Mag-log inShare
หมู่บ้านป่าอมตะ
Huling Na-update:
2025-01-23 23:02:37
Kaugnay na kabanata
ให้ชะตากรรมนำทาง แปลงกาย
ทางด้านห่าวอู๋มู๋ลี่เมื่อถูกจับมาก็ยังสลบอยู่ทั้งที่พวกเขาจะเดินทางกลับไปหากลุ่มก็ช้าขึ้นเนื่องจากต่อสู้กับชาวบ้านทำให้พวกเขาบาดเจ็บไม่น้อย กลุ่มชาวบ้านนั้นมีคนมากและก็มีพลังเยอะด้วยเขาจึงไม่รู้ว่ากลุ่มนั้นคือกลุ่มใดกันแน่ทำไมช่างเก่งกาจขนาดนี้"เราพักที่นี่กันก่อนแล้วกัน อย่างไรเราก็จับนักยุทธจากมิติสามัญผู้นี้ได้แล้วสตรีผู้นั้นก็ปล่อยนางไปเถอะเราเอาบุรุษผู้นี้ไปต่อรองกับองค์ชายหกก็น่าจะได้แล้วล่ะเหมือนพวกเขาจะสนิทกับองค์ชายหกอยู่ไม่น้อย"บุรุษผู้หนึ่งในกลุ่มกล่าวขึ้น"ข้าได้ข่าวว่าบุรุษผู้นี้มาจากนิติสามัญ หากเกิดเรื่องอะไรขึ้นท่านประมุขคงจะเดือดร้อนไม่น้อย เพราะอาจจะทำให้มีสงครามระหว่างมิติเกิดขึ้นก็ได้ เพราะเราไม่รู้ว่าบุตรผู้นี้ที่มาจากมิติสามัญ เขาเป็นคนสำคัญของมิติสามัญหรือไม่ ทำไมเราไม่จัดการฆ่าบุรุษผู้นี้แล้วแพร่ข่าวออกไปให้คนจากมิติสามัญมาล้างแค้นท่านประมุขกันล่ะ"บุรุษผู้หนึ่งกล่าวขึ้น"บุรุษผู้นี้มาจากมิติสามัญก็จริง แต่เราจะรู้ได้อย่างไรล่ะว่าเดิมทีเขาเป็นคนของมิติสามัญ ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนของมิติเชื่อมจิตหรอกหรือ เพราะผู้ที่มาจากมิติสามัญนั้นทำไมถึงจะเก่งกาจขนาดนี้ ไม่ใช่ว่
Huling Na-update : 2025-01-24ให้ชะตากรรมนำทาง สมุนไพรรักษาเส้นลมปราน
หลังที่สตรีทั้งสี่แบบแคร่ออกไปได้ไม่นาน นักยุทธเหล่านั้นที่มีวรยุทธที่สูงก็ตื่นขึ้น และรับรู้ว่าพวกเขาถูกหลอกเสียแล้ว และทุกอย่างก็ถูกคาดการณ์ไว้ล่วงหน้าแล้วว่าพวกเขามีวรยุธทที่สูง มนต์กล่อมนี้จะไม่สามารถอยู่ได้นาน แคร่ของคุณชายใหญ่จริงถูกส่งต่อไปยังลูกน้องของพี่ชายไป๋อวิ้น ส่วนตัวเขาเองก็ต้องสู้รบกับพวกนักยุทธเพื่อที่จะยื้อเวลาให้พวกนั้นพาคุณชายใหญ่ไปถึงเรือน"ทุกคนตื่นขึ้นลุกขึ้นได้แล้วพวกเราโดนหลอกแล้วแม่นางทั้งสี่นั้นมาช่วยบุรุษจากมิติสามัญแล้วเราต้องรีบตามไปจับบุรุษผู้นั้นกลับคืนมาไม่แน่เราอาจจะเจอสตรีผู้นั้นด้วยรีบๆเร็ว"เสียงผู้หนึ่งดังขึ้นเพื่อปลุกสหายให้ตื่น หลังจากที่ทุกคนตื่นแล้วก็ไม่รู้ว่าสตรีทั้งสี่นั้นพาบุรุษที่นอนอยู่บนแคร่ไปทิศทางใด ได้แต่เดาไปต่างๆนานาเนื่องจากเป็นเวลากลางคืนจึงไม่สามารถที่จะหาร่องรอยได้ และสตรีพวกนี้ก็ฝีเท้าเบาเสียเหลือเกิน จึงไม่รู้ว่าพวกนางมุ่งหน้าไปทางไหนกันแน่ ทั้งสิบจึงแยกย้ายกันติดตามไปคนละทิศคนละทาง ผู้คนที่คอยส่องอยู่จึงรู้ว่าพวกเขาไม่รู้ว่าสตรีทั้งสี่คนนั้นไปทิศทางใด จึงดักบุรุษที่มาทางทิศของตนซึ่งเป็นจำนวนสองคนเท่านั้น พวกเข้าปะมือกันยกใหญ่
Huling Na-update : 2025-01-24ให้ชะตากรรมนำทาง ปลอมตัว
