“จะรีบใส่หรือจะรอให้มีคนมา”ได้ยินเช่นนั้น หญิงสาวก็รีบหันหลังแล้วจัดการใส่แพนตี้ทันที โดยมีสายตาคมจับจ้องทุกการกระทำของเธอ“เรียนเสร็จไปรอที่รถ ““ปะ... ไปรอทำไม”“ไม่รู้จริงเหรอ” ชายหนุ่มหันไปมองคนตัวเล็ก ที่ทำหน้าสงสัยราวกับเด็กอยากรู้เห็นตึก! ตึก! ตึก!ร่างสูงก้าวเดินมาหยุดตรงหน้าหญิงสาว แล้วมองหน้าเธอด้วยสายตาร้ายกาจ“นะ... นายจะพาฉันไปไหนเหรอ” เสียงสาวถามเสียงสั่น“ไปตรวจซ้ำ ต้องให้บอกมั้ย ว่าตรวจตรงไหน”หญิงสาวรีบส่ายหน้ารัว ๆ เมื่อรู้ความหมายของประโยคเมื่อกี้“ห้ามเลท ขี้เกียจรอ” ร่างสูงหันหลังเดินตรงไปยังประตูทันทีที่พูดจบ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อได้ยินประโยคต่อมา“ฉันกลับเองได้ เราอย่าทำแบบนี้อีกเลยนะ”ร่างสูงค่อย ๆ หันกลับมาด้วยท่าทางนิ่งเรียบ สายตาของและท่าทางของเขาทำเอาหญิงสาวรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาซะเลย“ทำไม”“เพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ละ... แล้วนายก็มีแฟนแล้ว”“แฟน?” ชายหนุ่มเลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย“ใช่ นายมีแฟนแล้ว นายควรจะซื่อสัตย์กับแฟนนาย อย่าทำแบบนี้อีกเลยนะ” หญิงสาวบอกไปตามตรง เพราะถ้าเธอปล่อยให้เขาเข้าใกล้อยู่แบบนี้ เธอกลัวว่าจะเกิดเรื่องผิดพลาดเข้าสักวัน“ฉันไม่ม
PART_14 เจ้าของพรึบ!ไทเลอร์ทิ้งตัวนั่งลงที่โซฟาตัวใหญ่ที่อยู่ในมุมหนึ่งของห้องรับแขก โดยมีร่างเล็กค่อย ๆ นั่งลงข้าง ๆ ด้วยท่าทางหวาดกลัว มันน่ากลัวมาก ๆ สำหรับหญิงสาวที่ไม่เคยอยู่ในสถานที่แบบนี้ในห้องนี้มีอลิซเป็นผู้หญิงแค่คนเดียว ส่วนที่เหลืออีกประมาณสิบคนเป็นผู้ชายทั้งหมด แต่ละคนก็น่ากลัวทั้งนั้น พวกเขาสักลายกันเต็มตัวราวกับพวกมาเฟียอลิซได้แต่ก้มหน้าไม่กล้ามองดูกลุ่มคนที่กำลังสนุกกับการเสพของมึนเมา ควันสีขาวที่ลอยคลุ้งไปทั่วห้องทำให้อลิซรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอ้วก ทำให้ไทเลอร์ที่กำลังคุยเรื่องแข่งรถกับรุ่นพี่อดแซวไม่ได้“แตกในไม่ทันข้ามวัน ท้องแล้วเหรอ”O.O!ตากลมโตเบิกกว้างด้วยท่าทางตื่น'พูดแบบนั้นได้ไงกัน! ไม่กลัวคนอื่นได้ยินหรือไงกัน'อลิซทำหน้าดุแทนคำตอบ แต่ก็แอบกลัวอยู่ไม่น้อย เพราะสิ่งที่เขาพูดมันคือเรื่องจริง คอนเฟิร์มจากน้ำกามที่ยังเปียกลื่นอยู่ตรงหว่างขาของเธอฟุบ!ขณะที่อลิซกำลังครุ่นคิด ก็มีใครบางคนทิ้งตัวลงข้าง ๆ เธอ แล้วเขาก็ยังยกแขนขึ้นมาโอบไหล่ของเธออย่างไม่เกรงใจคนที่พาเธอมาเลยแม้แต่น้อย การกระทำของชายหนุ่มทำเอาอลิซกลัวจนตัวสั่นอึก! อลิซหันไปมองคนตัวโตตามสัญชาตญา
