บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 851 - บทที่ 860

“ทำความเคารพหัวหน้า!”เสียงที่ดังออกมาทำให้รับรู้ได้ว่าการถ่ายโอนอำนาจในตระกูลลีโอประสบความสำเร็จ!เมลิสซาได้วางแผนเรื่องนี้ไว้หมดแล้ว เธอได้อำนาจในตระกูลลีโอกลับคืนมาอย่างรวดเร็ว***ณ คฤหาสน์บนยอดเขาไทปิงควินตันมองไปที่ฝ่ามือซ้ายของเขา รอยกระบนฝ่ามือของเขาดูเหมือนจะค่อย ๆ เปลี่ยนไปเขาวางฝ่ามือลงตามเดิมตามสัญชาตญาณของเขาเมื่อเห็นเมลิสซาเดินมาทางด้านหลัง“ความทะเยอทะยานไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร แต่ความทะเยอทะยานโดยไม่มีการวางแผนให้บรรลุชัยชนะ ความทะเยอทะยานนั้นจะเผาผลาญเธอไปตลอดในทุกการดิ้นรน” เมลิสซามองที่อ่าววิคตอเรียจากระยะไกลพร้อมพูดสอนออกมาควินตันเกิดความฉงน จากนั้นก็โค้งคำนับให้“ทุกสิ่งที่ผมมีตอนนี้เพราะคุณย่ามอบมันให้กับผม ผมไม่กล้าพูดถึงความทะเยอทะยานต่อหน้าคุณย่าแน่นอน”เมลิสซสยิ้มและตอบว่า “ในสายตาของเธอคิดว่าความพยายามของวันนี้ประสบความสำเร็จแล้วหรือยัง?”“การได้มาซึ่งอำนาจของตระกูลลีโอทั้งหมดด้วยการบีบบังคับกดดันพวกเขา แน่นอนมันจะต้องประสบความสำเร็จ” ควินตันตอบออกมาอย่างเคารพ“ใช่ เราสามารถควบคุมได้แม้ว่าตระกูลลีโอจะวางแผนต่อต้านเรา แล้วเราสูญเสียการควบคุมเมือ

ณ เดอะ การ์เด้น เรสซิเด้นไซม่อนและลิเลียนกำลังรออยู่ในห้องโถงอย่างใจจดใจจ่อราวกับว่าของขวัญนั้นเป็นของพวกเขาจริง ๆไม่นานหลังจากกริ่งประตูดังขึ้น ลิเลียนรีบวิ่งไปที่ประตูทันทีราวกับว่าของขวัญพวกนั้นจะบินหายลับไปหากเธอเดินช้าลง“ไซม่อน ลิเลียน… ”ผู้อาวุโสซิมเมอร์กอดอกและเดินเข้ามาที่ประตูดูอบอุ่นเขาเป็นส่วนหนึ่งของพวกซิมเมอร์มาเกือบทั้งชีวิต แต่ไซม่อนและลิเลียนกลับรู้สึกเกรงกลัวเขาโดยไม่รู้ตัวทั้งสองหยุดเคลื่อนไหวเมื่อเห็นร่างของเขา“ไซม่อน แมนดี้อยู่ที่ไหน” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามอย่างใจเย็นหลังจากเห็นทั้งสองคนชะงักนิ่งลิเลียนกลับมารู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากได้ยินคำถามของเขา เธอเบนสายตาหันไปทางสิ่งของที่อยู่ในมือของควินน์ และแซ็ค ดวงตาของเธอก็สว่างเปล่งประกายขึ้น“แมนดี้ไปที่ออฟฟิศ คุณปู่แค่ส่งของนั้นมาให้ฉันก็ได้”ลิเลียนไม่ให้เวลาคนอื่นพูดด้วยซ้ำ เธอเอื้อมมือไปหยิบสิ่งของในทันทีแซ็คและควินน์อดไม่ได้ที่จะปล่อยของไป พวกเขายื้อพวกเขาไว้แน่น“พวกเธอสองคนกำลังทำอะไร! ของพวกนี้เป็นของขวัญของแมนดี้จากเจ้าชายยอร์ก!”“พวกเธอจำสิ่งที่คุณเรย์พูดได้ใช่ไหม?” ลิเลียนจ้องมองไปที่พ

ฮาร์วีย์พูดขึ้นอีกครั้ง “คุณแม่ ฟังคำพูดผมให้จบก่อนนะครับ”คำพูดของเขาทำให้ลิเลียนสงบสติอารมณ์ลงเล็กน้อย “ก็ได้ ถ้านายไม่มีเหตุผลที่ดี ฉันจะไม่ปล่อยนายไปง่าย ๆ แน่!”ผู้อาวุโสซิมเมอร์ แซ็ค และควินน์มองสบตากัน เห็นความวิตกกังวลในดวงตาของกันและกันทุกคนคิดว่าฮาร์วีย์กำลังวางแผนอะไรบางอย่างอยู่ ฮาร์วีย์พูดต่อไปว่า “จากที่ผมรู้มา ยังมีบางคนที่ยังไม่ได้ขายทรัพย์สินออกไป”“หยุดพูดบ้า ๆ นะ!” แซ็คเป็นคนแรกที่โต้แย้งออกมา เพราะในความเป็นจริงเขายังไม่ได้ขายบ้านหลังหนึ่งในความครอบครองของเขา ท่าทางของควินน์ก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เธอเก็บซ่อนเครื่องประดับบางชิ้นไว้พวกซิมเมอร์มักจะมีนิสัยเห็นแก่ตัว เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะสละของมีค่าเพื่อประโยชน์ของครอบครัว?สำหรับพวกเขายอมสละของบางส่วนของพวกเขาก็เพียงพอแล้ว!ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้วเข้าหากัน เขารู้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ใจดีขนาดนั้น“ฟังที่ผมจะพูดให้ดี”“แม้ว่าพวกคุณจะขายทุกอย่างที่มีออกไป แต่พวกคุณก็ไม่สามารถชดใช้ของหมั้นได้หมด”“ผมก็เลยคิดทางออกไว้ให้”“อะไร?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์อดไม่ได้ที่จะโพล่งถามออกมา“หุ้น 49% ที่ตระกูลซิมเมอร์ถืออยู่

