Share

บทที่ 47

last update Huling Na-update: 2025-01-24 09:09:40

"อืมมม" หญิงสาวงัวเงียขึ้นมา เพราะเธอรู้สึกว่ามีใครกำลังทำอะไรกับร่างกายของเธออยู่ "อ๊อยยย..อื้อ.." ใบหน้างามมองต่ำลงไปที่หว่างขา ตอนนี้ผู้เป็นสามีกำลังวุ่นวายอยู่กับมันตรงนั้น

"คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไรคะ" หญิงสาวถามออกไปปนเสียงคราง เพราะเขากำลังเล้าโลมเธออยู่

"สักพักแล้วจ้า" ใบหน้าหล่อคมเงยขึ้นมาตอบผู้เป็นภรรยา แต่ก็ยังไม่ได้ถอดนิ้วออกจากในร่องคับแคบ แถมนิ้วโป้งยังซุกซนไปเขี่ยตรงยอดที่ไวต่อความรู้สึกของหญิงสาว แทนลิ้นในขณะที่กำลังตอบเธออยู่นั้น

"อ๊อยย..อื้อออ.. พอก่อนค่ะ คุยเรื่องนี้ก่อน" ปากบอกพอ แต่สะโพกก็ยังโยกตอบรับจังหวะนิ้วของเขา แถมตอนนี้ลิ้นยังกลับลงไปประสานกับนิ้วอีกครั้ง

เรื่องไหนจะมาสำคัญเท่ากับเรื่องนี้ไม่มีอีกแล้ว ..ไต้ฝุ่นเริ่มขยับนิ้วเร็วขึ้น เพราะอยากให้เธอลืมเรื่องที่กำลังเป็นกังวลอยู่ พร้อมกับลิ้นที่รัวเร็วตามกันไป..

"อื้อ อื้อ" มายมิ้นท์ขย้ำศีรษะของเขาจนผมเสียทรงไปหมด เพราะเธอไม่รู้ว่าจะเอามือวางไว้ตรงไหนดีแล้ว "อืมมม.. หยุดทำไมคะ" หญิงสาวถามขึ้นเมื่อเขาหยุดรัวลิ้น

"ไหนบอกพอก่อนไง" ชายหนุ่มพูดออกมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มแบบเจ้าเล่ห์ จนทำให้คนที่ถามถึงกับเอียงอาย

นี่เรากล
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Kaugnay na kabanata

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 48

    "คุณบ้าหรือไงทำไมถึงกระโดดเข้ากระโดดออกแบบนั้น เดี๋ยวแข้งขาก็หักเอาหรอก""มายยังเป็นห่วงพี่อยู่เหรอ""ก็เป็นห่วงสิถามมาได้!""ดีใจจังที่เมียเป็นห่วง" มือหนายื่นไปลูบแก้มเรียวของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าแบบอ่อนโยน"แล้วคุณไปคุยกับอาจารย์มาหรือยังคะ""คุยเรื่องอะไร""ก็เรื่องที่เราขาดสอบนี่ไง""คุยมาแล้ว..ไม่สิ..ไม่ได้คุยเองหรอก""หมายความว่ายังไงคะ""ก็คุณพ่อน่ะสิ จัดการให้หมดแล้ว มายรีบไปเข้าห้องสอบเถอะ""ยังไงคะ" มายมิ้นท์ยังกังวลอยู่ว่าจะไปคุยยังไง ยิ่งกังลวว่าจะต้องได้เก็บหน่วยกิตใหม่ในปีหน้า"คุณพ่อบอกอาจารย์ไว้แล้วว่าพวกเราไปฮันนีมูนกัน""ฮันนีมูน?..แล้วอาจารย์ไม่ว่าอะไรเหรอคะ""อาจารย์เหรอจะกล้าว่า" พ่อของเขาไม่ได้เข้าหาแค่อาจารย์ที่สอน แต่เข้าไปถึงอธิการบดีเวลาที่ทางมหาวิทยาลัยต้องการความช่วยเหลือราชสีห์ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยโดยทันที เพราะที่นี่เป็นมหาวิทยาลัยที่เขาเคยเรียนมา ก่อนที่จะไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ พอเขาต้องการความช่วยเหลือทางมหาวิทยาลัยก็ช่วยโดยไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ เพราะนี่คือครั้งแรกที่ราชสีห์ขอจากทางมหาวิทยาลัยเรื่องลูกชายและลูกสะใภ้"คุณไม่ต้องไปส่งฉันหรอก..ฉันกลับไปคณะเอ

