หน้าหลัก / โรแมนติก / ไม่คิดจะรัก / ตอนที่ 21 ​​​​​​​บรรยากาศพาไปหรือใจตรงกัน (1) nc

แชร์

ตอนที่ 21 ​​​​​​​บรรยากาศพาไปหรือใจตรงกัน (1) nc

ผู้เขียน: จินต์พิชา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-16 20:30:24

ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิดกันมากขึ้น ขณะที่ปากก็ยังคงจูบกันไม่ยอมห่าง กัญญ์วราแทบจะหลอมละลายอยู่บนตักของเขาอุณหภูมิของน้ำบวกกับความร้อนในกายทำให้อารมณ์ของทั้งสองพุ่งขึ้นสูงได้อย่างรวดเร็ว

“พี่ภูคะ”

หญิงสาวเรียกแผ่วเบาเมื่อเขายอมถอนจูบออก สายตาของทั้งสองที่ประสานกันนั้นเต็มไปด้วยไฟแห่งตัณหา

“ใบตองรู้ใช่ไหมว่าจากนี้มันจะเป็นยังไง”

“รู้ค่ะ แต่ใบตองกลัว”

“กลัวอะไร” เขาเกลี่ยไรผมเธอพลางไล้มือไปบนแก้มที่แดงก่ำเพราะความร้อนจากน้ำในอ่างและความเขินอาย

“กลัวพี่ภูจะไม่ชอบ ไม่ถูกใจเพราะใบตองไม่เก่ง”

“เด็กน้อย เรื่องนั้นมันฝึกกันได้นี่ ถ้าใบตองยินดีจะให้พี่สอนได้ไหม”

เธอมองหน้าเขาอย่างลังเลขณะที่เขาก็จับสะโพกของเธอโยกไปกับความแข็งร้อนที่ขยายตัวพร้อมใช้งานอยู่เบื้องล่าง เพียงแค่ได้สัมผัสเพลิงพิศวาสก็โหมกระหน่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว

ใบหน้าของทั้งสองก้มเข้ากันอีกครั้ง ภูเมฆาครางในลำคออย่างพอใจที่นักเรียนของเขานั้นกำลังจูบกลับมาอย่างเร่าร้อนและยั่วยวน

“เราอยู่ในน้ำนานเกินไปแล้วนะ ขึ้นข้างบนกันเถอะ”

พูดจบเขาดันเธอขึ้นจากบ่อน้ำจากนั้นก็รีบเช็ดตัวให้แห้งก่อนจะอุ้มคนที่หมดเรี่ยวแรงจะเดินกลับเข้ามายังห้อ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 22 บรรยากาศพาไปหรือใจตรงกัน (2)

    ภูเมฆายิ้มเมื่อเห็นเธอตอบรับ เขาเคล้นคลึงเต้าคู่สวยของเธออีกครั้งอย่างหนักหน่วงเรียกเสียงหวานครางกระเส่าขณะที่มือก็จับความเป็นชายลากขึ้นลงกางกายสาวอย่างปลุกเร้า “อ๊ะ! พี่ภู” “ไม่ต้องกลัวนะคนเก่ง มันจะไม่เจ็บเชื่อพี่” ชายหนุ่มกดความเป็นชายเข้าไปได้เพียงนิดหญิงสาวก็สะดุ้งและทำท่าจะถอยหนี “พี่ภู ใบตองเจ็บ” “อดทนอีกนิดเดี๋ยวพี่จะทำให้หายเจ็บเชื่อพี่นะคะคนเก่ง” ใช่ว่าเธอจะเจ็บอยู่ฝ่ายเดียวเพราะเขาเองก็ปวดร้าวและทรมานกับความคับแน่นที่กำลังโอบรัดความเป็นชายทั่วทิศทางอย่างไม่ปรานีเขาเองก็เคยนอนกับสาวบริสุทธิ์มาก่อนแต่มันต่างกับครั้งนี้มากมายนัก ทุกครั้งเขาจะเอาแต่ใจและหาความสุขให้กับตัวเองแต่ครั้งนี้ภูเมฆาตั้งใจจะให้ครั้งแรกของเขาและเธอมีแต่ความสุขและความทรงจำที่ดี “อ่าห์ ใบตองหนูอย่ารัดแน่นสิ” เขากัดกรามแน่นขณะที่กดท่อนเอ็นร้อนของตนเองเข้าไปอย่างช้าแม้น้ำหวานจะอาบจนทั่วแต่ช่องทางรักของหญิงสาวที่ไม่เคยมีใครล่วงล้ำก็คับแน่นจนเขาต้องอดทนเป็นอย่างมากเพื่อที่จะพาตัวตนเข้าไปด้านใน ปากร้อนก้มลงดุนด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 23 ให้ได้ทุกอย่างยกเว้นความรัก

