All Chapters of Bon Garçon Series 1: Leo Bandemer: Chapter 1 - Chapter 9

Chapter 1  Sophie's POV  ”Sophia Nicole P. Mendoza, hindi ka pa ba bababa riyan?! Male-late ka na!” sigaw ni nanay sa akin mula sa baba. Sakto naman pababa na rin ako ng hagdan. “Si nanay naman, tinawag pa ang buong pangalan ko. Pwede naman Sophie na lang,” reklamong bulong ko sa sarili. “Aba, e kung hindi pa kita tinawag sa buo mong pangalan, hindi ka pa bababa riyan,” sermon ni nanay sa akin. Narinig pala ni nanay ang bulong ko. Kailangan ba talaga buong pangalan? Ma-try nga, baka sakaling bumaba rin ang mga ulap sa langit. Hihi! Tinapos ko agad ang pagkain at saka ako humalik sa pisngi nina nanay at tatay bago ako nagpaalam sa kanila na aalis na. "O’sige. Mag-iingat ka. "Wag maging lutang ang utak," paalala ni nanay at tatay. 

Chapter 3  Sophie’s POV  "Sir?" tawag ko kay sir habang kinukuha ang mga gamit ko at handa ng umuwi. Lumingon naman kaagad ito sa gawi ko. "Yes?" Nakita nito ang bag ko na nakasabit sa aking balikat. "Uuwi ka na?" tanong nito. Tumango ako. "Oho." Nagulat ako nang kaagad nitong iniligpit ang mga kalat sa lamesa niya saka dali-daling itinapon sa basurahan. Pagkatapos, naglakad ito pabalik sa lamesa niya saka kinuha ang briefcase nito, at cellphone na nakapatong sa lamesa.  Lumingon siyang muli sa akin. "Hatid na kita." Napakurap ako. "Ho?" gulat kong tanong ‘tsaka umiling. "I said, ihahatid na kita. Let's go." Saka ako nito hinihila palabas. "Bakit mo naman po ako ihahatid?" takang tanong ko dito habang pasakay kami

Chapter 5   Sophia's POV Nagmamadali kaming umuwi ng Pilipinas ni Sir kasi may emergency daw sa opisina. Kaya rush booking na lang ang ginawa namin dahil nga hindi planado ang pag-uwi namin ngayon at dalawang oras na lang, lilipad na ang eroplano. Lakad-takbo ang ginagawa namin ngayon. Mabuti na lang ang wala akong dalang maleta kaya napapantayan ko sa paglalakad si sir kahit na ang laki ng mga hakbang niya.   After the plane is safely in the air, flight attendants check for our comfort. They deliver headphones or pillows to us. After landing, attendants assist us in safely deplaning the aircraft. Nakauwi na kami ng Pilipinas. Hindi man ako nakapunta sa Disneyland pero masaya naman dahil may nakilala akong bagong mga kaibigan. Kanina pa kami nakarating sa opisina.   Sobrang bored na bored na ako kasi kanina pa ako walang ginagawa. May emergency meeting kasi si sir pero hindi niya na ako isinama dahil sabi niya hi

Chapter 7   Yuri’s POV “What the fuck are you doing here?!” galit na sabi ni sir. Sa galit niya ay napatayo ito mula sa pagkaka-upo. Bakit ba siya nagagalit e wala naman ginagawang masama si ate ah. Haaay! Wrong timing ka naman kasi ate girl, mainit ang ulo ni sir ngayon kaya bakit ngayon mo pa naisipang bumisita?   “Leo babe, don’t you miss me?” malambing na sabi nito saka ito naglalakad papalapit kay sir at niyakap ito. Napatutop ako ng bibig. Mukhang may dramang mangayayari yata rito at mukhang kailangan ko ng lumabas.   “Get out of my office before I call the security,” medyo mahinahon nitong sabi saka hinilot-hilot ang bridge ng kanyang ilong.   “I wouldn’t do that if I were you, Leo.”   “Oh really? Is that a threat?”   “Depends on you.”   “I’m not a fool like I was before, Ms. Brown. So, leave befor