ทางด้านจินเป่าเมื่อพุ่งตัวออกจากตำหนักร้างทั้งสามก็พุ่งตัวหนีอย่างรวดเร็วราวกับจะไม่ได้หลอกล่อให้ศัตรูตามไป ยิ่งทำให้นักยุทธที่ตามไปมากกว่าทิศทางอื่นเสียอีก เป็นไปตามคาดพวกเขากะอยู่แล้วถ้าองค์ชายหกไปทิศใดทิศนั้นจะมีผู้ติดตามไล่ล่ามาก นักยุทธราวๆยี่สิบคนพุ่งเข้าใสพวกเขา ห่าวอู๋อวี่ไม่รอช้าซัดพลังใสผู้ที่ใกล้ที่จะถึงกลุ่มของตัวเองที่สุด จนสิ้นใจตายไปหนึ่งคน เดิมที่องค์ชายหกนั้นกล้าหาญยิ่งนักแต่พอเจอกับศัตรูเข้าจริงๆก็ไม่สามารถที่จะต้านทานได้ เพราะในชีวิตจริงเขาไม่เคยที่จะพบศัตรูขนาดนี้ การฝึกก็คือการฝึกธรรมดาของพวกเขาไม่ถึงขั้นต้องเอาชีวิตของคน เป็นจื่ออี้เฉินที่ต้องคอยอารักขาเขาและลากเขาออกจากวงต่อสู้ นักยุทธที่ไล่ล่าพวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่าบุรุษจากมิติล่างจะเก่งกาจถึงขึ้นนี้ จึงลดความระวังตัวทำให้จบชีวิตลง หลังจากสหายในกลุ่มนั้นตายไป 5 คนจึงทำให้กลุ่มของนักยุทธจากมิตินิมิตนี้ล่าถอยออกไป กลุ่มของจินเป่าจึงรีบหลบหนีไปได้ชั่วคราว ทำให้ทั้งสิบห้า คนต้องไปวางแผนกันใหม่"บุรุษที่มาจากมิติล่างนั้นน่าจะปล่อยไว้ไม่ได้แล้วล่ะ "ตงหมิงกล่าวด้วยความเดือดร้อน ลำพังถ้าเป็นเพียงแค่องค์ชายหกป่านนี้เข
Huling Na-update : 2025-01-25ให้ชะตากรรมนำทาง แผนการ
"เจ้าแน่ใจหรือว่าเจ้ากับองค์ชายหกจะรอจัดการพวกเขาด้านหลังข้าอยากให้องค์ชายหกกับเจ้าหนีไปก่อนด้วยซ้ำ"ห่าวอู๋อวี่ลืมตาขึ้นแล้วพูดทันที เพราะแผนการนี้มันอันตรายกับจินเป่ากับองค์ชายหกมากเกินไป"ข้าไหวแต่ข้าไม่แน่ใจว่าองค์ชายหกไหวหรือป่าว"จินเป่ากล่าวขึ้นพลางมองไปยังองค์ชายหก ที่ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าทั้งสองพูดคุยถึงแผนอะไรกัน"ข้าอยากให้จื้ออี้เฉินคอยปกป้องเจ้ามากกว่าที่จะให้มันตามข้าไป"ห่าวอู๋อวี่กล่าวขึ้น"ทางนั้นมันอันตรายกว่าทางข้าเป็นไหนๆ หากท่านต่อกรกับพวกเขาได้พวกข้าก็แทบไม่ต้องออกแรงเลย"จินเป่ากล่าวขึ้น"มันเรื่องอันใดกัน พวกเจ้ามีแผนอันใดทำไมข้าไม่รับรู้ไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเจ้าพูดคุยกันเลย"องค์ชายหกที่พึ่งหายจากอาการสะเอียดสะเอียนนั่งฟังทั้งสองคุยกัน"แผนของเราก็คือเราสองคนจะซุ่มโจมตีพวกเขาอยู่ ณ จุดแถวๆนี้และให้อวี่กับสัตว์อสูรเดินทางไปก่อนเมื่อพวกเขาเกิดการปะทะกันแล้วย้อนกลับมาทางทิศเรา เราค่อยลงมือ"จินเป่ากล่าวขึ้น"ทำไม่เจ้าทั้งสองคนช่างมีแผนการมากเสียเหลือเกิน เราถูกใจยิ่งนัก ถึงแม้ว่ามันจะเสี่ยงแต่ดีกว่าที่พวกเราจะไปด้านหน้าอย่างเดียวยังไงพวกเขาก็ต้องไล่ตามเราอยู่ดีถ้