    ภูเขาไฟฟูจิกำลังอวดโฉมอยู่ทางด้านหน้า แม้แสงข้างนอกจะสว่างแล้วแต่ภายในห้องก็ยังคงมืดสลัวเพราะกระจกนั้นกันแสงได้เป็นอย่างดี ทำให้เขาไม่ต้องออกไปนอกห้องก็สามารถเห็นความสวยงามของภูเขาไฟฟูจิได้จากบนเตียงนอน แต่คนที่อยากมาดูนั้นกลับยังไม่ยอมตื่นไม่รู้ว่าเพราะอากาศดีหรือเพราะเมื่อคืนเธอใช้พลังงานไปเยอะกันแน่ เขาจำได้ดีว่าเมื่อคืนตนเองนั้นไปถึงสวรรค์มากที่สุดเท่าที่เคยนอนกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่ใช่ว่าอยากจะหยุดแค่นั้นความรู้สึกอยากยังคงอยู่ในตัวเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนและยิ่งยามเช้าแบบนี้อะไรๆ มันก็ตื่นตัวได้ง่ายดายเหลือเกินแต่ก็ต้องอดใจไว้เพราะกลัวว่าวันนี้จะไม่ได้เที่ยวอย่างที่ตั้งใจ ภูเมฆาลุกไปเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวจนเสร็จ พอออกมาจากห้องน้ำกัญญ์วราก็ตื่นแล้ว“สวยไหม” เขาถามคนที่นั่งมองออกไปนอกห้องด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม“สวยค่ะ สวยมากๆ ไม่คิดเลยว่าจะตื่นมาแล้วเห็นภูเขาไฟแบบนี้ ขอบคุณนะคะพี่ภูที่พาใบตองมาเที่ยว”“ถ้าชอบเรามากันบ่อยๆ ก็ได้นะ”“ไม่เป็นไรค่ะ แค่ได้เห็นครั้งเดียวก็พอแล้ว”“ไหนว่าจะถ่ายรูปไปอวดเพื่อน”“นั้นสิ แต่สภาพตอนนี้ดูไม่ได้เลยค่ะ ขอไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 24 คลายหนาว

    “พี่ภูคะ เราจะออกไปเที่ยวตอนกี่โมงคะ” “หนูพร้อมเวลาไหนเราก็ไปเวลานั้นแหละ วันนี้เรามีเวลาทั้งวัน ใบตองอยากถ่ายรูปแบบนี้ไหม” เขาส่งใบปลิวของโรงแรมที่วางอยู่บนหัวเตียงให้เธอดูซึ่งในนั้นมีรูปผู้หญิงเปลือยแผ่นหลังแช่ออนเซ็นและทางด้านหน้าเป็นวิวภูเขาไฟฟูจิ “จะดีเหรอคะ ใบตองว่ามันโป๊ไปนิด” “ไม่หรอกครับพี่ว่ามุมนี้ได้อารมณ์ญี่ปุ่นมากๆ เลยนะ เราถ่ายเก็บไว้ดูเองก็ได้นี่ครับ” กัญญ์วรายังลังเลแต่ก็คิดตามที่ชายหนุ่มพูด ในเมื่อมีโอกาสแบบนี้เธอก็ควรจะรีบคว้าไว้เพราะคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้มาเที่ยวแบบนี้บ่อยๆ หรืออาจจะเป็นแค่ครั้งเดียวในชีวิตก็ได้ “ก็ได้ค่ะ พี่ภูรอตรงนี้ก่อนถ้าใบตองพร้อมจะเรียกนะคะ” หญิงสาวเดินมายังจุดที่เป็นออนเซ็นซึ่งจากนั้นแช่เท้าเพียงครู่ก่อนจะลงไปแช่ทั้งตัว “พี่ภูมาได้แล้วค่ะ” ภูเมฆาหยิบทั้งกล้องและมือถือก่อนจะเดินไปหากัญญ์วราที่ลงไปแช่น้ำจนเห็นแค่ศีรษะ “ใบตอง ยืนขึ้นหน่อยได้ไหม” “แต่...” “ข้างหน้าไม่มีใครสักหน่อยนะ แล้วที่เราอยู่กันแค่สองคนในห้องไม่มีคนเห็นหรอกค

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 25 ความสุขไม่ได้อยู่ที่จุดหมาย

