เข้าสู่ระบบแชร์
43
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-23 14:30:54“สวัสดีค่ะคุณเควิน” ชายหนุ่มขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะยิ้มกว้าง นลินโผเข้ากอดเควินราวกับว่าสนิทสนมกันนักหนา
“คิดถึงจังเลยค่ะ” คนถูกจู่โจมไม่ทันตั้งตัวทำหน้างงๆ
“เอ่อ...สวัสดีครับคุณลิน” มือใหญ่โอบรัดร่างบางสมส่วนครู่หนึ่งก่อนจะคลายออก นลินปล่อยวงแขนออกจากร่างของเควินแล้วสบตาชายหนุ่มยิ้มกว้าง
“เอ่อ...คุณเควินกลับกรุงเทพวันนี้เลยไหมคะ ลินขอกลับด้วยคนสิคะ” นลินเริ่มรุกทันที
“กลับวันนี้ครับ แต่...”
“ไม่มีต่งแต่อะไรทั้งนั้นล่ะค่ะ สรุปตามนี้นะคะ เข้าไปในร้านกันเถอะค่ะ ไปหาอะไรดื่มกัน” นลินดึงรั้งแขนเควินเดินนำหน้าเข้าไปในร้าน แก้วกานดาได้แต่ยืนอึ้งในสิ่งที่เพื่อนทำ
“ตามมาสิฝ้าย มารับออเดอร์ให้คุณเควินหน่อย” คนถูกเรียกรีบสาวเท้าตาม แต่ก็อดที่จะชำเลืองไปมองคนที่นั่งดูภาพเหตุการณ์บีบคั้นหัวใจอยู่ไม่ได้ นายแพทย์ชัยชนะได้ยินทุกถ้อยคำที่นลินพูด และเห็นท่าทางที่นลินแสดงต่อเควินทุกช็อต จะยอมเอาตัวเข้าแลกเลยเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องเหลือตัวไว้เข้าแลกดีกว่าไหม เขาสู้อุตส่าห์เดินหน้าอย่างช้าๆ แต่นลินกลับไม่เคยเห็นใจ เห็นทีคงต้องใช้กำลังเดินหน้าเต็มสูบกันสักที
บทที่เกี่ยวข้อง
ไฟสวาทซ่อนรัก 44
แก้วกานดาหันหลังกลับเดินเข้าบ้าน วันนี้หัวใจเธอเข้มแข็งขึ้นมาก ถึงแม้รู้ตัวดีว่าไม่สามารถลืมผู้ชายคนนั้นได้ แต่เธอจะไม่มีวันเปิดโอกาสให้เขากลับเข้ามาในชีวิตเธออีก ที่ผ่านมาเธอเจ็บปวดมามากพอแล้ว และคนที่เจ็บปวดมากกว่าก็คือพ่อกับแม่ เธอจะไม่ยอมให้ท่านทั้งสองต้องมาเสียใจเพราะเธออีกเด็ดขาด“ลิน ถึงไหนแล้ว” ผู้โดยสารระกับวีไอพีเริ่มงอแง ทำเสียงงุ้งงิ้งราวกับป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย นลินตวัดหางตามองแวบเดียว“เป็นอะไรมากมายไหมวิน เพิ่งขับรถออกจากร้านยายฝ้ายมาไม่ถึงสิบนาทีจะถึงไหนกันเชียว นอนหลับไปเลยนะ” น้ำเสียงประชดเล็กน้อยทำให้คนฟังเพิ่มแอคติ้งในการออดอ้อน“วินปวดหัวมาก แวะนอนพักก่อนได้ไหม”“อะไรนะ” นลินถามกลับเร็วเสียงสูง“ก็อาการปวดหัวแบบนี้ถ้าไม่ได้รับการพักผ่อนทันที แล้วยังนั่งรถอยู่อย่างนี้ วินว่าพรุ่งนี้วินคงไปประชุมไม่ได้ แวะนอนพักก่อนเถอะลิน”“ไม่ได้! แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่อยู่บ้านฝ้าย จะได้ให้นอนพักก่อน”“ใจร้าย...ใครจะไปรู้ล่ะว่ามันจะปวดมากขึ้นทุกนาทีอย่างนี้ โอ๊ย!” นายแพทย์ชัยชนะก้มหน้ากุมศีรษะตัวเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ไฟสวาทซ่อนรัก 45
