การแจกจ่ายอาหารช่วยเหลือผู้ประสบภัย ดำเนินไปจนถึงเวลา 15.00 น. จึงเสร็จสิ้น หลังจากนั้นอำเภอซีหลานควันไฟจากการหุงหาอาหารก็ลอยขึ้นมาอีกครั้ง กลิ่นหอมของข้าวสารก็อบอวลไปทั่วเสินชิงเยี่ยนเดินตรวจตราอยู่บนถนน ดวงตาเปล่งประกาย เขายืนอยู่บนสะพาน มองดูควันไฟ น้ำตาไหลออกมา รูปร่างที่สูงยาว ผอมบาง ดูสง่างามเขาก็คิดหาวิธีช่วยเหลือประชาชนได้แล้ว ตามหน้าที่ความรับผิดชอบของตนพรุ่งนี้จะมีข้าวสารกว่า 20,000 กิโลกรัม พอสำหรับคนในอำเภอซีหลานกินได้หกวัน ซื้อข้าวสารห้าวัน ก็พอสำหรับอำเภอซีหลานกินได้หนึ่งเดือนแต่เมื่อข่าวการมีข้าวสารแพร่กระจายออกไป ผู้ประสบภัยจำนวนมากก็จะเข้ามา เมืองจะต้องเกิดความวุ่นวาย... ดังนั้น เขาต้องรีบแจกจ่ายข้าวสารให้กับอำเภออื่นๆ เพื่อความปลอดภัยของประชาชนในอำเภอซีหลาน และช่วยเหลือผู้ประสบภัยอื่นๆผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นอาจารย์ของเขา ครั้งนี้ เขาต้องได้รับความไว้วางใจและการสนับสนุนจากอาจารย์... เขาจึงหันกลับไปที่ที่ว่าการอำเภอ เขียนจดหมายไปให้อาจารย์ เพื่อรายงานสถานการณ์ นี่อาจจะเป็นความหวังของประชาชนกว่า 800,000 คนในจังหวัดหลายจังหวัด...กู้ซีซีที่ทำงานหนักมาทั้งวัน ป
เสียงตะโกนที่ดังขึ้นมาอย่างกะทันหันทำให้เยื่อแก้วหูของเฉินอวี่แทบจะแตก เขาเอามือข้างหนึ่งปิดหูไปด้วย อีกข้างก็ลดระดับเสียงลงไปด้วยคุณพ่อของเขามีอารมณ์นิ่งมานานหลายสิบปีแล้ว ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น แสดงว่าของพวกนี้ต้องมีค่ามหาศาลและมีความหมายพิเศษแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงรีบถูหูไปด้วย พร้อมกับถือโทรศัพท์วิ่งออกไปข้างนอกกู้ซีซีเพิ่งจากไป น่าจะยังตามทันอยู่แต่พอเขาวิ่งออกไปมองดูรอบๆ กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของกู้ซีซี ในใจรู้สึกประหลาดใจ เธอเดินเร็วขนาดนั้นเลยเหรอ?นายท่านเฉินบนหน้าจอได้สวมแว่นสายตายาวแล้ว หรี่ตาลงมองตามเลนส์กล้อง แต่ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเท่านั้น “ยังไม่เจออีกเหรอ?”เฉินอวี่ส่ายหัว หัวเราะแห้งๆ “เอ่อ คนนั้นดูเหมือนจะไปแล้วครับ…”“แกนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ ให้ทำอะไรก็ทำไม่ได้ ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก!” นายท่านเฉินตะคอกเสียงดังใส่ลูก “ได้เบอร์ติดต่อเธอมาหรือเปล่า…”“ได้แล้วครับ คุณพ่อ อย่าด่าเลยครับ พรุ่งนี้เธอกลับมาที่นี่อีก ยังทันอยู่!” เฉินอวี่ปิดเสียงไป เป็นการปิดกั้นทางกายภาพจนกระทั่งคุณพ่อบนหน้าจอแสดงสีหน้าที่อ่อนโยนลง เขาก็เปิดเสียงขึ้นมาอ