PART 15 "เชี้ย! มึงสดกับยัยหมวยจริง ๆ เหรอวะ " ซีเจย์ถามออกมาอย่างไม่เชื่อหู เพราะคนอย่างไทเลอร์ไม่มีทางเล่นสดกับใครแน่นอน เขาน่าจะฟังผิดแน่ ๆ ซีเจย์มองหน้าเพื่อนรักสลับกับใบหน้าสวย ราวกับตุ๊กตาของหญิงสาวที่นั่งตัวสั่นอยู่บนตักแกร่ง ดูเหมือนว่าคำถามของซีเจย์จะเป็นที่สนใจของทุกคนภายในห้อง เพราะตอนนี้ทุกคนต่างจ้องมองมาที่ไทเลอร์อย่างรอคำตอบ Rrrr~ ขณะที่ภายในห้องกำลังอยู่ในสถานการณ์กดดัน เสียงเรียกเข้าจากมือถือของอลิซก็ดังขึ้นมา เธอจึงไม่รอช้ารีบลุกจากตักแกร่งทันที "ขอไปรับสายป้าก่อนนะ " อลิซบอกไทเลอร์ ก่อนที่จะรีบเดินออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วเพราะทนอยู่ในสถานการณ์กดดันไม่ไหวแล้วชายหนุ่มหลายสิบคนจับจ้องไปยังร่างเล็ก ที่ก้าวออกไปด้วยสายตาหื่นกระหาย ทุกคนแสดงออกว่าอยากได้เธออย่างไม่ปิดบัง ตึก! ตึก! ตึก! อลิซสาวเท้าออกมาจากห้องอันแสนอึดอัดอย่างรวดเร็ว ทุกย่างก้าวของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและหวาดระแวง เมื่อผู้คนรอบข้างต่างเมามายและเล่นสนุกกันอย่างไม่รู้ถูกผิด เช่นการร่วมรักที่ไม่ใช่แค่คนสองคน ฟังไม่ผิดหรอกนะ เพราะตอนนี้มีผู้คนกลุ่มหนึ่งกำลังร่วมรักกันอย่างร้อนแรง ทะ... ทำอ
PART_16 ความสงสัยไทเลอร์ไม่ฟังแม้เสียงห้ามปรามของเธอ แก่นกายใหญ่ร้อนระอุกระทุ้งเข้าใส่ร่องสวาทครั้งแล้วครั้ง แม้ว่าฉันจะพยายามกลั้นเสียงครางมากแค่ไหน แต่แรงกระแทกกระทั้นของไทด์ มันลึกจนฉันไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป......ปึก!ปึก!ปึก!“อื้อออ!!! ไทด์... มันลึกไป ฉันจุก”“ตื่นเต้นรึไง ขมิบขนาดนี้”ตับ! ตับ! ตับ!มือหนาปรับเปลี่ยนทวงท่าในองศาที่พอดี ก่อนจะล็อกสะโพกขาวเนียนไว้แน่น ก่อนจะอัดสะโพกเข้าใส่อย่างถี่รัว สายลมพัดผ่านด้วยความเย็นเฉียบ ทว่าสองร่างของเรายังบิดเร้าด้วยความเสียวซ่านและเร่าร้อนในเวลาเดียวกัน ฉันไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเป็นอะไร ทำไมถึงไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา แรงเสียดของสองเรา นำพาสติฉันกระเจิดกระเจิง และไม่สามารถอดทนต่อความเสียวซ่านได้อีกต่อไป“อ๊ะ! อ๊ะ! อ๊ะ! ไทด์ไม่ไหวแล้ว”“ขอร้องสิ ขอร้องให้ฉันแตกคาร่องเธอ”“มะ... อ๊า... ไม่เอา... อือ!!”ฉันพยายามหันหลังไปสบตาคนหื่นกามด้านหลัง ที่เอาแต่ตอกอัดเข้าใส่ร่องฉัน อย่างบ้าคลั่ง ก่อนจะชะงักไป ใบหน้าของเขาในตอนนี้ มันแสดงถึงความสุขอย่างบอกไม่ถูก ไทด์ดูผ่อนคลายกว่าทุกครั้งและดูเหมือนว่าตอนนี้ จะม