“อ๊าย...วินบ้า! ทำอะไรน่ะปล่อยลินนะ ปล่อยๆ” เสียงหวานโวยวายลั่น “เฮ้อ! ชื่นใจ” คนชื่นใจยืดตัวขึ้นเต็มความสูง คนที่สูงแค่อกเขาหน้าหงิกงอ ยืนหอบหายใจอย่างรุนแรง มือเล็กจับข้อมือใหญ่ดึงรั้งออกจากใบหน้าตัวเอง “บ้าไปแล้วหรือไง ลินจะกลับบ้าน ปล่อยนะ” “ปล่อยก็ได้” มือใหญ่ละจากใบหน้างาม แต่กลับมาตวัดรอบเอวคอด รัดแน่นชิดร่างของตัวเองอย่างรวดเร็ว นลินออกแรงดิ้นขลุกขลัก “วิน! ถ้าไม่ปล่อย ลินจะร้องให้คนช่วยแล้วนะ” “ร้องเลย ร้องดังๆนะ ใครๆเขาจะได้คิดว่าเราใช้อุปกรณ์ตัวช่วยเยอะ เล่นท่ายากอะไรประมาณนี้แหละ” “ยี้...วินลามก อย่าทำอะไรบ้าๆนะ ลินจะฟ้องพี่รบ” “อนุญาตให้ฟ้อง ฟ้องให้ครบทุกกระบวนท่าที่วินทำเลยนะ จำให้ดีล่ะ” วงแขนแกร่งตวัดอุ้มคนร่างเล็กขึ้นแนบอก แล้วพาเดินกลับเข้าไปในห้อง นายแพทย์ชัยชนะวางร่างของนลินลงบนเตียงกว้าง แล้วพาตัวเองทาบทับอย่างรวดเร็ว ดวงตากลมโตสบตากับคนที่ทับร่างตัวเองอยู่อย่างตื่นตระหนก “เรามีเรื่องต้องคุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-24ไฟสวาทซ่อนรัก 46
“ลินไม่ชอบวินบ้างเลยหรือ” คนถูกถามก้มหน้าตอบเบาๆ“ก็รู้สึกชินแล้วที่จะมีวินมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ แล้วก็หายหน้าไปนานๆโดยไม่รู้สาเหตุ แล้ววันดีคืนดีก็โผล่หน้ากลับมาให้เห็น” ตอบเสร็จนลินก็ถอนหายใจแรงอีกครั้ง ก่อนจะคิดอะไรบางอย่างได้ จึงรีบพูดต่อเร็วปรื๋อ“อันนี้ตอบตรงคำถามแล้ว ไม่ต้องมาลงโทษเลยนะ” ใบหน้างามแหงนเงยมองหน้าเจ้าของตักที่เธอนั่งทับอยู่ แล้วเธอก็ได้เจอกับรอยยิ้มกว้าง“ถ้าต่อไปวินจะไม่หายหน้าไปไหนแล้ว แต่จะขออยู่ใกล้ๆ ให้เราคุ้นเคยกันมากขึ้นล่ะ ลินจะให้โอกาสวินได้ไหม” นลินสบตาคมเข้มที่ฉายแววจริงใจอย่างไม่ปิดบัง“เอ่อ...ขอคิดดูก่อนได้ไหม”“ห้าสี่สามสองหนึ่ง หมดเวลาคิด...ตอบมา ไม่งั้นจะโดนลงโทษ”“โห...วิน ไม่ให้โอกาสลินได้คิดเลยอะ” น้ำเสียงที่ฟังดูก็เดาได้ว่าคนพูดขัดใจยิ่งนัก ใบหน้าของนายแพทย์ชัยชนะโน้มลงมาใกล้ นลินจึงใช้มือยันคางสากของเขาไว้“โอเคๆ ให้โอกาสวิน พอใจหรือยัง”“พอใจมาก แต่จะพอใจมากกว่านี้ ถ้าลินสัญญาว่าจะไม่ไปข้องเกี่ยวกับนายเควินอะไรนั่น” นลินชักสีหน้าไม่พอใจ กำลังจะอ้าปากเถียง ขณะที่นายแพทย์หนุ่มก้มหน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25ไฟสวาทซ่อนรัก 47
“เกือบสองเดือนแล้วนะครับแม่ ที่ผมไม่ได้เจอฝ้าย...ฝ้ายจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ ป่านนี้ท้องจะโตแค่ไหนแล้วนะ” นักรบพูดราวกับรำพึง แววตาทอแสงอ่อนลงอย่างสำนึกผิดในสิ่งที่เคยทำกับคนที่เอ่ยถึง คุณนัยนาลุกขึ้นเดินอ้อมไปกอดบ่ากว้างของบุตรชาย“แม่รู้ว่ารบเหนื่อยมาก รู้ว่ารบยอมเสียสละความสุขส่วนตัวเพื่อแม่กับน้อง ทั้งๆที่ในใจรบตอนนี้มันร้อนรุ่มราวกับไฟ แต่รบก็ยังอดทนทำทุกอย่างเพื่อครอบครัวของเรา” คุณนัยนาถอนหายใจยาว คนเป็นลูกเสียสละให้กับเธอขนาดนี้ แต่เธอกลับทำร้ายเขาได้โดยไม่ได้คิดถึงจิตใจของลูกเลย ความรู้สึกสะท้านในอกตีตื้นขึ้นมาจุกอยู่ที่ลำคอ“แม่ขอโทษที่ทำลายความสุขของลูก