Share
บทที่ 134
Bab terkait
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 135
“ฉันเคยสู้กับทหารเป็นพันเป็นหมื่นนาย เคยเข้าร่วมสงครามทั้งน้อยใหญ่กว่าพันครั้งแล้ว มีอะไรที่ฉันไม่เคยเห็นบ้าง มีอะไรให้ต้องตื่นเต้นเป็นกังวลด้วยรึไง?” หลินเซียวพูดขึ้น“ยังไงก็ระวังสักหน่อยแล้วกัน อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ ตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงที่เล็ก ๆ ให้ฉันเป็นคนจัดการก็พอค่ะ หรือพี่สั่งให้กองทหารบุกเข้ามาได้ก็บดขยี้พวกมันได้เลยค่ะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้นอย่างร้อนใจ“ที่นี่ไม่ใช่สงคราม และไม่ใช่สถานที่ที่จะให้กำลังอาวุธได้สบาย ๆ นะ อยากทำลายตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงมันง่ายมาก แต่อำนาจที่อยู่เบื้องหลังของพวกมันล่ะ? ก็ต้องลากมันออกมาจัดการพร้อมกันสิ” หลินเซียวพูดขึ้น“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!” เหลิ่งซวงพยักหน้า“เธอเข้าใจก็ดีแล้ว เรื่องนี้จำเป็นต้องทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป วางแผนการใหญ่ต้องรอให้พวกมันทุกคนไม่ระวังตัวแล้ว และพวกกมันเผยโฉมออกมาทุกตัวก็ถึงเวลาเก็บแห่ของเราแล้ว” หลินเซียวพูดขึ้น“แต่ฉันยังกลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไป พี่เป็นเสาหลักของทั้งอาณาจักรมังกรเลยนะคะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้น“วางใจเถอน่า ยังมีกองทหารตั้งค่ายอยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ มีสถานการณ์เกิดขึ้นแล้วก็สามารถให้พวกเขาเคลื่อนพลเข้ามาในเมื
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 136
จางเหยากลัวจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอไม่แน่ใจว่าตัวเองไปล่วงเกินใครเข้า ทำไมถึงถูกลักพาตัวเธอคิดอยากจะร้องขอชีวิต แต่ก็ขยับตัวไม่ได้เลย และไม่สามารถอ้าปากได้ด้วยสถานการณ์เกิดขึ้นด้วยความรวดเร็ว ทำให้จางเหยาหวาดกลัวจนถึงขีดสุดคนบนรถควบคุมจางเหยาเอาไว้ จากนั้รถก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็วโดยขับมุ่งหน้าไปยังชานเมืองทางตะวันตกของเมืองหนานหูจางเหยาเป็นกังวลอย่างมาก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อไปเขาพยายามขัดขืนสุดชีวิต แต่ผู้ชายร่างใหญ่สองคนตรงหน้าทำให้เธอไม่มีแรงที่จะขัดขืน และไม่หลุดจากการถูกพันธนาการได้หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง จางเหยาก็ถูกพาตัวมาถึงชานเมืองฝั่งตะวันตกของเมืองหนานหู และถูกพาลงจากรถเธอถูกปิดหน้าปิดตามาตลอดทาง ดังนั้นไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวเองอยู่ที่ไหนจากนั้นเธอก็รู้สึกว่าตัวเองกำลังบันไดไปหลายขั้น เหมือนกับถูกพาลงไปในห้องใต้ดินเมื่อประตูถูกเปิดออกก็มีเสียงดังแว่วมา ด้านในมีเสียงดนตรีดังจนหูแทบจะแตก……หลังจากจางเหยาถูกพาเข้ามาไม่กี่นาที หลินเซียวและเหลิ่งซวงก็มาถึงชานเมืองฝั่งตะวันตกตำแหน่งที่แน่ชัดของคลับสวรรค์บนดิน เหลิ่งซวงตรวจสอบมาอย่างดีแล้ว
