Share
บทที่ 131
Related chapters
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 132
“แม่อาจจะรู้สึกว่าอยู่ที่นี่ไม่สบายเหมือนอยู่คฤหาสน์ตระกูลซูล่ะมั้ง กลางวันฉันกับพ่อก็ไปทำงาน ทั้งคฤหาสน์มีแค่แม่อยู่อ้างว้างคนเดียว ไม่มีใครคุยเป็นเพื่อนแม่ แม่อาจจะรู้สึกเหงาถึงได้ย้ายออกไปเองน่ะ” ซูหว่านเอ๋อร์พูดขึ้นแม้ว่าซูหว่านเอ๋อร์จะกำลังโกหก แต่เธอก็โกหกอย่างไม่มีช่องโหว่ สีหน้าไม่เปลี่ยนสี ไม่รู้สึกตื่นเต้นเลยสักนิดหลินเซียวไม่มีความสงสัยในคำพูดของซูหว่านเอ๋อร์เลย“คุณทำงานที่หนานหูกรุ๊ปเป็นไงบ้าง?” หลินเซียวถามขึ้น“หลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นกับแม่บุญธรรม ฉันก็ลาหยุดยาว” ซูหว่านเอ๋อร์ถอนหัวใจแล้วพูดขึ้น“ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว หลังจากที่คุณกลับมา ชีวิตของฉันก็กลับมาเป็นปกติ แล้วกองทัพจัดภารกิจให้คุณอีกไหม?” ซูหว่านเอ๋อร์ถามขึ้น“ยังไม่มีหรอก ผมแค่ลาหยุดกลับมาสักพัก ถ้ามีสถานการณ์ก็จะมีโอกาศที่จะต้องออกเดินทางได้ทุกเมื่อ” หลินเซียวลูบผมของซูหว่านเอ๋อร์ด้วยความเอ็นดูแล้วพูดขึ้น“ทำไมต้องกลับไปอีกล่ะคะ?” ซูหว่านเอ๋อร์ถามขึ้นด้วยความสงสัย“ใช่ อาณาจักรมังกรไม่มีผมไม่ได้” หลินเซียวยิ้มแล้วพูดขึ้น“คุณก็โม้ไปเถอะ คุณเป็นแค่ทหารคนหนึ่งจะไปเกี่ยวกับงานใหญ่ระดับอาณาจักรได้ไง!” ซู
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 133
“ไอ้เจ้าหลินเซียวเหมือนจะไม่ธรรมดาเลยนะ ดูจากมันจัดงานแต่งงานเมื่อเดือนก่อน แขกเหรื่อที่ให้เกียรติมาร่วมงานแต่งของมันต่างเป็นคนที่มีหน้ามีตามากมาย และคุณชายจากทั้งห้าตระกูลใหญ่ของเมืองหลวงด้วย ก็แม่แต่วังต้าไห่นายพลระดับสูงของชายแดนใต้ก็มีร่วมขบวนงานของมันด้วย!”“งานแต่งงานยิ่งใหญ่อลังการก็จริง แต่เหมือนฉันจะได้ยิ่งข่าวมาบ้างว่าที่งานแต่งงานจัดได้ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ก็เป็นเพราะวังต้าไห่ ไม่เกี่ยวกับหลินเซียวเลย หลินเซียวเคยช่วยชีวิตเขาไว้ วังต้าไห่ถึงได้มาชดใช้หนี้บุญคุณที่ติดค้างเอาไว้”“นายพลวังคงไม่มาเอาเรื่องตระกูลเยว่ของเราเพราะทหารองครักษ์นายเดียวหรอกนะ? ยังไงซะความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาก็ไม่ได้ลึกซึ้ง พูดให้ดีก็คือมันคนละเรื่องกัน บุญคุณก็ตอบแทนแล้ว นายพลวังก็ไม่มีเหตุผลที่จะช่วยหลินเซียวอีกแล้ว”“ตระกูลเยว่ของพวกเรามีคนเก่งมากความสามารถมากมาย มีคนแบบไหนที่ไม่มีบ้าง แค่หลินเซียวคนเดียวจะทำอะไรได้? ติดต่อคนของกรมกำกับดูแลให้จับมัน ตั้งข้อหามัน แล้วฆ่ามันให้ตายซะ!”ทุกคนต่างพูดคุยและแสดงความคิดเห็นเห็นว่าทุกคนต่างแย่งกันพูด แม่เฒ่าเยว่จึงจะใช้แผนการของตัวเอง: “เงียบให้หมด! ยังไงก็
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 134