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 49

    "นี่มันอะไรกัน" สุชาดาพูดพร้อมกับมองซ้ายแลขวา แล้วเธอก็รีบเดินเข้าไปถอดปลั๊กทีวีออกแต่มันไม่ได้มีแค่เครื่องเดียว..ทั่วทั้งมหาวิทยาลัยเขาตั้งไว้ทุกจุดที่มีคนเดินผ่าน หรือคนชุมนุมกันถือว่าไต้ฝุ่นปราณีที่สุดแล้ว ที่เขาไม่เอาคลิปพวกนี้ไปลงโซเชียล"มองอะไรกัน! กรี๊ดดดดด!!!" สุชาดากรี๊ดแล้ววิ่งหนีไปจากตรงนั้น เพราะอับอาย แต่หนีไปไหนได้ไม่ไกลหรอกเพราะต้องได้รีบเข้าห้องสอบ"สุ.. ป้าคนที่ทำอาหารไม่อร่อยคือแม่ของเธอเหรอ" เข้ามาในห้องเพื่อนยังถามอีก เพราะเรื่องนี้ไม่มีใครรู้เลยแต่สุชาดาก็ไม่ตอบเดินไปนั่งลงที่โต๊ะประจำของตัวเอง พยายามไม่สนใจคนรอบข้าง ทั้งๆ ที่รู้ว่าตอนนี้ทุกคนมองมาที่เธอคณะการโรงแรม"มันคืออะไรมาย" เพื่อนๆ ของมายมิ้นท์ต่างก็ยืนมองอยู่ที่ทางขึ้นคณะ ซึ่งตอนนี้มายมิ้นท์ก็ยืนดูอยู่ตรงนั้นด้วย"ฉันไม่รู้" จบคำพูดหญิงสาวก็เดินขึ้นไปพอมายมิ้นท์เห็นภาพเหตุการณ์ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปเห็นตอนที่สุชาดากอดเขาแน่น ใบหน้าที่อมทุกข์มาตลอดทั้งคืนก็เริ่มดีขึ้นมาบ้างเที่ยงวันเดียวกัน.. "มายมีคนมารอเธออยู่หน้าห้อง" เพื่อนที่ไปเข้าห้องน้ำรีบเดินมาบอก"ใคร""เราไม่รู้..ไม่เคยเห็นหน้า"ทีแรกคิดว

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 50

    "ถ้าขืนยังดิ้นอยู่อีก จะจูบจริงๆ นะ"มายมิ้นท์จำเป็นต้องได้เงียบ เพราะคนบ้าๆ แบบเขาต้องกล้าทำแน่ส่วนเจ้าขุนก็เลยต้องนั่งลงเก้าอี้ตัวที่ว่างแบบขัดใจ เพราะรู้ดีว่าไต้ฝุ่นทำประชด"มัวมองอะไรกันอยู่..ดื่มสิ" คนที่ทำลายความเงียบและสายตาของทุกคนที่มองไปดูลูกชายก็คือราชสีห์ แล้วทุกคนต่างก็หันมาสนใจอาหารที่อยู่บนโต๊ะ"กินนี่หน่อยนะ" ไต้ฝุ่นยื่นมือไปหยิบผลไม้ที่อยู่ตรงหน้าเพื่อมาส่งใส่ปากให้กับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนตัก แต่ใครจะไปกินลงอายจะตายอยู่แล้ว "ไม่!" หญิงสาวตอบออกไปพร้อมกับปิดปากไว้เพราะกลัวเขาจะจูบ"พ่อครับ ผมกลับนะ" ว่าแล้วไต้ฝุ่นก็ลุกขึ้น อุ้มเอาร่างบางที่อยู่บนตักขึ้นด้วย"ว้ายย!!" มายมิ้นท์ตกใจ รีบโอบกอดต้นคอของเขาไว้เพราะกลัวตก จากที่ผู้ใหญ่ทำเป็นไม่สนใจแล้วก็กลับมาสนใจทั้งสองใหม่อีกครั้ง และตอนนี้หันมาสนใจกันทั้งงาน"จะกินได้หรือยัง""ก..กินค่ะ""เรียกพี่ด้วย""พะ..พี่""เมียใครน่ารักจัง" พอได้ตามที่ต้องการคนร่างหนาก็พาเธอนั่งลงที่เดิม มือแกร่งเอื้อมไปหยิบผลไม้ที่อยู่ตรงหน้าใหม่อีกครั้ง แล้วยื่นมาให้เธอหญิงสาวต้องได้รีบอ้าปากรับ เพราะกลัวเขาจะทำอะไรแผลงๆ อีก ดวงตางามคู่นั้นมอ

