บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 4141 - บทที่ 4150

ไอดริสตัวสั่นเทาด้วยความไม่เชื่อหลังจากได้ยินคำพูดของเคลแลนเขาไม่คิดว่าแม้แต่พ่อของเขาซึ่งเป็นประธานบริษัทเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กรุ๊ป จะไม่มีความหมายอะไรกับเคลแลนเลยนั่นเป็นเรื่องที่คาดเดาได้อยู่แล้ว เนื่องจากพวกเขาทำธุรกิจปล่อยกู้เพื่อเอาเปรียบคนทั่ว ๆ ไปพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องคุกเข่าอยู่ต่อหน้าคนอย่างเคลแลนถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลแจ็คสันค่อยช่วยเหลือพวกเขาอยู่ล่ะก็ พวกเขาคงถูกเหยียบย่ำไปหลายครั้งหลายหนแล้วไอดริสจ้องมองไปยังคนรอบ ๆ ตัวเขาด้วยสีหน้าเย็นชาอีกครั้งหนึ่ง โดยไม่ให้ความสนใจไอดริสเลย ใบหน้าของเขาดูบูดบึ้งด้วยความโกรธเกรี้ยว“ไอ้พวกโสโครกอย่างแกจะสามารถแสดงความเคารพต่อฉันได้เหรอ?”โจวี่และคนอื่น ๆ ต่างก้มหัวลงทันที พวกเขาอยากจะเอามุดลงในหลุมลงไปตอนนั้นเลยแค่สบตากับเคลแลนก็ทำให้รู้สึกกลัวจนหัวหดแล้วในเวลานี้ไอดริสก็เพิ่งเข้าใจความหมายของคำว่าสิ้นหวังได้ในที่สุดเคลแลนไม่ได้ตั้งใจจะหยุดอยู่แค่นั้น เพราะเขาอยากจะเอาใจฮาร์วีย์ต่อไป“คุณยอร์กเป็นคนใจดี เขาไม่ชอบเอาเปรียบคนอื่น" เคลแลนเริ่มต้นอย่างเย็นชา“แต่ฉันเป็นคนอาฆาตแค้นนะ!“ใครก็ตามที่ได้ไปต่อต้านคุณ

“แล้วจะมีประโยชน์อะไรที่มาขอโทษผมล่ะ?”เคลแลนยิ้มจาง ๆ แล้วมองไปที่ฮาร์วีย์“คุณยอร์กต่างหากที่จะเป็นคนตัดสินใจว่าจะยกโทษให้คุณหรือเปล่า"“คุณยอร์กเหรอ?“ฮาร์วีย์ ยอร์กใช่ไหม?”คลิฟฟ์รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี เมื่อเขาเห็นผู้ก่อกรรมทำเข็ญนั่งจิบชาอย่างสบายใจ เขาก็จ้องมองด้วยสายตาดุร้าย แล้วจำได้ว่า...ลูกชายของเขาต้องกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขนาดไหนในห้องผู้ป่วยฉุกเฉินของโรงพยาบาลแต่อย่างไรก็ตามเขาเป็นผู้ชายที่มีประสบการณ์ จึงรีบฝืนยิ้มขึ้นมาอย่างรวดเร็ว“คุณยอร์กครับ ได้โปรดยกโทษให้เราด้วย เราช่างเป็นคนโง่เขลานัก!“ได้โปรดมีเมตตาและปล่อยพวกเราไปเถอะครับ“เราจะให้คำอธิบายที่ยุติธรรมเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้!”คลิฟฟ์ยังโค้งคำนับไม่หยุดในขณะที่กำลังพูดอยู่นั้น เขาไม่มีสภาพของประธานบริษัทที่มีมูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์เหลืออยู่เลยเขารีบหยิบเช็คออกมา ก่อนจะวางไว้ตรงหน้าฮาร์วีย์อย่างให้ความเคารพมีตัวเลขเจ็ดหลักเขียนอยู่บนเช็คใบนั้นเป็นจำนวน 1.5 ล้านดอลลาร์!เมื่อมองเห็นเช็คใบนั้นแล้วสายตาของซาร์ล่าก็ดูเย็นชาถ้าไม่เกรงใจเคลแลนล่ะก็ เธอคงตบหน้าฮาร์วีย์ไปแล้วเอเวอร์กรีน แคปปิตอล กร