Huling Na-update : 2025-01-25ให้ชะตากรรมนำทาง เสียแผน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นอยู่ในสายตาของจินเป่าที่อยู่บนต้นไม้เพราะนางเองไม่ได้หลับ คนกลุ่มนั้นแบ่งออกเป็นสองกลุ่มกลุ่มละเจ็ดคน แบ่งไปด้านหน้าส่วนหนึ่ง และอีกส่วนก็เฝ้าอยู่ด้านหลัง ปกติพวกเขาไม่สามารถทำได้เพราะตอนกลางคืนพวกเขาจะเน้นที่จะลงมือ และพวกนางก็ถอยห่างออกมา แต่คืนนี้พวกเขาไม่ลงมือแต่กลับไปดักหน้าทั้งสามคน และจะบีบให้กลุ่มของพวกเขาไปเจอทางตัน พวกเขากะจะจับองค์ชายหกให้ได้ ณ ครั้งนี้เลยเพราะจะไม่มีเวลาที่จะกลับวังหลวงเสียแล้ว จินเป่าคิดได้ก็สายเสียแล้ว เขาควรจะให้สัตว์อสูรช่วยกันหลอกล่อให้กลุ่มนักยุทธ์ออกจากที่นี้ และพวกเขาก็หลบหนีอีกทาง แต่ก็เท่ากับว่าไม่ได้แก้แค้นให้กับสหายที่ต้องแยกทางกันเดิน แต่พวกเขาก็จะปลอดภัย "ลี่หลินนักยุทธราวๆเจ็ดคนออกเดินทางล่วงหน้าไปแล้ว ช่วยบอกให้พวกเขาทั้งสองระวังตัวให้ดีก็แล้วกัน แผนการเดิมที่เราวางไว้ไม่อาจจะทำได้แล้วเจ้าลองปรึกษากับท่านห่าวอู๋อวี่ใหม่เผื่อเขาจะมีแผนรองรับ หรือจะให้ข้ากับองค์ชายหกรอบโจมตีกับนักยุทธอีกกลุ่มที่กำลังจะเดินทางด้านหลังของพวกเจ้าดี"จินเป่าสื่อให้สัตว์อสูรของตนรู้"นายท่านพวกเราเสียแผนแล้ว นักยุทธ์เหล่านั้นแบ่งกลุ่มออกไปดักหน
Huling Na-update : 2025-01-26ให้ชะตากรรมนำทาง ปะทะกัน
หลังจากห่าวอู๋อวี่เดินทางกับสัตว์อสูรทั้งสองตนผ่านไปสองคืนก็ไม่พบกับเหตุการณ์อะไร เขาไม่ได้ต่อสู้ทั้งสองคืน เขาได้แต่นั่งขับเคลื่อนพลังภายในจนร่างกายเขากลับมาสมบูรณ์แล้ว เขาพร้อมที่จะต่อสู้ได้อีกแล้ว"ลี่หลินเจ้าบอกเจ้านายของเจ้าข้าจะเร่งเดินทางแล้ว ร่างกายของข้าหายดีแล้ว ข้าต้องการพบกับกลุ่มที่อยู่ด้านหน้าเพื่อที่จะได้จัดการกลุ่มนั้นให้พวกเขาเตรียมเร่งเดินทางมาเพราะถ้ากลุ่มที่เห็นว่าเราเดินทางทั้งวันทั้งคืนเขาก็จะไม่หยุดพักเป็นแน่"ห่าวอู๋อวี่กล่าวขึ้น หลังจากลืมตาตื่นตอนเช้าทั้งสามก็เร่งเดินทาง เมื่อคนที่มาเฝ้าคอยสอดแนมเห็นว่าพวกเขาเดินทางแล้วก็รีบเรียกสหายแล้วเร่งเดินทางตามไป"กลุ่มของสหายเรายังไม่เจอกับกลุ่มนี้อีกหรือวันนี้ก็วันที่สามแล้วนะ ทั้งเจ็ดคนนั้นจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร"ตงหมิงกล่าวด้วยความเดือดดานที่กลุ่มด้านหน้าไม่เข้ามาปะทะสักที หลังจากออกเดินทางมาพอตกเย็นพวกเขาก็เตรียมตัวที่จะหยุดพักและให้คนไปตามดูกลุ่มของห่าวอู๋อวี่ก็พบว่าพวกเขาไม่ได้อยู่ใกล้แถวนี้แล้ว เหมือนพวกเขาจะเร่งเดินทาง คนที่ตามไปดูรีบกลับมาบอกสหายว่ากลุ่มเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่พวกเราคาดการณ์ไว้แล้ว พวก
Huling Na-update : 2025-01-26ให้ชะตากรรมนำทาง มนต์ควบคุมจิต