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 51 เจ้าขุน

    "นายยังไม่เปลี่ยนเลยนะไต้ฝุ่น"มายมิ้นท์หันไปมองเกือบพร้อมกับไต้ฝุ่น เพราะมีคนมาเรียกสามีแบบสนิทสนมใครจะไม่มองล่ะ"แต่เธอเปลี่ยนไปมาก" พอได้ยินคำนี้ออกจากปากผู้เป็นสามี..มายมิ้นท์ก็หันกลับมาที่เขาอีกครั้ง"แต่พวกนายยังจำเราได้นี่" หนามเตยพูดพร้อมกับหันไปมองเจ้าขุน แล้วหันกลับมาที่ไต้ฝุ่นอีกครั้ง"ขอตัวนะคะ" ในขณะที่สามีกำลังจ้องตากับผู้หญิงอีกคน มายมิ้นท์ก็เลยพูดขึ้น"น้องคนนี้เป็นแฟนนายเหรอ" พอมายมิ้นท์ขอตัวหนามเตยก็เลยให้ความสนใจกับเธอบ้าง"ไม่ใช่แฟนหรอกค่ะ..เป็นแค่น้องสาว" จบประโยคมายมิ้นท์ก็เดินไป"เราไปนะ" ไต้ฝุ่นรีบเดินตามภรรยาไปในทันที และรู้ดีว่าเธอคงกำลังงอนคงเป็นผู้หญิงคนนี้สินะ ..หนามเตยมองตามหลังของทั้งคู่..แล้วหันกลับไปที่เจ้าขุนแค่มองสายตาของเจ้าขุนก็รู้แล้ว เพราะตอนนี้เขากำลังมองตามผู้หญิงที่ไต้ฝุ่นควงอยู่ แล้วทันใดนั้นหนามเตยก็หันไปมองที่เจ้าขา ดวงตาของทั้งสองมองประสานกันแค่นี้หนามเตยก็รู้แล้วว่าต้องทำอะไรต่อ"ตอนนี้นายเรียนคณะไหนเหรอ" หนามเตยพูดขึ้นทันทีที่นั่งลงโต๊ะเดียวกับเจ้าขุนแก้วเหล้าในมือกระดกเข้าปากรวดเดียวจนหมด พอเหล้าแก้วนั้นหมดแล้วเจ้าขุนก็วางมันลง หนามเ

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 52

    "ปวดหัวจังเลยครับแม่" ชายหนุ่มเดินเข้าไปในครัว แล้วเปิดตู้เย็นหยิบน้ำออกมาดื่ม พร้อมพูดกับผู้เป็นแม่ที่กำลังทำครัวอยู่พลวด~ พอน้ำเข้าปากยังไม่กลืนเลยด้วยซ้ำ มันก็พุ่งออกมาจนหมด"เธอ?!" เจ้าขุนพูดออกไปพร้อมกับเสียงสำลักน้ำขึ้นจมูก ทีแรกเขาคิดว่าผู้เป็นแม่กำลังทำครัวอยู่เพราะมองแค่ผิวเผิน แต่ที่ไหนได้ "เธอมาอยู่บ้านหลังนี้ได้ยังไง!?""ทำไมจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้ ก็นี่บ้านพี่สาวของฉัน""บ้านพี่สาวหมายความว่ายังไง?!""เสร็จหรือยังจ๊ะหนาม...อ้าวลูกตื่นแล้วเหรอ" เจ้าขากำลังจะเดินเข้ามาดูว่าหนามเตยทำอาหารเสร็จหรือยัง เพราะวันนี้หนามเตยขอเป็นแม่ครัวเอง"ผู้หญิงคนนี้มาอยู่ในบ้านของเราได้ยังไงครับแม่""ก็หนามเตยเป็นลูกสาวของคุณตา ทำไมจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ล่ะจ๊ะ""ลูกสาวของคุณตาหมายความว่ายังไง?!" เจ้าขุนตวัดสายตามองไปที่หนามเตยคนที่กำลังเป็นประเด็นอยู่"หมายความว่าฉันเป็นน้าของนายไงล่ะ.. ใกล้จะเสร็จแล้วค่ะแต่คงต้องได้ทำใหม่""ทำไมมันเลอะเทอะแบบนั้นล่ะ" เจ้าขาเดินเข้ามามีแต่ร่องรอยของน้ำกระจายอยู่"ก็มีใครบางคนพ่นน้ำมาใส่น่ะสิคะ" น้ำที่เจ้าขุนสำลักออกมากระเด็นใส่ อาหารที่หนามเตยทำเสร็จพอดี"แม่ช่วยสน

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 53

    "เข้ามาได้เลยจ้า" พอสิ้นเสียงของอาจารย์ หญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษา ก็ได้ก้าวเดินเข้ามา"ว๊าวว" หนุ่มๆ ในห้องต่างก็ตาลุกวาว ไม่เว้นแม้แต่กล้าหาญเพื่อนรักของเจ้าขุน เขาคือลูกชายเจ้าของห้างทอง"..???..." คนที่ตะลึงยิ่งกว่าใครก็คือเจ้าขุนแต่ตะลึงคนละแบบ ตอนนี้เครื่องหมายคำถามวนเข้ามาในหัวของเขามากมาย"แนะนำตัวให้เพื่อนได้รู้จักเลยจ้า""สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ฉันชื่อ.." พอพูดมาถึงตรงนี้สายตาของเธอก็ไปหยุดอยู่ที่เจ้าขุน "หนามเตยค่ะ""ชื่อหนามเตย...คนอะไรหน้าตาก็น่ารักอยู่แล้วแถมชื่อยังน่ารักอีก" หนุ่มๆ พูดออกมาแทบจะพร้อมกัน"ไม่เห็นสวยตรงไหนเลย" มันคือคำพูดของยี่หวา แถมมุมปากก็เบะใส่อีกต่างหาก"ไปหาที่นั่งได้เลยจ้า"หญิงสาวร่างบางค่อยๆ เดินเข้ามา สายตามองหาเก้าอี้ที่ว่างอยู่ ทันใดนั้นก็มีคนเสนอให้.."ตรงนี้ว่าง..มานั่งได้เลยครับ""ว่างตอนไหนวะ""กำลังจะว่างอยู่นี่ไง" ว่าแล้วกล้าหาญก็ผลักเพื่อนออก "เห็นไหมครับว่างแล้ว" กล้าหาญใช้มือของตัวเองปัดที่นั่ง 2-3 ทีเพื่อเชื้อเชิญให้อีกคนเข้ามานั่ง"อ้าวไอ้นี่ เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อน" เพื่อนคนนั้นก็เลยต้องไปหาที่นั่งใหม่"ขอบคุณค่ะ" หนามเตยค่อยๆ หย่อนกายล

