Beranda / Romance / One Innocent Night / Bab 11 - Bab 20

Semua Bab One Innocent Night: Bab 11 - Bab 20

34 Bab

CHAPTER TEN: FINALLY

SAVI’S POVPigil ang hininga ko habang pinagmamasdan ang mga maskuladong lalaki na nakasuot ng itim. May mga hawak silang mga armalite at mga dekalibreng baril na nakalagay sa kanilang mga gilid. Lima silang nakabantay sa harapan ng mismong gate na dapat ay papasukan ko. No choice ako kundi ang patumbahin sila isa isa. Dahil baka bigla silang dumami kapag hinagisan ko sila ng granada. It's either dadami ang mga katawan nila o dadagsa pa ang mga kasamahan nila na nasa loob para sumugod. Aish!  Walang ingay akong naglakad palapit sa isang bantay na saktong nakatalikod sa pwesto ko. Bueno, bueno. Kahit sa sobrang laki niya ay nagawa ko pa rin siyang hatakin palapit sa‘kin at bago pa siya makagawa ng ingay ay diniinan ko ng aking daliri ang leeg niya para patulugin siya. Napangisi ako nang bumulagta siya sa harapan ko. One down. Four more to go.
Baca selengkapnya

CHAPTER ELEVEN: SLAPPED

SAVI’S POV  Shit! Nalintikan na. May asungot pang e-epal sa plano ko.“Sumagot ka! Sino ka at paano ka nakapasok dito?!” Malamang dumaan ako sa pinto, bobo! Napalatak ako nang mas lalo pa niyang idiniin sa ulo ko ang baril na hawak niya. Isang maling galaw ko lang siguradong sabog ang ulo ko.“H-Hindi ako lalaban, Bossing.” Itinaas ko ang aking mga kamay bilang pagsuko at dahan-dahang tumayo paharap sa kanya. Tungunu. Ang galing kong umakting. Bigyan ng jacket 'yan!Ang laki niyang tao at puno ng tattoo ang mga braso niya pati ang leeg. Sigurado akong puno rin ng tattoo ang likod niya at hindi na ako magtataka pa kung pati ang mga binti niya ay meron din. Kakaiba ang kulay ng mga mata niya. Kung ordinaryong babae lang ako, baka kanina pa ako naihi sa tingin pa lang niya. But no, I'm not that ordinary woman. Not anymore.It's showtime
Baca selengkapnya

CHAPTER TWELVE: EARNED IT

WARNING: MATURE CONTENT.--BLUE'S POV“Anong gusto mong kainin, Aiden?” Tanong sa'kin ni Savi gamit ang unang pangalan ko. She's the first person who calls me on my first name. Hinayaan ko na lang kasi gusto ko naman 'yon. Though mas gusto ko 'yong endearment niya sakin na 'baby'. Haha.We are here in my penthouse at gusto raw niya akong ipagluto bilang pambawi sa ilang araw na hindi siya nagpakita. Niyaya niya ako rito dahil nainip na siya sa bar at sabi pa niya kanina ay nagsasawa na raw siya sa pagmumukha ni Evans kaya gusto na niyang umalis doon. Hindi ko pa nga siya natatanong kung paano niya nakilala sina Evans. Kahit kating-kati na ako na malaman ay ayaw ko pa rin siyang pangunahan. They seemed so close to each other. And I don't know what to feel. A part of me is jealous, but my other part says I don't have the right to. Naiintindihan ko naman kung bakit. I don't know her that much. W
Baca selengkapnya

CHAPTER THIRTEEN: DECIDED

SAVI’S POVNaalimpungatan ako nang maramdamang may humahalik sa balikat at leeg ko. “Baby ko, gising na.” Sabi ng isang baritonong boses. Tumatama ang hininga niya sa balat ko.“Hmmm...” Ungot ko dahil inaantok pa ako. Tsaka duh? Anong oras na kami natulog dahil naikot namin ang buo niyang penthouse kagabi. Kulang na nga lang ay gawin namin iyon sa sahig. But why not? Masubukan nga sa sunod. Hehe. “Baby ko...”“Ten minutes, please? Inaantok pa ako.” Tumalikod ako sa kanya tsaka isinubsob ang mukha ko sa unan. Hubad pa ang katawan ko at tanging kumot lang ang tumatakip dito.“Fine. Pero kapag hindi ka pa bumangon ng ten minutes, gagapangin kita, baby ko.” Banta niya tsaka naramdaman ko ang pag-alis niya sa kama. Umangat ang ulo ko at sinilip siya gamit ang isang mata. “Marunong ka na ngayong manggapang, baby?” Tukso ko sa kanya. Topless s
Baca selengkapnya

CHAPTER FOURTEEN: DATE

SAVI’S POVKanina pa ako pabalik-balik sa harapan ng human-sized mirror na nasa kwartong inuukupa namin ni Aiken. Hindi ako mapakali. Kanina ko pa nga napapansin ang panaka-nakang sulyap sa‘kin ng anak ko na gumagawa ng assignments sa kama. Pero kasi, kinakabahan ako na di ko mawari, e. Ilang minuto na lang at mag-a-alas-sais na. Ibig sabihin, malapit nang dumating si Aiden para sunduin ako. Nakapagpaalam na ako sa anak ko na may lakad ako ngayon at mukhang naintindihan naman niya. Hindi na kasi siya nagtanong pa na palagi niyang ginagawa sa tuwing naguguluhan siya sa isang bagay. Tahimik lang siyang nagmamasid sa‘kin. Kalaunan ay nagsalita siya. Hindi na siguro makatiis sa pagsunod ng tingin sa‘kin habang pabalik-balik na naglalakad. “Mom, are you okay? You are walking back and forth for almost five minutes.” Komento niya. Ang anak ko talaga, masyadong observant.Tumigil naman ako
Baca selengkapnya

