บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 1141 - บทที่ 1150

ในที่สุด ผู้ถือหุ้นรายย่อยและรายกลางตกลงที่จะให้เวลากับตระกูลเยตส์สักสองสามวันในการระดมทุนหลังจากที่ตระกูลของพวกเขาได้ทำให้มันมาถึงจุดนี้ ด้วยเหตุนี้ ตระกูลเยตส์จึงต้องชดใช้ค่าเสียหายจำนวนมหาศาล เนื่องจากพวกเขามีเวลาเพียงไม่กี่วัน จำนวนเงินทั้งหมดที่พวกเขาต้องจ่ายคือเจ็ดล้านแปดแสนดอลลาร์ แม้ว่าตระกูลเยตส์จะเต็มไปด้วยความสับสนมึนงงในหัวอยู่ในขณะนั้น แต่ทว่าพวกเขาก็ยอมตกลงราคาเพื่อแก้ปัญหาวิกฤติที่มาจ่ออยู่ตรงหน้าของพวกเขาแล้ว เมื่อผู้ถือหุ้นรายย่อยและรายกลางได้จากไป เหล่าตระกูลเยตส์ก็เอาแต่นิ่งเงียบ ทุกคนต่างก็เหงื่อไหลอาบหน้า อีกทั้งการแสดงออกของพวกเขาช่างดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขาคิดว่าทุกอย่างได้จบลงแล้ว ทันใดนั้นรถกระบะหลายสิบคันก็เข้ามาจอดอยู่ที่ด้านนอก ไม่นานหลังจากนั้น ก็มีคนกลุ่มหนึ่งกรูกันเข้ามาที่ข้างในทันที พวกเขาเป็นผู้จัดหาวัสดุก่อสร้างของบริษัทมานานหลายปีแล้ว พวกเขามาที่นี่เพราะบริษัทค้างชำระพวกเขามามาหลายวันแล้ว “จ่ายเงินมาได้แล้ว!” “เราต้องการให้พวกคุณชำระเงินค่าวัสดุก่อสร้างในตอนนี้ เดี๋ยวนี้! และถ้าไม่จ่าย พวกเราจะทำลายคฤหาสน์ของตระกูลเยตส์ท

"อะไรกัน? ที่พวกเธอทุกคนมีอำนาจมีกินมีใช้ขึ้นมาได้จนถึงเท่าทุกวันนี้ นั่นก็เป็นเพราะแรงสนับสนุนเงินทองชื่อเสียงจากตระกูลทั้งนั้น!” “และในตอนนี้ตระกูลเยตส์กำลังตกอยู่ในภาวะวิกฤติ พวกเธอทุกคนกลายเป็นคนใบ้ไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?” คุณย่าเยตส์ทุบไม้เท้าของเธอลงกับพื้นเสียงดังอย่างฉุนเฉียวพร้อมกับตัวสั่นไปด้วยความโกรธจัด หัวของทุกคนก้มลงต่ำ ไม่มีใครสามารถปริปากและตอบกลับเธอได้เลยสักคน เพราะพวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น! “พูดออกมาสิ พูดออกมาเดี๋ยวนี้! เราจะทำอย่างไรกับเรื่องนี้? จะจัดการกับปัญหานี้อย่างไร?” คุณย่าเยตส์ยังคงตะโกนออกมาอย่างโกรธจัด “คุณย่าครับ ผมคิดว่าเราถูกนังสารเลวนั่นหลอก นังแมนดี้!” “คิดเกี่ยวกับมันดี ๆ อีกครั้งสิ เราต่างหากที่เป็นคนชี้ทางให้แมนดี้ต้องมอบหุ้นทั้งหมดของเธอที่มีให้กับเรา ถ้าหากว่าเธอยังต้องการให้ฮาร์วีย์มีชีวิตอยู่!” “แต่หุ้นที่มีมูลค่าสามร้อยล้านดอลลาร์! ผู้ชายแบบไหนกันที่จะคุ้มกับเงินจำนวนมากขนาดนั้น?” “และเธอก็ให้มันกับพวกเราอย่างง่ายดาย!” “ผมคิดว่าเธอทำมันโดยเจตนา เธอรู้ดีอยู่แล้วว่าซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์นั้นย