Part-17 คำขอแต่เมื่อเราเดินเข้าไปในงาน ฉันก็ชะงักไปทันที เมื่อเห็นว่าส้ม ๆ ตักอยู่บนตักผู้ชายคนหนึ่ง แต่ผู้ชายคนนั้น ไม่ใช่คนที่ส้มส้ม มีอะไรด้วยและที่สำคัญผู้ชายคนนั้น ยังนั่งกินเหล้ากับผู้ชายที่เพิ่งร่วมรักกับส้มส้มด้วยท่าทีปกติ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ความสงสัยก่อขึ้นภายในใจฉัน ฉันเริ่มรู้สึกอึดอัดเมื่อต้องจ้องมองส้มส้มและผู้ชายทั้งสองคนตรงหน้า ฉันอยากกลับเองใจจะขาด แต่ติดที่ว่าผู้ชายในงานนี้เยอะมาก ๆ เเละอันตรายทั้งนั้น ทางเดียวที่ฉันจะออกจากที่นี่ได้ ก็คงต้องรอให้ไทเลอร์ ผู้ชายที่นั่งโอบเอวฉัน พร้อมกับยกเหล้าขึ้นดื่มโดยไม่พูดไม่จา แม้ตัวเองจะมีบาดแผลอยู่ที่บริเวณมุมปากก็ตามสามชั่วโมงผ่าน...เมื่อความเบื่อหน่ายเข้าครอบนำ อลิซค่อย ๆ ซบใบหน้าเข้าที่แผงอกของชายหนุ่ม ก่อนจะใช้แก้มตัวถูไถกับรอยสักของเขาไปมาด้วยความเบื่อหน่าย ชายหนุ่มเหลือบมองการกระทำของหญิงสาวอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะยกแก้วเหล้าในมือขึ้นดื่มรวดเดียวหมด พร้อมกับเอ่ยถามออกไปตามตรง“เป็นอะไร”"เบื่อ ง่วงแล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ไปส่งก่อนได้ไหม แล้วนายค่อยกลับมาใหม่ นะ นะคะ"ท่าทีของอลิซทำเอาไทเลอร์อดที่จะนึกเอ็นดู ในท
Part _18 คำสั่งเช้าต่อมา...อลิซค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้าของวัน เมื่อกลิ่นบุหรี่ราคาแพงคละคลุ้งทั่วบริเวณห้องจากชายหนุ่มที่พ่นออกมาเป็นระยะ พร้อมกับจับจ้องร่างบางด้วยสายตาเรียบนิ่ง"จะจ้องอีกนานไหม"อลิซเอ่ยขึ้นพร้อมกับจ้องใบหน้าชายหนุ่มที่นั่งถอดเสื้ออยู่ที่โซฟาปลายเตียง หญิงสาวค่อย ๆ กระชับผ้าห่มขึ้นเพื่อปกปิดร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเอง ก่อนที่น้ำเสียงหนาจะเอ่ยขึ้น"ย้ายข้าวของมาอยู่ที่นี่ซะ"ฮะ!! นายเป็นบ้าไปแล้วรึไง ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่ได้หรอกนะ พ่อฉันเอาตายแน่ ไม่ได้ ๆ"อลิซเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงลนลาน ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปอาบน้ำทันที โดยไม่สนคำพูดใด ๆ ของชายหนุ่มตรงหน้า ทว่าไทเลอร์ยังคงบีบเธอ โดยการเดินตามร่างเธอเข้าไปในห้องน้ำ"นะ... นาย... ฉันจะอาบน้ำ ตามมาทำไม""ฉันว่า เมื่อกี้ฉันพูดชัดเจนนะ"มือหนาผลักร่างหญิงสาวเข้าแนบชิดผนังห้อง ก่อนจะขยับร่างประชิดพร้อมกับกระซิบข้างใบหูของเธออย่างแผ่ว อลิซกัดริมฝีปากอย่างใช้ความคิด ก่อนจะอธิบายเหตุผลให้ชายหนุ่มตรงหน้าฟัง"ฉันย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ พ่อฉันไม่ยอมแน่ ๆ""ปกติก็ไม่ได้สนใจเธออยู่แล้ว""ป้าอรล่ะ ฉันจะบอกป้าอรว่ายั
Part _19 เหตุผลของส้มส้มเวลาล่วงเลยมาถึงช่วงเย็น... อลิซจ้องมองไทเลอร์พูดคุยกับเพื่อน ๆ ตัวเองด้วยสายตาน้อยใจ ก่อนบีน่าจะเอ่ยประโยคที่ทำเอาอลิซรู้สึกเจ็บปวดไปถึงขั้วหัวใจ"งั้นฉันไปกับนายนะ""อืม"เมื่อได้ยินคำตอบของไทเลอร์ บีน่าก็ส่งรอยยิ้มทักทายอลิซด้วยความสะใจ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถทันที อลิซที่มึนงงอยู่สักพัก