บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 1101 - บทที่ 1110

ปัง!ร่างหนึ่งลอยมาจนปะทะเข้ากับกำแพงตรงหน้าของเอริคเดิมทีใบหน้าของเอริคที่มีรอยยิ้ม แต่ทันใดนั้นใบหน้าของเขากลับหมองลงและหันกลับมาอย่างอัตโนมัติเมื่อเขาเห็นภาพที่เกิดขึ้นต่อหน้าเขา ทั่วทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่นด้วยความหวาดกลัวเกิดอะไรขึ้น?ทหารรับจ้างทั้งหมดล้มพับลงไปง่าย ๆ เลยเหรอ?“นาย...นายเป็นใคร?!” เอริคตะโกน“ฉันเป็นใครเหรอ? ฉันคือใครบางคนที่นายยั่วยุไม่ได้ยังไงล่ะ”“ช่วยส่งของขวัญพวกนี้ให้คนที่อยู่หลังนายหน่อย บอกพวกเขาว่านี่คือผลที่ตามมาจากการทำให้ฉันโกรธ”ฮาร์วีย์เดินเข้าหาเอริคเอริคก้าวถอยหลังด้วยความกลัว ร่างกายของเขาแข็งทื่อและพูดขึ้นด้วยเสียงที่ตะกุกตะกัก “อย่าเข้ามานะ!”แคร๊ก!ฮาร์วีย์ไม่สนใจที่จะพูดคุยเรื่องไร้สาระกับเอริค เขาก้าวตรงไปและเตะเข้าไปที่ขาข้างขวาของเอริค“อ๊าก!”ขาข้างขวาของเอริคหักจนนอนลงไปกลิ้งกับพื้น แต่ฮาร์วีย์กลับเมินเฉยและกระทืบเอริคอีกหลายครั้งจนแขนกับขาของเขาทั้งหมดหักทำไมเอริคผู้ที่ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือยจะต้องมาเผชิญหน้ากับสถานการณ์อย่างนี้ด้วย?ไม่นานหลังจากนั้น เนื่องด้วยความเจ็บปวดทำให้เขาได้สลบไปฮาร์วีย์โทรศัพท์หาไทสัน ว

“หมายความว่ายังไง…?” คุณย่าเยตส์ค่อย ๆ คิด“แม่ครับ เราจะต้องทำสำเร็จครับ วันนี้เราเพิ่งได้ซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มา แล้วถ้าเกิดว่าฮาร์วีย์ถูกฆ่าภายในสองวันนี้ แมนดี้อาจสงสัยเราได้”“ถึงแม้ว่าผมจะไม่กลัวว่าถ้าพวกเขาสืบรู้เรื่องเกี่ยวกับเรา แต่มันคงเป็นปัญหาใหญ่แน่!”“แต่ครั้งนี้ตระกูลเยตส์ได้กำไรมหาศาล เราจะต้องระมัดระวังทุกเรื่อง”คีธไม่ได้ใจแค่เพียงเพราะได้เขาซิลเวอร์ นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์มาครอบครอง แต่ตรงกันข้ามเขายังคงสงบอยู่คุณย่าเยตส์พูดขึ้น “เราไม่เป็นไรหรอก แต่ตระกูลร็อบบินส์กับตระกูลคลาวด์จะยอมรับเรื่องนี้เหรอ?”“แล้ว เราจะอธิบายเรื่องนี้กับนายน้อยที่สองได้ยังไง?”คีธครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะสบตาอย่างเจ้าเล่ห์ “ผมจะให้กรมตำรวจบัควู้ดเพิ่มกำลังการลาดตระเวนและเผยแพร่เรื่องนี้ออกไป ด้วยการอ้างเรื่องการเตรียมการพิธีการปรับเปลี่ยนระบบการป้องกันของเซาท์ไลท์”“ในส่วนของนายน้อยที่สอง เราจะบอกว่าเป็นความผิดของตระกูลคลาวด์ ทำให้ระบบการรักษาความปลอดภัยจะเพิ่มกำลังความหนาแน่นขึ้น ดังนั้น ตอนนี้ยังไม่เหมาะสมที่จะลงมือทำ เราจะคุยเรื่องนี้ทีหลังหลังจากที่พิธีเปลี่ยนเปลี่ยน

แมนดี้รู้สึกมึนงงหลังที่เธอได้ยินสิ่งที่ฮาร์วีย์พูดจริงเหรอที่เธอถูกหลอก? ฮาร์วีย์หนีออกมาได้ด้วยตัวเองเหรอ?เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ดี ๆ ช่วงเวลาไม่ได้มีมากนัก คีธได้พูดขึ้นว่าจะรู้ผลการสืบสวนหลังจากผ่านไปยี่สิบสองชั่วโมงแต่ฮาร์วีย์กลับปรากฏตัวขึ้นภายในหนึ่งชั่วโมง“ฮาร์วีย์ นายคิดอะไรอยู่? นายยังจะโม้อีก!”“นายรู้ไหมว่าใครเอาตัวนายไป? คนพวกนั้นเป็นนักเลงจากชายแดนโอไฮโอ! คนพวกนั้นลงมือฆ่าได้ภายในพริบตาเดียว!”“ถ้าไม่ใช่ตระกูลเยตส์ที่ควบคุมตำรวจทั้งหมดในเซาท์ไลท์ได้ด้วยการส่งคนออกไปหานายและแรงกดดันมหาศาลใส่นักเลงพวกนั้น นายจะยังมีชีวิตอยู่ได้ยังไง?!”“นายคงได้ตายไปแล้ว!”“นายไม่เห็นเหรอว่าคนบนถนนมาจากกรมตำรวจ? ความปลอดภัยของบัควู้ดหนาแน่นขึ้นเพราะนาย!”ทั้งไซม่อนและลิเลียนทำราวกับว่าพวกเขารู้เรื่องทั้งหมด ทำให้ตอนนี้พวกเขาหน้าซีดลงทันทีด้วยความคิดเห็นของพวกเขา การโอ้อวดที่เป็นความเคยชินของฮาร์วีย์มันสิ้นหวังทั้งหมดเป็นเพราะแมนดี้ที่เสียสละทุกอย่างเพื่อให้เขาปลอดภัย แต่เขากลับอ้างว่าเขาทำทั้งหมดด้วยตัวของเขาเองในตอนนั้นแมนดี้พูดขึ้น “พ่อคะ แม่คะ ความจริงไม่ได้สำคัญเลยค่ะ สิ