    แผนการเดินทางที่วางแผนไว้นั้นต้องเปลี่ยนแปลงไปค่อนข้างมาก จากที่คิดว่าจะเดินเล่นรอบๆ ทะเลสาบคาวากุจิโกะก่อนจะไปศาลเจ้าอีกหลายที่ก็เป็นอันว่าทั้งสองเลือกที่จะไปศาลเจ้าอาราคุระ เซ็นเก็นเพื่อขึ้นชมเจดีย์ชุเรโต เจดีย์ขนาดใหญ่สีแดงห้าชั้นซึ่งตั้งอยู่บนเนินเขาที่สามารถมองเห็นเมืองฟูจิโยชิดะและภูเขาไฟฟูจิได้อย่างสวยงาม แต่กว่าจะขึ้นมาถึงด้านบนกัญญ์วราก็เกือบแย่เพราะมีบันไดมากถึง 398 ขั้นแต่เธอก็พยายามเดินขึ้นมาจนถึงเพราะไม่อยากพลาดชมความสวยงาม “ขากลับหนูขี่หลังพี่ลงก็ได้นะ” “ไม่เป็นไรค่ะ หนูไหว” “แต่หน้าหนูซีดมาก จิบน้ำหน่อยนะ” “ขอบคุณค่ะ” ถ้ารู้ว่าจะเหนื่อยและหมดแรงแบบนี้เมื่อเช้าเธอคงไม่ยอมให้พาขึ้นเตียงอย่างแน่นอน “พี่ภูไม่ถ่ายบ้างเหรอคะ เดี๋ยวหนูถ่ายให้” ภูเมฆาแทบจะได้ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะส่วนใหญ่จะให้เธอมากกว่า “พี่อยากเก็บรูปหนูไว้เยอะๆ มากกว่า” “แต่หนูอยากถ่ายรูปคู่กับพี่” เสียงนั้นค่อนข้างเบาเพราะกลัวเขาจะไม่พอใจ “พี่เข้าใจแล้ว เดี๋ยวพี่เอาขาตั้งกล้องออกจากเป้ก่อน หนูถือกล้องให้พี่หน่อยนะ”

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-16
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 26 เข้าข้างตัวเอง

    เมื่อเจอคำถามของกัญญ์วราภูเมฆาก็นิ่งไปชั่วครู่ทำให้คนที่รอฟังคำตอบรู้สึกใจเสียขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ “พี่ภูไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะ” “อย่าใจร้อนสิ พี่กำลังคิดว่าเริ่มชอบตั้งแต่ตอนไหน” “แล้วตอนไหนคะ” เธอถามด้วยความตื่นเต้นเพราะถ้าเขากำลังคิดนั่นก็หมายความว่าชอบเธอขึ้นมาบ้างแล้ว “น่าจะเป็นช่วงที่พี่โดนแทงนั่นแหละ ใบตองทำให้พี่รู้สึกว่าไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว” “เวลาคนเจ็บป่วยก็มักจะอ่อนไหวง่ายๆ” “บอกไม่ถูกเหมือนกันนะ พี่ว่าพี่ชอบที่เห็นใบตองอยู่ใกล้ ชอบที่ได้คุยกับใครสักคนได้ทุกเรื่อง เวลาทำงานกลับมาที่ห้องแล้วมีคนทำอาหารไว้รอ มีคนถามว่าเหนื่อยไหมพี่ว่ามันรู้สึกดีมากๆ” ภูเมฆาพูดทุกอย่างออกไปตามที่ตนเองรู้สึกและนั่นก็ทำให้คนที่นอนหนุนตักอยู่ยิ้มจนตาหยี “ดูท่าจะง่วงแล้วใช่ไหม” “นิดหน่อยค่ะ” “วันนี้คงเหนื่อยมาก พี่ว่าจะให้แช่เท้าในน้ำอุ่นเพราะวันนี้เดินเยอะมากแต่ดูแล้วใบตองคงไม่อยากลุกแล้วใช่ไหม” “ใช่ค่ะ ใบตองไม่มีแรงลุกไปแล้ว รู้พี่ภูแอบเอายานอนหลับหนูกินหรือเปล่า” “ถ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 27 มากกว่าแฟน

    เครื่องบินลงจอดที่สนามบินสุวรรณภูมิในเวลาเกือบจะห้าทุ่มและกว่าจะรอรับกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยกลับถึงคอนโดก็ตีสอง กัญญ์วรามาถึงก็รีบอาบน้ำและเข้านอนเพราะทั้งง่วงทั้งเพลียแต่ยังไม่ทันหลับสนิทก็รู้สึกได้ว่าเตียงนอนยุบตัวลง “พี่ภูมานอนเบียดหนูทำไมคะ” กัญญ์วราถามออกไปแต่ตัวเองกลับขยับเข้าหาความอบอุ่น “ก็อยากนอนด้วย หลับนะครับพี่ง่วงแล้ว” เขากอดกระชับร่างเล็กๆ เข้าหาตัวจูบเบาๆ บนหน้าผากมนก่อนจะหลับตาลงเพราะความเหนื่อยและง่วง กว่าทั้งสองคนจะตื่นก็เป็นสายๆ ของอีกวันซึ่งคนที่ตื่นก่อนก็เป็นกัญญ์วราเพราะต้องรีบมาทำอาหารให้เขาตามหน้าที่ “จะรีบไปไหนพี่ยังง่วงอยู่เลย” “หนูจะไปดูว่าในตู้พอมีอะไรทำเป็นอาหารเช้าได้ไหม” “หนูหิวเหรอ” “เปล่าค่ะ หนูจะทำให้พี่” “อย่าเพิ่งทำเลยเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวออกไปกินข้างนอกก็ได้” “ก็ได้ค่ะ ถ้าพี่ภูยังไม่หิวหนูขอรื้อกระเป๋าก่อนนะคะตอนออกไปข้างนอกจะได้เอาของฝากลงไปด้วยเลย “ได้สิ เดี๋ยวพี่ช่วยนะ” “ไม่เป็นไรค่ะ พี่ภูนอนต่อเถอะ” “ไม่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 28 เพชรสื่อความหมาย