เพราะเธอไม่รู้ว่าควรไปที่ไหนดี ถ้าเกิดกลับไปทีหอเธอจะถูกไทเลอร์ปล่อยภาพพวกนั้นไหม ในขณะที่กำลังสับสนภายในใจ เสียงส้มส้มก็ดังขึ้นขัดจังหวะ"ไม่ไปกับเขาเหรอ"อลิซจ้องมองบีน่าและไทเลอร์พูดคุยกันภายในรถ ก่อนจะส่ายหัวเป็นคำตอบให้กับส้มส้ม ส้มส้มที่เห็นท่าทีเพื่อนสาวก็เดาได้ทันที ว่าเธอรู้สึกยังไง จึงเอ่ยชวนอลิซไปที่อื่นแทนบีน่าที่เห็นอลิซเดินออกไปด้วยสีหน้าผิดหวัง จึงเอ่ยถามชายหนุ่มข้างกายด้วยน้ำเสียงประชดประชันขึ้น"ทำแบบนี้อลิซน้อยหอยสังข์จะน้อยใจได้นะ ที่ฉันมากับนาย... แล้วทำไมถึงไม่ให้เธอมาด้วยล่ะ""เพราะผู้หญิงของฉัน... ไม่สมควรไปในที่แบบนั้น"คำตอบของไทเลอร์ทำเอาหญิงสาวข้างกายนิ่งไปชั่วขณะ พร้อมกับเก็บซ้อนความรู้สึกเจ็บปวดและหงุดหงิดไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย เพราะเธ
Part _20 ยื่นมือเข้าช่วย"ค่าใช้จ่ายคีโมรอบนี้จะเป็นตัวเลขกลม ๆ อยู่ที่ 6xxxx ครับ"ส้มส้มก้มมองตัวเลขบ่งบอกถึงเงินในบัญชีบนแอปธนาคารในโทรศัพท์มือถือของเธอ ก่อนจะเอ่ยประโยคถัดมาที่อลิซเดินมาได้ยินพอดี"ขอจ่ายครึ่งหนึ่งก่อนได้ไหมคะ แล้วที่เหลือภายในสองวัน ฉันจะหามาจ่ายเพิ่ม""เอ่อ... ที่ผ่านมาทางเราให้ผ่อนแบบนี้มาตลอด จนผู้ใหญ่เริ่มไม่พอใจแล้ว""นี่ค่ะ!"อลิซยื่นบัตรเครดิตแบล็กการ์ดลงบนถาด ก่อนส้มส้มจะเอ่ยถามขึ้น"ทำอะไร?""ช่วยเพื่อนไง เพื่อนเดือดร้อน คนเป็นเพื่อนแบบฉันก็ต้องช่วยไหม""ไม่ต้อง ฉันไม่อยากเป็นหนี้เพิ่ม แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าจะใช้หนี้คนอื่น ๆ รวมถึงไทเลอร์หมดไหม""ไม่เป็นไร เราแค่อยากช่วยน้อง ได้คุยกับน้องแล้ว น้องมีหัวใจที่แข็งแกร่งมาก หากได้รับการรักษาที่เต็มที่ เราเชื่อว่าน้องต้องหายไวแน่นอน""ขอบใจมากนะ"อลิซพยักหน้าเป็นคำตอบ ก่อนจะหันไปที่พนักงานฝ่ายบัญชี"เคลียร์ยอดอื่น ๆ รวมถึงของเดือนหน้าเลยนะคะ""ไม่เป็นไร""จัดการเลยค่ะ""เธอรวยมากรึไงกัน"ส้มส้มเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าด้วยท่าทีหยอกล้อ แต่ก็แอบดีใจอยู่ไม่น้อย ที่เธอไม่ต้องแบกหน้าไปทำในสิ่งที่ตัวเองไม่อยา
SPECIAL EP 1เสียงคลื่นซัดสาดเข้าหาฝั่ง ปรากฏร่างเด็กน้อยสองคนนั่งเล่นทรายริมชายหาดโดยมีร่างพ่อและแม่จ้องมองอยู่ไม่ห่างไทเลอร์จ้องมองความสุขตรงหน้า ที่ไม่มาสารถอธิบายเป็นคำพูดได้ เขาไม่รู้ว่าการเป็นพ่อที่ดีต้องเริ่มยังไง แต่เขาสัญญากับอลิซและลูก ไว้แล้ว ว่าเขาจะทำมันให้ดีที่สุด เท่าผู้ชายคนหนึ่งจะทำได้...“ป่อป้อ...”