บทที่ 2

ฉีอินอินรุดกลับบ้าน

บนโซฟาในห้องรับแขกมีชายหนุ่มวัยกลางคนรูปร่างอวบอ้วนและหัวล้านนั่งอยู่ สีหน้าโกรธเคืองจ้องมองถังหมิงเค่อ

"อีแค่ดาราคนหนึ่ง ผมรับปากแล้วนี่ว่าจะขอคุณแต่งงาน! กลับทำตัวกล้าแกร่ง ปล่อยให้ผมต้องรอคุณทั้งคืนเนี้ยนะ?"

ถังหมิงเค่ออดทนต่อคำเหยียดหยาม พยายามไม่พูดว่าตาเฉินหัวล้านนี่ใช้อ้างแบบนี้หลอกผู้หญิงมาทุกครั้ง ถึงเขาจะยินดีแต่งงานจริง แต่ก็เป็นกับดับ ใครจะโดดกันล่ะ?

โชคร้ายเธอแท้ๆ ที่ถูกเขาเล็งเข้าให้

แต่ดีที่พ่อแม่รักเธอ เลยให้ฉีอินอินไปแทนเธอ

แต่ไม่คิดเลยว่าฉีอินอินจะหายหัวเอาตัวรอด!

ถังเสี่ยวเวยอยู่ข้างๆอย่างระมัดระวัง"ประธานเฉินคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ เด็กไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ความ คนใหญ่คนโตแบบคุณอย่าถือโทษเด็กตัวเล็กๆเลยค่ะ"

ฉีป๋อเหนียนพูดเสียงอ่อน:"คุณใจเย็นก่อนนะครับ"

"ใจเย็นเหรอ?"

เฉินเผิงเทากลืนความโกรธไม่ลง"ไม่มีทางซะหรอก!ถ้าคุณหนูถังไม่เต็มใจ ผมก็ไม่บังคับ!คุณก็รอล้มละลายเข้าคุกได้เลย!"

ลุกขึ้นและเดินออกไปด้วยความโกรธ

ก่อนจะชนเข้ากับฉีอินอิน

เฉินเผิงเทาตกตะลึง หญิงสาวที่ไหนสวยขนาดนี้?

ใบหน้าที่ไม่มีเครื่องสำอาง แต่เครื่องหน้าสวยงามมาก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยคอลลาเจนนั่น ตรงตามมาตรฐานสาวงามจริงๆ

"สาวน้อย คุณใครล่ะเนี้ย?"

ฉีอินอินเข้าใจในทันที คนนี้สินะประธานเฉิน——

แม้เมื่อคืนเธอจะมองไม่เห็นอะไรเลย แต่ก็รู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนั้นตัวสูงหุ่นผอมเพรียว กล้ามเนื้อแน่นและแข็งแรง ไม่มีทางเป็นคนตรงหน้านี้ได้!

เพื่อน้องชายแล้ว เธอยอมสละศักดิ์ศรีและความบริสุทธิ์ แต่ผลคือ เธอไปหามาผิดคน?

ลองคิดดูดีๆ เมื่อคืนเธอเองก็รู้สึกว่า'ประธานเฉิน'คนนั้นออกจะแปลกๆหน่อย...

แต่ตอนนี้พูดอะไรก็สายไปแล้ว...

ถังเสี่ยวเวยรีบก้าวเท้าเข้ามาอย่างกับคนเป็นแม่เล้า

"ประธานเฉินคะ นี่ลูกสาวคนเล็กฉันชื่ออินอิน ไม่ได้จะพูดอวดนะคะ ทั้งเมืองเจียงเฉิงไม่มีใครสวยกว่าเธอแล้วค่ะ!"

ถังหมิงเค่อก็สวย แต่พอเทียบกับอินอินแล้วก็ไม่เท่าไหร่

เพราะงั้นแล้วถึงเฉินเผิงเทาจะชอบถังหมิงเค่อ แต่พวกเขาก็กล้าส่งฉีอินอินไปแทนเธอ

"ถูกต้อง ถูกเลย!"เฉินเผิงเทาเอ่ยปากชมอย่างต่อเนื่อง

ถังเสี่ยวเวยตบเข้าแผนทันที "ประธานเฉิน อินอินไม่มีแฟน ไม่รู้เธอจะพอโชคดีได้เป็นคุณนายเฉินไหมคะ?"