ไม่มีใครซื้อยาเป็นกิโลกรัมหรอกดูเหมือนจะเป็นนักเรียน เถ้าแก่ก็สงสัย “คุณพูดผิดหรือเปล่าคะ?”“เปล่าค่ะ อย่างละห้าสิบกิโลกรัมจริงๆ ค่ะ” กู้ซีซีพูดอย่างจริงจัง“หนูมาซื้อส่งใช่ไหมคะ หนู ซื้อเยอะขนาดนี้จะเอาไปทำอะไรคะ จะไปเปิดร้านขายยาเหรอ?” เจ้าของร้านก็เดินมา เจอลูกค้าใหญ่แบบนี้เป็นครั้งแรก ถึงกับตกใจกู้ซีซีคาดไว้แล้วว่าจะโดนถาม จึงพูดขึ้นมาทันที “คือ เพื่อนของฉันทำกิจกรรมประชาสงเคราะห์ ที่นั่นห่างไกลมาก ขาดแคลนเสื้อผ้า อาหาร และยังขาดสมุนไพรอีก แต่ชาวบ้านที่นั่นไม่ยอมรับยาแผนปัจจุบันและแพทย์แผนปัจจุบัน บอกว่าไม่เชื่อถือ ไม่มีทางเลือก เลยต้องซื้อสมุนไพรจีนและพาแพทย์แผนจีนไปที่นั่น”เธอพูดอย่างมั่นใจ หน้าไม่เปลี่ยนสี ใจสงบ“ครั้งนี้ต้องไปหลายที่นะคะ พรุ่งนี้จะไปที่คนน้อยๆ เลยต้องซื้อแค่นี้ ทีหลังอาจจะต้องซื้อเยอะกว่านี้ ที่นี่มีของพอไหมคะ?”ได้ฟังเช่นนั้น เจ้าของร้านก็พยักหน้าเห็นด้วย “จริงด้วยครับ ไม่ต้องพูดถึงที่ห่างไกล แม่ของผมเอง ย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองได้สิบกว่าปีแล้ว ก็ยังคิดว่าแพทย์แผนปัจจุบันหลอกลวง ไม่ยอมตรวจร่างกาย กินแต่ยาจีน บางทีที่เป็นโรคร้ายแรง ผมก็กลัว!”“เพื่อนขอ
มืออีกข้างของคนนั้นก็กดประตู แล้วก็เปิดออกแรงๆ ผลักเธอไปด้านหลัง พยายามจะเข้ามา!กู้ซีซีตกใจ ร้องเสียงดัง ไม่สนใจอาหารเดลิเวอรี่อีกต่อไป ดิ้นสุดแรง แล้วก็ดึงประตูไว้ แต่ร่างกายและแรงของเธอ ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ชายคนนั้นเธอมองเห็นชุดสีเหลืองของผู้ชายคนนั้น เป็นพนักงานส่งอาหาร“ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! ไฟไหม้!” เธอร้องตะโกน แต่ผู้ชายคนนั้นก็โมโห เตะขาเธอ เธอจึงล้มลง และเขาก็เข้ามาในบ้านผู้ชายปิดประตู ยกกู้ซีซีขึ้นมา เหมือนกับยกไก่ มองอย่างดุร้าย “กูโทรหาแกกี่ครั้งแล้ว ทำไมไม่รับสาย อะ อีตัวแสบ นี่มันเป็นอาหารของไอ้ไหนที่สั่งอาหารให้วะ!”อะไรกัน กู้ซีซีกลัวมาก กลัวว่าเขาจะทำร้ายตนเอง จึงพยายามอดทนต่อความโกรธ ความรู้สึกอัดอั้น และพยายามพูดอย่างใจเย็น “คุณมีปัญหาอะไรหรือเปล่าคะ ลองบอกมาสิคะ ฉันจะช่วยดู”เดี๋ยวฉันรอดจากอันตราย แกตายแน่!ผู้ชายคนนั้นอึ้งไป แล้วก็วางเธอลง มองอย่างลามก กู้ซีซีคิดแผนอย่างรวดเร็ว แล้วก็ถามในใจ 【ระบบ ช่วยฉันด้วย】“น้อง ลงมารับของ!” ลูกชายของลุงหวัง พี่หวัง ที่รับผิดชอบส่งของ ขับรถมา แล้วก็ตะโกน กู้ซีซีไม่ได้ยินว่าระบบพูดอะไร แต่เธอกับผู้ชายคนนั้น หน้าเปลี่ยนส