    “ใบตองมองหน้าพี่แบบนั้นทำไมครับ” “พี่ภูหลอกให้หนูคุยเรื่องอื่นเพื่อจะให้จะลืมเรื่องเลิกจ้างหนูใช่ไหมคะ”“พี่หลอกที่ไหน หนูนั่นแหละชวนพี่คุย”“เอาล่ะค่ะ หนูว่าเราควรคุยกันอย่างจริงจังได้แล้วนะคะ เรื่องนี้มันสำคัญกับชีวิตหนูจริงๆ”“พี่ก็จะพูดกับหนูอย่างจริงจังนะ ที่พี่ไม่จ้างหนูเพราะตอนนี้พี่กับหนูเราตกลงคบกันแล้ว พี่ไม่อยากให้หนูเหนื่อย”“ปกติหนูก็ทำทุกวันอยู่แล้วไม่เหนื่อยอะไรสักหน่อย”“พี่รู้ว่าหนูเก่ง แต่พี่อยากให้หนูเอาเวลานั้นมาดูแลพี่”“ดูแล”“ใช่ครับ หนูต้องทำหน้าที่ดูแลแฟนด้วย”“พี่ภูโตแล้วนะคะ”“ยิ่งโตก็ต้องยิ่งต้องการคนดูแล นะคะหนูไม่ต้องทำงานบ้านอะไรเลย พี่ให้ค่าจ้างเพิ่มด้วยนะคะดีไหม”“หนูเป็นแฟนพี่ก็ต้องดูแลพี่อยู่แล้ว”“ในทางกลับกันพี่ก็ต้องดูแลหนูใช่ไหมล่ะ เพราะฉะนั้นพี่ก็จะให้เงินหนูใช้ตกลงไหมคะ”“ไม่ต่างอะไรกับนางบำเรอเลยนะคะ” กัญญ์วราน้ำตาคลอเพราะไม่คิดมาก่อนว่าตนเองจะตกอยู่ในสภาพนี้“ไปกันใหญ่แล้ว พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นเลย” ภูเมฆาลุกขึ้น สองมือประคองใบหน้าปลายนิ้วเกลี่ยน้ำตาที่หยดลงมาอย่างช้าๆ“แต่มันไม่ต่างกันเลยนะคะ” เสียงเธอเริ่มสั่น“ต่างสิครับ ต่างมากด้วย”“ยังไง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17
  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 29 ของขวัญที่ไม่คู่ควร

    “เหมาะกับหนูมากๆ เลยนะ” ภูเมฆาจับมือเล็กที่มีแหวนสวมอยู่ขึ้นมาดูระหว่างที่เดินออกจากร้าน “สวยมากและแพงมากด้วยค่ะ แล้วแบบนี้หนูจะกล้าใส่ไหมล่ะคะ ถ้าหายขึ้นมาล่ะแย่เลยนะคะ หนูว่ากลับถึงห้องแล้วเก็บไว้ดีกว่า”“แต่พี่อยากให้ใส่นะ หายก็แค่ซื้อใหม่คนอื่นเห็นจะได้รู้ว่าหนูมีแฟนแล้ว”พอได้ฟังเหตุผลของเขาหัวใจเธอก็พองโต ถึงไม่เคยได้ยินคำบอกรักแต่การแสดงออกของเขาทำให้เธอสัมผัสได้ว่าตอนนี้เขาน่าจะเปิดใจกับตนเองแล้ว“ค่ะ หนูจะใส่ไว้ตลอดเลย”“ดีมากครับ พี่ว่าเราไปหาข้าวกินกันดีกว่า”“ได้ค่ะ หนูก็เริ่มหิวแล้วเหมือนกัน”ทานอาหารเสร็จแล้วก็พากันไปซื้ออาหารสดสำหรับเตรียมอาหารระหว่างที่กำลังเลือกซื้ออยู่หญิงสาวคนหนึ่งก็เดินเข้ามาทักทายภูเมฆา“ภู ไม่เจอกันนานเลยนะคะ”“ครับ”“มาซื้อของเหรอคะ พอจะมีเวลาว่างไหมศิอยากคุยด้วยนิดหน่อย”“ผมไม่สะดวกคุยครับสิ”“แต่ศิคุยเรื่องบ้านจัดสรรที่กำลังจะประมูล”“ถ้าเป็นเรื่องงานคุณติดต่อผ่านทางเลขาผมไปนะครับ ตอนนี้มันเป็นเวลาส่วนตัวของผมกับภรรยา”“ภรรยาเหรอคะ”“ใช่ครับ นั่นไงเธอกำลังเดินมาพอดี”“มีอะไรเหรอคะพี่ภู”“พอดีพี่เจอคนรู้จักน่ะ”“สวัสดีค่ะ” ก