"ต้องงี้สิถึงจะคู่ควรกับผมหน่อย เอางี้"...

เฉินเผิงเทาจ้องมองฉีอินอินอย่างไม่อายฟ้าอายดิน ยิ่งมองยิ่งพอใจ

"คืนนี้ผมจะมารับด้วยตัวเอง ขอลองดูก่อน อย่าให้ผิดพลาดอีกนะ!"

"สบายใจได้ ครั้งนี้ไม่พลาดอีกแน่ค่ะ!"

ทันทีที่เฉินเผิงเทาเดินจากไป ฉีอินอินก็มองไปที่ฉีป๋อเหนียนด้วยสีหน้าซีดเซียว "พวกคุณจะขายฉันอีกครั้งเหรอ?"

ฉีป๋อเหนียนกำลังจะเปิดปากพูด แต่ถังเสี่ยวเวยพูดขัดขึ้นมา

"ขายอะไรกัน? เลี้ยงแกมาขนาดนี้ แกก็ควรช่วยแบ่งเบาบ้างไม่ใช่หรือไง? แกควรจะดีใจที่ประธานเฉินยังจะเอาแกอยู่!"

แล้วสั่งถังหมิงเค่อ"ล็อคเธอไว้ในห้อง อย่าให้หนี!"

"ได้ค่ะแม่"

"พ่อคะ!"ฉีอินอินกัดฟันกรามแน่น มองไปที่ฉีป๋อเหนียน"พูดอะไรหน่อยสิคะ!"

ถังเสี่ยวเวยเป็นแม่เลี้ยงเธอ แต่ฉีป๋อเหนียนเป็นถึงพ่อแท้ๆเธอนะ

เธอรู้ว่าเขาไม่รัก แต่ชีวิตนี้เธอเหลือแค่เขาคนเดียวแล้วนะ!

เขาช่วยเธอหน่อยได้ไหม สักครั้งก็ยังดี?

แต่ฉีป๋อเหนียนกลับไม่สนใจเธอ เขาเลือกหันหลังให้ และนี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เขาเมินเฉยต่อเธอ

"อย่าทำให้พ่อต้องลำบากใจเลยนะ หรือลูกจะให้พ่อล้มละลายติดคุกเหรอ?"

ถังหมิงเค่อจับตัวฉีอินอิน "ไปเถอะ!"

"ปล่อย!"ฉีอินอินโมโหสุดขีด เธอสะบัดถังหมิงเค่อ"ฉันเดินเองได้!"

ถังหมิงเค่อรีบตามเธอไป พอถึงชั้นสองก็รีบเปิดประตูห้องพร้อมผลักเธอเข้าไป

มองเธอและพูดเสียงเย็นชา "ฉันแนะนำให้เธออยู่เฉยๆ นึกถึงฉีเฉิงสิ เธอจะไม่สนใจเขาแล้วเหรอ? การรักษาเขาเนี้ย ถ้าหยุดนานเกินไป มันจะไม่ดีเอานะ"

พูดจบก็ปิดประตูห้องและล็อคประตู

ฉีอินอินเกลียดจนตัวสั่น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่ดี

เธอจะไม่สนใจฉีเฉิงไม่ได้ ฉีเฉิงไม่มีพ่อไม่มีแม่ เหลือเพียงเธอที่เป็นพี่คนเดียวแล้ว!

หรือเธอจะต้องขายอีกครั้งจริงๆ?

ข่มตาไว้ กดไอชื้นที่ไหลเอ่อขึ้นมาจากใต้ตา:"แม่คะ หนูควรทำไงดี?"

พอเธออายุได้แปดขวบ แม่เธอก็ตายจากไป ในตอนนั้นน้องชายเพิ่งจะหนึ่งขวบ

แม่เธอจากไปยังไม่ถึงเจ็ดวัน พ่อเธอก็พาแม่เลี้ยงและถังหมิงเค่อมาหาเธอ และบอกกับเธอว่า เขาจะแต่งงานใหม่

ที่น่าขำยิ่งกว่าคือ ถังหมิงเค่อกลับเป็นลูกสาวแท้ๆของพ่อและเกิดก่อนเธอเพียงสองเดือน!

