีร์ลับของยอดวิชาแห่งสำนักบู๊ตึ๊ง!"ค่ายกลเจ็ดดาวเหนือ?" เดรกถามไบรอันหัวเราะ เขากล่าว "ใช่แล้ว! ตอนที่ฉันออกมาจากสำนักบู๊ตึ๊

พวกดาร์บี้ที่มาจากบ้านนอก ทำไมพวกเขาถึงมีเงินมากจนซื้อวิลล่าที่มีวิวที่ดีที่สุดได้?พนักงานตอบด้วยรอยยิ้ม "มาดาม วิลล่าหลังนี้ถูกซื้อไปเรียบร้อยแล้วตั้งแต่สัปดาห์ที่ผ่านมาค่ะ มันถูกจัดการจากภายใน ฉันจึงไม่รู้ข้อมูล"ภายใน?ซาแมนธาไม่พอใจ เธอกล่าว "ฉันจะจ่ายมากกว่า เธอช่วยทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้หน่อยได้ไหม? ฉันอยากได้วิลล่านั่น"ทำเลของวิลล่านี้ดีมาก และราคาของมันก็จะพุ่งสูงขึ้นในอนาคต ตอนนี้ลูกสาวของเธอสามารถซื้อมันได้จากเงินที่ได้จากการไลฟ์สตรีมของเธอ การเพิ่มเงินเข้าไปอีกนิดหน่อยเพื่อให้ได้มาซึ่งวิลล่าที่ดีที่สุดจะเป็นไรไป?"ฉันต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่ฉันตัดสินใจเรื่องนี้ไม่ได้" พนักงานกล่าวขอโทษซาแมนธามืดมน เธอหันหลังไปหาลิลี่แล้วกล่าว "โทรหาเจด เธอเป็นประธาน เราต้องการวิลล่านี้ ฉันจะถามเธอเรื่องนี้"...เรือนจำทุกที่ที่แดร์ริลไป มันจะมีคนตามเป็นสาย หลังจากจัดการเทรนท์ลงเมื่อวาน ลูกน้องพวกนั้นก็หันมาพักพิงเขาแทนแดร์ริลเริ่มสนิทกับเชสเตอร์ ถึงขนาดที่ว่าพวกเขาพูดคุยสัพเพเหระได้ทุกเรื่องแน่นอน ทั้งคู่ยังไม่ได้บอกตัวตนที่แท้จริงของตนเอง วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เชสเตอร์จะอย