บทที่ 135

“ฉันเคยสู้กับทหารเป็นพันเป็นหมื่นนาย เคยเข้าร่วมสงครามทั้งน้อยใหญ่กว่าพันครั้งแล้ว มีอะไรที่ฉันไม่เคยเห็นบ้าง มีอะไรให้ต้องตื่นเต้นเป็นกังวลด้วยรึไง?” หลินเซียวพูดขึ้น

“ยังไงก็ระวังสักหน่อยแล้วกัน อะไรก็เกิดขึ้นได้เสมอ ตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงที่เล็ก ๆ ให้ฉันเป็นคนจัดการก็พอค่ะ หรือพี่สั่งให้กองทหารบุกเข้ามาได้ก็บดขยี้พวกมันได้เลยค่ะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้นอย่างร้อนใจ

“ที่นี่ไม่ใช่สงคราม และไม่ใช่สถานที่ที่จะให้กำลังอาวุธได้สบาย ๆ นะ อยากทำลายตระกูลเยว่และแก๊งชิงหลงมันง่ายมาก แต่อำนาจที่อยู่เบื้องหลังของพวกมันล่ะ? ก็ต้องลากมันออกมาจัดการพร้อมกันสิ” หลินเซียวพูดขึ้น

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ!” เหลิ่งซวงพยักหน้า

“เธอเข้าใจก็ดีแล้ว เรื่องนี้จำเป็นต้องทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป วางแผนการใหญ่ต้องรอให้พวกมันทุกคนไม่ระวังตัวแล้ว และพวกกมันเผยโฉมออกมาทุกตัวก็ถึงเวลาเก็บแห่ของเราแล้ว” หลินเซียวพูดขึ้น

“แต่ฉันยังกลัวว่าพี่จะเป็นอะไรไป พี่เป็นเสาหลักของทั้งอาณาจักรมังกรเลยนะคะ!” เหลิ่งซวงพูดขึ้น

“วางใจเถอน่า ยังมีกองทหารตั้งค่ายอยู่ด้านนอกไม่ใช่เหรอ มีสถานการณ์เกิดขึ้นแล้วก็สามารถให้พวกเขาเคลื่อนพลเข้ามาในเมื