All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 1201 - Chapter 1210

ณ สกาย คอร์ปอเรชั่น ฮาร์วีย์กำลังอ่านข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลเยตส์จากอเมริกาที่อีวอนน์ส่งมาให้ ทันใดนั้น อีธาน ฮันต์ก็ได้โทรเข้ามา “นายท่าน! มีอะไรบางอย่างที่ผิดปกติครับ!" “ผู้อาวุโสอาร์มสตรองยังไม่ได้ขึ้นเครื่อง คนของเรากำลังค้นหาเขาอยู่ที่สนามบิน แต่ว่าเราก็ยังหาเขาไม่พบในขณะนี้ครับ” อีธานค่อนข้างกระวนกระวาย ผู้อาวุโสออสการ์ได้ปฏิบัติการรักษาให้กับเหล่าทหารที่บาดเจ็บจำนวนมากระหว่างออกปฎิบัติการ นั่นคือเหตุผลที่คนในกองทัพต่างก็เคารพเขาอย่างสุดซึ้ง ในตอนนี้ออสการ์หายตัวไป แน่นอนว่าเหล่าผู้คนจากกองทัพย่อมเป็นห่วงเป็นใยเขาเป็นพิเศษ การแสดงออกของฮาร์วีย์ก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกัน “ฉันเป็นคนไปส่งเขาที่สนามบิน ระหว่างทางก็ไม่มีอะไรที่ผิดปกติเกิดขึ้น เป็นไปได้อย่างเดียวคือมีคนจับตัวเขาไปหลังจากที่ฉันออกจากสนามบินไปแล้ว!” “ตรวจสอบภาพจากกล้องวงจรในช่วงเวลานั้นอย่างละเอียดที!” อีธานไปทำตามที่ฮาร์วีย์พูด หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้กลับมาพร้อมข้อมูลที่ค้นพบ “พบแล้วครับท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอน มีชายกลุ่มหนึ่งมาพาตัวเขาขึ้นรถโตโยต้า เอลฟ่าออกจากสนามบินไป” “ผมได้ให้สถานีตำรวจบัควู้ดช่วยเห

เบ็น เยตส์ที่อยู่ทางด้านหลังรีบวิ่งไปข้างหน้าทันทีหลังจากที่เห็นฮาร์วีย์ เขาพูดเสียงดังว่า “คุณพ่อบ้านเยตส์ มันคือฮาร์วีย์ ยอร์ก!” “มันเป็นคนที่ทำให้มิสเตอร์นอร์ตันกลายมาเป็นแบบนี้!” “ตระกูลเยตส์จากบัควู้ดก็ตกต่ำมาถึงจุดนี้ได้ก็เป็นเพราะมัน!” “มันเป็นคนที่จัดการกับฟินน์ เยตส์ด้วย!” “คุณพ่อบ้านเยตส์ จัดการกับเจ้าขยะเหม็นเน่านี้ทีเถอะ!” “มันบอกว่าตัวมันไม่แม้แต่จะชายตามองอเมริกาด้วยซ้ำ! ดังนั้นเราต้องจัดการกับเจ้าคนอวดดีนี่ซะ!” ตระกูลเยตส์ทุกคนต่างหัวเราะอย่างเย็นชา ในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์จบสิ้นแน่วันนี้ พ่อบ้านเยตส์จ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเย็นชา “แกคือคนที่ทำให้นายน้อยนอร์ตันนอนเป็นผักแบบนี้เหรอ?” เหล่าชายฉกรรจ์ที่สวมชุดสูทสีขาวก็จ้องไปที่ฮาร์วีย์ด้วยท่าทางเย็นชา "ใช่แล้ว ฉันทำมันเองแหละ แม้ว่าจะเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่ฉันยังไม่ได้ทำให้ถึงตายก็เถอะ” “ฉันจะจำบทเรียนนี้เอาไว้ในครั้งต่อไป เมื่อฉันลงมือกับใครสักคน ฉันจะต้องทำให้ถึงตาย” ฮาร์วีย์แสดงท่าทีขอโทษขอโพย หลังจากนั้น เขาก็ยิ้มให้ออสการ์ทันทีและพูดขึ้นว่า “ผู้อาวุโสอาร์มสตรอง คราวนี้ผมไม่ได้ดูแลคุณอย่

ในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ได้พาผู้อาวุโสออสการ์มาที่กองกำลังทหารของเซาท์ไลท์ เบลลามี่ เบลคได้จัดเครื่องบินทหารเอาไว้และส่งออสการ์ไปยังเซ็นทรัลเพลนส์ทันที เมื่อออสการ์จากไป เบลลามี่ขมวดคิ้วและแสดงสีหน้าเป็นกังวล “หัวหน้าผู้ฝึกสอนครับ เรื่องนี้ผมจะต้องรับผิดชอบ!” “คนเหล่านี้ทำตัวโอหังมากจนเกินงามในประเทศ H ผมต้องหาโอกาสที่จะทำให้พวกเขาได้เข้าใจว่าอะไรที่ควรไม่ควรเสียบ้าง!” ฮาร์วีย์ชำเลืองมองเขาและตอบกลับอย่างใจเย็นว่า “คุณไม่สามารถทำสิ่งเหล่านั้นได้ด้วยตำแหน่งปัจจุบันของคุณหรอก เรื่องนี้อาจจะกลายเป็นความขัดแย้งระหว่างสองประเทศหากเราไม่ดำเนินการอย่างระมัดระวัง” “แม้ว่าประเทศ H จะไม่ได้เกรงกลัวประเทศใด ๆ เลยก็ตาม แต่ถ้าเราทำสงครามผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานจากเหตุการณ์ต่าง ๆ มักจะเป็นเหล่าพลเมืองที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย” “นั่นเป็นเหตุผลที่เราควรป้องกันไม่ให้สิ่งใดบานปลายไปมากกว่านี้ตราบเท่าที่เราสามารถจะทำได้…” เบลลามี่จึงตอบกลับว่า “แต่คนอเมริกันเหล่านี้ทำเกินไปจริง ๆ นะครับท่าน!” “ไม่ใช่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้นนี่สิ ไม่ว่าจะเป็นดินแดนพระอาทิตย์ไม่เคยตกดิน, เผ่านักสู้, ประเทศหมู่