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 54

    เย็นวันเดียวกันนั้น.. ที่บ้าน"แม่ทำเองเหรอครับอร่อยดี" เจ้าขุนชิมอาหารที่อยู่ตรงหน้า พอรู้รสชาติแล้วเขาก็เริ่มบรรเลง "ผมไม่รู้ว่าแม่ปรุงรสชาติแบบนี้ได้ด้วย""อร่อยก็กินเยอะๆ อันนี้ก็อร่อยนะ" เจ้าขาตักอาหารให้ลูกชิมทุกจาน และก็ไม่บอกด้วยว่าใครเป็นคนทำ ..เพราะถ้ารู้เขาคงจะไม่กิน ซึ่งตอนนี้คนทำไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วยหนามเตยรู้ดีว่าถ้ายังนั่งร่วมโต๊ะอาหารอยู่ แม่กับลูกคงไม่ได้กินข้าวร่วมกัน เธอก็เลยบอกไปว่ากินตอนทำอิ่มแล้วคนตัวเล็กเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าพร้อมกับน้ำตาที่รินไหล สิ่งเดียวที่เธอจำพ่อกับแม่ได้ ก็คือท่านชวนไปเที่ยวทะเล ช่วงใกล้จะปิดเทอมตอนเรียนอยู่อนุบาลและด้วยความเป็นเด็กที่ไม่เคยเห็นทะเลเลย แต่เธอก็เคยเห็นทะเลในรูปภาพและสื่อต่างๆ มาพอสมควร พอรู้ว่าพ่อกับแม่จะพาไปเที่ยว เด็กน้อยก็ดีใจมากรีบเก็บกระเป๋าไว้ก่อนวันเดินทางตั้งหลายวันแต่พอเย็นวันนั้น พ่อกับแม่ก็ไม่มารับที่โรงเรียน และตั้งแต่ตอนนั้นเด็กน้อยที่ชื่อหนามเตยก็ไม่ได้เจอหน้าพ่อกับแม่อีกเลย ..โตขึ้นถึงรู้ว่าพวกท่านเสียแล้ว งานศพของพวกท่านเธอยังไม่ได้ไปร่วม เพราะต้องได้เดินทางไปต่างประเทศแต่โชคดีที่ผู้มีพระคุณดูแลเธอเป็นอย่าง

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 55

    "ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงมาอยู่บนรถได้?!" ทีแรกคิดว่าจะชวนเพื่อนไปเข้าห้องน้ำแล้วไปหาอะไรในร้านสะดวกซื้อมากินกัน แต่พอเห็นเธอแล้วคำพูดพวกนั้นก็เลยเปลี่ยนไป"มึงจะมาพูดเสียงดังอะไรตรงนี้ ไม่เห็นหรือไงว่าหนามเตยของกูนอนหลับอยู่""ส่งเธอกลับบ้านไป" เขาไม่ได้พูดเบาลงเลยแถมยังตะคอกเสียงดังลั่นรถจนทำให้หนามเตยตื่นขึ้นมาแบบงงๆ แต่เธอก็ยังได้ยินทุกคำพูดของเขา"มึงบ้าไปแล้วหรือไง มาจนจะถึงทะเลแล้วจะให้กลับทำไม""กูไม่ได้เชิญ และทริปนี้กูเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด""มึงจะให้เธอกลับยังไง นี่ทางมอเตอร์เวย์นะเว้ย!""ถ้าออกจากมอเตอร์เวย์แล้ว รีบส่งกลับไปเลย" ว่าแล้วเจ้าขุนก็รีบลงรถไปแบบไม่ค่อยสบอารมณ์"มันเป็นบ้าอะไรวะไม่เห็นมันเป็นแบบนี้กับผู้หญิงสักที..หนามอย่าไปสนใจเลยนะครับ""ค่ะ" เธอทำใจไว้แล้วถ้าเขาเห็นหน้าคงต้องไล่กลับบ้าน แต่ไม่คิดว่าเขาจะมาเจอเธอระหว่างเดินทางแบบนี้ ..ถ้าไม่เพราะอีตาบ้านี่มานั่งตรงนี้เขาคงไม่เดินมา..แล้วดวงตางามก็ตวัดมองมาที่กล้าหาญแบบตำหนิ"หนามไม่ต้องกลัวหรอกครับ ยังไงผมก็ไม่ให้คุณกลับหรอก" ยังไม่รู้ตัวอีกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่พอทุกคนขึ้นมา รถก็เริ่มออกตัวไป รถทัวร์ออกตัวเพ