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-17

บทล่าสุด

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 44  กลืนน้ำลายตัวเอง (ตอนจบ)

    ภูเมฆากึ่งหลับกึ่งตื่นเมื่อหลานสาวเจ้าสัวมาเรียกให้เขาไปทานอาหารเย็น “ใบตอง” ชายหนุ่มรู้สึกราวกับตนเองกำลังฝัน ผู้หญิงคนที่เขาตามหามาตลอดยืนอยู่ตรงหน้าและเธอกำลังยิ้มให้เขา ภูเมฆาสลัดศีรษะไปมาและตบหน้าตัวเองเพื่อเรียกสติของตนกลับมา “ตบตัวเองแบบนั้นไม่เจ็บเหรอคะ” “ใบตอง นี่ใบตองจริงๆ ใช่ไหม พี่ไม่ได้ฝันใช่ไหม” ภูเมฆารีบลุกขึ้นแล้วดึงตัวหญิงสาวเข้ามากอดด้วยความรักและความคิดถึง “เบาๆ สิคะกอดแบบนี้หนูก็หายใจไม่ออกกันพอดี” “พี่ดีใจที่เจอหนู หนูไปอยู่ไหนมา สบายดีไหม แพ้ท้องหรือเปล่า หนูลำบากไหม แล้วมาที่นี่ได้ยังไง” “ใจเย็นๆ สิคะ ถามรัวแบบนั้นหนูคิดคำตอบไม่ทัน” “ใบตองหนูจะไม่ทิ้งพี่ไปอีกแล้วใช่ไหม พี่รักหนูนะ รักลูกของเราด้วย พี่ขอโทษที่ทำให้หนูรู้สึกแย่ ขอโทษที่บอกหนูช้าไปหนูให้อภัยพี่ได้ไหมคะ” “หนูก็ต้องขอโทษพี่ภูด้วยที่ใจร้อนและหนีมา” “ไม่เลยหนูไม่ผิดอะไรเรื่องนี้พี่ผิดคนเดียว พี่สัญญาจะไม่ทำให้หนูต้องน้อยใจอีก เรากลับมาอยู่กันเหมือนเดิมนะคะ”“ไปอยู่ที่คอนโดเหรอคะหรือที่บ้านหลังใหม่ล่ะคะ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 43  แต่งงานกับหลานผมสิ แล้วคุณจะได้ทุกอย่าง

    ผ่านอีกเดือนที่ภูเมฆาต้องอยู่คนเดียวในคอนโด เขารอเธอกลับมาแม้ว่าความหวังจะค่อนข้างจะริบหรี่ลงไปทีละนิด “กูว่ามึงเลิกรอเหอะภู” “นั่นสิ นี่มันสองเดือนแล้วนะ ภูกูว่ามึงทำใจเถอะ” เมคินก็เห็นด้วยกับคำพูดของธนสิทธิ์ “ลูกกับเมียกูนะเว้ย นานแค่ไหนกูก็จะรอ” “แล้วถ้าเขาไม่กลับมาล่ะ มึงจะจมอยู่กับความทุกข์แบบนี้ตลอดเหรอ” เมคินเห็นใจเพื่อนที่ดูไม่มีความสุขเลย “พวกมึงว่ากูประกาศตามหาดีไหมหรือไม่แจ้งความคนหาย” “มึงอย่าเชียวนะไอ้ภู แบบนั้นเขาจะยิ่งโกรธไปอีก” ธนสิทธิ์รีบห้ามเพื่อน “กูหมดหนทางแล้วจริงๆ” ภูเมฆาถอนหายใจยาว “เอาน่า กูว่าถ้าเขารักมึงยังไงวันหนึ่งเขาก็ต้องกลับมา” เมคินได้แต่ให้กำลังใจเพื่อนไปแบบนั้นทั้งที่เขาก็นึกไม่ออกเลยว่าเธอคนนั้นของภูเมฆาจะกลับมาหรือเปล่า ภูเมฆาดื่มกับเพื่อนจนถึงเวลาร้านปิดก็กลับมานั่งดื่มต่อที่คอนโดต่อเพราะอยากให้ตัวเองเมาและจะได้ลืมเรื่องที่กำลังทุกข์ใจอยู่แม้จะรู้ว่าตื่นมาเรื่องทุกอย่างก็ยังคงเหมือนก็ตาม เพราะเมื่อกว่าจะนอนก็เกือบจะเช้า วันนี้ภูเมฆาเ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 42 ยังมีความหวัง