เสียงเด็กน้อยเดอนเตาะแตะเข้ามาหาคนเป็นพ่อพร้อมกับของเล่นในมือ “ว่าไงครับ”“เทเยอร์ปั้นโอยาฟ” (เทเลอร์ปั้นโอลาฟ)เสียงเด็กน้อยเอ่ยบอกคนเป็นพ่อ ก่อนจะชี้ไปที่ริมหาดทราย โดยมีอลิซและลูกอีกคนนั่งอยู่ “งั้นเราไปดูกันนะ”ไทเลอร์เอ่ยขึ้นพร้อมกับจูงมือลูกชาย ไปที่ริมชายหาด โดยมีอลิซนั่งรออยู่ก่อนแล้ว“ ทำอะไรกันครับ”“สร้างปราสาทค่ะ ให้โอลาฟอยู่”อลิซเอ่ยตอบผู้เป็นสามี ก่อนจะเริ่มบรรจงสร้างสิ่งตรงหน้าให้ลูกอย่างตั้งใจ ไทเลอร์จ้องมอง สามคนตรงหน้า ด้วยความรักใคร่ ในชีวิต ไม่คิดว่าจะมานั่งก่อกองทราย หรือปั้นอะไรพวกมี แต่พอมีสามชีวิตเข้ามา อยู่ ๆ สิ่งที่ต้องการมากที่สุดก็คือ การอยู่กับคนที่ตัวเองรัก และรักตัวเขาเอง “ อลิซ....”“หึ?”“ขอบคุณมากนะ”อลิซทำหน้ามึนงงเ
Part 40เช้าต่อมา...อืม~~อลิซรู้สึกตื่นในช่วงเช้าของวัน ก่อนจะก้มมองเรือนร่างที่เต็มไปด้วยร่องรอยที่ไทเลอร์ ฝากเอาไว้ อลิซฝังจมูกลงที่แก้มชายหนุ่มอย่างแผ่วเบา ก่อนไทเลอร์จะรู้สึกตัวตื่นเมื่อถูกรบกวนการหลับนอน"ซนแต่เช้าเลยนะ..."ไทเลอร์ดึงร่างหญิงสาวให้ขึ้นมาบนแผงอก ก่อนจะฝังจมูกลงที่ศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน"ไทด์รักลิซมากแค่ไหน?""อธิบายเป็นคำพูดไม่ได้""...แล้ววันนั้นถ่ายรูปแบบนั้นของฉันไปทำไมเหรอ""เก็บไว้ช่วยตัวเองตอนเธอไม่อยู่""โรคจิต..."อลิซเอ่ยขึ้นด้วยท่าทีจริงจัง ก่อนไทเลอร์จะเอ่ยประโยคถัดมาที่จริงจังไม่ต่างกัน"เพราะมันเป็นวันแรกที่ฉันได้ครอบครองเธอ... ฉันชอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ แต่ไม่รู้จะเข้าหายังไง ฉันกลัวเธอหายไปจากฉัน... เลยเลือกที่จะทำแบบนั้น.... เพื่อกักขังเธอไว้ให้เป็นของฉันแค่คนเดียว....""เป็นวิธีที่โหดร้ายมาก"อลิซเอ่ยขึ้นพร้อมกับทำน่ามุ้ยออกมา ทว่าหัวใจกลับมาเต้นแรงอีกครั้งเพราะคำพูดถัดมาของชายหนุ่ม...."แต่มันทำให้ฉันได้ครอบครองเธอ...."สองเดือนต่อมา...วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก หลังจากแต่งงานอลิซก็ย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านกับไทเลอร์ ตามคำขอขอ
Part 39เช้าต่อมา....อลิซรู้สึกตัวตื่นในช่วงเช้าของวัน ก่อนจะเห็นเหล่าพนักงานโรงแรมวิ่งไปมาทั่วห้องเธอ "อะไรกันเนี่ย!! เกิดอะไรขึ้น"อลิซเอ่ยขึ้นด้วยความมึง ก่อนจะก้มมองสภาพเปลือยเปล่าของตัวเองที่ไรสิ่งปกคลุม และสิ่งสำคัญไร้คนข้างกายเพียงส้มส้ม ที่กำลังเลือกเสื้อผ้าให้เธอด้วยท่าทีเร่งรีบ..." เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ทำไมทุกคนถึงมาวุ่นวายที่นี่""รีบไปอาบน้ำแต่งตัว อยากสวยน้อยกว่าฉันรึไง "ส้มส้มเอ่ยถามขึ้น ก่อนอลิซจะรีบไปจัดการตัวเองด้วยท่าทีเร่งรีบ ก่อนจะเห็นร่องรอยบนตัวและคราบน้ำรักที่ไทเลอร์ฝากเอาไว้ด้วยท่าทีประหม่า และพยายามจูนสมอง ก่อนจะคิดขึ้นได้ หรือไทเลอร์จะขอเธอแต่งงาน ไวกว่าความคิดอลิซรีบอาบน้ำแต่งตัวทันที พร้อมกับเอ่ยถามส้มส้มถึงร่องรอยบนตัว" ส้มส้ม รอยพวกนี้จะปิดได้ไหม"อลิซเดินออกมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนสั้น ก่อนทุกคนภายในห้องจะอึ้ง เมื่อเห็นร่องรอยที่ไลเลอร์ฝากเอาไว้ ส้มส้มจึงอดที่จะเอ่ยแซวไม่ได้" แหม!!! แซ่บกันจริง ๆ เลยนะ""ส้มส้มก็หาหนุ่มสายฝอสักคนสิมีใรๅมฟอลิซเอ่ยขึ้นด้วยทีมเล่นจริง เธออยากเห็นส้มส้มมีชีวิตคู่ที่ดีและมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบย"คนเดียวไม่พ