แม่ขอโทษที่ยึดติดกับหัวโขนจอมปลอม จนทำให้ต้องทำร้ายหัวใจของลูก ทำให้เราต้องสูญเสียหนึ่งชีวิตบริสุทธิ์ไป” คุณนัยนาน้ำตารื้นปริ่มขอบตา การเห็นลูกชายหมกมุ่นอยู่กับเรื่องงาน และบางเวลาก็เหม่อลอยจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หรือบางทีเขาถึงกับแอบร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้น แต่นักรบกลับไม่เคยโทษเธอเลย ทำให้ผู้เป็นแม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นแม่ที่แย่มาก เธอทำร้ายลูกของตัวเองจนเขาไม่เหลือความสุขในชีวิต“ไม่เป็นไรครับแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-25ไฟสวาทซ่อนรัก 48
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” แก้วกานดาในชุดเสื้อยืดสีชมพูกางเกงเอี๊ยมยีนส์สีอ่อนเดินตามมารดาไปด้วยความสงสัย หากแต่เธอก็ยังคงย่ำเท้าไปตามทางพร้อมกับมารดา“มายืนตรงนี้สิฝ้าย” ธาดายืนรอลูกสาวอยู่ริมรั้วไม้เตี้ยๆตรงสุดเขตที่ดินของบ้าน แก้วกานดาหันมาสบตามารดา กานต์แก้วพยักหน้ายิ้มๆ“อะไรกันคะคุณพ่อ คุณแม่ มีลับลมคมในอะไรกันหรือเปล่า” แก้วกานดาถามยิ้มๆแล้วเดินไปยืนเคียงข้างบิดา ธาดาจับบ่าบอบบางของลูกสาวหันหน้าไปทางเนินเตี้ยๆบริเวณกว้าง มือใหญ่ชี้นิ้วไล่ไปเป็นวงกว้าง“จากตรงนี้ถึงตรงโน้น มันเป็นของเราแล้วนะ” แก้วกานดาหันกลับมามองหน้าบิดาอย่างแปลกใจ ธาดายีศีรษะลูกสาวเบาๆ“ป้าชบาแกเอาที่แปลงนี้มาเสนอให้พ่อเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว แกจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศกับลูกสาว ก็เลยอยากขายให้คนกันเอง อีกอย่างที่แปลงนี้มันไม่มีทางออกติดถนนเพราะติดที่ของเรา พ่อเห็นว่าราคาพอสู้ได้ก็เลยอยากซื้อเก็บไว้ให้ฝ้ายกับหลาน เห็นฝ้ายเคยบอกว่าอยากทำไร่องุ่นเล็กๆ...พ่อมีที่ให้ฝ้ายแล้วนะ แล้วฝ้ายล่ะจะทำไหวหรือเปล่า...ลูกสาวคนเก่งของพ่อ” แก้วกานดาสบสายตาแววตาอบอุ่นของบิดา แววตาที่มีแต่ความปรารถนาดีให้เสมอม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ไฟสวาทซ่อนรัก 49
“ลาเต้เย็นหนึ่ง คาปูหวานน้อยหนึ่ง แล้วก็เค้กลูกตาลสองชิ้น โต๊ะไม้ที่สองด้านนอกนะจ๊ะ” แก้วกานดารับออเดอร์มาจากลูกค้า แล้วกลับเข้ามาสั่งลูกน้องที่อยู่ด้านหลังเคาน์เตอร์ชงกาแฟ“พี่ฝ้ายคะ...ลูกค้ามาอีกรายแล้วค่ะ ให้หนูออกไปรับออเดอร์ให้ไหมคะ” ลูกน้องเป็นห่วงเจ้าของร้านที่ตั้งครรภ์ แต่กลับเดินไปเดินมาทำโน่นนี่ราวกับว่าเป็นผู้หญิงทั่วไปที่ไม่ได้มีอีกชีวิตหนึ่งอยู่ในท้อง แก้วกานดายิ้มหวานให้ลูกน้อง“ไม่เป็นไรจ้ะ เดี๋ยวพี่ฝ้ายไปรับลูกค้าเอง” หญิงสาวเปิดประตูกระจกเดินตรงไปยังโต๊ะไม้ริมสุด ลูกค้ารายใหม่นั่งหันหลังให้เธอ ทำไมรูปร่างสูงใหญ่แผ่นหลังกว้าง และทรงผมซอยเรียบร้อยเข้ารูปกับศีรษะทุยถึงดูคุ้นตานักนะ เท้าเล็กหยุดอยู่ใกล้กับโต๊ะไม้กลม