เมื่อเสียงห่าวอู๋อวี่สิ้นสุดลง ทั้งห้าจึงตระหนักได้ว่าบุคคลที่พวกเขาสมควรสนใจมาถึงตัวพวกเขาเสียแล้ว หลังจากทั้งห้าหยุดมือเจ้ากระต่ายหยกจึงรีบพุ่งไปหากลุ่มของห่าวอู๋อวี่ พลางยืนมองหลังตรง ลี่หลินคิดว่ามันแปลกๆจึงสื่อสารไปหาผู้เป็นนาย เมื่อจินเป่ารับรู้ว่ากลุ่มของห่าวอู๋อวี่เจอกับบุรุษกลุ่มนั้นแล้ว ตนจึงเร่งเดินทางมากขึ้น"กลุ่มของอวี่พบเจอกับนักยุทธกลุ่มด้านหน้าแล้วล่ะ เราสองคนต้องเร่งแล้ว"จินเป่ากล่าวขึ้น"วันนี้พวกข้าไม่ต้องการที่จะประมือกับพวกเจ้าแม้แต่อย่างใด แต่พวกข้าต้องการตัวองค์ชายหก เพียงแค่พวกเจ้ายอมมอบเขาให้กับพวกเรา เจ้าทั้งสองก็เดินทางออกจากจุดนี้ได้เลย หากพวกเจ้าไม่มอบองค์ชายหกมาคนของข้าที่อยู่ด้านหลังของพวกเจ้าก็จะลงมือ พวกเจ้าทั้งสามโดนล้อมไว้หมดแล้ว คนที่น้อยกว่าและวรยุทธที่ต่ำกว่า พวกเจ้าลองคิดดูเถอะว่ากลุ่มใดจะเสียเปรียบกว่ากัน"บุรุษผู้หนึ่งกล่าวขึ้นมา ห่าวอู๋อวี่ได้ยินแบบนั้นก็เร่งแต่จะลงมือ เพราะหากกลุ่มนั้นมาถึงแล้วกลุ่มของจินเป่ามาสมทบอีก จะทำให้จินเป่ามีอันตราย เพียงแค่กำจัดกลุ่มน้อยนี้ก่อนค่อยย้อนไปกำจัดกลุ่มหลังจะดีกว่า"ทุกคนลงมือหากเรากำจัดกลุ่มนี้แล้วค่อย
Huling Na-update : 2025-01-27ให้ชะตากรรมนำทาง กลับวังหลวง
เมื่อเหล่าทหารมาช่วยองค์ชายหกไว้ทันพวกเขาจึงต้องการที่จะคุ้มกันองค์ชายหกเข้าวังทันที"เราต้องไปพบสหายที่นำป้ายหยกของเราไปให้พวกเจ้าที่เมืองขมิ้นก่อนพวกเราจะกลับวังพร้อมกัน"องค์ชายหกกล่าวขึ้น"พวกกระหม่อมไม่ใช่ไม่เชื่อคนที่องค์ชายหกส่งไปนะขอรับ แต่ท่านหัวหน้าทหารที่ด่านของเมืองขมิ้นนั้นไม่วางใจ กลัวว่าจะเป็นอื่น และแถมบุรุษที่ไปด้วยนั้นบาดเจ็บสาหัส ท่านหัวหน้าทหารจึงจัดรถม้าและคุ้มกันพวกเขาเข้าวังหลวงเรียบร้อยแล้ว คราแรกสตีผู้นั้นไม่ยอมไป ว่าจะออกตามหาพวกท่าน แต่ทางคุกที่ด่านเมืองขมิ้นก็เต็มไม่มีที่ใดให้พวกเขาพัก จึงบังคับให้พวกเขากลับวังหลวงแล้ว องค์ชายหกเองก็ควรกลับวังหลวงก่อนเพื่อความปลอดภัยของท่านขอรับ"ทหารผู้หนึ่งกล่าวขึ้น องค์ชายหกมองอย่างตะลึงไปที่ทหารผู้ที่กล่าวขึ้น แล้วก็มองไปยังจินเป่า ซึ่งนางเองก็ไม่ได้มีท่าทีอะไร ทั้งสามจึงเดินทางกลับเมือง แม้ไม่ได้นั่งรถม้าก็จริงืแต่พวกเขาก็ไม่ต้องหวาดระแวงอีกแล้ว องค์ชายหกเองรู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย จินเป่ากับห่าวอู๋อวี่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ตอนกลางคืนห่าวอู๋อวี่ก็รักษากำลังภายในเช่นเคย จินเป่าก็ค่อยอยู่ไม่ห่าง ทางด้านซิงอีเมื่อเขาไม่ยินยอม
Huling Na-update : 2025-01-27
Pinakabagong kabanata
ให้ชะตากรรมนำทาง แหวน