PART 38@โรงแรมxxxใช้เวลาเพียงไม่นานก็มาถึงโรงแรมหรูใจกลางเมือง ทุกคนต่างแยกย้ายกันไปจัดการสัมภาระของตัวเองอลิซเดินเข้าไปในห้องนอนด้วยความเหนื่อยล้า หลังจากเดินทางเป็นเวลาหลายชั่วโมง"เหนื่อยเหรอ""อืม นิดหน่อย อิงลิชพลังเยอะมาก"อลิซเอ่ยขึ้นขณะที่เปลือกตายังคงปิดอยู่ ก่อนที่มือหนา จะค่อย ๆ ถอนรองเท้าให้เธออย่างเบามือ พร้อมกับบีบเคล้นบริเวณข้อเท้าให้เธออย่างเบามือ"อยากอาบน้ำ..."อลิซเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออก เผยให้เห็นเรือนร่างเปลือยเปล่า ไทเลอร์เองก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกเช่นกัน ก่อนจะอุ้มร่างหญิงสาว เข้าไปในห้องน้ำ พร้อมกับแช่ลงในอ่างเดียวกัน มือหนาบีบเคล้น แผ่นหลังขาวเนียน เพื่อบรรเทาความเหนื่อยล้า ทว่าคนตัวเล็กกลับไม่ได้อยากทำแค่นั้น"อ๊ะ!"ไทเลอร์สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อหญิงสาวค่อย เลือนมือเข้ามาสัมผัสความเป็นชายของเขา พร้อมกับหันหน้าเข้ามานั่งบนตัก บนเบียดร่องสาวไปมา"อลิซอย่าซน ไหนบนเหนื่อย"" นี่ไงกำลัง ทำอะไรที่มันผ่อนคลายอยู่"ไทเลอร์จ้องมองท่าทีหญิงสาวด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย เนื่องจากพรุ่งนี้เขามีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ
PART 37ร่างบางยืนนิ่งเพ่งมองเข้าในบ้านหลังใหญ่ บ้านที่รวมทุกความหมายของคำว่าครอบครัว บ้านที่มีทั้งความรัก ความอบอุ่น รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ บ้านแบบที่เธอไม่เคยมีดวงตาคู่งามกวาดมองไปรอบบริเวณในขณะที่ก้าวเดิน ชีวิตใหม่ของผู้เป็นแม่ที่ไม่มีเธออยู่ในนั้น ช่างสุขสบายและคงจะเต็มไปด้วยความสุข อลิซแย้มริมฝีปากออกมาเป็นรอยยิ้มบาง ๆ เมื่อจินตนาการถึงความสุขที่อบอวลโอบล้อมแม่ของเธอไว้ในบ้านหลังนี้ ตรงโซฟาหน้าจอทีวีคงมีแต่เสียงหัวเราะ พื้นเย็น ๆ ในห้องรับแขกคงถูกกลบไว้ด้วยความอบอุ่นเมื่อแม่ของเธอหยอกล้อกับน้องสาวตัวเล็ก อาหารแต่ละมื้อที่เรียงรายอยู่บนโต๊ะตัวยาวตรงนั้น คงจะมีแต่รสชาติของความอร่อยเพราะมีทุกคนอยู่พร้อมหน้า ไม่ขมพร่าเหมือนอาหารที่เธอเคยทานเพียงลำพังเพราะมัวแต่วาดฝันถึงความสุขในชีวิตของผู้เป็นแม่ อลิชจึงไม่รู้ว่ายังมีสายตาอีกคู่ที่กำลังจ้องมองมาที่เธออย่างใคร่รู้เช่นกัน คงจะนานหลายปีมากจริง ๆ ที่เธอละเลยลูกสาวคนนี้ อลิซโตขึ้นมาก จากเด็กน้อยกลายเป็นหญิงสาวที่แสนงดงาม งดงามจนทำให้ความรู้สึกผิดแล่นจับกุมไปทั่วทั้งหัวใจ น้ำตาเอ่อรื้นขึ้นในดวงตาของอำภา สองมือของเธอปล่อยมือจากสาวน้อ