ณ สถานที่ก่อสร้างโครงการซิลเวอร์นิมบัสรีสอร์ตเมื่อมองไปที่สถานที่ก่อสร้างตรงหน้า แมนดี้ก็กังวลตั้งแต่ที่มีโอลด์ ไนเนอร์ และคนของเขาเข้ามาควบคุมก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรที่กระทบกับสถานที่ก่อสร้างโครงการอีกเลยน่าเสียดายที่โครงการต้องหยุดชั่วคราวเนื่องจากเกิดปัญหาการจัดหาวัตถุดิบชะงักชั่วคราวอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวแมนดี้เรียกหาเลขาของเธอ คิ้วของเธอขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิดและสั่งงานออกไปว่า “ถอนเงินออกสามหมื่นเหรียญจากแผนกการเงินและแจกจ่ายเงินตอบแทนหนึ่งร้อยห้าสิบดอลลาร์ให้กับคนงานทุกคน ให้พวกเขาพักสักสองสามวันและรอการประกาศของฉันเพื่อกลับมาทำงาน”เลขาพยักหน้า แต่เธอยังคงถามด้วยความเป็นห่วงว่า “ซีอีโอแมนดี้ ตอนนี้ใกล้จะถึงฤดูหนาวแล้ว”“ฤดูหนาวของเซาท์ไลท์จะพัดพาลมเหนือที่หนาวเย็น ประสิทธิภาพของคนงานจะลดลง”“ถ้าเราไม่สามารถวางแผนงานให้เสร็จก่อนหมดฤดูใบไม้ร่วง ดิฉันเกรงว่าโครงการนี้จะชะงักและงานไม่เรียบร้อย”แมนดี้นวดคลึงส่วนหว่างคิ้วของเธอ “ฉันรู้ แต่ตอนนี้เรามีปัญหาเรื่องวัตถุดิบ เราไม่สามารถเร่งได้แม้ว่าเราอยากจะทำแบบนั้น”“โปรดช่วยฉันคุยกับคนงานและทีมก่อสร้าง ฉันจะพยายามอย่างเต

“ฮ่าฮ่าฮ่า! คุณจะฟ้องเราเหรอซีอีโอซิมเมอร์?”“ผมขอแนะนำคุณ แน่นอนว่าการที่จะจ้างทนายความใช้เงินไม่มากนัก”“ถึงอย่างนั้น คดีทางแพ่งแบบนี้ใช้เวลาไกล่เกลี่ย เป็นเรื่องยากที่คดีจะจบง่าย ๆ ”“และเราก็ยังสามารถยื้อคดีนี้ได้นานแปดถึงสิบปี แน่นอนเราไม่ใส่ใจคดีพวกนี้อยู่แล้ว แต่บริษัทของคุณจะสามารถจ่ายเงินเดินเรื่องคดีได้ไหม?”แบร์รี่รู้สึกภูมิใจในตัวเองเขาคิดทุกเรื่องเอาไว้แล้วก่อนที่จะมาที่นี่ การมาที่นี่เพียงเพื่อบดขยี้แมนดี้เท่านั้นซัพพลายเออร์คนอื่น ๆ ต่างพากันเยาะเย้ยและพยักหน้าเห็นด้วยตาม ๆ กัน เพราะสุดท้ายแล้วพวกเขาจะแบ่งผลประโยชน์ร่วมกันแน่นอนว่าพวกเขาจะใช้โอกาสนี้เพื่อทำกำไรมหาศาลด้วยกัน! ไม่มีใครโง่พอที่จะปฏิเสธเงินมากมายแบบนี้! แมนดี้สูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วตอบว่า “มิสเตอร์แบร์รี่ ตอนที่พวกเราซิมเมอร์มองหาซัพพลายเออร์ คุณเป็นคนที่เข้ามาหาเราและบอกเราว่าโรงงานของคุณกำลังจะล้มละลาย”“คุณเป็นคนที่มาขอร้องอ้อนวอนให้เราซื้อสินค้าของคุณในราคาที่ดีที่สุด”“ฉันจ่ายเงินให้คุณตรงเวลา ไม่เคยช้าหรือพลาดแม้แต่สตางค์เดียว”“แม้ว่าพวกคุณจะไม่มีจรรยาบรรณในการทำธุรกิจ อย่างน้อยคุณควรมีค