ซาร์ล่าไม่สามารถหักห้ามตัวเองได้อีกต่อไปหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เธอหัวเราะเบา ๆ แล้วมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย“ผีสิงเหรอ?“พลังงานชั่วร้ายเหรอ?“คุณพูดอะไรของคุณกันเนี่ย?“ทีแรกฉันก็ไม่อยากเปิดโปงคุณหรอกนะฮาร์วีย์ เพราะเห็นแกซีอีโอรุยซ์!“แล้วยังไงล่ะ? คุณทำการอวดอ้างอย่างไม่มีขอบเขตอะไรเลย!“คุณยังพูดเรื่องแบบนั้นในยุคนี้อยู่อีกเหรอ? ใคร ๆ เขาจะคิดว่าคุณบ้าเอาได้นะ!“ฉันเคยสืบประวัติคุณเหมือนกัน! คุณเป็นแค่ลูกเขยที่โดนครอบครัวภรรยาไล่ตะเพิดออกมา!“คุณไม่มีอะไรน่าประทับใจเลย!“แน่นอนว่าคุณไม่รู้เรื่องรู้ราวในศาสตร์ของการดูฮวงจุ้ยเลย!“แหม แหม!“ถึงแม้ซีอีโอรุยซ์จะไม่เปิดโปงคุณ แต่ฉันจะไม่ให้โอกาสคุณได้มีโอกาสหลอกเขาหรอกนะ!”ซาร์ล่ามองดูเคลแลนด้วยสีหน้าที่ดูชอบธรรม“ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะดูหมิ่นอะไรคุณหรอกนะซีอีโอรุยซ์ และฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้โอกาสนี้ต่อต้านฮาร์วีย์ด้วย" เธอพูดด้วยน้ำเสียงอาย ๆ“ฉันเป็นแค่คนซื่อสัตย์คนหนึ่ง ฉันไม่ชอบผู้คนที่ชอบสร้างภาพเลยค่ะ!“คุณอย่าไปหลงเชื่อเขาง่าย ๆ นะคะ!“จริง ๆ แล้วคุณก็แค่โชคไม่ดีในช่วงไม่กี่วันมานี้“เขาคงแอบส่งคนไปตา

"ผมไม่มีทักษะทางการแพทย์จริง ๆ แต่ผมรู้วิธีฆ่าคน" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น“คุณอยากลองดูไหมล่ะ?“ผมสามารถจบชีวิตของคุณได้ด้วยเข็มเพียงเล่มเดียว”เคลแลนตัวสั่นเทาแล้วฝืนยิ้ม“คุณตลกดีนะครับคุณยอร์ก!“ผมยังคงรอให้คุณช่วยผมอยู่นะ...”ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดเรื่องไร้สาระอีกต่อไป เขารีบเจาะนิ้วตัวเอง แล้วหยดเลือดของเขาลงบนหน้าผาก หัวใจ และในบริเวณรอบ ๆ จุดแดง ๆ บนหน้าอกของเคลแลน หลังจากนั้นเจ้าผีสิงนั่นก็เริ่มจางหายไป...“มันหายไปแล้ว! มันหายไปแล้วจริง ๆ!”เหล่าลูกน้องของเคลแลนบอกได้เลยว่าจุดแดง ๆ พวกนั้นได้ค่อย ๆ จางลง ก่อนจะเลือนหายไปจนหมดเคลแลนไม่รู้ว่าฮาร์วีย์กำลังทำอะไรในตอนแรก...แต่ยังไงก็ตามเขารู้สึกได้เลยว่าร่างกายของเขาได้ถูกปลดปล่อยแล้ว เขารู้สึกสดชื่นมาก ๆคลิฟฟ์ตกใจมากกับภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเขาคิดว่าฮาร์วีย์เป็นพวกจัดฉาก ดังนั้นเขาจึงไม่เคยคิดว่าตัวเขานั่นแหละที่เป็นคนใจแคบ“เก่งมากเลยครับคุณยอร์ก!“คุณต้องบ้าไปแล้ว!”เคลแลนรู้สึกเบิกบานใจมาก“มีบางอย่างที่ผมยังไม่เข้าใจ“ผมเคยเจอมาเยอะแล้วที่บุคคลสำคัญหลายต่อหลายคน นำกระจกหลากหลายแบบมาติดเอาไว้ในบ้านหรือใ

ฮาร์วีย์ออกจากซานฟรานซิสโก คลับเฮ้าส์ตอนสามทุ่มหลังทานอาหารเสร็จแล้ว จากนั้นเขาก็มุ่งหน้ากลับไปที่วิลล่าของตระกูลซิมเมอร์หลังจากทำงานมาตลอดทั้งวัน เขาก็ไม่อยากจะเจอหน้าลิเลียนแล้วมีปากเสียงกับเธออีก ดังนั้นเขาจึงกลับเข้าห้องอย่างเงียบเชียบที่สุดแต่ก่อนที่เขาจะเปิดประตูห้องเข้าไปนั้น เขาก็ได้ยินเสียงกรี๊ดดังมาจากห้องแมนดี้ด้วยความรู้สึกประหลาดใจเขาจึงผลักประตูเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้นข้างในแล้วมีกลิ่นหอมสดชื่นลอยเข้าจมูกทันทีแมนดี้คงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ เธอมีผ้าเช็ดตัวสีขาวจั๊วะพันไว้รอบส่วนสำคัญบนร่างกายเท่านั้น เผยให้เห็นเรียวขาที่ดูเพรียวบาง ดวงตาของฮาร์วีย์กระตุกเมื่อเห็นภาพนั้นเขาเคยเห็นผู้หญิงสวยมามากมาย และผู้หญิงแต่ละคนก็มีเอกลักษณ์ในแบบฉบับของตนเอง...แต่แมนดี้ยังเป็นเพียงผู้เดียวที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นตูมตามได้เขารู้สึกได้ว่าลมหายใจของเขาเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาในตอนนี้เขาสงบสติอารมณ์อย่างรวดเร็ว แล้วรีบมองออกไปทางอื่น“คุณกลับมาแล้ว"แมนดี้ก้าวถอยหลังไปโดยสัญชาตญาณ แต่รู้สึกโล่งใจเมื่อรู้ว่าเป็นฮาร์วีย์นั่นเอง“ผมได้ยินเสียงคุณกรีดร้องเมื่อกี้นี้ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า