บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 491 - บทที่ 500

ผู้หญิงทุกคนล้วนเป็นนักช้อปที่เก่งกาจคืนนั้นแมนดี้หมกมุ่นอยู่กับเสื้อผ้าทั้งหมดจนเธอเกือบสามารถนอนในห้องแต่งตัวได้แล้วฮาร์วีย์กำลังรู้สึกเหมือนขาของเขาถูกหินทับจนแหลก แต่เขาทำได้เพียงยืนอยู่ที่นั่นและฝืนยิ้มมันสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของแมนดี้หลังจากพักผ่อนเต็มที่แล้ว แมนดี้ลืมถามว่าฮาร์วีย์ว่าเขาทำได้อย่างไรอยู่ดี ๆ โทรศัพท์ที่เธอชาร์จก่อนหน้านี้ก็ดังขึ้นแมนดี้ยังคงเบลอ ๆ ฮาร์วีย์ไปรับสายและดุด่าคนที่โทรมาว่า “คุณบ้าหรือไง? มันยังเช้าอยู่ คุณดูเวลาก่อนโทรหรือยัง?”ผู้คนที่อยู่อีกฝั่งของสายต่างตกใจพอ ๆ กับดีใจที่มีคนรับสายฮาร์วีย์กับแมนดี้ลองเสื้อผ้าใหม่ตลอดทั้งคืนขณะที่แซ็คและคนอื่น ๆ ตั้งค่ายพักแรมอยู่ที่ชั้นล่างบ้านของแมนดี้และโทรมาที่เธอซ้ำ ๆคนที่อยู่อีกฝั่งของสายต่างตื่นเต้นดีใจเมื่อในที่สุดมีคนรับสายฌอนกลัวว่าแซ็คจะอารมณ์หงุดหงิดใส เขารีบคว้าโทรศัพท์มาทันทีและพูดว่า “โอ้ ฮาร์วีย์ ฉันเอง ฌอน ลุงของนายไง!”“โอ้ นั่นคุณเหรอ? ทำไมคุณถึงโทรมาตอนนี้ คุณควรจะนอนอยู่ไม่ใช่เหรอ? มันเกิดอะไรขึ้น!?”ฌอนเดือดดาลด้วยความโกรธหลังจากได้ยินแบบนั้นเขาหายใจเข้าลึก ๆ และพูดก

แมนดี้คุ้นเคยกับครอบครัวซิมเมอร์ที่มีสองมาตรฐานแบบนี้แต่ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ค่อยทำอะไรตามใจตัวเองในช่วงเวลาที่อยู่ที่นิอัมมี่ เขามักจะรักษาภาพลักษณ์และอำนาจที่สูงส่งของเขาเสมอทำไมครั้งนี้เขาถึงตัดสินใจมาด้วยตัวเองได้?ไม่น่าเชื่อ“เพื่อผลประโยชน์ของเขาเอง เขาจะไม่มาได้ยังไง?”ฮาร์วีย์ยิ้มแมนดี้มองฮาร์วีย์อย่างสงสัย แล้วครุ่นคิดถึงสถานการณ์อยู่ครู่หนึ่ง“ฮาร์วีย์ พูดความจริงมา จริง ๆ แล้วคุณทำอะไรลงไป?”“ผมไม่ได้ทำอะไร” ฮาร์วีย์ตอบ“ในวันนั้นที่งานเลี้ยงของเจ้าชายยอร์ก มิสซาเวียร์จำคุณได้ใช่ไหม?”“เธอยังเชิญคุณเข้าร่วมพิธีเปิดของ สกาย คอร์ปอเรชั่น”“ถ้าคุณไม่ได้เป็นตัวแทนของตระกูลซิมเมอร์ มีใครอีกบ้างที่มีสิทธิ์เข้าร่วมได้?“นั่นเพราะเจ้าชายยอร์กเป็นผู้ก่อตั้ง สกาย คอร์ปอเรชั่น จึงเป็นเรื่องยากที่จะได้เข้าถึงพูดคุยกับพวกเขา”“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเดาว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ ถูกปฏิเสธในเข้างานเปิดตัว สกาย คอร์ปอเรชั่น และพวกเขาต้องมาขอร้องคุณ”หลังจากฟังการวิเคราะห์ของฮาร์วีย์แล้ว แมนดี้ก็อดยิ้มไม่ได้“คุณฉลาดมาก! คนที่ไม่รู้จักคุณอาจคิดว่าคุณคือเจ้าชายยอร์กตัวจริง

