All Chapters of คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Chapter 1311 - Chapter 1320

จูปาเจี๋ยถามแดร์ริลอย่างตื่นเต้น แดร์ริลพยักหน้า “ตามหลักแล้วสามารถทำได้ แต่โอสถลี้ลับเจ้าสวรรค์สีทองนี้ถูกทิ้งเอาไว้นานแล้ว ดังนั้นผมจึงไม่แน่ใจว่ามันยังใช้ได้ผลอยู่หรือเปล่า” “ฮ่าฮ่า! นั่นหมายความว่าคนสวยของข้าจะมีโอกาสฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง!” จูปาเจี๋ยกล่าว จากนั้นเขาก็รีบเปิดฝาโลงศพของเตียวเสียนออกทันที เมื่อจูปาเจี๋ยเห็นเตียวเสียนครั้งแรกเขาก็ตกหลุมรักเธอทันที! เมื่อเขาเห็นว่าเธอเสียชีวิตไปแล้วเขาก็รู้สึกเสียใจ แต่ในตอนนี้ เขาได้รู้ว่าโอสถลี้ลับจ้าวสวรรค์สีทองสามารถชุบชีวิตคนตายได้ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกมีความสุขและต้องการให้เธอกลับมามีชีวิตอีกครั้ง! ก่อนที่เดบร้าและแดร์ริลจะทันได้ตอบสนอง จูปาเจี๋ยก็เทโอสถลี้ลับจ้าวสวรรค์สีทองใส่ลงในริมฝีปากสีแดงของเตียวเสียนแล้ว “ฮ่าฮ่า คนสวยของข้า ได้โปรดตื่นขึ้นมา!” จูปาเจี๋ยจ้องมองใบหน้าที่งดงามของเตียวเสียนอย่างไม่กระพริบตา แดร์ริลสูดหายใจเข้าขณะที่เขาจ้องมองเตียวเสียนอย่างใจจดใจจ่อ 'ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลกผู้นี้จะสามารถฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อีกไหม?' ในขณะที่พวกเขาทั้งสามคนกำลังเฝ้ารอการตื่นขึ้นมาของเตียวเสียนอย่างใจจดใจจ่อ ทันใดนั้น

ในตอนแรก เมื่อจูปาเจี๋ยได้เห็นแดร์ริลรีบพุ่งไปหาราเชลเพื่อช่วยเหลือเธอ จูปาเจี๋ยก็คิดว่ามันคงไม่ใช่เรื่องง่ายที่แดร์ริลจะรับมือกับเปลวเพลิงเก้าดาวอัคนีได้ ทว่าจูปาเจี๋ยกลับไม่รู้ว่าแดร์ริลมีเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเปลวเพลิงมนตราอยู่ในร่างกายของเขา! ในขณะที่แดร์ริลช่วยชีวิตราเชลแล้ว เขาก็เอื้อมมือไปหยิบไข่มุกแห่งจิตวิญญาณที่มีเคล็ดวิชาศึกโลหิตแปดทิศที่อีวานขโมยไปขึ้นมาจากบนพื้น เมื่อพวกเขาทั้งคู่ขึ้นมาจากทะเลเพลิงแล้ว ราเชลก็สะบัดมือของแดร์ริลออกอย่างแรง! “แดร์ริล! ทำไมนายถึงเป็นคนเลือดเย็นเช่นนี้? ทำไมนายไม่ยอมช่วยอีวาน? ทำไม?!" ดวงตาของราเชลเต็มไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอต่อว่าแดร์ริลด้วยความโกรธแค้น ‘ถ้าหากว่าแดร์ริลยอมช่วยอีวานตั้งแต่แรก อีวานก็คงจะไม่ตาย!’ ราเชลต่อว่าแดร์ริลราวกับว่าเธอเสียสติไปแล้ว “จิตใจของนายทำด้วยอะไร! นายเห็นอีวานกำลังถูกไฟคลอกแต่นายก็ยังไม่ยอมเข้าไปช่วยเขา!” ในเวลานั้น แดร์ริลหันกลับมาและจ้องมองเธออย่างเย็นชา “แล้วทำไมฉันต้องช่วยเขาด้วย? พวกเธอขโมยไข่มุกแห่งจิตวิญญาณไปจากฉันและหนีออกมาจนพวกเธอโดนไฟคลอก แล้วเธอยังกล้าโทษคนอื่นแบบนี

เตียวเสียนฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้อย่างไร? ในเวลานั้น กงกงตกตะลึงจนพูดไม่ออก “กงกง! ตอนนี้เธอคงจะเห็นแล้วว่าเตียวเสียนผู้งดงามกลับมามีชีวิตได้อีกครั้ง และอีกประเดี๋ยวลิโป้ก็จะฟื้นขึ้นมาด้วยเช่นกัน! กงกง เธอคงไม่รู้ว่าฉันได้คัมภีร์ศึกโลหิตแปดทิศมาได้ยังไง นั่นเป็นเพราะว่าฉันได้รับอนุญาตจากเตียวเสียนยังไงล่ะ!” แดร์ริลยิ้มอย่างภาคภูมิใจขณะที่เขาสร้างเรื่องราวขึ้นมาหลอกลวงกงกง จากนั้นแดร์ริลก็กวาดสายตามองไปรอบ ๆ และพูดขึ้นว่า “หรือจะให้พูดง่าย ๆ ก็คือ ฉันเป็นเพื่อนของลิโป้นั่นเอง! ดังนั้น พวกคุณควรจะคิดให้ดี ๆ ถ้าหากว่าพวกคุณต้องการทำร้ายฉันในตอนที่ลิโป้ตื่นขึ้นมา!” ใบหน้าของแดร์ริลดูหยิ่งยโส ทว่าภายในใจเขากำลังรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แดร์ริลสร้างเรื่องขึ้นมาเพื่อทำให้กงกงและคนอื่น ๆ รู้สึกหวาดกลัว ทว่าในความเป็นจริงที่เตียวเสียนสามารถฟื้นขึ้นมาได้นั้นเป็นเพราะโอสถลี้ลับจ้าวสวรรค์สีทองที่มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น และเมื่อเตียวเสียนกินมันเข้าไปแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีทางที่ลิโป้จะฟื้นขึ้นมาได้อีก แดร์ริลไม่มีทางเลือก ดังนั้นเขาจึงได้สร้างสถานการณ์ขึ้นมาเพื่อทำให้ทุกคนหวาดกลัว ตามที่คาดการณ

“นี่ นี่มัน…” “เปลวเพลิงเย็นไร้มลทิน! หนีไป!” ในเวลานั้น ฝูงชนต่างก็หยุดวิ่งและตกอยู่ในอาการหวาดกลัวเมื่อพวกเขาได้เห็นเปลวเพลิงเย็นไร้มลทินของแดร์ริล เมื่อพวกเขากลับมามีสติ แดร์ริล เดบร้าและเตียวเสียนก็ได้หายไปจากสายตาของพวกเขาแล้ว “พวกเจ้าช่างไร้ประโยชน์!” กงกงตะโกนขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยวเมื่อได้เห็นว่าฝูงชนไม่สามารถหยุดแดร์ริลได้ 'คนพวกนั้นช่างไร้ประโยชน์จริง ๆ!' กงกงครุ่นคิด จากนั้น กงกงก็หันกลับมามองจูปาเจี๋ยและตะโกนขึ้นว่า “ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าก็คงจับตัวแดร์ริลได้แล้ว!” ปัง! ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น พลังภายในของกงกงก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเธอ จากนั้นเธอก็พุ่งเข้าหาจูปาเจี๋ยอย่างโกรธเกรี้ยว แม้จะรู้ว่ากงกงรู้สึกโกรธแค้นมากเพียงใด แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้จูปาเจี๋ยรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาเลย เขาจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้มและพูดขึ้นว่า “กงกง! ที่เจ้ายังอยากใช้เวลาอยู่กับข้าเช่นนี้ เป็นเพราะว่าเจ้ากำลังตกหลุมรักข้าอยู่หรือเปล่า? เจ้าเป็นผู้หญิงที่งดงาม แต่น่าเสียดายที่ข้าได้มอบหัวใจให้กับเตียวเสียนผู้งดงามไปแล้ว” จูปาเจี๋ยหัวเราะด้วยเสียงอันดังและหลีกเลี่ยงการโจมตีของกงกงในเวลาเด

เมื่อโดน็อกเห็นว่าสถานการณ์เริ่มแย่ลงเขาจึงตะโกนขึ้นบอกเชนเทล่าว่า "เชนเทล่า ออกไปรอข้างนอก เดี๋ยวผมตามออกไป!” 'เชนเทล่าไม่แข็งแกร่ง ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถปล่อยให้ปี่เซียะทำร้ายเธอได้’ โดน็อกครุ่นคิด "ไม่!" เชนเทล่าส่ายหน้าและตะโกนบอกโดน็อกว่า "ฉันจะไม่ทิ้งคุณไว้ที่นี่! ถ้าคุณไม่สามารถเอาชนะมันได้ก็ถอยออกมาเถอะที่รัก!” ปี่เซียะเป็นเพียงสัตว์เทพที่เฝ้าสุสานโบราณด้วยความจงรักภักดีเท่านั้น ดังนั้นมันจึงไม่มีเหตุผลที่โดน็อกจะต้องพยายามเอาชนะมัน โดน็อกส่ายหน้าอย่างหนักแน่น “ไม่! ผมจะต้องควบคุมมันให้ได้!” โดน็อกเป็นถึงองคมนตรีและยังมีขวานแยกนภา อาวุธมหาประลัยอยู่ในมือ แล้วเขาจะยอมแพ้สัตว์ดุร้ายและวิ่งหนีไปได้อย่างไร? จากนั้นเขาก็หันกลับมาและพูดกับชายที่สวมเสื้อเชิ้ตสีดำว่า “เท็ด พาภรรยาของฉันออกไปหลบในที่ปลอดภัยก่อน!" เท็ดเป็นองครักษ์ของโดน็อกและเป็นจักรพรรดิยุทธ และเขาก็ยังเป็นคู่หูที่โดน็อกไว้ใจที่สุดอีกด้วย “ครับ ท่านองคมนตรี!” เท็ดตอบอย่างรวดเร็วก่อนจะรีบเดินเข้าไปหาเชนเทล่าและพูดขึ้นว่า “นายหญิง ท่านองคมนตรีมีอาวุธมหาประลัยอยู่ในมือ ดังนั้นทุกอย่างจะเรียบร้อย นายหญิงควร