“จริงเหรอ?!” กู้ซีซีชูนิ้วโป้ง ซูอี้ก็พูดอย่างไม่พอใจ ตบมือเธอ “ไม่จริง! คุณนี่ครับ ผมฟังอย่างจริงจัง แต่คุณกลับมาล้อผม จริงจังหน่อยสิ!”“เอาเถอะ ผมเข้าใจว่าคุณไม่อยากพูด เดี๋ยวผมจะให้อาจารย์ซูคุยกับคุณ วันนี้คุณตกใจมากใช่ไหม กลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ จำไว้ว่า ให้ติดตั้งกล้องวงจรปิดรอบๆ ซูเปอร์มาร์เก็ต อย่างน้อยก็ทำให้คนอื่นเกรงใจบ้าง…”ซูอี้บ่นไปเรื่อย แล้วก็เปิดประตูออกไปกู้ซีซี:……เขาไม่เชื่อเลยกู้ซีซีวิ่งตามไป ยังไม่ยอมแพ้ ตั้งใจจะเข้าร่วมกับทางการ ขอร้อง “ตํารวจซู ฉันพูดจริง ฉันไม่ได้โกหกคุณ!”“พักผ่อนเยอะๆ ครับ” ซูอี้ไม่สนใจผลักเธอออกจากสถานีตำรวจ ให้คนอื่นดูแล ส่งเธอกลับบ้าน พี่หวังกับเพื่อนเข้าใจ จึงชวนกู้ซีซีกลับก่อนออกไป เธอยังได้ยินเสียงสนทนาจากข้างใน“ตํารวจซู เธอรีบพูดอะไรคือเรื่องจริงขนาดนี้ คุณไม่เชื่อเหรอ เธอเป็นเจ้าทุกข์ ไม่น่าจะโกหก”“เธอบอกว่าเธอมีระบบ สามารถเดินทางข้ามเวลาได้ คุณว่าผม…”“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”……เสียงหัวเราะที่ไร้ความปราณี ทำให้กู้ซีซีหมดคำพูด เธอพูดอย่างจริงใจ แต่ไม่มีใครเชื่อ ช่างเถอะ ด้วยความเร็วในการซื้อข
แล้วเขาก็กลับมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี “ขอบคุณคุณหนูที่ช่วยเหลือ ยาพอใช้ได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่ต่อไปก็ยังต้องการอีก ยิ่งมากยิ่งดี ไม่ทราบว่าเงินพอไหม?”“พอแล้วๆ แต่ยังไม่ได้แลกเปลี่ยนเสร็จ แต่ก็เป็นของโบราณ ราคาก็ต้องดี ไม่ต้องห่วง ยาเหล่านี้ ให้คนไปตรวจสอบดูว่าขาดอะไร แล้วก็ส่งรายการมาให้ฉัน”กู้ซีซีโบกมือ แล้วก็ชี้ให้เขากินก๋วยเตี๋ยวเสินชิงเยี่ยนโค้งหัวเล็กน้อยก่อนจะนั่งลง ห้านาทีก็กินเสร็จแล้ว เห็นไข่ดาวห้าฟองที่ก้นชาม ก็เงยหน้ามองกู้ซีซีมีและแสงสว่างในดวงตาใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความซาบซึ้ง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ก้มหน้ากินก๋วยเตี๋ยวต่ออย่างรวดเร็วกู้ซีซีรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาดูเหมือนสุนัขพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์ตัวใหญ่ ที่สวมเสื้อคลุมของมนุษย์ ดวงตาที่เปียกโชก น่าสงสารจัง เธออยากจะทำไข่ดาวเพิ่มอีกห้าฟองให้เขาเลยแต่ไข่กินเยอะเกินไปจะทำให้เป็นพิษจากโปรตีน เลยไม่เอาดีกว่ากู้ซีซีรีบดึงสติกลับมา “ทางคุณนั้นประสบภัยแล้ง น้ำยังพอใช้ไหม? ถ้าไม่พอ ฉันก็สามารถช่วยซื้อน้ำได้ แต่มีเงื่อนไข”กู้ซีซีพูดคุยเรื่องสำคัญหลังจากที่เขาทานเสร็จแล้วเสินชิงเยี่ยนลุลุกขึ้นมาด้วยการพองแขนเสื
