All Chapters of She's One Of The Boys (Tagalog): Chapter 31 - Chapter 40

Hindi na sila ni Dia? Paano nang-yari ‘yun? Naguguluhan akong tumingin sa kanya.   “Hindi na kayo mag-fiance?” masuyong tumango ito, “Kailan pa?”   “Bago ako bumalik dito sa pinas hindi na kami mag-fiance ni Dia.” Napamaang na naman ako, naguguluhan, nalilito. “Mas nauna akong bumalik ng pilipinas, sumunod lang si Dia, Hindi pa rin niya matanggap na umurong na ako sa kasunduan.”   “Sandali, sandali, naguguluhan ako Austin, P’wede ‘bang linawin mong maigi?” Kung ganoon nga, kung totoo ang sinasabi ni Austin, Hindi alam ni Nicolai ‘to? Geez, Biglang sumakit ang ulo ko.   Umayos ito ng pag-kakasandal at tumingala.   “Alam kong may na kwento na sa’yo si Nicolai. Tama?” Nagulat ako, paano niya nalaman? Nilingon niya ako at tipid na ngumiti. “Kilala ko ang lalaking ‘yun, sa ilang taon na nakasama ko siya. Kabisado ko na ang ugali no’n, Napakadaldal.”   “At lahat ng

  Naging tahimik sa Room nila dahil sa utos na rin ni Austin. Unti-unting nag-dadatingan ang iba nilang ka-blockmate, hanggang sa dumating na rin ang bago nilang ka-blockmate, Tahimik ang mga itong naupo. Dahil wala naman ginagawa sila Jen ay nakipag-kilala sila sa apa’t, Friendly naman ang mga ito, Kahit si Grazia na akala nila ay masungit ay nakakausap nila at ngayon ay kaibigan na nila.     Kaya lang naman pala ito ganoon kahapon dahil nga sa ginawa ng bullies sa kanila. Galit pala talaga ito sa grupo nila AJ.   “Tsk, sorry nga pala sa inasal ko kahapon, badtrip lang talaga ako sa mga mukhang paa na bullies ng school na ‘to, masyado kaming minamaliit porket mayayaman sola” Mahinang paliwanag naman ni Grazia sa mga bagong kaibigan.  “Nako, sis ganyan ganyan din kami nung unang araw ng pasukan. Grabe talaga mga ugali ng mga ‘yun.” Sang-

      Mas ok na ang pakiramdam niya ngayon kesa kanina, Gutom at tulog lang pala ang dahilan kaya gano’n ang nang-yari sa kanya. Nang makarecover na siya, Humarap na siya sa mga kaibigan na nag-kukumpulan, Nag-tataka din siya bakit nandoon ang mga ito.     Pag-lingon niya nakatingin pa rin sa kanya ang lahat na akala mo ay ngayon lang siya gumising sa mahabang pag-kakahimbing, Nag-tatakang nilibot niya ang tingin sa lahat ng nasa harap niya, tumigil ang tingin niya kay Dia na masama ang titig sa kanya. Nangunot ang noo niya,    ‘Bakit ang sama ng tingin sa’kin ng babaeng ‘to? Kakagising ko lang ‘a!’ sambit niya sa kanyang isipan. May nang-yari ba habang natutulog ako? Iniwas niya ang tingin kay Dia, at bumaling kay Austin na ngayon ay sobrang seryoso.         “What’s going on here?” mahina niyang tanong, kakagising lang niya pero eto agad ang bumungad sa kan

ZIA POV   Matapos kaming kumain ng Lunch, nauna ng bumalik sa room namin sila Seb, Jen at ang bago kong kaibigan na sila Grazia. Pinakilala sa’kin kanina nila Jen ang mga ito, masaya ako dahil may bago na ulit akong kaibigan, Nadagdag na naman ang circle of friends ko, Kung dati umiikot lang ang mundo ko kela kuya at sa mga pinsan ko ngayon hindi na. Mas masarap kase sa pakiramdam na may kaibigan ka din na babae, Mas nag-kakaintindihan  at nauunawaan agad namin ang isa’t isa hindi katulad ng sa lalaki.   Ngayon ay nandito kami ni Gio sa baba ng building namin, nakaupo kami sa Bench habang nakatingin sa kawalan. Ayaw muna kase nitong umakyat sa taas dahil ayaw niya pa daw makita sila Dia, Kahit ako ay ayoko pa din umakyat kaya pumayag ako sa dito muna kami. Wala naman ang susunod namin na Prof dahil may biglaang meeting daw. Buti na lang laging natataon ang mga ganitong pang-yayari na walang Prof. 

   “Done!”  Nakangiti kong nilapag sa lamesa ang Butter shimp at Bake bangus na huling niluto ko. Inuna ko kanina ang pininyahang manok at 'yung gulay.    “Smell good, mukhang masasarap lahat ng niluto mo, Bigla tuloy kumalam ang sikmura ko.” nangingislap ang mga matang komento ni Gio habang nakamasid sa naka hain na ulam.   Actually, siya ang taga tikim ko kanina, Puro thumps up lang lagi ang sinasagot niya sa'kin kapag tinatanong ko kung may kulang pa ba sa lasa, kung matabang pa ba o maalat. Para kase sa'kin ok na, Kaso iba-iba kase ang panlasa namin.  Tinignan ko ang oras, 11:22 na siguro naman pagising na ang mga senyorito ko.  “Konting hintay na lang, magigising na 'yun sila kuya, Dyan ka muna mag-hahain na ako. para pag-baba nila kakain na nalang.”  “Tulungan na kita.” Muli