แก้วกานดาฉีกยิ้มกว้างก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงใสกังวาน“สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ”ใบหน้าหล่อเข้มหันกลับมาเงยหน้ามองเธอด้วยรอยยิ้มยินดี แก้วกานดาตาเบิกโพลง รอยยิ้มกว้างของเธอหุบฉับลงทันที เท้าเล็กเดินถอยหลังไปสองก้าว หัวใจดวงน้อยเต้นแรง สองสายตาประสานกันนิ่งนาน จนกระทั่งคนที่นั่งอยู่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูง แล้วขยับเข้าใกล้เธอ มือหนายื่นออก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ไฟสวาทซ่อนรัก 50
“อย่างเดียวที่จะทำให้ฉันมีความสุขได้คือ การที่ไม่มีคุณมาวุ่นวายในชีวิตฉันอีก ฉันขอบอกคุณอีกครั้งว่า ฉันยกโทษให้คุณแล้ว ได้โปรดเถอะคุณรบ ได้โปรดออกจากชีวิตฉันไป...” แก้วกานดาสะบัดมือออกจากการเกาะกุม แล้วเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว เธอต้องรีบหนีไปจากตรงนี้ก่อน เพราะหัวใจเธออ่อนแอนัก มันอ่อนแอจนน่ากลัวว่าจะให้อภัยคนที่เคยทำร้ายมัน โดยที่เขายังไม่ได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่สาสมนักรบไม่รู้จะเรียกรั้งหญิงสาวไว้อย่างไร เขาได้แต่ก้มหน้ามองพื้นดินด้วยหัวใจเต้นแรง ไหล่กว้างลู่ลงอย่างคนอ่อนแรง ร่างใหญ่ไหวสะท้านจากแรงสะอื้นที่ตีตื้นออกมาจากหัวใจ ขอบตาร้อนผ่าวรับรู้ได้ถึงน้ำอุ่นๆที่รินออกจากตา ทำไมมันถึงเจ็บปวดนักนะ เจ็บปวดจนแทบขาดใจ เขาจะต้องสูญเสียแก้วกานดาไปจริงๆหรือ แล้วเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจกำลังเดินหนีเขาไป ไม่มีโอกาสสำหรับเขาแล้วใช่ไหม ตอนนี้เขาไม่เหลือเรี่ยวแรงพอจะลุกขึ้นวิ่งตามหัวใจตัวเองไปด้วยซ้ำ“รบ!” เสียงเข้มที่เรียกชื่อของตนทำให้นักรบหันกลับไปมองเจ้าของเสียง ที่กำลังเดินตรงมาที่เขา ชายหนุ่มเหลียวกลับไปมองแก้วกานดาอีกครั้ง ซึ่งหญิงสาวหายเข้าบ้านไปแล้ว เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27ไฟสวาทซ่อนรัก 51
“เอ่อ...พี่ณตไปไหนหรือคะ ทำไมไม่มารับฝ้ายเอง” แก้วกานดาเอ่ยถามเมื่อรถแล่นมาได้สักระยะหนึ่งแล้ว คนขับรถใส่หมวกแก๊ป แว่นตาดำและใส่ผ้าปิดจมูกกันฝุ่น ทำให้เธอเห็นใบหน้าเขาไม่ชัดเท่าไร หากแต่รูปร่างและท่าทางเขาเธอดูคุ้นตานัก“แคกๆ...คุณณตติดธุระครับ” น้ำเสียงที่ฟังเหมือนดัดนั้นทำให้แก้วกานดาขมวดคิ้วมุ่น แต่เธอก็เลือกที่จะพยักหน้ารับทราบ แล้วมองตรงไปข้างหน้าแทน ประณตคงจะติดธุระจริงๆ แต่เขาก็ยังรักษาคำพูดส่งคนมารับเธอ น่านับถือน้ำใจจริงๆณ ไร่องุ่นปรานีบ้านไม้หลังใหญ่ตั้งอยู่บนเนินกลางไร่องุ่นหลายร้อยไร่ หน้าบ้านมีชุดเก้าอี้ไม้รับแขก หญิงสูงวัยนั่งรอแก้วกานดาอยู่ก่อนแล้ว“สวัสดีค่ะคุณป้า” แก้วกานดายกมือไหว้ผู้สูงวัยกว่าด้วยรอยยิ้มหวาน ปรานีรับไหว้อย่างยินดี“สวัสดีจ้ะหนูฝ้าย ไม่เจอตั้งนาน...โตเป็นสาวแล้ว แล้วพ่อกับแม่เราสบายดีไหม ป้าว่าจะแวะไปเยี่ยมที่บ้านก็ยังไม่ว่างสักที”“คุณแม่กับพ่อสบายดีค่ะ ฝ้ายต้องรบกวนคุณป้าหน่อยนะคะ คงต้องมาเรียนรู้อะไรหลายๆอย่างที่นี่”“รบกวนอะไรกันล่ะ คนกันเองทั้งนั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27