พอเฉินเหยียนซูพูดจบ ก็มองไปที่เสินชิงเยี่ยน เสินชิงเยี่ยนครุ่นคิด แล้วก็ยิ้มนิดๆ ขึ้นมาทันที“อาจารย์ วิธีนี้บรรลุวัตถุประสงค์สามประการเลย ความดีความชอบของข้าไม่สำคัญ แต่ถ้าชื่อเสียงของคุณหนูกู้แพร่หลายออกไป ก็จะช่วยให้สตรีทั่วโลกมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น อาจารย์เคยเสนอเรื่องให้ชายหญิงเรียนด้วยกันในราชสำนัก ต่อไปนี้คงไม่มีใครคัดค้านอีกแล้ว”และไม่มีทางที่คัดค้านได้อีกแล้ว!การเสียสละความดีความชอบของเขา จะช่วยเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของประชาชนได้ และช่วยชีวิตผู้คนได้มากมาย คุ้มค่ามากนี่คือจุดยืนและปณิธานในการรับราชการของเขา และเขาก็ยอมรับมันด้วยความยินดี……เจ็ดโมงเช้า ซูเปอร์มาร์เก็ตรวยเละกู้ซีซีเปิดร้านแล้ว เธอนั่งที่เคาน์เตอร์ หยิบปากกาและกระดาษ เริ่มเขียนรายการของที่จะซื้อวันนี้【ระบบ ประชากรในเมืองซีหลานมีกี่คน? ฉันจะได้คำนวณว่าจะซื้อน้ำเท่าไหร่ อ้อ ระบบ คุณชื่ออะไร?】 กู้ซีซีเริ่มคุยเล่น เพ้อฝัน และคิดอยู่【ข้อมูลที่ทราบในปัจจุบัน มีจำนวนผู้ได้รับผลกระทบ 19,822 คน ระบบก็คือระบบ ไม่มีชื่อ】【งั้นฉันตั้งชื่อให้คุณดีไหม?】【งั้นคุณชื่อ กู้ฟาไฉ นามสกุลเดียวกับฉัน ชื่อคือความปรารถ
“ศาสตราจารย์วางภาควิชาประวัติศาสตร์มหาวิทยาลัย C กับพ่อผม...เป็นเพื่อนกัน ทางศาสตราจารย์วางมีเข็มกลัดประดับศีรษะแบบเดียวกับที่ผมเคยให้คุณเห็น!” เฉินอวี่ชี้แจงรักกันเกลียดกันมาหลายปี ถือว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้มั้ง?กู้ซีซีจึงตอบอย่างชัดเจนว่า “ศาสตราจารย์วางเป็น...อาจารย์เก่าของฉัน!”เคยเรียนกับอาจารย์ก็ถือว่าเป็นอาจารย์ของฉันแล้วละนะทั้งสองต่างพูดติดๆ ขัดๆ เฉินอวี่แสดงว่าเข้าใจแล้ว “มาพูดเรื่องสำคัญกัน กิ๊บติดผมกับเข็มกลัดประดับศีรษะของคุณถูกผู้เชี่ยวชาญทุกคนรับรองว่าเป็นของโบราณสมัยราชวงศ์ถังที่ยังคงสภาพสมบูรณ์อยู่!”“คือราชวงศ์ถังที่อยู่ก่อนราชวงศ์หยู่นะ ไม่ใช่ราชวงศ์ถังหลัง! ราชวงศ์หยู่คุณรู้จักไหม? คือราชวงศ์ก่อนราชวงศ์ซาง เพิ่งได้รับการยืนยันว่ามีอยู่จริงไม่นานมานี้เอง แต่ของคุณยิ่งน่าตกใจไปอีก ดังนั้นถ้าของอื่นๆในบ้านคุณเป็นของสมัยนั้นด้วยล่ะ นั่นคือมีค่ามหาศาลเลยนะ!”อีกฝ่ายพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูมีความสุขสุดๆ ราวกับว่าตัวเองจะเป็นคนรวยขึ้นมาการเป็นคนไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์ กู้ซีซีเธอก็รู้ดีว่า ราชวงศ์หยู่ที่อยู่ก่อนราชวงศ์ซางได้รับการยอมรับจากนานาชาติว่ามีอยู่จริงเมื่
เสินชิงเยี่ยนเหลือบมองหมอกที่กำลังจางหายไป แล้วโค้งคำนับให้กับผู้คนข้างหลังกู้ซีซีเพื่อแสดงความขอบคุณ ก่อนจะผลักรถเข็นหายไปในหมอกไม่ถึงสามสิบวินาที ถนนด้านนอกประตูหลังบ้านก็กลับมาปกติร่องรอยต่างๆที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ก็หายไป เจ้าหน้าที่จากสำนักงานบริหารปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติทั้งสามคนทำการตรวจสอบอีกครั้ง