ที่สำนักงานของประธานกรรมการบริหาร อีวอนน์ ซาเวียร์ เธอกำลังง่วนกับการแก้ไขไฟล์บางอย่างอยู่ เธอหยุดทำเมื่อเห็นพนักงานจากแผนกต้อนรับกำลังเดินเข้ามาที่สำนักงานด้วยท่าทีกระวนกระวายเพื่อรายงานอะไรบางอย่างกับเธอ “คุณซาเวียร์คะ มีคนส่งการ์ดคำเชิญมาให้ท่านประธานค่ะ” “แต่ว่าเนื้อหาของมันค่อนข้างแปลก ดังนั้นคุณช่วยกรุณาตรวจสอบก่อนนะคะ!” อีวอนน์เหลือบมองการ์ดคำเชิญนั้นและขมวดคิ้วเกือบจะในทันที เป็นเพราะคำเชิญนั้นไม่ใช่คำเชิญที่เป็นทางการ แต่มันกลับเป็นจดหมายห้วน ๆ เนื้อหาภายในนั้นเรียบง่าย ในเนื้อหานั้นระบุว่าเจ้าชายยอร์กมาให้ตรงเวลางานเลี้ยงคืนพรุ่งนี้ ไม่นานหลังจากนั้น บัตรเชิญก็ได้ถูกส่งไปยังโต๊ะของฮาร์วีย์ ยอร์ก เขาถือการ์ดคำเชิญนั้นพร้อมรอยยิ้ม อีวอนน์ที่อยู่ด้านข้างของเขาค่อนข้างงุนงงกับการแสดงออกของเขา “ท่านประธานคะ อย่าบอกนะว่าคุณมีแผนที่จะไปร่วมงานเลี้ยงอะไรนั่น ทั้ง ๆ ที่รู้ว่านายใหญ่ที่สามของตระกูลเยตส์ประพฤติตัวไม่ดีกับคุณ?” ฮาร์วีย์ตอบกลับอย่างใจเย็นว่า “แน่นอน ผมจะไปร่วมงาน จะไม่ไปได้ยังไง? “คุณไม่รู้จริง ๆ เหรอ? ถ้าผมเลือกที่จะไม่ไป มันอาจจะกลายเป็นข้อพิพาทท

แขกยังคงหลั่งไหลกันเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ในไม่ช้างานเลี้ยงก็จะเริ่มขึ้นแล้ว เมื่อแขกในงานนั่งประจำที่กันจนหมดแล้วก็เห็นว่าที่นั่งของเจ้าภาพยังคงว่างอยู่ เมื่อนาฬิกาบอกเวลาสองทุ่มแล้ว ตระกูลเยตส์ทั้งหมดก็มารวมตัวกันที่หน้าห้องโถงและพูดออกมาเสียงดังอย่างพร้อมเพรียงกันว่า “ยินดีต้อนรับ นายใหญ่ที่สามแห่งตระกูลเยตส์!” ท่ามกลางความสนอกสนใจของฝูงชนในงาน นายใหญ่ที่สามของตระกูลเยตส์ก็เดินออกมาจากห้องโถงด้านหลัง เขาสวมชุดสูทสีเขียวมันดูเรียบ ๆ แต่บนสูทนั้นใช้ไหมสีทองในการปักลวดลายมังกรดูน่าเกรงขาม นายใหญ่ที่สามของตระกูลเยตส์มีราศีของชายผู้ยิ่งใหญ่อยู่อย่างเต็มเปี่ยม เขาเป็นผู้มีอำนาจอิทธิพลอีกทั้งยังมีสถานะทางสังคมอันสูงส่งมาเป็นเวลานาน เพียงแค่การมองของเขามันก็เพียงพอที่จะทำให้เหล่าฝูงชนลุกขึ้นยืนแสดงความเคารพต่อเขาทันที เหล่าคนใหญ่คนโตบางคนถึงกับหายใจหายคอไม่สะดวกเมื่อพวกเขามองไปที่นายใหญ่ที่สามของตระกูลเยตส์ 'ตามที่คาดเอาไว้เลย นายใหญ่ที่สามของตระกูลเยตส์ ออร่าและกิริยาท่าทางแบบนั้นใครจะเทียบกับเขาได้อีกล่ะ?’ บางคนถึงขั้นคิดว่าตลาดธุรกิจทั้งหมดของบัควู้ดและเซาท์ไลท์จะตกไปอยู่ภา