Part 36 หนึ่งเดือนต่อมา...ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี...อลิซใช้ชีวิตประหนึ่งเจ้าหญิงแห่งเมืองอาเรนเดียล เมื่อเจ้าชายอย่างไทเลอร์ ไม่ยอมให้เธอออกไปทำงาน โดยใช้ข้ออ้างอยากใช้เวลากับเธอชดเชยกับที่ผ่านมา.... มีเพียงไทเลอร์เท่านั้นที่ทำงานอย่างหนักเนื่องจากได้รับตำแหน่งบริหารสาขาอย่างเต็มตัวอลิซตื่นมาในช่วงเช้าของวัน ก่อนจะฝังจมูกลงบนแก้มชายหนุ่มข้างกาย พร้อมกับเอ่ยปลุกเบา ๆ"ไทด์...ตื่นได้แล้ว"" โดนเอาทั้งคืนยังตื่นเช้าไหวอีกนะ หรือเมื่อคืนฉันเอาเธอเบาไป""สงสัยคืนนี้ต้องเอาให้หนักกว่าเดิม...."อลิซเอ่ยขึ้นด้วยท่าทียั่วยวน ก่อนจะรีบวิ่งออกไปเตรียมอาหารให้แฟนหนุ่ม ไทเลอร์จ้องมองหญิงสาวด้วยสายตานึกเอ็นดู ก่อนจะเดินตามออกไปพร้อมกับสวมกอดแฟนสาวไว้แน่น"พูดอะไรไว้ จำด้วยนะ""คริคคริ ไทด์มันจักจี้""จัดกระเป๋าเดินทางให้หน่อยนะ ของเธอด้วย""จะไปไหนเหรอ""ไปเที่ยว เพื่อน ๆ ก็นะเตรียมที่พักไว้แล้ว""ที่ไหนเหรอ""เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง""ก็บอกมาสิ"" อ้าขาให้เอาก่อนดิ แล้วจะบอก""คนหื่นกาม"ไทเลอร์ยักไหล่ด้วยท่าทีเจ้าเล่ห์ก่อนจะออกไปทำงานตามปกติ ทำเอาคนตัวเล็กที่อยากรู้อดใจไม่ไหว ต้องต่
Part 35วันเวลาผ่านไป... และวันที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง วันที่อลิซเรียนจบและกำลังจะรับปริญญา โดยมีพ่อของเธอเป็นคนจัดเตรียมทุกอย่างไว้รอ ระหว่างกลับจากซ้อมรับ อลิซก็โทรหาแฟนหนุ่มตัวเองทัน(ทำงานอยู่ไหม ฉันรบกวนนายรึเปล่า...?)(ทำเสร็จแล้ว มีคุยเรื่องรับรางวัลนักธุรกิจหน้าใหม่นิดหน่อย)(แฟนใครทำไมเก่งจัง)(แฟนอลิซ...)(คิดถึง...เมื่อไหร่จะได้เจอ)(อีกนิดเดียว ที่ผ่านมาเก่งมาก อดทนอีกนิดนะ)(ทำไมความรักของเรา มันถึงยากจังนะ ทั้งที่เรารักกันแท้ ๆ)(ใคร ๆ ก็อยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูกทั้งนั้น อย่างน้อยที่ผ่านมาก็ทำให้รู้ว่าเราพยายามกับความรักครั้งนี้มากแค่ไหน อดทนอีกนิดจะเป็นอะไรไป)(แค่เรารักกันมันยังไม่มากพอหรอ?)(อลิซ... ไม่งอแงนะ) (ไม่งอแงแล้วก็ได้ พรุ่งนี้ฉันรับปริญญา มาให้ได้นะ)(จะพยายามนะ)(ถึงบ้านแล้ว... พรุ่งนี้เจอกันนะ)(ครับ...)(รักนะ... พรุ่งนี้สำคัญมาก มาให้ได้นะ)อลิซเอ่ยบอกแฟนหนุ่มด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ก่อนจะวางสาย พร้อมกับเดินลงจากรถ โดยมีป้าอรมองอยู่ตลอดเวลา "รีบนอนนะคะคุณหนู พรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของคุณหนูนะ""ค่ะ"อลิซเอ่ยตอบ ก่อนจะข่มตาลงเช้าต่อมา.