บทล่าสุด
ไฟสวาทซ่อนรัก 73
นายแพทย์ชัยชนะหัวเราะในลำคอ “เพราะรักหรอกน่า...เดือนหน้าเราจะต้องแต่งงานกันนะ วินไม่ อยากนอนคนเดียว อยากตื่นมาตอนเช้าแล้วเห็นลินเป็นคนแรก” มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังนุ่ม“ปากหวานก็เป็นด้วย” นลินพูดเสียงอู้อี้อยู่ชิดแผงอกกว้าง“วินรักลินนะ” นลินผงกศีรษะขึ้นสบตาแวววาวของชายหนุ่ม สองสายตาประสานกันอยู่เนิ่นนาน นายแพทย์ชัยชนะค่อยๆพลิกร่างตัวเองขึ้นคร่อมร่างของหญิงสาวให้อยู่ใต้ร่างของตนเอง นลินพ่นลมหายใจออกเบาๆ หลับตาลงช้าๆเมื่อใบหน้าหล่อเหลาของคนบนร่างโน้มลงมาใกล้ ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มของเธอถูกครอบครองแผ่วเบา หญิงสาวเผยอปากรับอย่างเต็มใจ ชายหนุ่มเริ่มรุกเร่าร้อน ลิ้นสากของเขาไล่ต้อนตวัดรัดรึงลิ้นเล็กของเธอด้วยความโหยหา นลินจูบตอบด้วยประสบการณ์ที่น้อยนัก แต่กลับทำให้ชายหนุ่มครางกระหึ่มในลำคอด้วยความพึงพอใจ“วินรักลินที่สุด” เสียงทุ้มดังอยู่ชิดริมหูเล็ก นายแพทย์ชัยชนะละจากริมฝีปากของนลิน ใช้จมูกโด่งซอกซอนดอมดมไปตามใบหน้าเนียนและลำคอหอมกรุ่น ชุดนอนของหญิงสาวดูจะเกะกะสายตาเขาเป็นที่สุด มือใหญ่จึงลงมือแกะและถอดปราการบนร่างบางทุกชิ้นออกอย่างรวดเร็ว นลินนอนหอบหายใจแรงอย่างเขิน
ไฟสวาทซ่อนรัก 72
“รีบๆแต่งกันไปเถอะหนูลิน หมั้นกันนานๆผู้คนจะมองไม่ดี มีคนมาดูแลหนูลิน คุณนัยนาจะได้สบายใจ” กานต์แก้วพยายามเกลี้ยกล่อมนลินช่วยอีกคน เพราะหน้าตาของหญิงสาวบ่งบอกว่างอนมารดาอย่างเห็นได้ชัด“หรือหมอวินทำอะไรให้ลินไม่พอใจหรือเปล่า” นักรบลุกขึ้นยืนขึงขัง เงื้อกำปั้นขึ้นเล็งไปที่นายแพทย์หนุ่มที่นั่งอยู่ข้างน้องสาว นลินรีบยกมือห้ามทันควัน“ไม่ๆค่ะ พี่รบจะทำอะไรเนี่ย วินเขาไม่ได้ทำอะไรลินสักหน่อย” ประโยคสุดท้ายของนลินฟังแล้วไม่ค่อยมั่นใจนัก เสียงหัวเราะของคนรอบข้างทำให้นลินกวาดสายตาดูทุกคนอายๆ ที่เผลอออกโรงปกป้องชายหนุ่ม“นั่นไง...เป็นห่วงหมอวินล่ะสิ...สรุปแต่งกันเดือนหน้าเลยนะ ฝากดูแลลินด้วยนะหมอวิน” คนเป็นพี่พูดจบก็นั่งลง สบตากับว่าที่น้องเขยยิ้มๆ นลินมองหน้าว่าที่เจ้าบ่าวของตนอย่างหมั่นไส้ ก็เขาเล่นยิ้มแก้มแทบจะปริอยู่แล้วนะเช้าวันต่อมาผู้สูงอายุทั้งสามออกจากบ้านแต่เช้า นักรบและแก้วกานดาช่วยกันทำงาน แต่ส่วนใหญ่จะหนักไปทางสามีเป็นผู้ทำทั้งหมดเสียมากกว่า ด้วยเกรงว่าภรรยาจะเหนื่อย ไม่ได้พักผ่อน นลินและนายแพทย์ชัยชนะนั่งพักผ่อนอยู่บริเวณซุ้มไม้นอกร
ไฟสวาทซ่อนรัก 71