แมนดี้นิ่งไป สักพักเธอก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง“รองผู้จัดการคะ หมายความว่าตระกูลซิมเมอร์ไม่ต้องเข้าสู่กระบวนการล้มละลายแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่จำเป็น ไม่จำเป็นเลยครับ บริษัทพิจารณาเพิ่มการลงทุนให้กับคุณด้วยซ้ำ!”“แต่ยังมีตกลงเพิ่มเติมที่ต้องการให้คุณเซ็นยินยอม อีกสามวันเราต้องรบกวนคุณมาที่นี่อีกครั้ง!”รองผู้อำนวยการนั้นสุภาพมาก ส่วนผู้บริหารคนอื่น ๆ ก็ยิ้มแย้มแจ่มใสหลังจากรู้สึกถึงความเป็นมิตรของทุกคนแล้ว แมนดี้ก็ยิ้มออกมา“ขอบคุณทุกท่านที่ดูแลดิฉันอย่างดี”ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและพูดว่า “ทำได้ดีมาก”ร่างกายของรองผู้อำนวยการนั้นสั่นสะท้านราวกับได้ดื่มกาแฟเอสเพรสโซ่เข้าไป สีหน้าของเขาแสดงถึงความรู้สึกยินดีอย่างเต็มเปี่ยม“ไม่! ไม่เลยครับ! ผมก็แค่ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดี!”รองผู้อำนวยการเกือบจะคุกเข่าอยู่ตรงนั้น น้ำตาเอ่อล้นในดวงตาของเขา ช่างเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ชายผู้นี้เยินยอพวกเขา!***แมนดี้ยังคงสับสน มึนงง กับสิ่งที่เกิดขึ้น แม้ว่าจะก้าวเดินออกมาจาก สกาย คอร์ปอเรชั่น แล้วก็ตาม เธอไม่คิดว่าเรื่องต่าง ๆ จะราบรื่นขนาดนี้ผู้อาวุโสซิมเมอร์และคนอื่น ๆ รออยู่ข้างนอกเหมือนมดวิ่งพล่าน

เอ็มเพอเรอร์ คลับเฮาส์ ณ เมืองบัควู้ดเฉพาะบุคคลสำคัญและมีฐานะร่ำรวยเท่านั้นที่สามารถใช้บริการคลับเฮาส์สุดพิเศษนี้ได้ที่นี่เป็นที่นิยมมากโดยเฉพาะในหมู่ทายาทที่ร่ำรวยค่าเช่าห้องส่วนตัวเพียงคืนเดียวมีค่าใช้จ่ายหลายหมื่นดอลลาร์นี่คือที่ที่คนรวยใช้เงินของพวกเขาเสมือนน้ำโดยไม่สนใจแม้แต่น้อย ที่แห่งนี้คนจน ๆ ทำได้เพียงมองดูได้จากที่ไกล ๆ เท่านั้นในห้องส่วนตัว เบรนท์นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะยาว เขายิ้มพลางเล่นโทรศัพท์ของเขา“ทุกคน คืนนี้ผมเป็นเจ้าภาพ ไม่มีใครสั่งเครื่องดื่มหรือเรียกผู้หญิงมาบริการเลย พวกคุณดูถูกผมงั้นเหรอ?”ทุกคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเป็นพวกทายาทเศรษฐีอย่างน้อยสิบถึงยี่สิบคน พวกเขามักจะไม่ถือเอาตัวเองเป็นใหญ่ แต่ในตอนนี้พวกเขาทุกคนล้วนมีอาการตึงเครียดเหมือน ๆ กันเมื่อก่อนพวกเขามีความสุขที่จะได้เรียกใช้หญิงสาวมาปรนนิบัติแต่ในวันนี้ พวกเขาสั่งเฉพาะซุปใสและน้ำเปล่าเท่านั้น และไม่กล้าแตะต้องไวน์แดงฝรั่งเศสที่เสิร์ฟอยู่ตรงหน้าพวกเขาไม่มีใครกล้าพอที่จะเมินเฉยเบรนต์ คนหนึ่งพูดขึ้นด้วยรอยยิ้มขมขื่น “มิสเตอร์เบรนท์ ได้โปรดอย่าเยาะเย้ยพวกเราได้ไหม?”“คุณก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับพว

เบรนท์มองไปที่แซ็คและตอบว่า “ผมจะฉลาดเหมือนคุณได้ยังไง? คุณอยู่ที่บัควู้ดแค่เพียงสองสามวัน แต่คุณกลับรู้วิธีใช้เครือข่ายของคุณได้เป็นอย่างดี”แซ็คโค้งตัวเล็กน้อยและพูดว่า “ผมไม่ขอแสดงความคิดเห็นตรงนี้ แม้ว่าคนอย่างผมรู้ว่าน้ำที่บัควู้ดมันลึกแค่ไหน เพื่อความอยู่รอดจำเป็นต้องมีการสนับสนุนจากคนที่แข็งแกร่งกว่า”“การใช้โอกาสนี้ในการสร้างความสัมพันธ์กับตระกูลที่ได้รับการยกย่องอย่างซิลวาถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่ง”“ต่อจากนี้ไป ผมยินดีทำทุกอย่างที่มิสเตอร์ซิลวาสั่ง ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม!”เบรนท์เม้มริมฝีปากของเขา “คุณเป็นคนที่ขายตระกูลของตัวเองได้โดยไม่ลังเล แล้วผมจะเชื่อใจคุณได้ยังไง พวกเขาคือพี่น้องญาติสนิทของคุณ!”“มิสเตอร์ซิลวา นักธุรกิจอย่างเรามักจะไล่ตามผลกำไร” แซ็คยิ้มให้เบรนท์ที่เป็นยิ้มชั่วร้าย “มันเป็นเรื่องปกติของเรา!”“ถึงยังไงก็เถอะ คนที่ไม่ได้อยู่ในตระกูลซิมเมอร์ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับผม”“แล้วหลังจากที่แผนสำเร็จ คุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ จะมีผู้ชายที่ไหนบ้างที่ไม่ต้องการลูกสาวแสนสวยสองคนของคุณลุงไซม่อนของฉัน?”เบรนท์ยิ้มแล้วเอนหลังพิงโซฟา “จำไว้ ถ้าแผนล้มเหลวผมไม่มี