All Chapters of Love Revenge Game : Chapter 41 - Chapter 50

ZYCKIEL RAZEʼS POVFLASHBACKAko ay nasisiyahan dahil naging organisado at naayon ang lahat ng aking mga plano para sa gabing ito. Dalangin ko na sana walang nilalang ang magtatangkang sirain ito dahil hinding-hindi ko mapapatawad ang taong iyon. Ang isa sa pinakaayoko ko ay iyong masisira ng pinaghirapan kong pagpaplano. Nakatanggap ako ng impormasyon galing kay Ms. Magalona na hindi makadadalo si Xyrah dahil sa dinaramdam niyang sakit sa ulo at lalamunan kung kayaʼt sa hindi maipaliwanag na kasagutan, hindi ko batid kung magiging maligaya ba ako o hindi na wala siya rito, sapagkat baka gulo lamang ang ibigay sa akin. Pormal at magalang kong binati ang mga nagsisidatingan na mga bisita na hawak-hawak ang iniinom kong champagne. Ang iilan sa kanila ay dumiretso sa naayon nilang puwesto, sabay dumampot ng ibaʼt ibang klase ng iinumin nang lumapit sa kanila ang mga waiters at waitresses. “What a delightful night, Mr. Villaruel.” Nakipagkamayan sa akin ang isa sa mga competitors ko.

ZYCKIEL RAZE’S POV“Hello, this is Zyckiel Raze Villaruel, the owner and CEO of Villaruelʼs Gaming Launching Company. I want you to further investigate the event occurred last two nights. This is an essential answer for me, especially, there is one person who I constantly thought, but the probability is only fifty. Donʼt worry about the expenses or the money because it wonʼt a hinder for this deal. I want a smooth and a hundred percent work from you in gathering all of the HD CCTV cameras during the chaos,” pag-uutos ko sa pinagkakatiwalaan kong imbestigador na kagagaling lamang sa Canada. [Donʼt worry, Mr. Villaruel. You can still count on me. However, it will take a lot of days, but Iʼm confident that it wouldnʼt take long for one week,] tugon niya sa linya. [The performer bothers you that much, Mr. Villaruel?] Binigyan niya ako nang mapang-asar na tono. “Dude, whatʼs that playful smile and tone?” Napahalakhak ako. “I just want to have an answers because itʼs truly bothering me, b

Nang halos kinakapos na kami ng hangin ay pansamantala niyang hininto ang aming paghahalikan upang bumulong, “Sa tingin mo baʼy mapapatawad pa kita nang dahil sa iyong halik, Xyrah?” Hindi ko lamang binigyang pansin ang kaniyang katanungan, sapagkat akoʼy uhaw na uhaw pa rin sa kaniyang labi. Ilang taon ko rin siyang hindi natanaw, nahawakan, at nalapitan kung kayaʼt wala na akong maisip na rason o paliwanag kung bakit hindi ko kayang bitiwan si Raze. Ipinagpatuloy ko lamang ang aking paghalik sa kaniya kahit hindi niya kayang tumugon, ngunit, hindi ko mawari kung ano ang sumanib sa akin, sapagkat binigyan ko siya nang pahintulot upang halikan ang aking leeg. “Xyrah . . . ” Pilit na itong dumistansiya sa akin. “Hey, I do not want to take advantage on you . . . ” Naipikit ko na lamang ang aking mata sa kadahilaan siyaʼy ang unang umiwas sa akin. “Let us stop here!” Napabuntong-hininga ito, saka inilayo ang sarili sa akin. Nang iminulat ko ang aking mga mata, ang akala koʼy nanaginip l

ZYCKIEL RAZEʼS POVSa mga nagkukumpulang dokumento sa ibabaw ng pupitre sa loob ng pribadong silid ng aking tahanan, ang aking mga tropeo at medalya na kristal, at mga litrato sa ibabaw ng gabinete, ay nakapangingilabot ko itong winasak, sapagkat, sinusubukan kong manumpa muli sa aking sarili na kailanmaʼy walang magpapabago sa aking personalidad, na mananatiling bato ang aking puso sa mga insidenteng kasangkot si Xyrah. Ngunit, ang guhit ng aking palad ay tilaʼy dumidistansiya sa orihinal kong obra maestra, na kung saan itoʼy naglalaman at sumisimbolo sa dahas nang pagkirot ng aking nakaraan nang aking makapiling si Xyrah noong kapanahunan. Ang pagkabog ng aking dibdib, ang pagbulong ng hangin sa aking tenga na tilaʼy may nais iparating na mensahe, ay ang siyang tumutulak sa akin upang palitan ang aking obra maestra sa panibagong ekspedisyon ng aking buhay kasama siyang muli."Hey, I heard noises from this private room! What the hell!" Nanindig ang kaniyang balahibo nang matanaw ang

CHENANIAH XYRAH’S POVHindi na maibilang ang mga insidente na naganap simula’t muntikan na akong magahasa ni Mr. Tzu sa kanilang mansyon. Bagama’t nais kong puksain sa aking isipan ang nakakapangilabot, ngunit nakapagbigay sa akin ng romantikong damdamin nang ako’y ipinagtanggol ni Raze, ay hindi ko pa rin kayang humarap sa kaniya kahit isang linggo na ang nakaraan. Sa pangalawang pagkakataon, muli niya akong pinagbuksan ng pinto sa kaniyang kompanya nang pinunit niya sa aking harapan ang isinulat kong liham ng pagbibitiw. Hindi ko maipaliwanag at maunawaan ang aking sarili kung bakit naglaan pa ako ng oras para magbigay sa kaniya ng sulat ng pagbibitiw kahit alam kong sinibak niya na ako sa trabaho. Sa aking inaasahang pangyayari, nang unang pumasok ako sa aming departamento, lahat ng mga empleyado ay nakatingin sa aking direksiyon na may iba’t ibang reaksiyon at pananaw sa kanilang isipan. Sila’y napuno ng berde sa inggit at nabigla sa di-inaasahang pagbabalik ko. Ang ilan sa kanila