แล้วกลับมาแจ้งผลให้ฉู่อันกั๋ว“เมื่อหมอกและชายคนนั้นปรากฏตัว สนามแม่เหล็กบริเวณนั้นก็เปลี่ยนแปลงไป และกลับมาเป็นปกติหลังจากที่พวกเขาหายไป นั่นคือปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ”แม้ว่าฉู่อันกั๋วจะเชื่อไปแล้ว แต่เมื่อได้ยินคำตอบที่แน่ชัด เขาก็รู้สึกตื่นเต้นสายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่กู้ซีซี และในหัวของเขาก็มีเสียงเดียวคือ ระบบของกู้ซีซีมีอยู่จริง!สายตาของเขามีอุณหภูมิ และร้อนแรงยิ่งขึ้นการมีอยู่ของระบบเช่นนี้ เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ก็ล้วนเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อเมืองนี้ ต่อชาวบ้านเมือง และต่อประเทศชาติ เขาต้องรีบรายงานเรื่องนี้ต่อไป เขารู้สึกได้ว่าทุกคน แม้แต่โลกทั้งใบ กำลังจะเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงเพราะเรื่องนี้โจวนิงไห่เห็นฉู่อันกั๋วยืนนิ่ง จึงขมว
พันตำรวจโทนี่ก็สุดยอดจริงๆ สามารถเชิญท่านนี้มาได้“สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อกู้ซีซี เชิญท่านนั่งค่ะ” เธอยิ้มจนตาเป็นประกาย แล้วก็ไปจับมือกับเจ้าหน้าที่จากสำนักงานบริหารปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติอีกสามคนเธอมองดูพวกเขาพลางคิดในใจว่า พวกเขามีพลังเหนือธรรมชาติหรือเปล่า?ฉู่อันกั๋วกับเจ้าหน้าที่จากสำนักงานบริหารปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติอีกสามคนนั่งลงแล้วเริ่มสอบถามกู้ซีซี กู้ซีซีก็ตอบอย่างตรงไปตรงมาเวลา 16.40 น. โจวนิงไห่บอกว่า “ถึงเวลาแล้ว หมอกมาแล้ว กู้ซีซี เธอทำธุรกรรมตามปกติก็พอ ทำเหมือนว่าผู้บังคับบัญชาและอีกสามคนนั้นไม่มีอยู่ก็ได้”กู้ซีซีพยักหน้า ลุกขึ้น ขณะที่หมอกหนาทึบปกคลุมอยู่บริเวณประตูหลังบ้าน เสียงล้อรถเข็นดังเอี๊ยดอ๊าด เสินชิงเยี่ยนค่อยๆ ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนครั้งนี้เสินชิงเยี่ยนสวมชุดข้าราชการเหมือนตอนแรกที่เขาเดินทางมา เมื่อเห็นคนเพิ่มขึ้นอีกหลายคนอยู่ข้างหลังกู้ซีซี เขาก็เริ่มระแวดระวังชายวัยกลางคนคนนั้นน่าจะเป็นข้าราชการเหมือนกันเขาจ้องมองสีหน้าของกู้ซีซีอย่างละเอียด แม้ว่าเธอจะดูตื่นเต้น แต่ก็ดูมีความสุขมากกว่า เขาจึงสบายใจขึ้นกู้ซีซีเดินเข้าไปหาเขา “ตั้งแต่วันพรุ่งนี
กู้ซีซีถูกท่านซูและศาสตราจารย์วางพาตัวไปอย่างแข็งกร้าว เฉินอวี่และคนอื่นๆจึงต้องถือกล่องตามไปกู้ซีซีถูกพาไปอยู่ท่ามกลางบรรดาผู้เชี่ยวชาญ และเริ่มนำสิ่งของที่เหลืออยู่มาแสดง เช่นเดียวกับก่อนหน้านี้ ทุกคนร่วมกันตรวจสอบ ประเมินราคา และแย่งกันซื้อกู้ซีซีฟังกระบวนการตรวจสอบของโบราณวัตถุของพวกเขา และเรียนรู้ไปด้วย