    Huling Na-update : 2025-01-24

Pinakabagong kabanata

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 75 ตอนจบ

    [มหาวิทยาลัย]"จะไปไหน" พอเข้ามาถึงห้องเรียน หนามเตยก็เดินตรงไปที่โต๊ะเรียนเดิม โต๊ะที่ขอแลกกับกล้าหาญ"ก็ไปที่นั่งไง""มานั่งด้วยกันตรงนี้""จะบ้าเหรอนั่นมันที่ของกล้าหาญ""เดี๋ยวให้มันไปนั่งข้างหลัง""ไม่เอาเปลี่ยนมาครั้งหนึ่งแล้วจะเปลี่ยนกลับได้ยังไง" ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไปนั่งที่เดิม ..เพียงไม่นานอาจารย์ก็เดินเข้ามาในห้องในขณะที่นั่งเรียนอยู่เจ้าขุนก็มองกลับหลังบ่อยครั้งมาก"มึงเป็นอะไรนักหนาวะ" กล้าหาญซึ่งนั่งอยู่ด้านข้างก็ไม่เป็นอันเรียนไปด้วย พอเพื่อนมองกลับหลัง เขาก็ต้องได้มองตามแบบสงสัยว่าเพื่อนมองอะไร พอรู้แล้ว..แต่เวลาที่เจ้าขุนมองกลับไปอีกที เขาก็ต้องมองตามอีก..เพราะมันเป็นสัญชาตญาณ"กูว่ามึงย้ายเถอะว่ะ""ย้ายไม่ได้เดี๋ยวเมียด่า" ชายหนุ่มกระซิบพูดกับเพื่อนเบาๆ"มึงกลัวด้วยเหรอวะ""ใครบอกว่ากูกลัว..กูแค่เกรงใจ""นั่นแหละที่เขาเรียกว่ากลัว""มึงไม่เคยมีเมียมึงจะรู้ได้ยังไง""ด้านหลังช่วยสนใจอาจารย์หน่อยนะคะ" เพียงไม่นานอาจารย์ก็ส่งเสียงมา และเพื่อนๆ ที่นั่งอยู่ด้านหน้าต่างก็หันกลับมามองที่เจ้าขุนเป็นห่วงเพราะคนที่นั่งอยู่ข้างหนามเตยเป็นเพื่อนผู้ชาย"ไปไหนแล้ว""หาอะไร""ปา

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 74

    คืนเดียวกันนั้น.."ไปอาบน้ำกัน" พอขึ้นมาถึงด้านบน เขาก็ชวนเธอ"จะอาบก็ไปอาบเองสิ""แน่ใจนะว่าลูกจะไม่คิดถึงพ่อ" ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จริงด้วยถ้าเขากลับห้องไปมีหวังเราต้องได้ไปคุยกับชักโครกอีกแน่เลย หญิงสาวลืมไป เพราะวันนี้ไม่คลื่นไส้มาทั้งวัน จนถึงเวลานี้ก็มืดค่ำมากแล้ว"ไปด้วยกัน" มือหนาคว้าเอาคนตัวเล็กให้เดินตามมาที่ห้องของตัวเอง"ฉันไม่อาบกับคุณนะ" หญิงสาวพยายามจะหยุดไม่เดินตาม"ไม่อาบก็ไม่อาบ แต่ไปด้วยกัน" เขาไม่อยากจะปล่อยให้เธออยู่ห้องคนเดียว "รออยู่ตรงนี้" ชายหนุ่มเข้าไปอาบน้ำโดยไม่ปิดประตูห้องน้ำ ส่วนเธอก็ยืนหันหลังให้ ไม่กล้าหันไปมองเราต้องทำแบบนี้อีกนานแค่ไหนเนี่ย..ลูกนะลูก หญิงสาวบ่นพึมพำที่ต้องได้มายืนเฝ้าเขาอาบน้ำอยู่แบบนี้ตุ๊บ.."อะไร" คนตัวเล็กรีบหันเข้าไปดู เพราะได้ยินเสียง ทีแรกคิดว่าเป็นเสียงเขาล้ม แต่พอหันเข้าไปแล้วเธอต้องได้รีบหันกลับออกมาพร้อมกับใบหน้าที่แดงกล่ำ"ตกใจเหรอ มือผมไปถูกฝาชักโครก" ตอนที่เขากำลังเช็ดตัวอยู่นั้น มือได้ไปโดนฝาชักโครกที่เปิดอยู่มันก็เลยปิดลงมีเสียงดัง"อาบเสร็จหรือยัง""จะอายทำไมผมยังไม่อายเลย" เขารู้ดีว่าเธอคงจะอายตอนที่หันม