ที่แท้พ่อก็ทรยศแม่มานานแล้ว

ในตอนนั้นเอง ฉีอินอินถึงได้เข้าใจว่า เธอได้สูญเสียพ่อไปพร้อมกับแม่แล้ว...

"แม่ ถ้าแม่ยังอยู่ แม่จะทำยังไงคะ? "

ทันใดนั้น เธอก็รู้สึกตัว!

ฉีอินอินลุกขึ้น เปิดกล่องค้นตู้จนเธอเจอกล่องๆหนึ่ง

เธอกอดไว้ในอ้อมแขนก่อนจะกระซิบ

"แม่คะ หนูไม่มีทางเลือกแล้ว อย่าโกรธหนูนะ"

เปิดกล่องออกมา ข้างในมีสร้อยข้อมือหยก ข้างมีกระดาษแผ่นหนึ่งถูกทับอยู่ มันเขียนตัวเลขไว้ชุดหนึ่ง

"ผ่านมาหลายปีแล้ว ไม่รู้ว่าเบอร์นี้จะยังโทรติดอยู่หรือเปล่า"

กดตัวเลขนั้นทีละตัว มันโทรติด!

ฉีอินอินตื่นเต้นเล็กน้อย ไม่ได้ติดต่อมาหลายปี แม่เธอก็เสียไปแล้วด้วย อีกฝ่ายจะจำเธอได้ไหมนะ?

"ฮัลโหล? ใครครับ?"

ฉีอินอินลึกหายใจเข้าลึกๆและพูดอย่างเบาๆ

"สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณคือกู้ลั่วผู ผู้อาวุโสกู้ใช่ไหมคะ? คุณยังจำเฟิงจือชานได้ไหมคะ? หนูเป็นลูกสาวเธอ..."

"...อืม เดี๋ยวจะไปพบนะครับ"

ดีเลย! อีกฝ่ายยอมรับเธอ!

วางสายโทรศัพท์

ฉีอินอินเก็บกำไลข้อมือเก็บใส่กระเป๋าให้เรียบร้อย

เปิดตู้เสื้อผ้า หาผ้าปูที่นอนมาหลายผืน ผูกมันเข้าด้วยกัน แล้วเดินไปที่หน้าต่าง เปิดหน้าต่างออกแล้วโยนมันออกไป

ยังดี นี่ชั้นสองเลยไม่สูงมาก

ฉีอินอินผูกปลายผ้าปูกับเตียงให้แน่นแล้วสะพายกระเป๋าบนหลัง จากนั้นก็ไต่ผ้าปูเตียงลงมาจนถึงพื้นอย่างปลอดภัย

เธอกลั้นหายใจก่อนจะวิ่งออกจากประตูบ้านไปอย่างเงียบๆ

ไปตามที่อยู่ที่อีกฝ่ายส่งให้ในโทรศัพท์ มุ่งหน้าสู่บ้านตระกูลกู้

…

โจวซัวผลักประตูห้องทำงานท่านประธานเข้ามา "พี่รอง ลุงหลี่โทรมาถามว่าคืนนี้จะกลับไหม"

กู้ซีเฉิงชะงัก ก่อนจะพยักหน้า"กลับ"

เดิมทีเขามักอาศัยที่หรันหวันคนเดียว แต่ช่วงนี้คุณปู่สุขภาพไม่ค่อยดี เขาเลยกลับไปพักที่บ้านบ่อยขึ้น

กู้ซีเฉิงนึกอะไรขึ้นได้เลยเอ่ยถาม:"สืบถึงไหนละ?"

"เรื่องใครวางยายังสืบอยู่ครับ"

โจวซัวตอบ

"เด็กผู้หญิงคนนั้นเจอตัวแล้ว เป็นดาราคนหนึ่ง กล้องวงจรปิดจับหน้าได้ไม่ชัด แต่มีบันทึกเข้าออกโรงแรม จริงๆเธอต้องเข้าห้องเฉินเผิงเทาจากบริษัทฮงเซิง ยืนยันแล้วว่าไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้"

"อืม"

กู้ซีเฉิงพยักหน้า เมื่อคืนหญิงสาวดูแข็งทื่ออยู่มาก เห็นได้ชัดว่าไม่เต็มใจ น่าจะถูกคนในวงการบังคับมา

แต่หลังจากนี้ จะไม่มีใครกล้าบังคับเธออีก

"ชื่ออะไร?"