นำสิ่งที่เรียนรู้จากระบบมาใช้ในความเป็นจริงผ่านไปสองชั่วโมง เธอก็เรียนรู้ได้มากพอสมควร และตกลงราคาได้แล้วท่านเฉินหยิบเครื่องคิดเลขออกมาให้กู้ซีซีดู“ซีซี ดูสิ ผ้าคลุมหัวมังกรและหงส์ของคุณ มีคุณค่าทางวิชาการอย่างมากเหมือนเดิม และยังเก็บรักษาไว้อย่างดี ให้140 ล้าน หลังจากศึกษาเสร็จแล้ว จะส่งไปจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ ผ้าปักสิบผืน รวม 25 ล้าน ผ้าผืนนั้น สวยงามมาก หาได้ยากยิ่ง 60 ล้าน กล่องหอมรวม 15 ล้าน ดังนั้น รวมแล้ว 140 + 25 + 60 + 15 = 240 ล้าน”“สมุนไพรของคุณ ตอนนี้ยังประเมินราคาไม่ได้ ท่านซูจะนำไปศึกษา แล้วค่อยมาตกลงราคาตามผลประโยชน์ที่ได้ แต่สมุนไพรพวกนี้มีน้อยเกินไป ใช้ได้แค่สำหรับการวิจัยในห้องปฏิบัติการ จึงให้ 10 ล้าน รวมแล้วคุณจะได้ 250 ล้าน ได้ไหม?”ท่านเฉินถามเสร็จ
ดังนั้นเธอจึงถูกบรรยากาศชักนำ และเริ่มจริงจัง เคร่งขรึม และระมัดระวังขึ้น “ได้ค่ะ แต่เพื่อนของฉันทั้งสองคนต้องไปด้วย”เฉินโม่ยิ้มและพยักหน้า “ได้ครับ พวกเขาต้องปกป้องคุณ จึงต้องไปด้วย”กู้ซีซีมองเขา เขาดูออก เฉินโม่ชูมือขึ้น “เชิญครับ!”กู้ซีซีเดินตามไป เฉินอวี่ก็เดินตามมา และปลอบใจ “อย่ากลัวพี่ชายฉันเลย เขาเป็นคนหน้านิ่ง ทำเป็นลึกลับ แต่จริงๆ แล้วเป็นคนเก็บกด บางครั้งก็บ้าๆ บอๆ”“เค๊กเค๊ก” เฉินโม่เตือน มองด้วยสายตาที่ดุ เฉินอวี่เม้มปาก ไม่พูดต่อ แต่ก็เบ้ปากทำเป็นอะไรนักหนา…ห้องทำงานเป็นห้องทำงานส่วนตัวของเฉินโม่ เมื่อเปิดประตู เลขาของเฉินโม่ก็ถือแท็บเล็ตมาให้เขา “ท่านประธานค่ะ ทำสัญญาเสร็จแล้วค่ะ”เฉินโม่รับมา อ่านอย่างรวดเร็ว แล้วพาคนอื่นๆไปนั่ง เลขาฯก็มาเสิร์ฟน้ำ เฉินโม่ส่งแท็บเล็ตให้กู้ซีซี“ คุณกู้ ลองดูนะครับ ถ้ามีอะไรต้องแก้ไข หรือไม่มั่นใจ ก็สามารถปรึกษาฝ่ายกฏหมายได้เลยค่ะ ส่งคำตอบมาภายในสามวันก็ได้ครับ”【ระบบ คุณตรวจสอบสัญญานี้ให้หน่อยได้ไหม เพราะนี่เป็นส่วนสำคัญของการซื้อขายข้ามโลก คุณ…เอ่อ…ควรจะ…ใช่ไหม?】กู้ซีซีบอกเป็นนัย เธอเชื่อใจระบบที่สุด ถ้าระบบสุดยอดแบบนี้
กู้ซีซี:???“เอ่อ เธอเหนื่อยมากเลยนะ ต้องขายของเยอะขนาดนี้ เหนื่อยแย่เลย ให้ผมเป็นผู้จัดการ หรือผู้ช่วยเธอได้ไหม? ขายของได้ ก็ให้ผมได้ค่าคอมมิชชั่นหน่อย”ทันทีที่เฉินอวี่สตาร์ทรถเสร็จ ก็เริ่มอธิบาย กลัวว่ากู้ซีซีจะไม่ยอม“ค่าคอมมิชชั่นไม่ต้องเยอะ แค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ก็พอ บริษัทประมูลของพี่ชายผม ถ้าเธอใช้ ผมก็ช่วยต่อรองราคา ลดค่าคอมมิชชั่นได้ ผมก็เป็นคนขับรถให้ได้ตลอดเวลา เป็นเลขาที่ทำหลายอย่างได้ คิดยังไงบ้าง สนใจไหม?”