    การมีชีวิตอยู่โดยไม่เหลือใครมันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ ไม่ว่าจะมองไปทางในเขาก็เห็นแต่เงาของกัญญ์วราอยู่เต็มห้องไปหมด และพอหลับตาภาพความทรงจำก็แจ่มชัดขึ้น “เฮ้อ หนูหายไปไหนพี่จะต้องแจ้งความไหมว่าเมียหาย” เขาบ่นไปเรื่อยเปื่อย เกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเขาพยายามตามหาแต่ก็ยังมีวี่แววของเธอเลย เขาโทรไปที่โมเดลลิ่งแต่ทางนั้นบอกว่าหญิงสาวไม่ได้รับงานที่นี่แล้วและเพื่อสนิทของเธอทั้งสองคนก็ยังไม่มีใครติดต่อกับกัญญ์วราได้เลย ชายหนุ่ม พยายามข่มตานอนเพราะพรุ่งนี้เป็นวันพฤหัสบดีซึ่งตรงกับวันที่เธอไปตรวจที่โรงพยาบาลครั้งสุดท้ายและมันก็ครบหนึ่งเดือนพอดี เขาหวังว่าเธอจะมาตรวจตามที่ได้สอบถามจากพยาบาลว่าหญิงตั้งครรภ์ไตรมาสแรกจะต้องมาตรวจทุกเดือน ภูเมฆามาดักรอที่หน้าห้องตรวจตั้งแต่เช้าและหวังว่าจะเจอกับกัญญ์วราแต่รอจนกระทั่งหมดเวลาตรวจของแผนกผู้ป่วยนอกแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเธอเลย ที่นี่คือความหวังสุดท้ายที่เขาคิดว่าจะเจอเธอแต่ตอนนี้ความหวังของเขามันไม่เหลืออีกต่อไปแล้ว เขาเดินคอตกออกมาจากโรงพยาบาลก่อนจะขับรถกลับไปยังคอนโดซึ่งครั้งหนึ่งมันเต็มไปด้ว

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 41 เดี๋ยวก็กลับมา

    ภูเมฆากลับเข้ามาที่คอนโดในเวลาเกือบหนึ่งทุ่ม เขาเดินหากัญญ์วราไปทั่วห้องแต่ก็เหมือนว่าเธอจะไม่อยู่ และน่าแปลกใจที่เธอไม่ได้เตรียมอาหารเย็นไว้รอ เขานึกถึงคำพูดของเธอที่บอกว่าไม่สบายก็รู้สึกเป็นห่วงจึงรีบโทรหาแต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด ถ้างานไม่เร่งเขาคงมีเวลาพาเธอไปหาหมอและให้เวลากับเธอได้มากกว่านี้ แต่ภูเมฆาเชื่อว่าเชื่อว่ากัญญ์วราจะเข้าใจถึงเหตุผลที่เขาทำลงไป ชายหนุ่มทั้งโทรหาและทิ้งข้อความให้โทรกลับแต่ผ่านไปเกือบชั่วโมงทุกอย่างก็ยังเงียบสนิท เขาเริ่มกังวลมากขึ้นครั้นจะโทรถามเพื่อนของเธอก็ไม่มีเบอร์ติดต่อใครเลย ถ้าหากยังติดต่อไม่ได้จริงๆ ก็คงจะต้องโทรไปถามฝ่ายบุคคลซึ่งน่าจะมีข้อมูลติดต่อเพื่อนของเธอบ้าง แต่ถ้าโทรไปเวลานี้คงไม่ได้เรื่องเนื่องจากเป็นวันหยุด เขาเดินวนไปวนมาอยู่อย่างนั้นขณะที่มือก็กดโทรออกอย่างไม่พัก แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมเขาเดินเข้ามายังห้องนอนจากนั้นก็โทรหาเธออีกครั้งแล้วสายตาของเขาก็สะดุดดับกระดาษแผ่นเล็กและแหวนเพชรที่เขาซื้อให้เธอซึ่งวางทับกันอยู่ ภูเมฆารีบหยิบขึ้นมาแล้วก็รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีเรี่ยวแรงเอาเสียเลยเมื่ออ่านข้อค