“เอ่อ...จ้ะๆ...ต่อไปพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เรารักกันๆเนอะ” นักรบลุกจากเก้าอี้นั่งคุกเข่าลงข้างแก้วกานดา วงแขนแกร่งโอบร่างคุณแม่ท้องหกเดือน ใบหน้าคมเข้มซบลงออดอ้อนเอาใจ“นับหนึ่งบอกแม่นะว่าอย่างอนพ่อ” เสียงทุ้มเอ่ยชิดหน้าท้องกลมของแก้วกานดา หญิงสาวก้มมองใบหน้าด้านข้างของสามี แล้วอมยิ้มกับท่าทางของเขา“อ้อนเมียอยู่เหรอพี่รบ”“อ้าว...ลิน วิน คุณแม่” แก้วกานดากำลังจะลุกขึ้นยืน เพื่อทำความเคารพมารดาของนักรบ แต่คุณนัยนาก็ห้ามเอาไว้ก่อน“ไม่ต้องลุกๆ นั่งเถอะฝ้าย ไหน...หลานย่าว่าไงลูก” คุณนัยนาเบียดตัวเข้าใกล้แก้วกานดา นักรบที่นั่งคุกเข่าอยู่ข้างๆหลีกทางแทบไม่ทัน แต่คุณนัยนาก็ไม่ได้สนใจ เพราะคุณย่าเห่อหลานในท้องลูกสะใภ้ยิ่งกว่าอะไร“โห...คุณแม่ นี่ลูกนะ ไม่สนใจผมเลย” นักรบตัดพ้อเรียกร้องความสนใจ“ตกกระป๋องแล้วพี่รบ” นลินกระเซ้าพี่ชายตนเอง คุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆลอบมองคู่หมั้นตาละห้อย ก็มาครั้งนี้ต้องพักค้างคืนที่บ้านแก้วกานดา ซึ่งมีทั้งคุณแม่และพี่ชายอยู่ด้วย เขาจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับนลินบ้างไหมหนอ หลังจากค่ำคืนแสนหวานที่รีสอร์ตคืนนั้น เขาก็ให้
ไฟสวาทซ่อนรัก 70
“พี่รบถอยไปสิ...ฝ้ายจะไปเสิร์ฟกาแฟ” นักรบทำหน้าตาถมึงทึง เขาดึงถาดในมือหญิงสาวมาวางไว้บนเคาน์เตอร์สูง แล้วดันร่างของคุณแม่ท้องบังคับให้ไปนั่งที่เก้าอี้ในร้าน“นั่งตรงนี้เลย เดี๋ยวพี่ไปเสิร์ฟเอง โต๊ะนั้นมีแต่ผู้ชาย” นักรบพูดน้ำเสียงจริงจัง แก้วกานดาหัวเราะคิก“พี่รบ...ฝ้ายท้องโตขนาดนี้ใครเขาจะมาสนใจ”“ไม่รู้ล่ะ พี่หวง” นักรบยกถาดกาแฟเดินออกไปด้านนอกแล้ว แก้วกานดาได้แต่นั่งถอนหายใจ เสียงลูกน้องในร้านหัวเราะคิกคัก ทำให้หญิงสาวกวาดสายตามองทีละคน จึงทำให้วงแตกกระเจิง ต่างคนต่างทำเป็นหยิบโน่นจับนี่ไม่สนใจกันตั้งแต่คืนดีกันนักรบแทบจะไม่ได้เธอหยิบจับอะไร เขาใส่ใจเธอไปซะทุกเรื่องและตามใจแทบจะทุกอย่าง จนบิดาและมารดาของเธอระอาใจกับลูกเขยขี้เห่อลูก สองวันก่อนเขาพาเธอไปจดทะเบียนสมรสที่ที่ว่าการอำเภอ และพาเข้าไปในเมืองเพื่อซื้อข้าวของเครื่องใช้สำหรับลูก ห้องนอนเดิมของเขาก็ถูกต่อเติมซ่อมแซมไว้สำหรับเป็นห้องของหนูน้อยที่กำลังจะลืมตาขึ้นมาดูโลกในอีกสามเดือนข้างหน้า ส่วนเขา...หลังจากคืนที่ปรับความเข้าใจกันแล้ว ชายหนุ่มก็ย้ายสำมะโนครัวเข้ามาอยู่ในห้องของเธ
ไฟสวาทซ่อนรัก 69
มือใหญ่จับดันสะโพกเต่งตึงให้ลอยเหนือที่นอน ขาเรียวแยกกว้างโอบรัดเอวคนบนร่างทันที ฝ่ามือใหญ่วางคร่อมอยู่ข้างร่างเล็ก สายตาคมเข้มจ้องมองดวงหน้าแดงระเรื่อด้วยความรักสุดหัวใจ“เจ็บไหม...