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 73

    สายตาของทั้งสองจ้องมองซึ่งกันและกัน แบบไม่มีใครยอมหลบให้ใคร"ผมเห็นเจ้าของไม่ต้องการมันอีกแล้ว ก็เลยเก็บมันเอาไว้" เขาพูดในขณะที่ยังมองสบตาเธออยู่"คุณต่างหากที่ไม่ต้องการ" คำพูดนี้ มันได้ออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน ของเจ้าของใบหน้าหวาน กว่าเธอจะตัดสินใจทิ้งมันได้ เพราะมันอยู่กับเธอมาตลอดระยะเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศ"ผมขอโทษ ผมมันโง่เอง มีสมองแต่ไม่คิดไตร่ตรองให้ดี ว่าทำไมคุณถึงหายไปในวันนั้น""คุณยังรอฉันอยู่เหรอคะ""รอสิ ไม่ได้รอแค่วันนั้นนะ รอจนย้ายโรงเรียน ขนาดย้ายโรงเรียนแล้วผมยังให้คนขับรถพากลับมาเผื่อว่าคุณยังอยู่ที่เดิม" วันไหนที่มีแต่แม่บ้านและคนขับรถมารับ เขาชอบให้ผ่านไปทางโรงเรียนเดิม จอดรอดูว่าเธอจะออกมาจากในนั้นไหม..แต่ก็ไม่มี"วันนั้นพ่อกับแม่ของฉัน..ท่านทั้งสอง.." คำพูดของเธอมันถูกกลืนหายเข้าไป พร้อมกับเสียงสะอื้น"ผมรู้แล้ว..ถ้าผมรู้ว่าอะไรเกิดขึ้นกับคุณบ้าง และตอนนั้นคุณอยู่ที่ไหนผมจะตามไป" ถ้าเขารู้สักนิดว่าเธอไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เขาจะไม่รีรอที่จะตามไปเลย"คุณไม่รู้เหรอคะว่าคุณตา.." ตอนนั้นเธอยังเด็กมาก ทำอะไรไม่ถูก อยากจะพูดอยากจะถามหาเขา แต่ก็ไม่รู้จะเริ่ม

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 72

    "กลับมาแล้วเหรอลูก" เจ้าขาถามขึ้นเมื่อเห็นลูกชายเข้ามา"ครับ""มันจะรีบไปไหน แล้วมันมาจากไหน" ทศกัณฐ์ได้แต่มองตามหลังคนที่วิ่งขึ้นไปบนบ้าน แทบจะไม่รู้ว่าคนที่เข้ามาเป็นลูกชายของตัวเอง เพราะมองไม่ทัน"วันนี้วันเกิดของกล้าหาญค่ะ" เจ้าขาพูดพร้อมกับเอานมอุ่นๆ มาให้สามีได้ทาน เพราะเขาเพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน"วันเกิดกล้าหาญ?" พอรู้ว่าวันเกิดเพื่อนสนิทของลูกชาย ทศกัณฐ์ก็ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู สองทุ่มกว่า?" ธรรมดาวันเกิดเพื่อน ถ้าไม่เช้าก็คงจะเป็นเย็นวันต่อไปถึงจะเห็นหน้าลูกชายโผล่กลับบ้าน"เห็นหนามขอเบอร์โทรไป สงสัยจะโทรตามมั้งคะ""โทรตามงั้นเหรอ?" มันยิ่งสร้างความงุนงงให้กับทศกัณฐ์ เพราะทั้งสองไม่มีทีท่าว่าจะเป็นมิตรกันเลยแกร่ก~ กลับมาถึงชายหนุ่มก็ตรงเข้าห้องของเธอ"หนาม" มองดูบนเตียงนอนไม่มี เขาก็เลยรีบเข้าไปดูในห้องน้ำ "เป็นยังไงบ้าง"พอเห็นเขาเข้ามาอาการคลื่นไส้เวียนหัวก็หายไปสิ้น หญิงสาวลุกขึ้นแบบหน้าบูดบึ้ง ไม่พูดไม่จาแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ"...?..." ชายหนุ่มงงกับท่าทาง..เนี่ยเหรอคนที่โทรตามเขากลับบ้าน อุตส่าห์ดีใจว่าเธอโทรหา แต่พอกลับมาหน้าตาของเธอไม่รับแขกเลยจะให้ยิ้มระรื่นได้ยังไง

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 71

    เขานั่งเป็นเพื่อนเธออยู่แบบนั้นจนคิดว่าเธอนอนหลับสนิทแล้ว ถึงออกมาจากห้องเพื่อไปอาบน้ำออกไปอาบน้ำยังไม่เสร็จก็ได้ยินเสียงคนข้างห้องอาเจียน ชายหนุ่มรีบล้างตัว แล้วออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวที่พันรอบท่อนล่างอยู่"ผมนึกว่าคุณหลับไปแล้ว" เขารีบเดินเข้าไปลูบหลังให้ "ออกหมดเลยเหรอ" ชายหนุ่มมองลงไปดูในชักโครก..อาหารที่เธอกินเข้าไปเมื่อตอนเย็นออกไปหมดเลย"คุณจะมองอะไรสกปรกจะตาย" หญิงสาวรีบกดน้ำให้ไหลลง"ไปที่เตียงดีกว่า" มือหนาโอบร่างบางให้เดินตามมาที่เตียง ถ้าเป็นเมื่อหลายชั่วโมงก่อนเธอคงจะไล่ตะเพิดเขาไปแล้ว แต่นี่..รู้แล้วว่าทำไมเวลาเขาอยู่ใกล้อาการพวกนั้นมันถึงหายไปใบหน้างามมองต่ำลงไปที่ท้องของตัวเอง ไอ้ตัวเล็กต้องแผลงฤทธิ์แน่"นอนก่อนนะเดี๋ยวผมขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้า" จังหวะที่เขากำลังจะออกจากห้อง มือเรียวรีบคว้าแขนของเขาไว้"คุณจะกลับเข้ามาอีกไหม" หญิงสาวถามไปโดยที่ไม่ได้เงยหน้ามองใบหน้าหล่อคมยกยิ้มขึ้นเมื่อได้ยินคำถาม "มาสิ" ว่าแล้วเขาก็รีบออกจากห้องไปก่อนที่เธอจะเปลี่ยนใจไปไม่ถึงห้านาทีก็รีบกลับเข้ามา แต่ตอนนี้เธออยู่ในห้องน้ำ"หนาม"พอเห็นเขากลับมาเธอก็ออกจากห้องน้ำ ..หึ!!