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 40 คำตอบที่เหมือนเดิม

    เวลาในแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็ว กัญญ์วราเรียนจบและเริ่มทำงานได้เกือบหนึ่งสัปดาห์ หญิงสาวได้ทำงานในบริษัทเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลจากคอนโด พอเริ่มทำงานชีวิตก็เปลี่ยนไป เพราะในแต่ละวันเธอต้องทำงานอย่างหนักและพอกลับถึงบ้านก็เหนื่อยจนแทบไม่มีเวลาให้กับภูเมฆา ทางด้านชายหนุ่มก็ไม่ต่างกันช่วงนี้เขามีงานด่วนเข้ามาทำให้ในแต่ละวันจะกลับค่อนข้างดึก พอมาถึงคอนโดก็รีบอาบน้ำเข้านอน พอเข้าเดือนที่สองงานของกัญญ์วราก็เริ่มลงตัวมากขึ้นแต่ดูเหมือนว่างานของภูเมฆานั้นจะยังคงยุ่งอยู่จนเธออดน้อยใจไม่ได้ที่เขาไม่มีเวลาให้ “พี่ภูคะ วันหยุดนี้เราไปเที่ยวกันดีไหมคะ” “พี่ไม่ว่างเลยน่ะสิ” “แล้วอาทิตย์หน้าล่ะคะ ว่างไหม” “ต้องรอดูอีกทีนะ พี่ขอโทษนะที่ไม่มีเวลาให้หนูเลย” “หนูเข้าใจค่ะ” กัญญ์วราได้แต่ฝืนยิ้มให้กับสิ่งที่เขากำลังโกหก วันนี้หญิงสาวบังเอิญเจอกับเลขาของแฟนหนุ่มจึงถามว่างานยุ่งไหม แต่คำตอบที่ได้คือไม่มีงานยุ่งหรืองานเร่งอะไรและยังบอกเธอว่ารู้สึกอิจฉาที่ภูเมฆารีบกลับก่อนเวลาทุกวัน ซึ่งมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่เธอรู้จากภูเมฆา

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 39 ทุกๆ วันคือความสุข

    ความกังวลของกัญญ์วราหมดไปพร้อมกับการฝึกงานที่จบลง เธอบอกความจริงกับหัวหน้าแผนกในวันสุดท้ายที่ทำงานด้วยกัน และพรกมลก็ไม่ได้โกรธหรือไม่พอใจแต่กลับชื่นชมที่หญิงสาวไม่อ้างตัวว่าตนเองเป็นใครอีกทั้งยังตั้งใจฝึกงานอย่างเต็มที่ “พี่ภูคะ พรุ่งนี้ใบตองจะเข้าไปมหาวิทยาลัยนะคะ” “พี่นึกว่าฝึกงานเสร็จแล้วจะจบเลย นี่ยังต้องไปเรียนอีกเหรอ” “ยังต้องเรียนเพิ่มอีกนิดหน่อย แต่ไม่ได้เรียนทั้งวันค่ะ” “ส่งตารางเรียนให้พี่ด้วยนะ” กัญญ์วราส่งตารางเรียนให้กับภูเมฆาเพราะจะได้ไม่ต้องตอบเขาว่าในแต่ละวันเธอต้องไปเรียนและเลิกเรียนเวลาไหน “พรุ่งนี้พี่ไปส่งนะ” “ไม่ต้องหรอกค่ะ ทางไปมหาวิทยาลัยกับทางไปบริษัทคนละทางกันเลยนะคะ หนูไม่อยากให้พี่เสียเวลา” “พี่ไปดูไซต์งานของเจ้าสัว มันผ่านทางนั้นพอดี” “อ้อ” กัญญวราเคยไปที่นั่นมาแล้วหนึ่งเธอจึงไม่ปฏิเสธที่เขาจะไปส่ง “แต่ตอนเย็นไปรับไม่ได้ เดี๋ยวพี่ให้คนขับรถไปรับนะคะ” “ไม่เป็นไรค่ะหนูคิดว่าเลิกเรียนแล้วจะไปเดินเที่ยวห้างแล้วก็หาอะไรกินกับเพื่อนค่ะ”

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 38 ความจริงที่น่าตกใจ

    เช้าวันจันทร์กัญญ์วราก็มาทำงานตั้งแต่เช้าเหมือนอย่างทุกครั้งแต่พอมาถึงแผนกก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะพี่ฟ้ามาถึงที่ทำงานก่อนทั้งพี่ปกติแล้วพี่ฟ้าจะเข้ามาทำงานทีหลังเธอครึ่งชั่วโมง “สวัสดีค่ะพี่ฟ้า วันนี้มาแต่เช้าเลยนะคะ” “สวัสดีจ้ะใบตอง” “พี่ฟ้ามองหน้าใบตองแปลกๆ มีอะไรหรือเปล่า” “อันที่จริงพี่ก็ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่ถามก็คงไม่สบายใจและระแวงอยู่แบบนี้แน่ๆ เอาเป็นว่าพี่จะถามคำถามใบตองสักคำถามหนึ่งถ้าคำตอบคือไม่ใช่ใบตองต้องสัญญาว่าจะไม่ถามอะไรเพิ่มเติม” “พี่ฟ้า ทำไมมันซับซ้อนจังคะ ใบตองชักจะกลัวกับคำถามของพี่แล้วนะคะ” “คำถามง่ายเองๆ”“อย่าเพิ่งถามได้ไหม รอให้มะเหมี่ยวมาก่อน” “เรื่องนี้มันเป็นความลับพี่ไม่อยากให้คนอื่นรู้พี่ถึงต้องมาคุยกับใบตองตั้งแต่เช้าไงล่ะ” “ใบตองใจคอไม่ค่อยดีเลยค่ะ พี่ฟ้าจะถามอะไรคะ แล้วถ้าคำตอบไม่ดี พี่จะฟ้าจะประเมินให้ใบตองผ่านงานไหม” “คะแนนประเมินของใบตองกับมะเหมี่ยวพี่ส่งให้พี่พรตั้งแต่วันศุกร์แล้วเพราะฉะนั้นเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวกับคะแนนเลย” “แบบนี้ค่อย