พี่จะระวังนะ” คนตัวเล็กยิ้มสบตากับคนบนร่าง นักรบโน้มใบหน้าลงพรมจูบไปทั่วดวงหน้าชื้นเหงื่อของแก้วกานดา ก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากบาง ตักตวงความหวานเย้ายวนไม่รู้เบื่อ สะโพกสอบเริ่มขยับช้าๆ ทุกจังหวะการขับเคลื่อนตัวตนของเขาหนักแน่นแต่อ่อนโยน ช่องทางรักอุ่นลื่นสัมผัสรัดรึงความแข็งแกร่ง ตอบรับการรุกล้ำด้วยแรงปรารถนาเดียวกัน“พี่รักฝ้าย พี่รักฝ้าย” นักรบผละจากริมฝีปาก พร่ำบอกรักซ้ำๆชิดหูเล็ก สะโพกสอบยังคงเคลื่อนไหวเนิบนาบหนักแน่น แก้วกานดาบิดเร่าครวญครางเสียงหวาน มือเล็กลูบไล้แผงอกกว้างระเรื่อยไปตามลำคอแกร่ง และหยุดประคองใบหน้าคมเข้มไว้ในมืออุ่น“อ๊า...พี่รบขา อื๊อ!” ความหวามไหวแผ่ไปทั้งร่าง หัวใจวาบหวิวราวกับว่าจะขาดรอน ซาบซ่านจมดิ่งในห้วงเสน่หา ต่างฝ่ายต่างโหยหาในกันและกัน นักรบเร่งจังหวะรักร้อนแรง แก้วกานดาขยับเคลื่อนสะโพกส่ายประสานบ
ไฟสวาทซ่อนรัก 68
ริมฝีปากหยักได้รูปแตะลงอย่างแผ่วเบา และค่อยๆบดเบียดให้ปากเล็กเปิดรับการทักทาย เสน่หาที่ห่างหายไปนาน เมื่อถูกปลุกเร้าก็ลุกโชนอย่างง่ายดาย ต่างคนต่างถวิลหาในกันและกัน จูบอบอุ่นหวานละมุนแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนซาบซ่านในทันใด เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดรึงกันดื่มด่ำราวกับว่าไม่มีวันพอในรสจุมพิต เป็นแก้วกานดาเสียเองที่ครางผะแผ่วประท้วง เมื่อเธอรู้สึกว่าหายใจไม่ทัน นักรบผละออกจากริมฝีปากบางอย่างอ้อยอิ่ง เขาดูดดึงริมฝีปากล่างของเธอเบาๆก่อนจะผงกศีรษะมองใบหน้านวลแดงระเรื่อ แววตาเปี่ยมรักของนักรบจ้องลึกลงไปในดวงตากลมโต คำสัญญาที่ไม่จำเป็นต้องเอ่ยออกมาเป็นคำพูด แต่สามารถสื่อสารกันด้วยสายตาและหัวใจ แก้วกานดายิ้มหวานรับรู้ถึงความจริงใจที่ชายหนุ่มสื่อออกมาทางสายตาเมื่อเริ่มรุกแล้ว แม่ทัพอย่างนักรบไม่ยอมล่าถอย มือใหญ่จัดการดึงรั้งชุดนอนสีชมพูหวานออกจากร่างแก้วกานดา ตามด้วยชั้นในอีกสองชิ้นที่ถูกทิ้งขว้างลงข้างเตียง ขณะที่คนตัวโตไม่ได้ลำบากสักนิดในการกำจัดผ้าเช็ดตัวผืนเดียวออกจากร่างตัวเอง ผิวเนียนขาวผ่องของแก้วกานดาทำให้นักรบหายใจสะดุด เขากวาดสายตามองร่างที่นอนหอบหายใจระทวย จากการถูกจุมพิตกระชา
ไฟสวาทซ่อนรัก 67
“ออกไปได้แล้ว ฝ้ายจะนอนแล้ว” แก้วกานดาเอนตัวลงนอน หากแต่สายตาของเธอยังจับจ้องคนร่างใหญ่ที่ยืนอยู่กลางห้องอย่างไม่ค่อยวางใจ“อุ๊ย!” หญิงสาวสะดุ้งตัวเล็กน้อย มือเล็กยกกุมหน้าท้องตัวเอง คนที่จ้องอยู่ไม่วางตาตกใจ รีบสาวเท้าเร็วถึงตัวคนที่อยู่บนเตียงทันที ร่างใหญ่นั่งลงบนเตียงด้วยสีหน้าแววตาเป็นกังวล“เป็นอะไร ฝ้ายเป็นอะไร เจ็บตรงไหน” มือใหญ่จับตรงโน้นลูบตรงนี้อย่างห่วงใย แก้วกานดาเงยหน้าสบตาชายหนุ่ม เธอยิ้มอย่างลืมตัว“ลูก...ลูกดิ้นแล้วค่ะ” นักรบยิ้มกว้าง หัวใจพองโต ทั้งตื่นเต้นและยินดี มือใหญ่ค่อยๆเอื้อมไปแตะหน้าท้องนูน แก้วกานดายกมือตัวเองออก เพื่อให้นักรบวางมือใหญ่ทาบทับลงบนหน้าท้องได้ถนัด ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงจังหวะการเต้นตุ้บเบาๆ สองสายตาสบประสานกัน ต่างยิ้มกว้างให้กันด้วยความยินดีและตื้นตัน“เอ่อ...พี่รบคะ ฝ้ายจะนอนแล้วค่ะ” แก้วกานดาดึงตัวเองออกมาห้วงความสุขก่อนชายหนุ่ม นักรบยังคงอ้อยอิ่งอยู่กับหน้าท้องของเธอ เขาถอนหายใจเบาๆ“ฝ้าย...เรารักกันไม่ใช่หรือ ทำไมฝ้ายต้องปิดกั้นหัวใจตัวเอง” แก้วกานดาหลบสายตาคมกล้า เธอยอมรับว่ายังรักเขา รักมากเหมือนเดิมไม