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 70

    ตุ๊บ!! เสียงเจ้าขุนถีบเก้าอี้ออกจากตรงที่กีดขวาง"เมื่อกี้เธอว่าอะไร" แล้วเขาก็เดินตรงเข้าไปหายี่หวา เพราะเมื่อสักครู่ที่ยี่หวาพูดแล้วเดินเข้ามาในห้องเขาได้ยินชัดเจน"เราพูดถึงเรื่องละครที่ดูกับแม่เมื่อคืนนี้" ยี่หวาหน้าเปลี่ยนสีเมื่อเห็นว่าเจ้าขุนเอาจริงสายตาคมจ้องมองแบบเอาเรื่อง จนเพื่อนในห้องรีบเข้ามาช่วยกันขวางไว้"ไม่เอาน่า ผู้หญิงนะ" กล้าหาญก็เข้ามาช่วยพูด ถึงแม้ยี่หวาจะแก้ตัวไปแต่ทุกคนที่อยู่ในห้องก็ได้ยินหมด..ที่เธอพูดว่าหนามเตยสำส่อน"ผู้หญิงแล้วไง สักแต่มีปากจะพูด" จบคำพูดเจ้าขุนก็ถีบเก้าอี้ที่อยู่ด้านข้างจนลมกระจายส่วนยี่หวา..ตอนนี้ถอยออกไปจนจะชนผนังห้อง ..ถ้าคนที่พูดเป็นผู้ชายสงสัยฟันคงได้ร่วงออกจากปาก แต่เจ้าขุนก็ยังไม่สงบ ดวงตาของเขายังจ้องมองพร้อมกับขาที่ก้าวเดินเข้าไป"พอแล้ว" หนามเตยเป็นคนพูดขึ้น..เขาถึงได้หยุดที่หยุดเพราะได้ยินเสียงคนห้ามเหมือนจะร้องไห้"หนาม" เจ้าขุนเดินกลับเข้ามาหาเธอส่วนพวกเพื่อนๆ กำลังเก็บสิ่งที่เขาทำกระจัดกระจายไว้หนามเตยไม่มองหน้าเจ้าขุนเลยด้วยซ้ำ เธอนั่งลงที่เก้าอี้ของตัวเอง จากที่คิดว่าจะเข้มแข็ง เพราะคนรอสมน้ำหน้าก็มีมาก แต่ตอนนี้มันเข้

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 69

    ก๊อก ก๊อก หลังจากที่เจ้าขุนออกจากห้องไปได้เพียงไม่นาน ก็ได้ยินเสียงคนมาเคาะประตูเรียกที่หน้าห้องหญิงสาวเงียบฟังว่าเป็นใครที่มาเคาะ"หนามจ๊ะ""คะ" หนามเตยรีบมาเปิดประตู"แม่ทำข้าวต้มร้อนๆ ขึ้นมาให้จะได้มีอะไรรองท้องก่อนนอนบ้าง" เมื่อประตูเปิดออกนางก็ได้ถือข้าวต้มเดินเข้าไปในห้อง"คุณแม่ไม่ต้องลำบากก็ได้ค่ะ หนามยังไม่หิว""ไม่หิวก็ต้องกิน" เจ้าขาดูแล้วเธอคงจะยังไม่ทานข้าวเย็น และตอนนี้มันก็ดึกมากแล้วด้วย"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวไหว้พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ จะทานได้หรือไม่ได้ค่อยว่ากันอีกที เพราะตอนนี้แค่ได้กลิ่นก็ชวนให้อาเจียนแล้ว"ว่าไงครับแม่" เจ้าขุนถามขึ้นทันทีที่เห็นแม่ออกมาจากห้องนั้น เขายืนรออยู่ด้านหน้าแบบเงียบๆ แถมยังหลบด้วยเพราะกลัวเธอมองออกมาเห็น"แม่ว่าลูกก็ไปพักผ่อนได้แล้วดึกแล้วนะ"แม่ตอบผมก่อนสิครับ"จะให้แม่ตอบอะไร""เธอจะกินข้าวไหมครับ""แม่ไม่รู้""ทำไมแม่ไม่อยู่รอจนกว่าเธอจะกินล่ะครับ""ลูกก็ไปรอเองสิ" เจ้าขาแค่พูดอยากจะเห็นกิริยาของลูกชายพอแม่กลับเข้าห้อง เจ้าขุนก็เดินกลับมาที่หน้าห้องของเธอ แนบหูฟัง ว่ามีเสียงช้อนกระทบกับถ้วยไหม"อ้วกกกกก""หนาม" แต่เสียงที่ได้ยินก็คือเส