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 137
มียามคอยเฝ้าอยู่ในทางเดินทุกช่วง คนพวกนี้ต่างยังถือปืนในมืออีกด้วย!หลินเซียวและเหลิ่งซวงมองก็รู้ว่าคนพวกนี้เป็นคนของแก๊งชิงหลงแต่ที่ทำให้ประหลาดใจก็คือ คนของแก๊งชิงหลงมีปืนไว้ในครอบครองอย่างผิดกฎหมาย!เวลานี้ ภายในห้องวีไอพีใหญ่ที่อยู่ทางด้านขวา มีชายคนหนี่ง บนหน้ามีรอยแผลเป็นจากมีดนั่งอยู่บนโซฟาและมีลูกน้องอีกหลายคนล้อมอยู่รอบๆ เขาผู้ชายหน้าบากคนนี้ก็คือเหลยเฉียง รองหัวหน้าแก๊งชิงหลง และเป็นหนึ่งในหัวโจกที่ฆ่าจ้าวหลานในคืนวันนั้นด้วยผู้ชายหลายคนกำลังจับจางเหยาพาเธอเข้ามาในห้องวีไอพี ก่อนที่หนึ่งในนั้นจะพูดขึ้นว่า: “รองหัวหน้าเหลยครับ พวกผมไปเจอสาวสวยคนหนึ่งมาครับ!”“ดี! รีบเอามาให้ฉันดีหน่อยสิว่าเป็นไงบ้าง หุ่นไม่เลวเลย!” เหลยเฉียงจ้องมองจาวเหยาไปมา ก่อนจะพูดขึ้นอย่างอดรนทนไม่ไหวพวกผู้ชายถอดถุงคลุมหัวของจางเหยาออกจางเหยาถูกแสงไฟกระทบตาอย่างกะทันหันทำให้รู้สึกลืมตาไม่ได้ เธอพบว่าตัวเองมาในที่ที่ไม่คุ้นเคยเลย และมีผู้ชายหน้าบากนั่งอยู่ตรงหน้าพร้อมกับกำลังจ้องมาที่ตัวเองอย่างลามกจางเหยาในเวลานี้กลัวจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เธอสั่นเทาไปทั้งตัว เธออยากร้องขอความช่วยเหลือ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 138
“ไม่ได้นัด” หลินเซียวพูดไปอย่างไม่สนใจ“งั้นก็เชิญพวกคุณกลับไปทางเดิมเถอะครับ รองหัวหน้าเหลยไม่มีเวลา พวกคุณไปเถอะ!” พี่เบิ้มพูดขึ้นเหลิ่งซวงควักปืนออกมาจากเอวแล้วจ่อไปที่ศีรษะของพี่เบิ้ม!เหลิ่งซวงก็รู้ว่าครั้งนี้หลินเซียวมาเขตอิทธิพลของแก๊งชิงหลงต้องเกิดการสู้กันขึ้นแน่ ดังนั้นจึงได้พกอาวุธปืนติดตัวมาด้วย!พี่เบิ้มคนนี้เห็นหลินเซียวควักปืนออกมาจ่อศีรษะตัวเองอย่างกะทันหันก็ตกใจกลัวจนตัวสั่นเทาในทันที“เลิกพูดไร้สาระแล้วพาฉันไปเจอเหลยเฉียงซะ ไม่งั้นฉันยิงแกตายแน่!” เหลิ่งซวงพูดอย่างเย็นชา“ได้ๆ อย่าวู่วามเชียวนะ ฉันจะพาพวกแกไปเดี๋ยวนี้” พี่เบิ้มคนนี้พูดอย่างลนลานเขาก็พกปืนเช่นกัน แต่ตอนนี้มันได้สายไปเสียแล้ว อยากจะตอบโต้แต่ก็ไม่ทันแล้ว“ยังไม่เดินนำทางไปอีก!” เหลิ่งซวงพูดขึ้นพี่เบิ้มหันไปอย่างช้า ๆ ปืนของเหลิ่งซวงมาจ่ออยู่ที่เอวของเขาแทน รู้สึกมีแรงกดดันจากทางด้านหลังง ตอนนี้พี่เบิ้มไม่กล้าตุกติกอะไรมากไปกว่านี้ จึงทำได้เพียงเดินนำทางไปเหลิ่งซวงและพี่เบิ้มเดินชิดกันมาก คนอื่นไม่มีทางมองออกเลยว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเห็นพี่เบิ้มเดินนำหน้า คนของแก๊งชิงหลงที่ยืนอยู่บนทางเดินพ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 139
