แชร์

Episode 15 : คนปากแข็ง

บัว

เป็นวันหยุดที่แสนเจ็บปวดของฉัน พี่น็อตออกไปตอนไหนฉันเองก็ยังไม่รู้เลย เพราะภาพสุดท้ายของฉันจำได้ว่าอยู่ที่ห้องน้ำ

“เมื่อไหร่พี่จะเลิกทำแบบนี้กับบัวสักที”

ฉันยืนมองร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยที่พี่น็อตทิ้งไว้ ฉันยืนคิดเรื่องน่าอายที่ตัวเองทำเมื่อคืน ทำไมฉันถึงทำตัวไม่มีค่าขนาดนี้นะ

ครืด ครืด

เหนือ

ฉันเดินออกมาดูมือถือของตัวเอง ตอนนี้จะเที่ยงแล้วลืมไปเลยว่านัดเพื่อนไว้ เฮ้อ

“จ้า”

(บัวอยู่ไหนแล้ว)

“บัวกำลังแต่งตัวอยู่น่ะ”

(ให้เราไปรับไหม)

“เดี๋ยวเราไปเองก็ได้เหนือ”

(โอเครีบมานะเรา...คิดถึง)

“แล้วเจอกันนะ”

ฉันวางสายจากเหนือก่อนจะเดินกลับเข้าห้องน้ำอีกรอบ ฉันรู้ว่าเหนือคิดยังไงกับฉันแต่ฉันไม่อยากเสียเพื่อนที่ดีแบบเหนือไป และฉันไม่อยากดึงเหนือเข้ามาเป็นตัวแทนของพี่น็อตด้วย

ห้าง

“บัวทางนี้” เสียงของแจมมี่เรียกฉันมันเสียงดังจนคนมองกันทั้งห้าง

“เบาๆ ดิวะ” เฟรมเอ่ยห้าม

“ยุ่ง ไอ้เฟรมเดี๋ยวเถอะ คุยกับเด็กแกไปเลยไป”

“มานานหรือยัง” ฉันนั่งลงข้างเหนือก่อนจะถาม เอ่อ แต่ละคนช่วนสนใจฉันหน่อยได้ไหม

“เล่นเกมส์กันน่ะ” ฉันพยักหน้ารับรู้เมื่อเหนือบอก

“เหนือไม่เล่น” ฉันถาม

“ไม่อ่ะ ถ้าเราเล่นเดี๋ยวบัวเหงา” เห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status