“ก็จริงอยู่ แต่นั่นเป็นเขตอิทธิพลของแก๊งชิงหลงนะ พี่เป็นถึงราชามังกร ทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายไม่ได้เด็ดขาด เรื่องนี้ให้จัดการเองทั้งหมดเถอะนะคะ” เหลิ่งซวงพูดขึ้นอีก“ฆ่าคนแล้วก็ต้องชดใช้ด้วยชีวิต เลือดมันต้องล้างด้วยเลือด! เรื่องการแก้แค้นฉันจะต้องทำมันด้วยตัวเอง!” หลินเซียวพูด“พี่หลิน ยังมีอีกเรื่องที่ฉันจะรายงานให้พี่ฟัง” เหลิ่งซวงพูด“เรื่องอะไร?” หลินเซียวถามขึ้น“เมื่อกี้ฉันได้รับคำสั่งจากเบื้องบนมา เบื้องบนสังเกตว่าเมืองหนานหูช่วงนี้ไม่ค่อยสงบ บุคลากรระดับสูงจำนวนมากทำเรื่องผิดกฎหมาย ฉะนั้นจึงได้จัดตั้งทีมตรวจสอบขึ้นมา และต้องการให้กวาดล้างเมืองหนานหูค่ะ” เหลิ่งซวงพูด“งั้นเรื่องนี้คงจะไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหรอกนะ?” หลินเซียวพูด“จะไม่เกี่ยวกับพี่ได้ไงล่ะ? เบื้องบนรู้ว่าตอนนี้พี่อยู่ที่เมืองหนานหูก็เลยอยากให้พี่เป็นคนรับผิดชอบทีมตรวจสอบนี้ค่ะ” เหลิ่งซวงพูด“เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า? ฉันลาพักร้อนอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?” หลินเซียวตอบอย่างไม่ยินยอม“พี่หลิน งั้นพี่ต้องพิจารณาถึงตำแหน่งนี้สักหน่อยนะ ถ้าหากพี่นั่งอยู่บนตำแหน่งนี้แล้ว และวันหยุดก็ต้องรอตรวจสอบเรื่องนี้เสร็จสิ้นก่อนถึงจ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 135
“ฉันเคยสู้กับทหารเป็นพันเป็นหมื่นนาย เคยเข้าร่วมสงครามทั้งน้อยใหญ่กว่าพันครั้งแล้ว มีอะไรที่ฉันไม่เคยเห็นบ้าง มีอะไรให้ต้องตื่นเต้นเป็นกังวลด้วยรึไง?” หลินเซียวพูดขึ้น“ยังไงก็ระวังสักหน่อยแล้วกัน อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ ตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงที่เล็ก ๆ ให้ฉันเป็นคนจัดการก็พอค่ะ หรือพี่สั่งให้กองทหารบุกเข้ามาได้ก็บดขยี้พวกมันได้เลยค่ะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้นอย่างร้อนใจ“ที่นี่ไม่ใช่สงคราม และไม่ใช่สถานที่ที่จะให้กำลังอาวุธได้สบาย ๆ นะ อยากทำลายตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงมันง่ายมาก แต่อำนาจที่อยู่เบื้องหลังของพวกมันล่ะ? ก็ต้องลากมันออกมาจัดการพร้อมกันสิ” หลินเซียวพูดขึ้น“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!” เหลิ่งซวงพยักหน้า“เธอเข้าใจก็ดีแล้ว เรื่องนี้จำเป็นต้องทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป วางแผนการใหญ่ต้องรอให้พวกมันทุกคนไม่ระวังตัวแล้ว และพวกกมันเผยโฉมออกมาทุกตัวก็ถึงเวลาเก็บแห่ของเราแล้ว” หลินเซียวพูดขึ้น“แต่ฉันยังกลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไป พี่เป็นเสาหลักของทั้งอาณาจักรมังกรเลยนะคะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้น“วางใจเถอน่า ยังมีกองทหารตั้งค่ายอยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ มีสถานการณ์เกิดขึ้นแล้วก็สามารถให้พวกเขาเคลื่อนพลเข้ามาในเมื
