บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3501 - บทที่ 3510

“ในหอฝึกยุทธแห่งนี้มีนักเรียนประมาณร้อยคน “เคยมีตอนที่เรามีผู้สอนนักเรียนไม่พอด้วย…”มันเป็นเหตุผลที่เราจ้างอาจารย์สิบคนมาสอนพวกเขา“ผู้สอนทุกคนล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้จากตระกูลที่มีชื่อเสียง“พวกเขาแต่ละคนจะดูแลดูแลนักเรียนสิบคน พวกเขายังทำงานได้ดีทีเดียว“คุณไม่จำเป็นต้องจัดการหอฝึกยุทธ หลังจากที่ที่นี่กลายเป็นของคุณแล้ว“เมื่อมีผู้สอนเหล่านี้อยู่ สิ่งที่คุณต้องทำคือเก็บเงินเท่านั้น”ดิลลอน ลีแสดงสีหน้าพึงพอใจ“คุณคงไม่รู้เพราะคุณไม่เคยเห็นบัญชีแยกประเภท คุณยอร์ก“หอฝึกยุทธสามารถหารายได้สิบห้าล้านดอลลาร์ต่อปีได้อย่างง่ายดาย”ฮาร์วีย์รู้สึกประหลาดใจ“หาเงินได้มากขนาดนั้นแค่เพราะเปิดสอนงั้นเหรอ?”ดิลลอนแสดงสีหน้าภาคภูมิใจ“แน่นอนอยู่แล้ว หัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์เองก็สอนอยู่ที่นี่ การได้ฝึกฝนในสถานที่นี้ก็เหมือนกับได้เป็นศิษย์ภายนอกของหลงเหมิน ถ้าได้เรียนที่นี่ทุกคนจะมีหน้ามีตาขึ้นมาได้“ทายาทผู้มั่งคั่งหลายคนยอมจ่ายเงินเงินมากมายเพื่อให้ได้ลงทะเบียนเรียน..."แต่ตอนนี้…"ดิลลอนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยหลังจากเห็นท่าทางสงบของฮาร์วีย์ เขาก็เปลี่ยนเรื่อง

ฮาร์วีย์ ยอร์กแสดงท่าทางที่ลึกซึ้งเมื่อเขาเหลือบมองดิลลอน ลี“นี่นายด้อยกว่าหอฝึกยุทธจริง ๆ เหรอ?”ดิลลอนรู้สึกอึดอัดอย่างมาก เขาไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรในขณะนั้น“เลิกแหกปากได้แล้ว!เลย์น ไนส์เวลล์จ้องไปที่นาฬิกาบนผนังด้วยท่าทีหงุดหงิด“ไปทำความสะอาดสนามซะ! อย่าลืมทำความสะอาดอุปกรณ์ด้วย!“ชั้นเรียนกำลังจะเริ่มแล้ว!“จะยังทำอยู่ไหม! เพราะถ้าไม่ทำก็ใส่หัวออกไปซะ!”ครูฝึกคนอื่น ๆ มีท่าทางขี้เล่น แน่นอนว่าพวกเขาเต็มใจที่จะเหยียบย่ำดิลลอนอย่างที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดแม้ว่าพวกเขาจะมาจากโรงฝึกศิลปะการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์ แต่พวกเขาเป็นเพียงศิษย์ภายนอกเท่านั้นเมื่ออยู่ต่อหน้าทายาทผู้มั่งคั่งพวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้อีกนั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องการเหยียบคนอย่างดิลลอนเพื่อแสดงสถานะของพวกเขา“พวกคุณกำลังล้ำเส้น!”ดิลลอนไม่สามารถระงับความรู้สึกของเขาได้อีกต่อไป ด้วยการสนับสนุนที่ยืนเคียงข้างเขา เขากำลังวางแผนที่จะใช้ไม้แข็ง...แต่ในช่วงเวลาสำคัญ ฮาร์วีย์โบกมือและส่งสัญญาห้ามเขา"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น มากวาดพื้นกันเถอะ” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นไม่ใช่ว่าฮาร์วีย์สนใจจะทำงานบ้านแต่เขาอยากจะเห็นว่

"อะไรกัน?!"ฝูงชนเงียบไปนักเรียนทุกคนตกใจมากแม้แต่เลย์น ไนส์เวลล์ และอาจารย์คนอื่น ๆ ก็ยังไม่เชื่อเลยฮาร์วีย์ ยอร์กทำอย่างกับตัวละครที่แข็งแกร่งในหนัง เขาตั้งใจปักไม้กวาดลงบนพื้นแบบนั้นช่างเป็นการเคลื่อนไหวที่ห้าวหาญเหล่านักเรียนเป็นเพียงมือสมัครเล่นเท่านั้น แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้น…แม้ว่าอาจารย์จะมีประสบการณ์ แต่พวกเขาก็บอกได้เลยว่าฮาร์วีย์เองก็เหมือนกันอาจมีใครหลายคนสามารถปักไม้กวาดไว้กับพื้นได้แบบนั้น แต่การที่จะควบคุมว่ามันจะลงไปปักที่ไหนนับว่าไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถึงกระนั้นฮาร์วีย์กลับทำได้อย่างแม่นยำแม้แต่หัวหน้าสาขาลีเองก็ไม่อาจทำอะไรแบบนี้ได้ฮาร์วีย์มองไปที่เลย์นอย่างใจเย็นก่อนที่จะแสดงรอยยิ้มจาง ๆ“คุณยังคิดว่าผมมาที่นี่เพราะอยากจะขโมยบทเรียนที่คุณสอนพวกเด็ก ๆ อีกเหรอ?”“นี่มันหมายความว่ายังไง?”ใบหน้าของเลย์นมืดลงทันที เธอรู้สึกว่าความภาคภูมิใจของเธอถูกเหยียบย่ำ...แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังคงพูดด้วยสีหน้าอันน่าสยดสยอง"ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! ศิลปะการต่อสู้เป็นเรื่องของวินัย ความมุ่งมั่น การจู่โจมที่ก้าวหน้าและเด็ดขาด!“นี่อาจดูน่าประทับใจ แต

ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่ได้สนใจข้อเรียกร้องที่ไร้สาระนี้“ยังมีอะไรอีกไหม?”“แน่นอนว่ามี!“นายเป็นแค่คนนอก ดังนั้นนายจึงไม่มีสิทธิ์พูดอะไรที่นี่!“เราจะรับสมัครใครและจะรับสมัครพวกเขาอย่างไรนั้นขึ้นอยู่กับเรา!“คุณมีหน้าที่แค่มาที่นี่ทุกปีเพื่อรับเงินปันผลของคุณก็พอแล้ว!"เป็นไง? ตกลงไหม”ดิลลอน ลีตกใจมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าพวกอาจารย์จะอุกอาจขนาดนี้นี้จะกลายเป็นการเช่าหอฝึกยุทธทันที ถ้าฮาร์วีย์ทำตามที่อาจารย์เรียกร้อง! เขาจะได้รับเพียงแค่ค่าเช่าเล็กน้อยเท่านั้น!อำนาจและสิทธิ์ในการจัดการของเขาจะถูกโยนไปอยู่ในมือคนอื่น!“ถ้านายเห็นด้วย เราจะทำงานที่นี่ต่อไป!“แต่ถ้าไม่ เราจะลาออกและก่อตั้งบูโดกันอีกแห่งบนถนนฝั่งตรงข้าม!” เลย์น ไนส์เวลล์กล่าวอย่างใจเย็น“เราจะให้เวลานายคิดสักวันหนึ่ง! และหลังจากนั้นก็ค่อยมาให้คำตอบกับเรา!“เอาล่ะไสหัวออกไปได้แล้ว! หยุดรบกวนชั้นเรียนของฉันสักที!“นายไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเรื่องนี้!”ฮาร์วีย์แสดงรอยยิ้มจาง ๆ หลังจากที่เห็นเลย์นและคนอื่น ๆ รวมกลุ่มกัน“พวกคุณกำลังพยายามบีบให้ผมออกจากตำแหน่งงั้นเหรอ?“รุนแรงจริง ๆ! เผด็จการที่สุด!“แต่พวกคุณไม่มั่นใจ

เหล่านักเรียนอยู่ในความโกลาหล พวกเขาคิดว่าพวกเขามีความก้าวหน้าอย่างมากทางด้านศิลปะการต่อสู้ของพวกเขา นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาชื่นชมเลย์น ไนส์เวลล์ และอาจารย์คนอื่น ๆแต่หลังจากที่ฮาร์วีย์ ยอร์กชี้ให้เห็นถึงปัญหาของนักเรียนสองคนได้อย่างสบาย ๆ พวกเขาทั้งหมดได้แต่มองอาจารย์ผู้สอนด้วยสีหน้าแปลก ๆ พวกเขาคงไม่ได้คิดว่าการสอนนักเรียนจะเป็นแค่ละครฉากหนึ่งหรอกนะผู้คนที่สามารถลงทะเบียนเรียนในสถานที่เช่นนี้ได้ล้วนเป็นคนจากครอบครัวเศรษฐี พวกเขาทุกคนค่อนข้างรู้จักกันดีทีเดียว พวกเขาคงไม่อยากจะเล่นบทนี้เพื่อเงินเพียงเล็กน้อย“ไม่รู้เลยว่าคนโง่ที่ไหนจะพานักเรียนมาฝึกในสถานที่แบบนี้!” ฮาร์วีย์อุทาน“ที่นี่ชื้นมาก! การฝึกฝนที่นี่เป็นเวลานานมีแต่จะทำให้ร่างกายชื้น!“ตอนนี้อาจยังไม่มีผลเกิดขึ้นชัดเจน แต่นักเรียนอาจจะมีอาการอักเสบในทุกส่วนของร่างกายได้!“คุณคิดว่าพวกเขาจะฝึกซ้อมไหวหลังจากประสบกับเรื่องแบบนั้นงั้นเหรอ? แล้วพวกเขาจะมีแรงสู้กันได้ยังไง?“ถึงจุดนี้แล้วพวกเขาก็ทำได้แค่กลับบ้านไปกินยาเท่านั้น!”เหล่าผู้ฝึกสอนมองไปที่เลย์นตามสัญชาตญาณ หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์เลย์นเป็นคนที่บอกว่