ไฟสวาทซ่อนรัก 66
“เอ่อ...คุณไปใส่เสื้อผ้าก่อนดีไหม” คนถูกถามยิ้มกว้าง เพราะตอนนี้เขาอยู่ในชุดผ้าขนหนูพันกายเพียงผืนเดียว ชายหนุ่มเผลอหลับไปหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วนอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อย“ฝ้ายหิว ลูกก็คงหิวด้วย พี่ไม่อยากให้เสียเวลา” หญิงสาวจำยอมเดินตามเขาไปอย่างเสียไม่ได้“กินอะไรดีล่ะฝ้าย” นักรบเอ่ยถามเมื่อเขาพาร่างเล็กลงมาที่ห้องครัวด้านล่าง แล้วจัดให้เธอนั่งรอที่เก้าอี้เรียบร้อย“เอ่อ...มาม่าก็ได้ค่ะ”“ไม่ได้!” เสียงปฏิเสธของเขาแสดงถึงความไม่พอใจจนแก้วกานดาสะดุ้ง“ฝ้ายท้องอยู่นะ จะกินอะไรก็ต้องนึกถึงลูกด้วย เดี๋ยวพี่ดูให้เองว่าจะกินอะไร” หญิงสาวเบ้ปากใส่แผ่นหลังกว้าง อะไรของเขานักหนาแค่จะกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ทำไมต้องมาใช้น้ำเสียงอย่างกับคุณพ่อดุลูกสาว ก่อนที่สงครามของกินจะบานปลาย แสงไฟภายนอกบ้านก็สว่างขึ้น นักรบจึงเดินไปเปิดสวิตซ์ไฟ แล้วหันมามองคนตัวเล็กที่นั่งมองเขาอยู่“ดื่มนมถั่วเหลืองแล้วกัน เดี๋ยวพี่อุ่นให้ ดื่มนมอุ่นๆจะได้หลับสบาย”“ถ้าอย่างนั้นจะกินอย่างอื่นด้วย นมแก้วเดียวไม่อิ่มหรอก” น้ำเสียงราวกับเด็กถูกขัดใจ และใบหน้าก็เริ่มงอง้ำ นักรบขม
ไฟสวาทซ่อนรัก 65
“ฝ้ายเข้าไปรอในร้านก่อนนะ รอให้ฝนหยุดตกแล้วค่อยเดินกลับบ้าน เดี๋ยวพี่จะรออยู่ข้างนอก เปียกขนาดนี้ถ้าเข้าไปในร้านพื้นเละแน่นอน” มือใหญ่รุนหลังของคนตัวเล็กในกลับเข้าไปในร้านส่วนตัวเขายืนหลบฝนอยู่ชายคาหน้าร้าน แก้วกานดาเดินเข้าไปนั่งเก้าอี้ภายในร้าน แต่ก็อดที่จะเหลือบมองแผ่นหลังกว้างของคนที่ยืนอยู่ด้านนอกไม่ได้ นักรบยืนกอดอกลูบต้นแขนตัวเอง บางครั้งเขาก็เงยขึ้นมองบนฟ้าและกวาดสายตามองไปทั่วบริเวณ หลายครั้งที่เขามองเข้ามาในร้านด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย หากแต่ทุกครั้งที่เขาขยับกายมองเข้ามา แก้วกานดาก็จะทำเป็นก้มลงมองหน้าจอโทรศัพท์ในมือ ทำเป็นไม่สนใจสายตาห่วงใยจากคนตัวโต“ฝ้าย ฝ้าย” เสียงทุ้มเรียกมาจากหน้าประตู แก้วกานดาขยับตัวและปรือตาขึ้น ตากลมโตถูกหรี่ลงเพื่อปรับแสงที่กระทบสายตา“ฝนหยุดตกแล้ว ไปนอนที่บ้านเถอะฝ้าย” น้ำเสียงทุ้มแสดงถึงความห่วงใย โซฟานุ่มตัวเล็กที่เธอนอนอยู่ดูไม่น่าจะสบายตัวเท่าไรนัก นักรบอยากจะเดินเข้าไปอุ้มร่างเล็กไปส่งถึงเตียงนุ่ม ไม่อยากกวนให้เธอจากห้วงนิทราด้วยซ้ำ ติดที่เขาเปียกไปทั้งตัว จึงไม่อยากให้แก้วกานดาเปียกไปด