เพื่อพวกเขาเข้ามาเสร็จแล้วก็ต้องพบกับความประหลาด ด้านในนี้มีแก้วแหวนเงินทองอยู่มากมาย ตรงกลางโถงกว้างมีไข่ขนาดใหญ่หนึ่งใบวางอยู่ ลวดลายของใข่ใบนั้นมีลวดลายที่งามวิจิตรยิ่งนัก และไอวิเศษที่เข้มข้นก็ไหลออกมาจากไข่ใบนี้นี้เอง แต่ช่างแปลกเมื่อพวกเขาทั้งเจ็ดเข้ามาในนี้แล้ว ไอวิเศษนั้นก็ไม่สามารถที่จะทำอันตรายใดๆกับพวกเขาทั้งเจ็ดนั้นได้ "ไข่นั้นมันเป็นไข่อะไรกัน ลวดลายแปลกตาจัง"ซิงอีถามขึ้นเขาไม่เคยเห็นมันมาก่อน"มันน่าจะเป็นไข่มังกรข้าเคยศึกษามา น่าจะเป็นไข่มังกรศักดิ์สิทธิ์เป็นแน่ รวดลายของมันช่างมากมายขนาดนี้ มันน่าจะเป็นสัตว์อสูรที่อยู่ในขั้นที่สูงๆเป็นแน่ แต่เราจะนำมันออกจากไข่ได้อย่างไรกัน หรือว่าเราจะพามันออกจากถ้ำนี้ได้อย่างไร"ต้าเหว่ยกล่าวขึ้น ซิงอีจึงพยายามลองเก็บของที่อยู่ในนี้ดู เหมือนของเหล่านี้จะไม่ยอมเข้ามาในมิติของนางเลยสักชิ้น รวมถึงไข่ที่ต้าเหว่ยบอกว่าเป็นไข่มังกรด้วย มันไม่ยอมเข้ามาเลยสักนิด "ข้าเกรงว่าสมบัติที่อยู่ในนี้พวกเราไม่สามารถที่จะครอบครองมันได้ รวมทั้งไข่มังกรที่เจ้าว่าด้วย"จางซินกล่าวขึ้น ด้านข้างนอกนั้นพวกเขาก็ได้ยินเสียงของพญาวานรนั้นกำลังอาละวาดอยู่ เพร
ให้ชะตากรรมนำทาง ช่องลับ
ความเคลื่อนไหวของสัตว์อสูรตัวใหญ่นั้นเงียบลงแล้ว แสดงว่ามันน่าจะสงบลงพวกเขาจึงวางแผนกันใหม่ว่าจะเข้าไปยังถิ่นที่อยู่ของมันได้อย่างไรเนื่องจากไอวิเศษที่เข้มข้นพวกเขาไม่สามารถที่จะทนกลับไอวิเศษที่อยู่รอบๆตัวของมันได้เลย "ข้าว่าหากพวกเราเข้าไปใกล้ๆมันแล้วไอวิเศษนั้นมันเข้มข้นมากพวกเราจะไม่ตายเพราะไอวิเศษนั้นหรอกหรือ มันมีสิ่งใดบ้างที่จะทำให้ไอวิเศษนั้นลดน้อยลงได้หรือว่าเราสัมผัสกับไอวิเศษนั้นได้น้อยลงล่ะ"ห่าวอู๋มู๋ลี่กล่าวขึ้น"มันไม่น่าจะลดไอวิเศษนั้นได้เนื่องจากว่าเรานั่งเสพไอวิเศษนั้นอยู่สามวันมันก็ยังไม่ลดเลยใครมีวิธีดีๆบ้างล่ะ"ไป๋อวิ้นกล่าวถามคนอื่น"เราใช้วิธีหลอกล่อดีหรือไม่ ให้คนกลุ่มนึงอยู่ฝั่งด้านในโน้น หากว่าคนกลุ่มหนึ่งหลอกล่อมันออกไปยังจุดนี้แล้ว คนกลุ่มที่อยู่ด้านในนั้นก็เคลื่อนตัวเข้าไปดูว่าข้างในมีสิ่งใด วิธีนี้พวกเราจะแบ่งกันเป็นสามคนและสี่คนดีหรือไม่"จางหยงกล่าวขึ้น"แล้วมันจะไม่รู้หรือว่ายังมีอีกกลุ่มที่อยู่ด้านในถ้ำนี้ไม่ได้หลอกล่อมันออกไปนอกถ้ำ"ต้าเหว่ยถามขึ้น"ท่านบอกเองไม่ใช่หรือว่ามันตาบอดเพียงแค่เราอยู่ด้านไหนและกบกินกายของเราแล้วเราอยู่เฉยๆอะไรการเคลื่อนไหว
ให้ชะตากรรมนำทาง พญาวานร
ทางด้านทั้งหกและสัตว์อสูรหนึ่งตนที่ตอนนี้กำลังนั่งบำเพ็ญอยู่ในถ้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งพวกเขารับรู้ได้ถึงพลังงานภายในห่างพวกเขาออกไปหากเดินทางเข้าไปไม่เกินครึ่งก้านผู้พวกเขาต้องเจอกับบางสิ่งบางอย่างที่มีแรงกดดันมหาศาล อยู่ในนั้นพวกเขาเลือกจุดนี้เพราะว่าไอวิเศษนั้นมาถึงกลุ่มของพวกเขาทำให้พวกเขาได้ใช้ประโยชน์จากไอวิเศษของสิ่งเหล่านั้น เมื่อเวลาผ่านไปส่มวันจู่ๆก็รู้สึกว่าตัวของเขานั้นเย็นวูบน่าจะสามครั้งได้ นางยิ้มด้วยความดีใจเพราะวรยุทธของนางอยู่เฉยๆก็เพิ่มขึ้น อาจจะเป็นเพราะผู้เป็นนายของเขานั้นมีวรยุทธเพิ่มขึ้นก็ได้ ทุกคนมองหันมาที่ลี่หลินเพียงคนเดียวเพราะพวกเขาทุกคนสามารถรับรู้ถึงแรงกดดันก่อนที่วรยุทธนั้นจะเพิ่มขึ้น"ไม่ใช่ว่าเจ้าจะบรรลุวรยุทธอีก 3 ขั้นแล้วหรือ"ไป๋อวิ้นถามขึ้น"ข้านั่งฝึกวรยุทธภายในอยู่สามวัน ข้าไม่คิดว่าร่างกายของข้าจะเพิ่มวรยุทธขึ้นได้มากขนากนี้ ข้าคิดว่าผู้เป็นนายของข้าน่าจะมีวรยุทธเพิ่มขึ้นข้าถึงได้ผลประโยชน์ขนาดนี้"ลี่หลินพูดด้วยความดีใจ"ลี่หลินเจ้าเสื่อกับผู้เป็นนายของเจ้าได้แล้วหรือ พวกเขาอยู่ที่ใดกัน พวกเราจะรีบตามพวกเขาไป"ซิงอีกล่าวขึ้น ลี่หลินได้แต่ส่ายหัวมันรับ
ให้ชะตากรรมนำทาง ผลขจี
หลังจากกลุ่มของจินเป่าไปตกอยู่สถานที่หนึ่งนั้นราวๆสามวันพวกเขาทั้งสามนั้นก็รู้สึกตัว พวกเขาเหี่ยวสถานที่หนึ่งเหมือนเป็นกองฟางและมีแอ่งตรงกลางแต่กองฟางที่พวกเขานอนนั้นมองแล้วลักษณะเป็นสีขาวไข่มุก ซึ่งพวกเขาก็ไม่รู้ว่าเป็นที่ใด ห่าวอู๋อวี่ลุกขึ้นได้จึงนั่งขับเคลื่อนวรยุทธของตัวเอง เส้นลมปานของเขานั้นเสียหายไปสามส่วน เลือดยังคลั่งอยู่ที่สมองเขาก็กระอักเลือดออกมาคำตอบ เจ้าอีกาดำสามขาจื่ออี้เฉินงั้นถึงกับปีกหักและขาที่สามของมันก็หักเลยทีเดียว ร่างกายของมันกระทบกับของแข็งประเภทใดตัวมันเองก็ยังไม่รู้ จินเป่าเมื่อลืมตาขึ้นมาก็รับรู้ได้ถึงคลื่นมหาศาลถาโถมเข้าตัวของตัวนางเอง นางรู้สึกเย็นวูบวาบสามครา นางลืมตาแล้วมองมือของตัวเองทั้งสองข้างวรยุทธของนางนั้นเพิ่มขึ้นอีกแล้วตั้งสามขั้น แต่นางสงสัยยิ่งนักวรยุทธของผู้อื่นนั้นสูงขึ้นนั้นจะเกิดทัฑคาด แต่ทำไมนางซึ่งวรยุทธสูงเลยระดับมามหาศักดิ์สิทธิ์มาเกินสามขั้นแล้ว นางยังไม่ถูกทัณฑฆาตเสียเลย นางมองไปรอบๆก็เห็นเจ้าอีกาดำสามขาที่นอนหมดแรงอยู่กับฟางสีขาวไข่มุกนั้น นางจึงหยิบยาสมุนไพรรักษาเส้นลมปราณธรรมดาออกมาให้มันกินไปพลางๆ และยื่นน้ำอมฤตให้ นางมองดูหน้าข
ให้ชะตากรรมนำทาง ภาพเหมือน
พญาหงส์ขาวที่กำลังต่อสู้นั้นหยุดชะงักและม้วนตัวพุ่งไปหาต้นขจีทันที ห่าวอู๋อวี่เองยังไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ พญาหงส์ขาวที่ต่อสู้กันอยู่ดีๆก็พุ่งไปหาจินเป่า จินเป่าที่ตอนนี้เห็นท่าไม่ดีเขากำลังอยู่ใกล้ต้นขจีเพียงนิดเดียวหากเขาหลบก็ไม่ทันเสียแล้ว เจ้าต้นขจีก็มัวแต่พลักดันนักยุทธให้ถ่อยกลับไปแต่มันไม่ได้ใช้ตามองจินเป่า เนื่องจากว่ากลิ่นอายของนางนั้นเป็นต้นหลิวต้องแสงจันทร์ในเมื่อนางนั้นได้กลืนกินพลังของต้นหลิวต้องแสงจันทร์แล้ว นางก็ปล่อยพลังของมันออกมา จึงทำให้ต้นขจีซึ่งเป็นพืชวิเศษเหมือนกันไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็นมนุษย์มันจึงไม่ได้ระวังตัวจากจินเป่าเลย แต่พญาหงส์ขาวรับรู้การไปของจินเป่าดีจึงพุ่งไปหานางและพ่นไฟใสทันที นางแบมือเก็บไฟดังเดิม แต่คราวนี้เจ้าพญาหงส์ขาวนั้นพุ่งเข้ามาหานางอย่างรวดเร็ว จึงไม่ทันระวังและเก็บมันเข้าไปในมิติทันที หลังจากที่มันเข้าไปในมิติแล้วจินเป่าจึงใช้กริชที่กรีดเลือดของตัวเองนั้นแทงเข้าไปยังรากของต้นขจีทันที "วี้ดๆๆๆๆๆๆ วี้ดๆๆๆๆ วี้ดๆๆๆๆๆ"เสี่ยงต้นขจีกรีดร้องและเอนไปเอนมาตอนนี้รากของมันถอนขึ้นจากดินเสียแล้ว จินเป่าได้ทีจึงโบกมือและเก็บต้นขจีก่อนที่มันจากอาละ