พอเฉินอวี่พูดจบ ก็มองกู้ซีซีผ่านกระจกมองหลัง เขามั่นใจมาก เขา เฉินอวี่ เป็นผู้ช่วยให้คนอื่น ยังช่วยเธอได้เยอะมาก ใครจะปฏิเสธได้ล่ะกู้ซีซีก็สนใจ เฉินอวี่มีคนรู้จักเยอะ คุยกับใครก็ได้ ทำธุรกิจเก่ง ฐานะทางบ้านดี ที่สำคัญ คนน่าเชื่อถือแบบนี้ที่เธอรู้จัก มีแค่คนเดียว“แล้วร้านขายของโบราณของคุณล่ะจะทำยังไง?” กู้ซีซีถามอีกครั้ง หรือจะให้เฉินอวี่ต้องเลิกกิจการร้านขายของโบราณ“ช่างเถอะ เรื่องเล็กน้อย ผมจ้างพนักงานสองคนเดือนละแสนห้าก็ได้ เรื่องใหญ่ๆผมจะจัดการเอง” เฉินอวี่พูดอย่างไม่ใส่ใจ คนแบบนี้บริษัทของพี่ชายเขามีเยอะแยะแต่กู้ซีซีเทพแห่งโชคลาภพิเศษแบบนี้ หาได้ยากยิ่งนัก
ลานบ้านนี้แหละ ที่ดูเหมือนจะเล็กกว่าเดิมเรื่อยๆ จนไม่พอใช้ทานอาหารกลางวันเสร็จ กู้ซีซีให้เจียงซีกลับไปพักหนึ่งชั่วโมง เธอดูแลร้านเอง ซูอี้ก็กลับมา “คู่สามีภรรยาคนนั้น ตามหาเจียงซี จ้าวจิ้งเล่าเรื่องของเจียงซีให้ฉันฟังแล้ว เธอไม่ได้โกหก”พูดจบเรื่องสำคัญ เขาก็หยิบเครื่องดื่มชูกำลังขึ้นมา ดื่มไปหลายอึก ก่อนจะจ่ายเงิน แล้วก็พูดต่อ“ฉันลงบันทึกให้พวกเขาแล้ว ตอนนี้แค่ไปถามเจียงซี พ่อแม่ของเธอก็ถูกคุณชักจูงให้แจ้งความ ไม่น่าจะเชื่อจริงๆ เราจะออกไปตามหาคน บอกเจียงซีได้ว่าไม่ต้องห่วงแล้ว ”พ่อแม่แบบนี้ ยุคนี้ยังมีอยู่เหรอ เขาเจอแต่ในข่าว ได้ยินแต่คำพูดที่ดูเป็นการแสดงออกเรื่อง “ความรัก” แทบจะอดกลั้นไม่ไหวเลยที่จะหัวเราะเยาะ “ขอบคุณค่ะ เอาไปดื่มเถอะ ไม่ต้องจ่ายเงินหรอก” กู้ซีซีหยิบเครื่องดื่มชูกำลังให้เขาอีกขวด “จ้าวจิ้งอยู่ลานบ้านหลัง”ซูอี้กำลังจะไปหาจ้าวจิ้ง มีผู้ชายวัยกลางคนรูปร่างเหมือนคนงานก่อสร้างพูดขึ้นมา “สวัสดีครับ คุณเป็นเจ้าของร้านใช่ไหมครับ? ผมได้ยินว่าที่นี่รับสมัครงาน ยังรับสมัครอยู่ไหมครับ?”ซูอี้เปลี่ยนชุดลำลองแล้ว ดังนั้นเขาจึงถามซูอี้ซูอี้ชี้ไปที่กู้ซีซีที่อยู่หลัง
ท่านเฉิน:【ไข่มุกสีขาวก็มีค่ามาก ดูแล้วก็เป็นของแท้ เม็ดใหญ่ กลม ที่สำคัญ มีหลายเม็ดที่ขนาดเท่ากัน อย่างน้อยก็ 15 ล้าน เพราะถ้าเอาสองอย่างมารวมกัน ราคาต้องมากกว่า 40 ล้าน】เพราะของมีค่าสองชิ้นมารวมกัน ผลลัพธ์ก็คือ 1+1>1กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณวัตถุ:【พวกคุณประเมินราคากันต่ำไป ท่านเฉิน ลูกชายคนโตของคุณเปิดบริษัทประมูลไม่ได้เหรอ? เอาของพวกนี้ไปประมูล ต้องเป็นของที่ปิดท้ายการประมูลแน่ๆ แล้วก็ใช้เป็นจุดขาย ต้องขายดีแน่ๆ】เฉินอวี่แอบดู แล้วก็เม้มปาก เป็นเขาที่ส่งรูป ทำไมไม่มีใครนึกถึงเขาเลยแต่เขาก็ส่งต่อประวัติการแชทในกลุ่มให้พี่ชายของเขา ไม่ถึงหนึ่งนาที เฉินโม่ก็ตอบข้อความกลับมาแล้ว:【นัดทานข้าว แนะนำให้รู้จักกัน จะให้ค่าตอบแทน 10 ล้าน】นี่มันอะไรกันเนี่ย?!เฉินอวี่ตอบกลับไปทันที:【รับทราบ รอฟังข่าวดี】แต่เขาก็ไม่ได้สนใจแชทในกลุ่มแค่เพียงนาทีเดียว ข้อความก็เยอะมากแล้ว มีคนแท็กเขาด้วย เกิดอะไรขึ้น?เขารีบดู ก็เห็นข้อความสำคัญผู้เชี่ยวชาญด้านระบบประสาท(ท่านซู):【สมุนไพรสามชนิดนี้มาจากไหน? มันเป็นสมุนไพรที่สูญพันธุ์ไปหลายร้อยปีแล้ว ฉันเคยเห็นแค่ในตำรา กู้ซีซี เธอจะเซอร์ไพรส์พวกเราอีก