CHAPTER FIFTEEN: WAKE-UP

SAVI'S POV"Good morning, Ms. Cortez." Bati sa'kin ni Catrice nang makapasok ako sa loob ng Sahara Club. She is serving some customers malapit sa entrance kaya naman siya agad ang bumungad sa'kin. I mentally rolled my eyes. "Kailan ka pa naging waitress, Cat?" Tanong ko at ipinalibot ang tingin sa loob. Medyo marami ng mga customers kahit alas-sais y trenta pa lang ng umaga. "Kahapon lang. Alam mo na, I love exploring things." Makahulugan siyang ngumisi na ikinailing ko. She finished putting the orders on the table and walks towards me, placing the tray between her arm and the side of her boob. Nakasuot siya ng black skinny jeans, puting sando at isang ankle boots. Kaya hindi na ako nagtaka na pinagtitinginan siya ng ilang mga tao sa loob. Hindi kasi tugma ang suot niya sa trabaho niya. Baliw lang. "Sayang outfit." Puna ko at sabay kaming naglakad sa counter. "At l
Baca selengkapnya

CHAPTER SIXTEEN: MOOD

BLUE’S POV“Let's call it a day. Meeting adjourned. Thank you everyone.” Tumayo na ako at nauna nang umalis sa conference room. We just had a meeting together with the Board of Directors and talked about the monthly sales of ABL Enterprise. Tumagal din iyon ng lagpas dalawang oras dahil nagkaroon pa kami ng diskusyon kung paano pa mapapataas ang sales and market demands. Pumasok ako sa elevator. Kasunod ko lang ang aking sekretarya. She's a girl. Mabait siya, masunurin at maaasahan sa trabaho. Sumandal ako sa wall at hinayaan siyang pindutin ang button ng floor kung nasaan ang office ko. Tahimik lang kami hanggang sa makarating sa last floor ng building. Nauna akong lumabas and was about to enter my office when my phone rang. Tumigil ako saglit and checked the caller.I smiled when I saw that it's my baby who's calling.I immediately answered the call. “Hey, baby ko. Missed me too?” Huma
Baca selengkapnya

CHAPTER SEVENTEEN: LAURELS

BLUE’S POVNapapantastikuhang napapamasid ako kay Savi habang nakaupo siya sa couch. Sarap na sarap siya sa pagkain ng tinapay na pandesal habang sinasawsaw sa malamig na gatas. Hindi ako maka-pagpokus sa ginagawa ko kasi maya't maya ko siyang tinitingnan. Mukhang wala naman siyang pakialam na pinagmamasdan ko siya kasi parang hindi niya pansin ang presensya ko. Na parang siya lang ang tao sa loob ng opisina ko. Aish.Hindi ko siya maintindihan. Nabigla nga ako kanina kasi gusto raw niyang iuwi iyong secretary ko. Like, what the fuck? Bakit gusto niyang iuwi bigla iyong sekretarya ko? Nang hindi ako pumayag ay bigla siyang umiyak. Parang piniga ang puso ko kaya naman wala akong nagawa kundi ang pumayag nalang. Ayaw ko siyang nakikitang umiiyak. At ngayon ko nga lang siya nakitang umiyak. She was happy when I let her sa gusto niya. Nagtatalon-talon pa siya tapos yumakap sa‘kin ng mahigpit. And you know wh
Baca selengkapnya

CHAPTER EIGHTEEN: NOT

BLUE'S POV “Thank you.” Sabi ko sa nurse sa front desk after kong magbayad ng bills.  Binayaran ko na kasi iyong bill ni Savi rito sa Vasquez Hospital. The Doctor said she's okay naman daw at mukhang pagod at stress lang daw ang baby ko kaya nawalan ng malay kahapon. Stress siguro siya dahil sa nangyari kahapon sa mansion and isama pa na tumakbo siya paalis.  Grabe iyong pakiramdam ko kahapon nang matumba siya sa mga bisig ko. I felt my world suddenly stopped for the meantime. Sobrang kaba ko at ang lakas ng kabog ng dibdib ko. My breathe isn't on its normal state. Then nanginginig ang mga kamay ko habang nagmamaneho papunta sa hospital. Buti nalang at kahit papaano ay nakarating kami nang maayos because I can't risk her life. Dito na nga ako na
Baca selengkapnya

CHAPTER NINETEEN: HOPE

SAVI’S POVInilibot ko ang tingin ko sa kabuuan ng opisina niya. The atmosphere is so dark and boring. There are shelves of books around. Then isang shelf naman na puno ng mga mamahaling alak. I shook my head.Pagkarating namin kanina ni Aiden dito sa mansion nila, as in pagpasok pa lang namin ng main door, si Mrs. Laurel agad ang sumalubong sa‘min... sa‘kin. She hugged me na ikinagulat ko and what's more shocking was that, she feels sorry because of what his husband said to me. And asked me if I'm okay or so. Maybe because Aiden already told her what has happened to me. Nginitian ko na lang siya and told her it's fine. Parehas lang talaga sila ni Aiden kung mag-alala. Now I know kung kanino nagmana si Aiden. Huminto ang mga mata ko sa babaeng prenteng nakaupo sa mahabang sofa. She's smirking and glaring at me at the same time. I just raised my brows at her. Hindi ko
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234
DMCA.com Protection Status