"ถังหมิงเค่อ"

โจวซัวเปิดโทรศัพท์แล้วส่งให้กู้ซีเฉิงดู —— รูปของถังหมิงเค่อ

เพราะฤทธิ์ยาเมื่อคืนเลยทำให้กู้ซีเฉิงสติไม่ชัดเจนเท่าไหร่ บวกกับไม่ได้เปิดไฟเลยไม่เห็นหน้าเธอ——หน้าตาก็ใช้ได้เลย

ร่างกายของคุณปู่ไม่เหมือนเมื่อก่อน เรื่องการแต่งงานของเขาเป็นเรื่องที่คุณปู่กังวลใจมาก และช่วงนี้เขาก็ยิ่งพูดถึงเรื่องนี้บ่อยขึ้น

เขามีคุณปู่เป็นญาติคนเดียว ขอแค่คุณปู่มีความสุข เขาก็ยอมทำทุกอย่างที่คุณปู่ต้องการ

แต่เขาจะแต่งงานกับใครล่ะ?

เขาเคยมีคู่หมั้นสมัยเด็กๆ แต่ก็ขาดการติดต่อกันไปหลายปีแล้ว...

โชคดีที่ถังหมิงเค่อปรากฎตัวมาพอดี

มาจากครอบครัวธรรมดา เป็นสาวบริสุทธิ์ และยังเป็นผู้หญิงคนแรกของเขาอีกด้วย

กู้ซีเฉิงกระตุกยิ้มมุมปาก หลานสะใภ้ที่คุณปู่ต้องการ เขาหามาได้แล้ว

"อาซัว จัดการที ไปบ้านตระกูลฉี"

ณ บ้านตระกูลฉี

ตอนนี้กำลังยุ่งเหยิงวุ่นวาย

เฉินเผิงเทาที่ไปรับคน เห็นว่าฉีอินอินหนีไปแล้ว

เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ"แกล้งผมเล่นมันสนุกสินะ?"

"เราจะกล้าที่ไหน? ประธานเฉินคุณเข้าใจผิดแล้ว..."

"พูดให้มันน้อยๆหน่อย! ในเมื่อผมมาแล้ว ก็จะไม่กลับไปมือเปล่า!"

เฉินเผิงเทาจดจ้องถังหมิงเค่อ

"ไม่สวยเท่าน้อง แต่ก็พอใช้ได้! คืนนี้ คุณต้องไปกับผม!"

เขาคว้าข้อมือเธอแล้วลากออกไป

"ไม่ ไม่เอานะ พ่อคะแม่คะ!"

ถังหมิงเค่อตกใจจนหน้าซีด ร้องไห้หมดสภาพ

"ช่วยหนูด้วย!"

"ประธานเฉินคะ เธอยังเล็ก บริการคุณได้ไม่ดีหรอกค่ะ เดี๋ยวเราไปจับตัวอินอินกลับมา...ว้าย..."

"บ้านคุณสิ!ไปให้พ้น!"

ถังเสี่ยวเวยจะพยายามดึงกลับมา แต่ถูกเฉินเผิงเทาเตะออกไป

"แม่คะ แม่!"

ประธานเฉินลากถังหมิงเค่อที่ร้องไห้ไม่หยุดออกไป

รถเบนท์ลีย์สีดำจอดลงที่หน้าประตู

โจวซัวบอก: "พี่รองที่นี่แหละครับ"

กู้ซีเฉิงเดินลงมาจากรถ เดินเข้าไปอย่างสง่างาม ร่างกายปกคลุมด้วยออร่าของสุภาพบุรุษ

เมื่อเห็นเฉินเผิงเทาลากดึงถังหมิงเค่ออยู่ในตอนนั้น ความโหดเหี้ยมที่ซ่อนอยู่ในตัวเขาก็ระเบิดออกมา

แตะต้องคนของเขาเหรอ!

ฮึ