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 136
จางเหยากลัวจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอไม่แน่ใจว่าตัวเองไปล่วงเกินใครเข้า ทำไมถึงถูกลักพาตัวเธอคิดอยากจะร้องขอชีวิต แต่ก็ขยับตัวไม่ได้เลย และไม่สามารถอ้าปากได้ด้วยสถานการณ์เกิดขึ้นด้วยความรวดเร็ว ทำให้จางเหยาหวาดกลัวจนถึงขีดสุดคนบนรถควบคุมจางเหยาเอาไว้ จากนั้รถก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็วโดยขับมุ่งหน้าไปยังชานเมืองทางตะวันตกของเมืองหนานหูจางเหยาเป็นกังวลอย่างมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไปเขาพยายามขัดขืนสุดชีวิต แต่ผู้ชายร่างใหญ่สองคนตรงหน้าทำให้เธอไม่มีแรงที่จะขัดขืน และไม่หลุดจากการถูกพันธนาการได้หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง จางเหยาก็ถูกพาตัวมาถึงชานเมืองฝั่งตะวันตกของเมืองหนานหู และถูกพาลงจากรถเธอถูกปิดหน้าปิดตามาตลอดทาง ดังนั้นไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวเองอยู่ที่ไหนจากนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังบันไดไปหลายขั้น เหมือนกับถูกพาลงไปในห้องใต้ดินเมื่อประตูถูกเปิดออกก็มีเสียงดังแว่วมา ด้านในมีเสียงดนตรีดังจนหูแทบจะแตก……หลังจากจางเหยาถูกพาเข้ามาไม่กี่นาที หลินเซียวและเหลิ่งซวงก็มาถึงชานเมืองฝั่งตะวันตกตำแหน่งที่แน่ชัดของคลับสวรรค์บนดิน เหลิ่งซวงตรวจสอบมาอย่างดีแล้ว
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 137
มียามคอยเฝ้าอยู่ในทางเดินทุกช่วง คนพวกนี้ต่างยังถือปืนในมืออีกด้วย!หลินเซียวและเหลิ่งซวงมองก็รู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนของแก๊งชิงหลงแต่ที่ทำให้ประหลาดใจก็คือ คนของแก๊งชิงหลงมีปืนไว้ในครอบครองอย่างผิดกฎหมาย!เวลานี้ ภายในห้องวีไอพีใหญ่ที่อยู่ทางด้านขวา มีชายคนหนี่ง บนหน้ามีรอยแผลเป็นจากมีดนั่งอยู่บนโซฟาและมีลูกน้องอีกหลายคนล้อมอยู่รอบๆ เขาผู้ชายหน้าบากคนนี้ก็คือเหลยเฉียง รองหัวหน้าแก๊งชิงหลง และเป็นหนึ่งในหัวโจกที่ฆ่าจ้าวหลานในคืนวันนั้นด้วยผู้ชายหลายคนกำลังจับจางเหยาพาเธอเข้ามาในห้องวีไอพี ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะพูดขึ้นว่า: “รองหัวหน้าเหลยครับ พวกผมไปเจอสาวสวยคนหนึ่งมาครับ!”“ดี! รีบเอามาให้ฉันดีหน่อยสิว่าเป็นไงบ้าง หุ่นไม่เลวเลย!” เหลยเฉียงจ้องมองจาวเหยาไปมา ก่อนจะพูดขึ้นอย่างอดรนทนไม่ไหวพวกผู้ชายถอดถุงคลุมหัวของจางเหยาออกจางเหยาถูกแสงไฟกระทบตาอย่างกะทันหันทำให้รู้สึกลืมตาไม่ได้ เธอพบว่าตัวเองมาในที่ที่ไม่คุ้นเคยเลย และมีผู้ชายหน้าบากนั่งอยู่ตรงหน้าพร้อมกับกำลังจ้องมาที่ตัวเองอย่างลามกจางเหยาในเวลานี้กลัวจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอสั่นเทาไปทั้งตัว เธออยากร้องขอความช่วยเหลือ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 138