Part 34หนึ่งปีต่อมา...(ส้มส้ม... งานเป็นยังไงบ้างโอเคขึ้นไหม)(โอเค เดี๋ยวนี้ฉันไลฟ์บ่อยขึ้น กระตุ้นยอดขาย เผื่อจะได้หาเงินมาคืนเธอไว ๆ)(ไม่เป็นไร... บอกแล้วไงว่าฉันจะเป็นหุ้นส่วนเธอ)เสียงสองสาวเอ่ยคุยกันผ่านโทรศัพท์มือถือ โดยมีเขาและเธออยู่ภายในหน้าจอของอีกฝ่าย(ส้มส้มแพลนกล้องไปดูร้านหน่อยสิ ลูกค้าเยอะไหม)(แป๊บนะ ขายของก่อน)(โอเค)อลิซถือสายรอเพื่อนทันที เมื่อเห็นว่าส้มส้มกำลังยุ่งอยู่ หลังจากน้องชายส้มส้มเสีย หญิงสาวก็เลิกรับงานอย่างว่าง และหันมาขายเสื้อผ้าออนไลน์แทน ก่อนจะมาเปิดหน้าร้าน โดยมีอลิซเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่างให้ส้มส้ม(มาแล้ว ๆ)(ที่ร้านคนเยอะเหรอช่วงนี้)(นิดหน่อย ฉันอยากไปหาเธอที่บ้านนะ แต่กลัวพ่อเธอไม่อนุญาต เหมือนไทเลอร์)เมื่อได้ยินชื่อชายหนุ่มอลิซก็เงียบไปทันที ทำให้ส้มส้มรู้สึกถึงความแปลกไปในท่าทีหญิงสาว ก่อนจะเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง(เป็นอะไรรึเปล่า)(ช่วงนี้ไทด์งานยุ่งและหายไปเลย ไม่ค่อยติดต่อมาเลย... ไม่รู้ว่าแอบไปมีคนอื่นรึเปล่า)อลิซเอ่ยขึ้นอย่างไม่เต็มเสียงนัก ก่อนส้มส้มจะเป็นฝ่ายอาสาไปดูให้(ให้ฉันไปเป็นฝ่ายสอดแนมให้ไหม ?)(จะด
Part 33สองชั่วโมงต่อมา....@หอพัก"อืออ... ไทด์พอแล้ว ส้มส้มก็อยู่ ปล่อยก่อน"อลิซเอ่ยขึ้น เมื่อไทเลอร์มีท่าทีไม่ยอมให้เธอลงจากรถ ริมฝีปากหนายังคง บดเบียดเข้าหาซอกคอขาว โดยไม่รู้ว่าการกระทำทั้งหมดตกอยู่ในสายตาของใครบางคนทั้งหมดปึง! ปึง! ปึง!"อลิซ!! เปิดประตู!เฮือก!!อลิซสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นชิน เพียงเท่านั้นก็ทำให้เธอรับรู้ได้ทันที ว่าคือเสียงของใคร"พะ... พ่อ"อลิซเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก่อนจะหันหน้าไปมองไทเลอร์และส้มส้ม "พ่อบอกให้เปิดประตู"หญิงสาวค่อย ๆ เปิดประตูรถ พร้อมกับก้าวขาลงช้า ๆ ท่ามกลางความเงียบสงัด"โอ๊ย!!!"มือหนาของชายหนุ่มวัยกลางคนกระชากร่างหญิงสาวเข้าหาตัวเองทันที ก่อนจะจ้องมองไทเลอร์ด้วยสายตาที่ไม่พอใจ ก่อนจะลากลูกสาวตัวเองไปที่รถ"กลับบ้าน!!""อลิซ!!"ไทเลอร์เอ่ยเรียกชื่อหญิงสาว ก่อนอลิซจะพยักหน้าให้ เป็นเชิงบอกว่าเธอโอเค "ไม่เป็นไร ไว้จะโทรหานะ"อลิซเอ่ยขึ้นก่อนจะขึ้นรถไปกับพ่อ ท่ามกลางความเงียบสงัด ไร้ซึ่งคำพูดใด ๆ จากสองพ่อลูก มีเพียงเสียงสะอื้นไห้ของอลิซที่ดังขึ้นอยู่ตลอดการเดินทางแม่งเอ๊ย !!ปึง!! มือหนาทุบล