กู้ซีซีถามเรื่องสำคัญ จ้าวจิ้งก็ปล่อยมือทั้งสองข้าง พูดอย่างเหนื่อยหน่าย “ตามขั้นตอนปกติ เรื่องนี้เป็นอำนาจของพื้นที่ที่เจียงซีอาศัยอยู่ เราจะร่วมมือ ดังนั้น ก็ต้องตามหา แต่เนื่องจากมีข้อเท็จจริงพิเศษ เจียงซีไม่ได้หายตัวไป เราเลยไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลส่วนตัวของเธอได้”นั่นหมายความว่า พวกเธอจะไม่บอกว่าเจียงซีอยู่ที่ไหนเจียงซียิ้ม เลยสบายใจ กู้ซีซีก็พยักหน้า เรื่องนี้ก็จบแล้ว ทั้งสี่คนยิ้ม แล้วก็เริ่มทำงานต่อกู้ซีซีส่งป้าหวังกลับบ้าน ก่อนจะขึ้นไปชั้นสาม ไปดูของใหม่ที่เสินชิงเยี่ยนส่งมา จ้าวจิ้งก็ตามไป กู้ซีซีก็จัดการของต่างๆของมีสามตะกร้า ผ้าปักสิบผืน ถุงหอมสิบชิ้น ผ้าคลุมเจ้าสาวปักมังกรและนกฟีนิกซ์ ที่ดูประณีต ผ้าสีเขียวอมฟ้า ดูเหมือนสีเรียบๆ แต่กลับมีลวดลายที่สวยงามด้านล่างสุดมีกล่องไม้ เปิดออก ด้านในเต็มไปด้วยไข่มุก เม็ดหนึ่งมีขนาดเท่าหัวแม่มือ กลมมน สะท้อนแสงระยิบระยับเมื่อกระทบแสงไข่มุกสีชมพูขนาดเท่าหัวแม่โป้งที่อยู่ตรงกลางสวยที่สุด มีสีชมพูอ่อน และยังมีสีฟ้า เขียว ม่วงอ่อน เงิน และส้ม ระยิบระยับกู้ซีซีกับจ้าวจิ้งเป็นผู้หญิง เลยยากที่จะปฏิเสธของสวยๆ แบบนี้พอเห็น ก็ร้อ
กู้ซีซีนึกถึงตอนที่เจอเจียงซีครั้งแรก สภาพของเธอแย่มาก คงมีเรื่องราวบางอย่างที่ปิดปังไว้ รวมถึงความประทับใจที่ไม่ดีนักที่มีต่อคู่สามีภรรยาคู่นี้ เลยคิดว่าเจียงซีเป็นคนดีมากกว่าคู่สามีภรรยาที่ฉลาด เห็นว่าซูอี้กับกู้ซีซีไม่พูดอะไร ก็มองหน้ากัน ผู้หญิงถามต่อ“พวกคุณเคยเจอเธอเหรอ? เธออยู่ที่ไหนคะ พวกคุณไม่รู้หรอก เด็กคนนี้เรียนมหาวิทยาลัยดีๆอยู่ แต่กลับหนีไปกับผู้ชาย ไม่รู้จักโต ถ้าพวกคุณเคยเจอเธอ ช่วยบอกเราด้วยนะคะ”“ใช่ ใช่ อนาคตของลูกสาวคนนี้สำคัญมาก” ผู้ชายพูดเสริม“ไม่เคยเจอ!” ซูอี้กับกู้ซีซีตอบพร้อมกัน โดยไม่มองหน้ากันพอพูดจบ ทั้งสองคนก็มองหน้ากัน เข้าใจความหมายในสายตาของกันและกัน กู้ซีซีเลยทำเป็นไม่สนใจ“งั้นรีบตามหาเลย ไปกับคุณตำรวจ ตรวจสอบเรื่องต่างๆ ต้องหาเจอแน่ๆ”“ไปกันเถอะ ไปสถานีตำรวจกับผม หายไปนานขนาดนี้ ทำไมยังไม่แจ้งความ?” ซูอี้ก็ใจดี อย่างแรก ก็เป็นเรื่องงานอย่างที่สอง เจียงซีอยู่ที่ร้านของกู้ซีซี กู้ซีซีเป็นบุคคลสำคัญที่พวกเขาต้องปกป้องในตอนนี้ ดังนั้นการที่จะไว้ใจเจียงซีได้หรือไม่ก็เป็นเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญเช่นกันเขาส่งสายตาให้จ้าวจิ้ง ให้เธอตามกู้ซีซีไป