แมนดี้หน้าเสีย เธอไม่คาดคิดว่าตอนที่เธอตั้งแผงลอยขึ้น เธอจะเจอใครที่ชั่วร้ายและน่ารังเกียจเท่านิคมาก่อน “ผู้จัดการลาเชย์ ผมคิดว่าถุงน่องที่คุณถืออยู่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ”“จริงด้วย!”นิคต้องพูดถึงแมนดี้ต่อหน้าลูกน้องของเขาแน่เขาไม่ได้มีเพียงแต่โกรธแมนดี้ที่ไล่เขาออก แต่เขายังมีความต้องการทางเพศกับเธอมาเสมออีกด้วยฮาร์วีย์เดินออกมาจากด้านหลังด้วยใบหน้าที่บึ้งตึงหลังจากที่เห็นนิคเห็นว่าแมนดี้กำลังมีความสุขกับการขายของ เขาก็ไม่มีเจตนาที่จะหยุดเธอแต่ผู้ชายคนนี้กลับออกมาจากที่ไหนไม่รู้และตั้งใจจะทำร้ายเธอ ซึ่งทำให้ฮาร์วีย์รู้สึกโกรธสายตาของฮาร์วีย์เย็นชา ซึ่งสายตาของเขาทำให้ร่างกายของนิคเย็นลงแมนดี้ตกใจเมื่อเห็นฮาร์วีย์ เธอรีบกระซิบพูดทันที “ฮาร์วีย์ อย่าไปสนใจคนพวกนี้เลย เรามาที่นี่เพื่อสร้างธุรกิจกันนะ เหมือนคำกล่าวที่ว่าความสันติสร้างความมั่งคั่ง”ที่จริงแล้ว เธอกลัวว่าฮาร์วีย์จะทำร้ายพวกเขาและเกิดปัญหาในภายหลังเธอไม่ใช่ประธานบริษัทของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์แล้ว ถ้าเกิดว่าฮาร์วีย์ทำร้ายบางคนและถูกตำรวจพาตัวไปล่ะ? เธอจะทำอะไรได้?ฮาร์วีย์พยักหน้าและตอบกลับ “ก็ได้ ผ

นิครีบลุกขึ้นจากพื้นเขาหน้าซีดและอับอาย เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและเริ่มกดเบอร์เพื่อโทรออก“บราเทอร์ฟราย นี่ผมเองนิค!”“ตอนนี้ผมถูกคนขายของทำร้ายในถนนคนเดิน!”“ที่นี่เป็นอาณาเขตของคุณ คุณควรมาให้ความยุติธรรมกับผม!”ท่าทีของทุกคนเปลี่ยนไปหลังจากที่พวกเขาได้ยินชื่อของบราเทอร์ฟรายหลังจากเวลาผ่านไป ใครบางคนพูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “หัวหน้าครับ บราเทอร์ฟรายที่คุณหมายถึง เป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเป็นหัวหน้าใหญ่ของถนนคนเดินแห่งนี้์”“นายค่อนข้างมีความรู้รอบตัวอยู่นี่ ใช่บราเทอร์ฟรายคนนั้นนั่นแหละ!”“บราเทอร์ฟรายเป็นหนึ่งในหัวหน้าใหญ่แห่งท้องถนน เขาดูแลควบคุมถนนคนเดินที่นี้!”“เขาเป็นพี่ใหญ่ของฉัน!”นิคแสดงใบหน้ามีชัยท่าทางของใครหลาย ๆ คนเปลี่ยนไปอย่างมากหลังจากได้ยินประโยคของเขา ในตอนนี้ท่าทางของพ่อค้าแม่ค้าที่อยู่บริเวณนั้นแย่ลงมากเจ้าของแผงลอยอดไม่ได้ที่จะพูดขึ้น “นี่สาวน้อย รีบไปเร็ว!”“บราเทอร์ฟรายไม่ได้ง่ายขนาดนะ! ใครก็ตามที่ตั้งแผงลอยที่นี่จะต้องจ่ายค่าคุ้มครองให้เขา!”“ถ้าเธอไม่จ่ายเขา อย่างน้อยเขาก็แค่ทำลายแผงลอยเธอ แต่ถ้าแย่ที่สุดเขาจะทำร้ายเธอ!”“มากไปกว่านั้นบราเทอร์ฟรา