ให้ชะตากรรมนำทาง พญาหงส์ขาว
ทั้งสองคุยกันอยู่สักพักก็เข้าใจกันส่าตะจัดการเช่นไร"นั่นไงทั้งสองคนอยู่ตรงนั้นกำลังคุยกันอยู่แล้วแผนของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อล่ะลี่หลิน"จางซินกล่าวถาม"แผนของพวกเขาคือให้พวกเราทุกคนระวังตัวเองและแก้ไขสถานการณ์ไปตามเหตุการณ์ต่างๆ"ลี่หลินกล่าวขึ้น ทุกคนก็มองไปยังลี่หลินเพราะพวกเขาไม่แน่ใจว่านางได้สื่อสารกับผู้เป็นนายจริงหรือไม่ เนื่องจากพอถามพบนางก็ตอบทันที "งั้นพวกเราก็ต้องดูแลตัวเองและปกป้องด้วยให้ได้ เพื่อที่จะไม่เป็นตัวถ่วงของพวกสองคนนั้น"ไป๋อวิ้นกล่าวขึ้น"แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ข้าสงสัยยิ่งนัก ทำไมข้าที่อยู่มิติแห่งนี้มาตั้งแต่เกิด แต่ไม่เคยรับรู้ถึงเรื่องนี้เลยล่ะ เรื่องที่มีผลขจีสุกอะไรนั่น ทำไมหรือพอดูดูแล้วเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ เพราะสัตว์อสูรต่างๆก็รายล้อมเข้ามา และนักยุทธต่างๆก็เหมือนสนใจสิ่งเหล่านี้ ข้าอยากรู้เหลือเกินว่ามันเป็นสิ่งใด"ต้าเหว่ยกล่าวขึ้น"ข้าเองก็สงสัยว่าทางราชสำนักไม่ได้ส่งผู้ใดมาเข้าชิงผลขจีเลย เป็นไปได้หรือไม่ว่าทางราชสำนักนั้นไม่สนใจกับสมุนไพรชนิดนี้ เจ้าที่อยู่ในเมืองหลวงนั้นจึงไม่รู้ว่ามีของดีแบบนี้"ห่าวอู๋มู๋ลี่กล่าวขึ้น ทุกคนขอพยักหน้าพร้อมที่จ
ให้ชะตากรรมนำทาง ต้นขจี
เมื่อถึงยามเที่ยงคืนแล้วสัตว์อสูรตนนั้นก็ออกมาจากต้นขจีมันเป็นสัตว์อสูรสีขาวสว่างไสว มองไกลๆราวกลับนกกินรีสีขาวแต่พอมองดีๆก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่กินรีแต่อย่างใด"นั่นมันพญาหงส์นิสัตว์มหาอสูรที่เฝ้าอยู่ต้นขจีมันคือพญาหงส์นี่เอง"บุรุษกลุ่มที่จับตัวทั้งสองคนมากล่าวขึ้น "พวกเจ้าแกะมัดมือข้าทั้งสองได้แล้วกระมังข้าจะได้หาวิธีที่จะเอาชนะสัตว์มหาอสูรตนนั้น"ห่าวอู๋อวี่กล่าวขึ้น กลุ่มคนที่จับตัวพวกเขามาจึงปรึกษากันไม่นานเขาก็แกะเชือกวิญญาณนั้นออก "ข้าทั้งสองจำเป็นที่จะต้องโจมตีพร้อมๆกันแล้วพวกเจ้ามีใครที่ต้องการที่จะลงมือบ้าง ข้าจะได้วางแผนเผื่อพวกเจ้า"ห่าวอู๋อวี่กล่าวขึ้น ทั้งหมดที่จับตัวทั้งสองคนมานั่นนั่งเงียบทันทีไม่มีผู้ใดกล่าวสิ่งใดเพราะไม่มีใครต้องการที่จะลงมือ "ทำไมพวกท่านไม่คิดที่จะลงมือเลยหรอ ในเมื่อต้องการของแต่ถ้าไม่ลงมือพวกท่านจะมีหน้ารับของพวกนี้ได้อย่างไร"จินเป่าถามขึ้ม"เอาเป็นว่าพวกข้าไม่ลงมือต่อสู้กับสัตว์มหาสูรแต่พวกข้าจะลงมือแย่งชิงกับผู้มียุทธเหล่านั้นเอง ถ้าพวกข้าได้ผลขจีมามากพอพวกข้าจะแบ่งให้พวกเจ้า "บุรุษผู้หนึ่งกล่าวขึ้น"ข้าเองจะไปสู้กับสัตว์อสูรเหล่านั้นแต่ข้าเอง