“ฉันกำลังเดินอยู่บนถนนก็ถูกพวกมันจับมาแล้ว!” จางเหยาพูดอย่างน้อยเนื้อต่ำใจได้ยินดังนั้น หลินเซียวก็ยิ่งโกรธขึ้นไปอีก กลับจับจางเหยามาทั้งที่เดินอยู่บนถนน พวกแก๊งชิงหลงไม่เห็นหัวคนอื่นเลยจริงๆ เลวทรามต่ำช้ามาก!“หลินเซียว คุณช่วยฉันด้วยนะ ฉันไม่อยากเห็นหน้าพวกขี้เหร่น่าเกลียดพวกนี้” จางเหยาพูดขึ้นครั้งก่อนจางเหยาประทับใจหลินเซียวเป็นอย่างมาก เขาและผู้หญิงข้างกายที่อยู่ด้านหลังคนนี้เก่งกาจมาก ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในห้องวีไอพี งั้นเธอก็มีความหวังแล้ว“วางใจเถอะ ผมต้องช่วยคุณให้ปลอดภัยได้อย่างแน่นอน” หลินเซียวพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย“ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ? หรือว่าเห็นตอนที่ฉันถูกจับพอดีก็เลยตามฉันมาถึงที่นี่เพื่อมาช่วยฉันใช่ไหม?” จางเหยาไม่คิดว่าทันทีที่ตัวเองตกอยู่ในอันตราย หลินเซียวก็ปรากฏตัวขึ้น และยังคิดว่าหลินเซียวเห็นตอนที่ตัวเองถูกจับมาจึงรีบมาช่วยตัวเอง“คุณคิดมากเกินไปแล้ว ก็แค่เป็นเรื่องบังเอิญน่ะ ผมมาแก้แค้นเหลยเฉียง แต่ก็ไม่คิดว่าคุณจะถูกมันจับมาโดยบังเอิญแบบนี้” หลินเซียวพูดขึ้นได้ยินหลินเซียวพูดแบบนี้ จางเหยาก็เข้าใจแล้วว่าหลินซียวมาแก้แค้นให้แม่บุญธรรมของตัวเองถ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 140
ใครที่กล้ามุ่งร้ายต่อราชามังกรเทพสงคราม พวกมันมีแค่จุดจบเดียว นั่นก็คือความตาย!อย่างไรก็ตามมาที่คลับสวรรคบนดินก็เพื่อมาล้างแค้นเหลยเฉียงและจำเป็นต้องฆ่าคนอยู่แล้วแต่เหลิ่งซวงไม่ได้ยิ่งเหลยเฉียงตาย แต่คิดจะรอให้หลินเซียวเป็นคนลงมือเองยังไงซะแม่บุญธรรมของหลินเซียวถูกเหลยเฉียงฆ่าตาย งั้นแค้นนี้ก็ควรให้หลินเซียวเป็นคนชำระ“แกยังมีอะไรจะสั่งเสียไหม?” หลินเซียวพูดอย่างเย็นชา“อย่า....ฉันยังไม่อยากตาย.....” เหลยเฉียงขี้ขลาดขึ้นมาและหวาดกลัวเป็นอย่างมากเขาไม่คิดว่าผู้หญิงข้างกายของหลินเซียวจะเก่งกาจขนาดนี้“แกฆ่าแม่บุญธรรมของฉัน แกคิดว่าฉันจะปล่อยแกไปงั้นเหรอ?” หลินเซียวพูดขึ้นแล้วค่อยๆ ก้าวเข้าไปเหลยเฉียงเหลยเฉียงกลัวจนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ก้าวถอยหลังไม่หยุดแต่ด้วยเพราะหลินเซียวยิ่งเดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ เขาก็ยิ่งไม่มีทางให้หนีแล้วและในเวลานี้เอง ก็มีเสียงเท้าวิ่งอย่างเร่งรีบเวลามาจากทางด้านนอกเหลิ่งซวงจับปืนคู่แน่นพร้อมจ่อไปที่ปากประตูอย่างไม่ลังเลเสียงปืนเมื่อครู่ดึงดูดความสนใจของลูกน้องแก๊งชิงหลงได้หลายคนได้ยินยิ่งฝีเท้าแว่วมาอย่างไม่ขาดสาย สีหน้าของเหลยเฉียงก็ยิ้มเ