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 68

    "ขอฉันไปด้วยคนนะคะ" เจ้าขารีบเดินตามสามีออกมาที่รถ"ผมว่าคุณไม่ต้องไปหรอก รอฟังข่าวอยู่ที่บ้านดีกว่า""แต่ฉันเป็นห่วงนี่คะ""ถ้างั้นก็ขึ้นรถ" ทศกัณฐ์ไม่เคยทนลูกอ้อนของภรรยาคนสวยได้สักครั้งเจ้าขาก็รีบเดินอ้อมไปขึ้นนั่งข้างสามี ส่วนตอนนี้เจ้าขุนขับรถของตัวเองออกไปตั้งแต่รู้ว่าเธอซื้อตั๋วเพื่อที่จะเดินทาง"หนามรอผมก่อนนะอย่าเพิ่งไปไหน" คันเร่งถูกเหยียบเกือบมิดไมล์ รถคันไหนที่ขวางหน้าเขาบีบแตรไล่ที่เจ้าขาตามสามีมาส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงหนามเตย แต่ที่เป็นห่วงมากที่สุดก็คือลูกชายสนามบินสุวรรณภูมิชายหนุ่มมาถึงสนามบินโดยปลอดภัย เขาจอดรถได้ก็รีบวิ่งตรงเข้าไป โดยที่ทิ้งรถไว้ในที่ห้ามจอด แต่เจ้าขุนก็ไม่สนใจชายหนุ่มร่างสูงวิ่งฝ่าผู้คนที่กำลัง เดินกันให้วุ่น สายตาของเขามองไปที่ผู้โดยสารขาเข้า"เข้าไม่ได้ครับ" พนักงานด้านหน้าที่คอยตรวจเช็คตั๋วเดินทาง ไม่เห็นเขามีตั๋วติดมือมาด้วยก็เลยไม่อนุญาตให้เข้าไป"ผมแค่อยากจะเข้าไปหาคน""หาใครก็ไม่ได้ครับ""ผมต้องทำยังไงถึงจะเข้าไปได้""คุณต้องมีตั๋วเดินทางครับ"ชายหนุ่มรีบวิ่งกลับมาตรงที่ซื้อตั๋ว"เราปิดการขายไปแล้วค่ะ ไฟท์นี้เครื่องกำลังจะขึ้นค่ะ" และก็เ

  • ไต้ฝุ่น เมียชั่วคราว Ss2   บทที่ 67

    ห้องพยาบาลของทางมหาวิทยาลัย"เพื่อนเราเหรอจ๊ะ" อาจารย์หมอเห็นมายมิ้นท์ก็นึกขำ เพราะจำได้แม่น"ไม่ใช่เพื่อนค่ะ รุ่นพี่ที่คณะ" หญิงสาวตอบออกไปแบบเอียงอาย เพราะหลายครั้งที่เธอได้มาใช้บริการห้องนี้อาจารย์หมอตรวจดูอาการอยู่พักหนึ่งวัดความดัน และตรวจคลื่นหัวใจ"คงเป็นเพราะความเครียดพักผ่อนไม่เพียงพอ เดี๋ยวรอให้เพื่อนฟื้นก่อนนะ" เพราะว่าตอนนี้หนามเตยยังไม่ได้สติ แต่ชีพจรของเธอก็ปกติ อาจารย์หมอก็เลยไม่เป็นห่วงเท่าไรเวลาเข้าเรียน.."รู้หรือยังว่าหนามเตยเป็นลมตอนนี้อยู่ห้องพยาบาล" เพื่อนที่รู้ข่าวเข้ามาพูดกันอยู่ในห้อง"เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ?!" เจ้าขุนรีบหันกลับไปมอง และตอนนี้เธอก็ยังไม่เข้ามาในห้อง ที่เขาไม่รู้เรื่องเพราะวันนี้ไม่ได้ไปทานข้าวที่โรงอาหาร"ก็น้าของมึงน่ะสิอยู่ห้องพยาบาลโน่น" ได้ยินแค่นั้นแหละ เจ้าขุนก็รีบวิ่งออกจากห้องไป ซึ่งมีกล้าหาญวิ่งตามมาติดๆ"หนาม.." พอเจ้าขุนมาถึงก็เห็นเธอนั่งอยู่บนเตียง ซึ่งมีไต้ฝุ่น และมายมิ้นท์อยู่ในห้องนั้นด้วย "เธอเป็นอะไรครับ" เจ้าขุนถามอาจารย์หมอที่นั่งอยู่โต๊ะประจำของห้องนี้ทุกคนในห้องต่างก็มองหน้ากันไปมา ไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคน ..มันยิ่งทำให้

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status