All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 211 - Chapter 220

โลกนี้นั้นคาดเดาไม่ได้ ชีวิตเองก็เช่นกัน ยังไงก็ตาม แดร์ริลไม่ค่อยจะเข้าใจความเรื่องประหลาดนี้จริง ๆกลายเป็นฮอลล์มาสเตอร์ของทั้งสองพรรคมารอันฉาวโฉ่ มันค่อนข้างจะ..."ทำไมล่ะ?" เชสเตอร์อุทาน "ฉันคือมันสมองของเบื้องหลังแผนการจัดตั้งโถงสาขาขึ้นที่เมืองตงไห่ ดังนั้นฉันจึงมีอำนาจในการบอกให้ใครเป็นฮอลล์มาสเตอร์ และฉันบอกว่านายเป็น!"เชสเตอร์หัวเราะอีกครั้ง "ตามประเพณีของเรา ใครก็ตามที่อยู่ในตำแหน่งฮอลล์มาสเตอร์จะต้องทำความเคารพฉัน—กุนซือ แต่ฉันจะให้นายข้าม ๆ มันไปก็ได้เพราะนายเป็นน้องฉัน! ฮ่าฮ่าฮ่า!"เ-ี่ย เขาตัดสินใจแล้ว เขาไม่เปลี่ยนใจแน่!แดร์ริลหมดคำพูด แต่เขายังคงรอยยิ้มไว้"อ้อ อีกอย่าง นี่เป็นสิ่งของยืนยันตัวตนของนายในฐานะของฮอลล์มาสเตอร์ เก็บไว้ดี ๆ ล่ะ" เชสเตอร์หยิบป้ายเงินมาวางไว้บนมือของแดร์ริลป้าย?แดร์ริลรับป้ายเงินมาแล้วพลิกมัน ทั้งป้ายนั้นทำมาจากเงินบริสุทธิ์และมีรูปหมาป่าสลักไว้ งานฝีมือของมันละเอียดอ่อนและดูมีชีวิตเขาช่วยไม่ได้ที่จะต้องนึกไปถึงที่งานประมูลเมื่อเขามองที่ป้ายทั้งชายชราและหลานสาวมีป้ายทองคำแซ็ค โรเจอร์ บอกเขาว่าป้ายทองพวกนั้นมีไว้สำหรับตำแหน่งชั

แบรนดอนนั้นโกรธเกรี้ยวและรู้สึกถูกหยามอย่างที่สุด เขาโทรหาแด๊กซ์ และสั่งให้เขากล่าวขอโทษพร้อมจ่ายค่าชดเชยเขาสำหรับเหตุการณ์นี้"ไปตายซะ" แด๊กซ์ถ่มน้ำลาย นั่นเป็นทั้งหมดที่เขากล่าวก่อนจะวางสายแบรนดอนไม่เคยถูกสาปแช่งแบบนั้นมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออยู่ในฐานะนี้ เขาเดือดพล่าน เขาสาบานว่าเขาจะต้องล้างแค้นให้ได้จากนั้น เขาได้ยินว่าแนนซี่ ลี เป็นภรรยาผู้งดงามของแด๊กซ์แบรนดอนถูกครอบงำด้วยตัณหา เขาวางแผนที่จะหลับนอนกับภรรยาของแด๊กซ์เป็นการเอาคืนคนของแบรนดอนพยายามสะกดรอยตามแนนซี่มาตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา ในที่สุดเขาก็ส่งชายร่างกำยำประมาณ 10 คน เพื่อลักพาตัวเธอในวันนั้นแนนซี่ทิ้งความหวังทั้งสิ้นที่มีเมื่อเห็นว่าไม่มีใครบนท้องถนนที่สนใจจะเข้ามาช่วย เธอไม่คิดว่าแดร์ริลจะปรากฏตัวขึ้นเลยสักนิดยังไงก็ตาม เธอสงสัยมากว่าแดร์ริลจะล้มพวกเขาได้หรือเปล่า เขาอาจสูญเสียแม้กระทั่งชีวิตของตัวเองหากเข้ามายุ่งเกี่ยว!"แดร์ริล ไป! ไปหาแด๊กซ์!" แนนซี่กรีดร้องด้วยความหวาดกลัว เธอกระทืบเท้าด้วยความร้อนใจแดร์ริลเข้าหาคนเหล่านั้นอย่างรวดเร็วโดยไม่คิดจะถอยหลังภรรยาของพี่น้องเขากำลังมีปัญหา เขาจะไม่มี

