Home / Romance / A WIFE'S BURDEN / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of A WIFE'S BURDEN: Chapter 21 - Chapter 30

32 Chapters

CHAPTER 20

ERIN'S POV Nanginginig akong lumakad papasok. Habang papalapit ako, mas lalo kong naririnig ang mga ungol mula sa loob. Hindi ko na napigilan pa ang luha kong tumulo. Sobrang bigat ng dibdib ko ngayon.  Pero mas lalo pa iyong sumikip nang makita ko sila. Lahat ng nararamdaman ko kanina parang nag-triple. Hindi ako makahinga, para bang pinipigilan akong huminga. "Ohh! Fuck babe! Uhmm! Shit!" Hindi ko magawang tumakbo papalabas o para sugurin man lang si Nadia. Wala akong lakas. Parang hinigop ang buong lakas ko ng makita ko kung paano bumayo si Nadia sa ibabaw ni Syd.  "Ohh fuck! Nadia! Ugh!"  Nakita ko rin kung paano masarapan si Syd sa ginagawa nila. Kung kanina, may luha sa mga mata ko. Ngayon para bang natuyo na lang sila bigla. Gusto kong umiyak pero walang nalabas ni isang patak ng luha sa akin.  "Ohh! Ahh! Syd ba
Read more

CHAPTER 21

ERIN'S POVDays Passed.Palabas na ko ng kwarto para sana lumabas at magpahangin sa club house ng makasalubong ko si Syd. Kasama si Nadia. Dapat masanay na ako eh, pero hindi pa rin. Nasasaktan pa rin ako. Sobra. Iiwasan ko sana sila ng hilahin ako ni Nadia kaya napabalik ako sa kinaroroonan ko. "May sasabihin sayo si Baby Syd," sabi niya at lumingkis pa sa braso ni Syd. Hindi lang yon, pinakita niya mismo kung paano niya halikan ang asawa ko sa mismong harap ko. Pilit ko naman iyong iniiwasan eh. Sinusubukan ko ngang huwag na lang sila pansinin. Dahil alam kong hindi rin magtatagal iyon. Pero kahit ano palang iwas ang gawin ko, hindi magbabago na nasasaktan talaga ako. Sa simpleng lingkis pa lang ni Nadia. Sa tuwing wala si Syd dito at iniisip kong nag-sex na naman sila para na kong pinatay eh. "Ano yon?" tanong ko sa seryosong si Syd na ngayon ay nakatitig sa akin. May dala siyang bro
Read more

CHAPTER 22

ERIN'S POVBalak ko sanang maglakad-lakad sa club house. Natengga na rin kasi ako rito sa bahay. Hindi rin ako nag-shopping. Kaya naman minabuti ko na lang na doon pumunta. Nang malibang naman ako kahit papaano. Pababa na ko ng hagdan ng makita ko si Nadia na nakangiti sa akin sa sala. Yung ngiting demonyita!Hindi ko sana siya papansinin pero nagulat ako nang magsalita siya. "Hindi mo man lang ba ako i-welcome, Erin?" sabi niya pa sa akin. Lumingon naman ako para tignan siya. "Why would I?" sagot ko sa kaniya.Tumawa naman siya, ewan ko kung anong sense ng pag-uusap namin.  "Well, bitter ka nga pala," sabibniya at tumawa pa. Nagulat ako nang pumasok ang ilang guard dala ang malalaking maleta. Kaya agad akong nagtaka.  "Ano yan?" tanong ko sa kanila. "Aww, sorry I forgot to tell you. I live here," nakangiting sabi n
Read more

CHAPTER 23

ERIN'S POV Weeks Passed. Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito. Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.  Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat. Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig.  "Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin
Read more

CHAPTER 24

ERIN'S POV Ilang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili. Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.  Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.  Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako. "Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala. "It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya. "HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
Read more

CHAPTER 25

ERIN'S POV WEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup. "Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin. Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya. "I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya." "Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala.  "Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya. _______________________
Read more

CHAPTER 26

ERIN'S POV Palabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina. "Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.  Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.  Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd.  "OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila. "For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha. "Yes, I'm three weeks pregnant." Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko. "For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya. Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
Read more

CHAPTER 27

ERIN'S POV "HELLO?"  Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin. "H-huh?" tanong ko sa kaniya.  "Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin. Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia. "W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako. "Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya. "Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. " Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
Read more

CHAPTER 28

ERIN'S POV Nanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga. Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko. "Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.  Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron. "Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko. "Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya. "S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit. "Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
Read more

CHAPTER 29

 ERON'S POV Maaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast.  "Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas.  "ATE!" I shout again. And called Manang. "Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin. "Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked. "Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon. "Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya. "Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya. "WHAT?! Where is s
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status