All Chapters of Taming the Dangerous CEO [Tagalog]: Chapter 211 - Chapter 220

(Julius)Halos pagsisipain ko na ang walang mga kwenta kong tauhan. Saka naman nasuntok ko ang pinakapinuno ng tauhan ko. Ambobo!Isang babae natakasan sila!At lalong uminit ang ulo ko nang malaman kong hinabol nila si Janine."Papatayin niyo ba ang mag-ina ko! Buntis si Janine! Baka Nakakalimutan niyo! Wala talaga kayong kwenta." Ang tanong sino ang tumulong sa kanya?At wala talaga kwenta ang tauhan ko. Kahit plate number ng sasakyan di nila nakuha. F*ck Sh*t! ( Janine )Napamulat ako."Mama!" sabay takbo ng bata. Bumukas yung pinto.Isang babae at sumunod na nakita ko yung lalaking tumulong sa akin."Gising ka na rin sa wakas.""Kamusta ang pakiramdam mo?" yung babae."Nasaan ako.""Nasa bahay ka namin." Yung lalaki ang sumagot sa akin."Nahimatay ka kanina. Isusugod na sana kita sa hospital ng kanina lang may balita tungkol sa'yo." In

( Janine ) "Habang tumatagal lumalaki yung pabuya sa makakapagturo sa'yo.""Ayan ka na naman Reymond sa pabuya. Janine isang linggo na lang maayos na namin ang passport mo.""Passport?""Delikado kung sa mga probinsya ka lang magtatago.""Sa Japan ang punta mo.""Japan.""Oo. May lumang bahay kami doon.at sa tingin ko ligtas ka dun.""Maraming salamat talaga sa tulong niyo.""Walang anuman. Nga pala. Yung information ng passport mo. information ko ang nakalagay do'n. Mahirap na kasi. Konektado ang airport sa kompanya ng Del Mendevil.""Salamat talaga. Alam kong nahihirapan na kayo.""Wag mong isipin yun. Kain na tayo.""Uhm. Anong balita kay Julius." Tinignan ako ni Reymond."Ramdam namin ang muling pagbabalik ng dating si Julius. Masama pa parang lumala pa." Oo. Isa si Reymond sa mga tauhan ni Julius sa kompanya ng Del Mendevil."Anong ibig sabihin no'n?"

(Janine POV) Bilang tugon. Napayakap na lang ako sa kanila. At naiiyak kong naisambit ang pasasalamat ko.Nang makaupo na ako malapit sa bintana. Naglalaro sa isipan ko si Julius.Ang baliw ko talaga no? Mas pinaniwalaan ko pa ang balitang yun. Kaysa ako pa sana ang magpapalakas ng loob ni Julius.Asaan ako ngayon Julius.Heto lalayo sa'yo. Wala na kasi akong mukhang maihaharap sa'yo. Wala na.Natatakot rin ako na di mo matangap ang totoo tungkol sa dinadala ko. Wala tayong kasiguraduhan na anak mo'to. Wala.At sa tingin ko Julius. Habang buhay ko na di malilimutan ang isang kagaya mo. At tandaan mo. Parang naiwan ko ang puso ko sa'yo. Dahil minamahal na kita Julius.Sa pag-alis kong 'to. Magsisimula na naman ang panibagong kabanata ng buhay ko. Na wala ka. Wala ang pamilya ko. Kundi ang anak ko lang.Balang araw alam ko magkikita pa tayo.Alam ko ginagawa mo ang lahat ngayon para ma

( Karen ) Dalawang million pa lang ang naibabayad namin sa hospital. Isinagawa na nila ang primary operation. Ngunit di na namin alam ni Reymond kung saan ikukuha ang natitirang dalawang Million pa."Mama, asawa ni Tita Janine?" Si Sushie.Nilingon ko ang tinutukoy niya sa TV. Marahan akong napatango.At tinignan ko ang hawak na bill."Grabe, tumaas na naman yung pabuya ng makakapagturo kung nasaan yung babaeng si Janine. Napaka-swerte na niya sa Del Mendevil na yun. Bakit kaya iniwan niya?" Nang marinig ko yun.sa dalawang nurse na nag-uusap. May tinignan ako sa bag. Ang naiwang kwintas ni Janine.Tinignan ko ito. Ganto yata ang pakiramdam ni Julius ngayon.Nag-aalala.Janine. I'm sorry kailangan ko ng kumilos para sa anak ko. Sorry talaga. ( Deo ) Mula sa information table sa main entrance ng Building ang natangap kong tawag."O si

( Janine ) Nagising ako sa sunod-sunod na katok.Napabangon ako. Aww. Ang sakit ng balakang ko.Nang buksan ko."Popsee.""Ayyy… nagising ba kita? Pasensya na kung nagising kita. Gabi na kasi. At alam ko di ka pa kumakain ng pananghalian.pati ba naman hapunan? Kaya heto dinalhan na kita.""Nag-abala ka pa.pasok ka.""Hindi. Hinatid yan dito ni Bam. Naikwento kasi kita na bagong lipat ka pa lang rito.""Ay. Salamat ha. Iparating mo na rin ang pasasalamat ko sa kanya. Dahil ang totoo niyan nagugutom na talaga ako.""Kung gano'n sabay na tayo kumain.""Sige!" Di ko aakalain na darating ang araw na'to. Na ibang tao ang makakasalo ko sa pagkain. Napaka-stranghera ko dito at ang ikinapapasalamat ko nariyan si Popsee. Sigurado rin na marami pa akong taong makikilala dito."Nga pala nasaan yung asawa mo?" Natigilan ako. Umiling ako sa kanya.Nanlaki