"ท่านประธานดาร์บี้ สถานีโทรทัศน์ตงไห่ส่งคำเชิญสำหรับงานกาล่าราตรีมาค่ะ" เพิร์ลกล่าว"งานกาล่าราตรีไหน?" แดร์ริลถามอย่างใจลอยเพิร์ลยิ้มแล้วตอบ "งานเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงใกล้เข้ามาแล้วค่ะ และพวกเขาก็จัดงานกาล่าเพื่อการณ์นั้น มันเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ซึ่งจะมีดารามากมายเข้าร่วม และคนสำคัญทั้งหมดในเมืองตงไห่ก็จะไปด้วยเช่นกัน"ใบหน้าของเพิร์ลกระจ่างด้วยความภูมิใจ เธอกล่าวต่อ "บริษัท แพลทินัม โปรโมทดาราดังขึ้นมาสองคนไม่นานมานี้ จีเซลล์ ลินด์ท และ ลาน่า โทมัส สถานีต้องการให้พวกเธอเข้าร่วมด้วย ดังนั้นบริษัทเราจึงเป็นที่แรกที่ได้รับคำเชิญ ในฐานะประธานของบริษัท ท่านจะพลาดงานเฉลิมฉลองแบบนี้ไม่ได้นะคะ"'ตอนนี้กลางฤดูใบไม้ร่วงแล้วเหรอ?'แดร์ริลพยักหน้า "ก็ได้ เตรียมการได้เลย""เยี่ยมเลยค่ะท่าน"...มันเป็นเวลาหนึ่งทุ่ม และอาคารของสถานีโทรทัศน์ก็ถูกอาบด้วยแสงดีที่น่าตื่นตาอาคารโทรทัศน์ดาวเทียมตงไห่นั้นเป็นหนึ่งในตึกที่สวยงามที่สุดในเมือง มันดูน่าทึ่งอย่างที่สุดเมื่อถูกชะโลมด้วยแสงสีในขณะที่ตั้งอยู่ข้างคูเมืองในเวลากลางคืนไปด้วย คู่รักหนุ่มสาวมากมายอยู่บนสะพานและถ่ายรูปทาวเวอร์นั้นนั่นเป็นสถา

จีเซลล์เองก็เป็นห่วงมาก ๆ เช่นกัน เธอกัดริมฝีปากของเธอแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบา "พี่ชายแดร์ริล มันไม่เป็นไรหรอก"แดร์ริลยิ้มให้เธอ "ไม่ต้องห่วง เราไม่ได้ทำอะไร แค่พูดคุยกัน เราจะไม่สู้กันหรอก""แดร์ริล ฟังฉัน อย่าไปนะ" ลาน่าแนะนำเสียงเบาบอดี้การ์ดสองคนนั้นสูงประมาณสองเมตรได้! แดร์ริลจะจบไม่สวยหากเขาเข้าไปในห้องน้ำ"ฟังนะ ฉันไม่อนุญาตให้คุณเข้าไปในนั้น ได้ยินฉันไหม?" ลาน่าพยายามโน้มน้าวเขาต่อไป"ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง" แดร์ริลเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างมั่นใจเมื่อพวกเธอรู้แล้วว่าพวกเธอหยุดเขาไม่ได้ จีเซลล์และลาน่าจึงจ้องกันเองด้วยความเป็นห่วงแดร์ริลมาถึงห้องน้ำ เขาเห็นดาลตันและบอดี้การ์ดทั้งสองทันทีที่เขาเข้ามาดาลตันเข้ามาหาเขา "ไอ้หนู ยังมีเวลาให้แกคุกเข่าขอโทษในสิ่งที่แกทำผิดไป"ดาลตันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้ต้องต้องการยอมรับความผิดของเขา หากเขายังมีสมองอยู่บ้างยังไงก็ตาม เขาคิดผิดแบบสุด ๆ กับเรื่องนั้นแดร์ริลหัวเราะเบา ๆ แล้วเดินไปที่โถปัสสาวะ เขารูปซิปกางเกงลงละปัสสาวะออกมาพร้อมพูดด้วยน้ำเสียงไม่เร่งรีบ "การขอโทษเป็นสิ่งที่ต้องทำ แต่มันควรเป็นแกที่ต้องขอโทษ ไม่ใช่ฉัน""ไอ้เ-ี้

'ช่างเป็นน้ำเสียงที่เผด็จการ!' ทันใดนั้น แดร์ริลก็มีความคิดขึ้นมา เขายิ้ม แล้วกล่าว "ได้โปรด บอกผมที ใครคือคุณสก็อตต์? เธอจะทำให้ผมทุกข์ทนได้ยังไง?"ผู้ช่วยถอนหายใจ เธอคิดว่าบอดี้การ์ดคนนี้ต้องเป็นพวกงี่เง่าที่อยากต่อต้านแทนที่จะกล่าวขอโทษ เธอส่ายหัวของเธอ "นี่คือคุณซันนี่ สก็อตต์ ดาราสาวที่โด่งดังที่สุดในดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ นายจะต้องตกงานแน่ ถ้านายทำให้เธอไม่พอใจ"'โอ้ ดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์? ประธานของเธอเพิ่งจะกินฉี่ของฉันไปเองนะ'แดร์ริลเยาะเย้ย จากนั้นเขาก็กล่าวด้วยน้ำเสียงสุขุม "ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร คุณเป็นคนผิด เพราะคุณเป็นคนที่เข้ามาชนผม ผมไว้หน้าคุณแล้วจากการไม่สั่งให้คุณขอโทษผม เลิกยุ่งกับผมสักที"'ฉันเพิ่งสั่งสอนประธานดาลตัน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ ไป แล้วทำไมฉันต้องกลัวดาราตัวเล็ก ๆ ในบริษัทของเขาด้วย?'แขกคนอื่นเริ่มรวมตัวกันแล้วมองเหตุการณ์ พวกเขาชี้ไปที่แดร์ริลแล้วส่ายหัวด้วยความไม่เห็นด้วย'ยามคนนี้นี่จริง ๆ เลย ทำไมเขาไปขัดขวางดารา?'ซันนี่ยังคงหน้านิ่ง แต่เธอกำลังโกรธ "รอก่อนเถอะ ฉันมั่นใจว่านายเพิ่งจะได้งานยามหลังจากที่จากบ้านในชนบทมาล่ะสิ? กล้าดียังไงมาแย้