คุณย่าเยตส์พูดราวกับว่าเธอนั้นเป็นคนที่เปี่ยมล้นไปด้วยคุณธรรม เธอเล่นทั้งบทนางฟ้าและปีศาจในเวลาเดียวกัน! โดยปกติแล้ว เธอรู้ซึ้งถึงบุคลิกของแมนดี้เป็นอย่างดี นั่นคือหัวใจที่อ่อนโยนและความรู้สึกที่แข็งแกร่งในเรื่องของครอบครัว ตระกูลเยตส์สามารถทิ้งทุกอย่างเอาไว้ข้างหลังได้เพียงเพื่อชื่อเสียงเงินทองและผลประโยชน์อื่น ๆ แต่แมนดี้เธอจะไม่มีทางทำเช่นนั้นแน่ ๆ ประเด็นนี้มันก็เห็นกันชัด ๆ อยู่แล้ว เธอไม่เคยคิดที่จะทอดทิ้งเจ้างั่งฮาร์วีย์ ยอร์กนั่นเลย เธอถึงกับยอมแลกทุกอย่างเพื่อมัน ถ้าเป็นฟีบี เยตส์นะ ถ้าเธอมีสามีแบบนี้สามีของเธอคงโดนเธอเตะกระเด็นไปแล้ว “อ้อ แมนดี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่ฉันจะให้กับเธอได้ เราสามารถพูดคุยกันได้ ถ้าหากว่าเธอยินดีที่จะกลับมาสะสางเรื่องต่าง ๆ ซะ!” “ถ้าไม่เห็นแก่ฉัน อย่างน้อยก็ช่วยเห็นแก่แม่ของเธอบ้าง!” “ฉันเป็นแม่ของแม่เธอนะ!” คุณย่าเยตส์พูดราวกับว่าเธอนั้นมีพระคุณอย่างยิ่ง แต่ความหมายที่แท้จริงนั้นมันคือเรื่องผลประโยชน์หลังจากนี้ต่างหาก และคำพูดนั้นมันก็ได้บีบหัวใจของแมนดี้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว เธอก็ไม่ได้สนใจซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส

ชายคนนั้นหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น “เจ้าหน้าที่ของรัฐน่ะเหรอ? ช่างน่ายกย่องเสียนี่กระไร! น่ากลัวจัง น่ากลัวสุด ๆ !” “นายคิดว่าฉันไม่รู้หรอกเหรอว่าคีธ เยตส์ไปยั่วโมโหหัวหน้าผู้ฝึกสอนและยังคงรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลทหารอีกทั้งอาการของเขาก็ยังคงอยู่ในขั้นโคม่าอยู่เลย!” “ตระกูลเยตส์ยังเหลือใครอีกไหม? อย่าบอกนะว่าตอนนี้พวกคุณทุกคนกำลังพึ่งพาอำนาจกระจอก ๆ ของฟินน์อยู่?” ฟินน์ตัวสั่นด้วยความโกรธหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น พวกคนเหล่านี้ไม่เคารพเขาในฐานะผู้บัญชาการลำดับสามของกรมตำรวจบัควู้ดเลยแม้สักนิด แต่นี่ก็คงจะเป็นเรื่องปกติ เพราะว่าเหล่าซัพพลายเออร์ได้กระจายข่าวเกี่ยวกับตระกูลเยตส์ออกไปแล้วตั้งแต่เมื่อเช้าตรู่ ตอนนี้ทุกคนต่างก็รู้แล้วว่าตระกูลเยตส์เป็นเพียงแค่ภาพวาดของเสือโคร่งไม่ได้น่ากลัวและยิ่งใหญ่อย่างที่คิด พวกเขาจึงจะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้เพื่อเงินทองของพวกเขา หากไม่เป็นเช่นนั้นพวกเขาอาจจะพลาดโอกาสทองนี้ไป ทันใดนั้น ฟีบีก็เดินออกมาข้างหน้าด้วยท่าทางที่ดูถูกเหยียดหยามและพูดขี้นมาว่า “พวกแก พวกแกทั้งหมดไม่รู้บ้างเลยหรือว่าหัวหน้าผู้ฝึกสอนจะมาที่คฤหาสน์ของพวกเรา

ฮาร์วีย์หันไปมองนอกหน้าต่างแล้วยิ้ม “ยังไม่ชัดเจนอีกเหรอ? พวกเขามาที่นี่เพื่อทำให้คุณกลับไปเป็นแพะรับบาปไง” “ใครกันล่ะที่พวกเขาจะสามารถมอบความโกลาหลครั้งใหญ่ของบริษัทให้ได้นอกจากคุณ” แมนดี้ได้สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ผ่านแหล่งข้อมูลของเธอแล้ว จากนั้นเธอก็พูดพร้อมกับขมวดคิ้วว่า “ตามความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ มันไม่น่าจะมีปัญหามากมายขนาดนี้ ทำไมปัญหามากมายจึงเกิดขึ้นทันทีที่ฉันไม่ได้ดำรงตำแหน่งในฐานะประธานกรรมการบริหารของที่นั่นอีกต่อไป? “ฉันรู้สึกเหมือนมีคนกำลังควบคุมทุกอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมด” “แน่นอน” ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น "ผมเอง" "ฮะ? มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอกน่า! ถ้าหากคุณมีความสามารถขนาดนั้น เราก็คงจะไม่อยู่ที่นี่เพื่อรอให้ตัวแทนของสกาย คอร์ปอเรชั่นตอบตกลงลงทุนในข้อเสนอทางธุรกิจของฉันหรอกน่า” แมนดี้ไม่เชื่อฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบกลับว่า “มันก็ค่อนข้างตรงไปตรงมาอยู่แล้วว่าทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น นั่นเป็นเพราะซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์สูญเสียการสนับสนุนจากสกาย คอร์ปอเรชั่นยังไงล่ะ” “หากไม่มี