ให้ชะตากรรมนำทาง ตอบแทน
เมื่อยามค่ำคืนเข้ามากล้ำกรายในห้องห่าวอู๋อวี่กับจินเป่านอนด้วยกันบนเตียงนอน"ข้าอยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปจังที่เราสองคนได้นอนกอดกันบนเตียงนุ่มแบบนี้ หากเราช่วยท่านพ่อตากับแม่ยายได้แล้วเราแต่งงานกันนะ"ห่าวอู๋อวี่กล่าวออกมาอย่างหยอกล่อและจิงจังในท่าที จินเป่าไม่ได้กล่าวอะไรนางได้ยินเสียงกุกกักนอกประตูนางรู้ดีว่าห่าวอู่อวี่รับรู้ได้ก่อนนางเสียอีกแต่เขาก็แกล้งพูดไปต่างๆนานา เมื่อด้านนอกได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน เขาก็ไม่กล้าที่จะบุกเข้ามา ห่าวอู๋อวี่สังเกตเห็นถึงข้อนี้"ข้านอนแล้วนะเจ้าเองก็นอนเถอะ"ห่าวอู๋อวี่กล่าวขึ้น เพื่อจะได้เดินตามแผนของกลุ่มคนที่มาดักจับสองคนเขา สักพักใหญ่ๆเสียงเคลื่อนไหวภายในห้องก็สงบลง บุรุษผู้หนึ่งโบกมือเป็นสัญญาณให้ผู้ที่อยู่ด้านหลังค่อยๆเปิดประตูโรงเตี้ยมให้ แล้วค่อยๆบุกเข้าไปจับตัวทั้งสองได้ เมื่อถูกจับทั้งสองคนก็แกล้งทำเป็นหลับไหลไม่ได้สติ จินเป่าทำท่าทางตกใจตื่นขึ้นมา"หวกเจ้าเป็นใครกัน ทำไมถึงมาจับพวกข้าเช่นนี้ พวกข้าทั้งสองไปทำอะไรให้พวกเจ้าโกรธเคืองกัน"จินเป่าพูดขึ้น"แม่นางอย่าดิ้นรนเลย อย่าต่อรองกับการจับกุมในครั้งนี้ พวกเราวางแผนมานานแล้ว แล้วคนที่จับต
ให้ชะตากรรมนำทาง แผน
ป่ากระดังงาที่พวกเขาเดินทางเข้าไปนั้นร่มรื่นมีต้นไม้ใหญ่เล็กประปรายกันอยู่ มีโขดหินใหญ่โขดหินเล็กและมีเสียงสัตว์เล็กสัตว์น้อยมากมาย เสียงนกร้องสักพักและบินจากไปเพื่อหาอาหาร"เราจะอยู่ผจญภัยอยู่ที่ป่าอัสดงกันจนจะมีวรยุทธเพิ่มขึ้นเท่าใดดี เราต้องตั้งเป้าหมายและล่ะ"จางซินกล่าวขึ้น"ข้าไม่ได้ตั้งเป้าหมายอะไรเท่าไหร่หรอก เอาเป็นว่าจนกว่าพวกเราทั้งจะพอใจกันดีกว่า"ห่าวอู๋มูลี่กล่าวขึ้น"แล้วต้าเสว่ยล่ะท่านคิดว่ามาผจญภัยยังภายนอกแล้วท่านยังคิดว่ายังอยากติดตามพวกเราต่อหรือไม่"จินเป่าถามขึ้น"ถ้าไปกับพวกเจ้าแน่นอน ข้ารู้สึกสนุกรู้สึกตื่นเต้น รู้สึกท้าทายแล้วพวกเจ้าก็มีจิตใจที่ดีช่วยเหลือชาวบ้านถ้าคิดว่าข้าต้องติดตามพวกเจ้าไปให้ถึงที่สุด"ต้าเหว่ยกล่าวขึ้น พวกเขาเดินทางในป่ากระดังงาราวๆเจ็ดวันก็ออกจากป่ากระดังงา เดินทางด้วยความราบรื่นตอนกลางวันเดิน กลางคืนก็พักผ่อนพวกเขาไปถึงหมู่บ้านอัสดงในเวลาเที่ยงของวันที่เจ็ด เมื่อพวกเขาไปถึงก็หาโรงเตี้ยมเพื่อนั่งกินอาหารกัน และจะได้ฟังข่าวจากนักยุทฑท่านอื่นด้วย พวกเขาเลือกนั่งโต๊ะกลางสุดเพราะจะได้ฟังเสียงข้างๆได้สะดวกยิ่งขึ้น "ป่าอัสดงทุกวันนี้ทำไมข้าไม