“ไม่ได้นัด” หลินเซียวพูดไปอย่างไม่สนใจ“งั้นก็เชิญพวกคุณกลับไปทางเดิมเถอะครับ รองหัวหน้าเหลยไม่มีเวลา พวกคุณไปเถอะ!” พี่เบิ้มพูดขึ้นเหลิ่งซวงควักปืนออกมาจากเอวแล้วจ่อไปที่ศีรษะของพี่เบิ้ม!เหลิ่งซวงก็รู้ว่าครั้งนี้หลินเซียวมาเขตอิทธิพลของแก๊งชิงหลงต้องเกิดการสู้กันขึ้นแน่ ดังนั้นจึงได้พกอาวุธปืนติดตัวมาด้วย!พี่เบิ้มคนนี้เห็นหลินเซียวควักปืนออกมาจ่อศีรษะตัวเองอย่างกะทันหันก็ตกใจกลัวจนตัวสั่นเทาในทันที“เลิกพูดไร้สาระแล้วพาฉันไปเจอเหลยเฉียงซะ ไม่งั้นฉันยิงแกตายแน่!” เหลิ่งซวงพูดอย่างเย็นชา“ได้ๆ อย่าวู่วามเชียวนะ ฉันจะพาพวกแกไปเดี๋ยวนี้” พี่เบิ้มคนนี้พูดอย่างลนลานเขาก็พกปืนเช่นกัน แต่ตอนนี้มันได้สายไปเสียแล้ว อยากจะตอบโต้แต่ก็ไม่ทันแล้ว“ยังไม่เดินนำทางไปอีก!” เหลิ่งซวงพูดขึ้นพี่เบิ้มหันไปอย่างช้า ๆ ปืนของเหลิ่งซวงมาจ่ออยู่ที่เอวของเขาแทน รู้สึกมีแรงกดดันจากทางด้านหลังง ตอนนี้พี่เบิ้มไม่กล้าตุกติกอะไรมากไปกว่านี้ จึงทำได้เพียงเดินนำทางไปเหลิ่งซวงและพี่เบิ้มเดินชิดกันมาก คนอื่นไม่มีทางมองออกเลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเห็นพี่เบิ้มเดินนำหน้า คนของแก๊งชิงหลงที่ยืนอยู่บนทางเดินพ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 139
“ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนก็ถูกพวกมันจับมาแล้ว!” จางเหยาพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจได้ยินดังนั้น หลินเซียวก็ยิ่งโกรธขึ้นไปอีก กลับจับจางเหยามาทั้งที่เดินอยู่บนถนน พวกแก๊งชิงหลงไม่เห็นหัวคนอื่นเลยจริงๆ เลวทรามต่ำช้ามาก!“หลินเซียว คุณช่วยฉันด้วยนะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกขี้เหร่น่าเกลียดพวกนี้” จางเหยาพูดขึ้นครั้งก่อนจางเหยาประทับใจหลินเซียวเป็นอย่างมาก เขาและผู้หญิงข้างกายที่อยู่ด้านหลังคนนี้เก่งกาจมาก ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในห้องวีไอพี งั้นเธอก็มีความหวังแล้ว“วางใจเถอะ ผมต้องช่วยคุณให้ปลอดภัยได้อย่างแน่นอน” หลินเซียวพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? หรือว่าเห็นตอนที่ฉันถูกจับพอดีก็เลยตามฉันมาถึงที่นี่เพื่อมาช่วยฉันใช่ไหม?” จางเหยาไม่คิดว่าทันทีที่ตัวเองตกอยู่ในอันตราย หลินเซียวก็ปรากฏตัวขึ้น และยังคิดว่าหลินเซียวเห็นตอนที่ตัวเองถูกจับมาจึงรีบมาช่วยตัวเอง“คุณคิดมากเกินไปแล้ว ก็แค่เป็นเรื่องบังเอิญน่ะ ผมมาแก้แค้นเหลยเฉียง แต่ก็ไม่คิดว่าคุณจะถูกมันจับมาโดยบังเอิญแบบนี้” หลินเซียวพูดขึ้นได้ยินหลินเซียวพูดแบบนี้ จางเหยาก็เข้าใจแล้วว่าหลินซียวมาแก้แค้นให้แม่บุญธรรมของตัวเองถ
Latest chapter
