พี่น้องกัน

เช้าวันต่อมาซิงอีก็ตื่นขึ้นมาอย่างกระชุ่มกระชวยเหมือนไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นกับนางมาก่อน จินเป่าจึงสบายใจมากขึ้น

"จินเป่าเจ้าเป็นอะไรหรือป่าว บาดเจ็บหรือไม่ ข้าจำอะไรไม่ได้เลย อยู่ๆข้าก็เหมือนถูกพลังมหาศาล และทุกอย่างก็ดับมืดไปหมดเลย"

ซิงอีถามจินเป่าขึ้นมา

"ข้าไม่เป็นสิ่งใดหรอกพี่ซิงอี ข้าสบายดีมากๆเลย พอดีท่านห่าวอู๋อวี่ไปช่วยพวกเราไว้ทันนะ"

จินเป่าตอบ

"ที่พวกเราได้ฟังจางหยงและจางซินคุย กับพวกที่มาซุ่มโจมตีพวกเรา ถ้าว่าทั้งสองคนนั้นต้องรู้จักหยกที่ได้มาจากบ่าวรับใช้ของอนุเป็นแน่ เจ้าสองคนพูดราวกับว่ากำลังตามหาพวกเราทั้งสอง แล้วมันจะมีสิ่งใดอีกล่ะที่จะยืนยันได้ว่า พวกเขาทั้งสองคือพี่ของเราล่ะจินเป่า"

ซิงอีพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ จินเป่าเขาใจความหมายดี ตนรู้ว่าพี่สาวตนรู้สึกอย่างไรกับจางหยง ถ้าเป็นพี่น้องกันความรู้สึกนี้ก็ต้องจบลง และจางหยงเองก็รู้สึกเช่นเดียวกับพี่ซิงอี นางไม่รู้จะกล่าวอย่างไรดี

"เอาหยกนั้นไปให้พวกเขายืนยันเถอะ ว่าใช้ที่พวกเขาพูดคุยกันหรือไม่ ถ้าสิ่งนี้คือสิ่งที่บ่งบอกว่าเป็นน้องของทั้งสอง พวกเราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาตามหาอดีตอีกแล้ว ถ้าใช้เราก็กลับไปกับพวกเขา เจ้าจะไ