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 141
เมื่อหลินเซียวเห็นเหลยเฉียงวิ่งปรี่เข้ามาทางเขา เขาก็ได้ชกออกไปตรงๆ กำปั้นกระแทกเหลยเฉียงเข้าตรงระหว่างคิ้ว“อ๊าก!” เสียงกรีดร้องดังขึ้น เหลยเฉียงรู้สึกว่าหัวของเขากำลังมึนๆงงๆ จากนั้นทั้งร่างของเขาก็ได้กระเด็นลอยออกไป“ปัง!” เหลยเฉียงกระแทกกำแพงอย่างแรง เสียงดังสนั่นจากนั้นเหลยเฉียงก็ล้มลงกองกับพื้นและมีรอยเลือดจำนวนมากปรากฏขึ้นบนผนัง หัวของเหลยได้เฉียงแตกไปแล้วในเวลานี้ เหลยเฉียงล้มลงนอนกองไปกับพื้น เนื้อตัวสั่นสะท้าน และใบหน้าของเขาเริ่มซีดลง ตอนนี้เขาไม่ต่างอะไรจากสุนัขที่ใกล้ตายแล้ว และเขาก็ไม่มีแรงที่จะสามารถต่อต้านได้เลยจางเหยารู้สึกเหลือเชื่อมาก เมื่อเห็นหลินเซียวทำให้เหลยเฉียงบาดเจ็บหนักขนาดนี้ด้วยหมัดเดียวเธอมักจะรู้สึกเสมอว่าหลินเซียวถูกคนอื่นคิดว่าเป็นคนขี้แพ้ แต่หลังจากเหตุการณ์ไม่กี่ครั้งเหล่านี้ เห็นได้ชัดว่าหลินเซียวเก็บซ่อนตัวตนไว้อย่างลึกลับมากน่าเสียดายที่ซูหว่านเอ๋อร์ไม่อยู่ที่นี่ตอนนี้ มิฉะนั้น เธอจะต้องประหลาดใจมากอย่างแน่นอนเมื่อเห็นหลินเซียวในเวลานี้หลายคนรู้ว่าแกงค์ชิงหลงมีอิทธิพลมากในเมืองหนานหู แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่แข็งแกร่งมากพอเมื่ออยู
ไวทยนาคราชสะท้านฟ้า บทที่ 142
หลินเซียวกล่าว ประโยคนี้เกือบจะเหมือนกับที่เขาพูดที่ตระกูลเยว่ทุกอย่างเลยตอนนี้เหลยเฉียงยังคงมีประโยชน์ในการใช้งานอยู่บ้าง หากเขาถูกฆ่าอย่างรวดเร็ว ก็ดูเหมือนจะตายสบายเกินไปสำหรับเขา เป็นการดีกว่าที่จะปล่อยให้เขาต่อสู้กับความหวาดกลัวไม่รู้จบสักสองสามวันแล้วค่อยจัดการกับมันทีเดียวเหลยเฉียงดีใจมากเมื่อได้ยินว่าเขายังได้มีชีวิตอยู่ต่อ ตราบใดที่เขาได้รับเวลาเตรียมตัวเพียงเล็กน้อย แกงค์ชิงหลงก็สามารถทำลายหลินเซียวได้อย่างแน่นอน “เหลิ่งซวง เอาปืนให้ฉันหน่อยสิ” หลินเซียวกล่าว“ได้ค่ะ” เหลิ่งซวงรู้ว่าหลินเซียวหมายถึงอะไรเป็นอย่างดี และยื่นปืนกลมือในมือของเขาให้หลินเซียวครู่ต่อมา หลินเซียวหิ้วเหลยเฉียงขื้นแล้วชี้ปืนไปที่หัวของเขาแล้วพูดว่า: "ชีวิตของนายอยู่ในมือของฉัน บอกคนของนายหนีให้พ้น ไม่เช่นนั้นนายคงจะต้องตายแน่ๆแล้วล่ะ!"“ได้ครับๆ อย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นไป ฉันจะสั่งลูกน้องว่าอย่าทำอะไรพวกนาย!” เหลยเฉียงรู้ดีว่าหลินเซียวต้องการใช้เขาเพื่อออกคลับเทียนซ่างเหยินเจียนอย่างไรก็ตาม ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ จะมีโอกาสมากมายที่จะสร้างปัญหาให้กับหลินเซียวในอนาคต!“จางเหยา ตามผมมา ผมจะ
Bab terbaru