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 37 ทุกอย่างลงตัว

    กลับมาถึงห้องพักกัญญ์วราก็รีบขอตัวไปอาบน้ำเพราะรู้สึกเหนียวตัวจากไอศกรีมที่เปื้อนตอนที่ชนกับเลขาของภูเมฆา อาบน้ำเสร็จเธอก็ออกมายังมุมของระเบียงเพื่อนอนดูดาวและฟังเสียงคลื่นกระทบฝั่ง ไม่นานนักภูเมฆาก็ตามออกมานั่งด้วย “ชอบที่นี่ไหม” “ค่ะ บรรยากาศดีมาก วิวกลางคืนก็สวยค่ะ” เพราะคืนนี้เป็นคืนเดือนมืดเธอจึงมองเห็นดวงดาวบนท้องฟ้าได้อย่างชัดเจน “ระหว่างทะเลกับภูเขาใบตองชอบอะไรมากกว่ากัน” “ชอบทะเลค่ะ เพราะตอนที่ยังเป็นเด็ก หนูอยู่ต่างจังหวัดค่ะ ก็เลยเห็นภูเขามาเยอะแล้ว” “พี่ภูล่ะคะ” “พี่ก็ชอบทะเลนะ พี่ได้เที่ยวทะเลครั้งแรกก็ตอนเรียนอยู่ ม.4 ถ้าคุณครูที่โรงเรียนไม่ให้มีการจัดทัศนศึกษาพี่ก็คงไม่มีโอกาสหรอก เรื่องเที่ยวสำหรับพี่ตอนนั้นมันไกลตัวมาก” “ตอนนี้พี่ภูมีทุกอย่างแล้วพี่เที่ยวบ่อยไหมคะ” “ไม่นะ ส่วนใหญ่ก็จะทำงานแล้วถือโอกาสเที่ยว ถ้าตั้งใจไปเที่ยวจริงๆ น้อยมาก” “ทำไมล่ะคะ พี่ภูมีเงินตั้งเยอะ” “ไปเที่ยวคนเดียวมันไม่สนุกหรอกนะใบตอง” น้ำเสียงของเขาฟังดูเศร้าและตัดพ

  • ไม่คิดจะรัก   ตอนที่ 36 แฟนบอส

    กัญญ์วราเลือกซื้ออาหารและเดินทานไปด้วยบางครั้งก็หันมาป้อนให้คนตัวโตที่เดินอยู่ข้างๆ การเดินเที่ยวแบบนี้ให้ความรู้สึกไม่ต่างอะไรกับคู่รักที่มาออกเดตและนั่นก็ทำให้หญิงสาวเดินยิ้มอย่างมีความสุข แต่คงเพราะเอาแต่ยิ้มและอยู่กับความคิดของตัวเองมากไปหน่อยเธอเลยเดินชนกับคนที่เดินสวนมาอย่างจัง “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” กัญญ์วรารีบขอโทษ “ไม่เป็นไรค่ะ” อีกคนก็เดินเหม่อมาเหมือนกันเลยไม่ติดใจอะไร “เป็นอะไรไหมคะ” “พี่ไม่เป็นไรค่ะ แต่เสื้อน้องเลอะไปหมดแล้ว ไปหาที่เปลี่ยนก่อนดีไหมคะ เดี๋ยวพี่ซื้อตัวใหม่ให้” พอหญิงสาวคนนั้นพูดกัญญ์วราเลยก้มหน้ามองก็เห็นว่าเสื้อยืดของตัวเองนั้นเปื้อนไปด้วยคราบไอติมเต็มไปหมด “ไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้เอง” “ใบตองมันยืนทำอะไรอยู่” ภูเมฆาที่เดินล่วงหน้าไปแล้วย้อนกลับมาตามเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่เดินตามเขาไปที่รถ “บอส” “คุณดา” “บอสมาเที่ยวเหรอคะ” “ครับ” กัญญ์วรามองหน้าคนรักสลับกับผู้หญิงที่เธอเดินชนแล้วก็พอจะเดาออกว่าเธอน่าจะเป็นเลขาของภูเมฆาเพราะเคยได้ย

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status