หน้าหลัก / แฟนตาซี / ให้ชะตากรรมนำทาง / ผลหลิวต้องแสงจันทร์

แชร์

ผลหลิวต้องแสงจันทร์

ผู้เขียน: Sanassetong
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-14 18:13:02

หลังจากโต๊ะข้างๆนั่งลงแล้วก็มองมายังกลุ่มตนแล้วยิ้มๆ

"เจ้านายบุรุษผู้นั้นที่เป็นมนุษย์ที่มีน้ำอมฤต ส่วนบุรุษอีกผู้ที่ใส่ชุดดำคือสัตว์อสูรที่อยู่หน้าหมู่บ้านจันทราที่เราผ่านมาแล้วข้าตามไม่ทัน ทั้งสองมีวรยุทธเหนือกว่าข้าไม่สามารถประเมินได้"

ลี่หลินสื่อสารทางจิตกับมู๋จินเป่า มู๋จินเป่าก็มองบุรุษในชุดสีเขียวและยิ้มให้อย่างเป็นมิตร คนผู้นี้มีน้ำอมฤต จริงๆหรือแล้วคนผู้นี้จะพกน้ำอมฤตไว้ทำไมกัน แล้วทำไมสัตว์อสูรของบุรุษผู้นั้นต้องบังเอิญพบพวกนางที่หน้าหมู่บ้านที่เมืองจันทราด้วย มันมีความเกี่ยวข้องกับนางหรือป่าวนะ บุรุษผู้นี้รู้จักนางหรือไร รู้ว่านางต้องพิษและนำน้ำอมฤตติดตัวมาให้นางหรือ และก็มองไปที่บุรุษชุดสีดำที่เป็นสัตว์อสูรที่ตนมองที่แรกว่าหน้าคุ้นๆที่แท้นางเคยเห็นมาก่อนแล้ว เป็นสัตว์อสูรประเภทใดกันนะวรยุทธสูงเสียด้วย หรือว่าสัตว์อสูรจะชอบน้ำอมฤตกันนะ

"ลี่หลินเจ้ารู้หรือไม่ว่าน้ำอมฤตมีสรรพคุณอะไรบ้างสัตว์อสูรชอบน้ำอมฤตหรือไม่ ที่ข้าศึกษาตำราเกี่ยวกับน้ำอมฤตข้ารู้แค่ว่ามันรักษาพิษได้ทุกชนิดและปลดผลึกที่ต้องพิษได้ และอยู่ที่ถ้ำตะวันเท่านั้น"

มู๋จินเป่าถามเพราะคร่ำครวญคิดก็มีแค่เรื่องเดียว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ลอบโจมตี

    หลังจากออกจากโรงเตี๊ยม กลุ่มของมู๋จินเป่าก็ตั้งใจจะกลับเขาป่าเพื่อพักผ่อนในป่า ในการเดินทางมาในหมู่บ้านนี้ไม่ได้เสียเที่ยวซะทีเดียวได้รู้ว่าผลหลิวต้องแสงจันทร์มีตั้งแปดผล ได้รู้ว่าสัตว์ที่รักษาดูแลคือกระต่ายหยก และเรื่องที่น่าสนใจก็คือมีน้ำอมฤตอยู่จริงๆ ซึ่งบุรุษชุดเขียวมีมันอยู่ด้วยแต่การที่จะได้มันมาไม่ง่ายเลย หากบุรุษผู้นั้นอาศัยน้ำอมฤตในการล่อกระต่ายหยกแล้วเขาได้ผลหลิวต้องแสงจันทร์ไป พวกของตนไม่มีโอกาสที่จะได้แตะผลหลิวต้องแสงจันทร์แม้แต่ปลายก้อยเลยด้วยซ้ำ ถ้าต้องการจะซื้อ เบี้ยที่มีอยู่ก็น้อยเหลือเกิน และผลหลิวต้องแสงจันทร์ต้องมีมูลค่ามากแน่ๆ ระหว่างเดินทางเข้าป่าลี่หลินก็หยุดชะงักและเอ่ยขึ้นว่าระวังตัว แต่มันสายไปเสียแล้ว พวกของนางถูกโจมตีจากผู้ที่มีวรยุทธที่เหนือกว่ากลุ่มพวกนางมาก ทันใดนั้นลี่หลินกับสือยวี่ก็กลายร่างกลับเป็นสัตว์อสูรทันที และก็เกิดการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ มู๋จินเป่าก็หลบการโจมตีจากผู้มีวรยุทธขั้นศิลาได้ เมื่อเห็นเช่นนั้นผู้มีวรยุทธขั้นศิลาโกรธมากเนื่องจากตนโจมตีสตรี ที่ไม่มีวรยุทธใดๆเลย ไม่ได้จึงรีบออกกระบวนท่าพลางประชิดตัวมู๋จินเป่าทันที มู๋จินเป่าหยิบมีดสั้นขนาด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-14
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   น้ำอมฤต

    คนผู้หนึ่งที่ถูกมัดด้วยเถาวัลย์กำลังจะใช้วรยุทธเพื่อทำให้เถาวัลย์ขาดแต่ก็ถูกสือยวี่ซัดเข้าที่หน้าท้องหนึ่งที "อย่าคิดหนีเลย พวกข้ามีมากกว่าพวกเจ้า ตอบในสิ่งที่ข้าถามจะดีกว่า พวกเจ้าต้องการอะไร"สือยวี่ถามอีกรอบ"ถ้าข้าบอกว่าต้องการจิ้งจอกเก้าหางของพวกเจ้าล่ะ เจ้าจะให้ข้าหรือป่าว"ชายหนุ่มที่มีวรยุทธสูงที่สุดกล่าว"พวกเจ้าคิดว่ามีความสามารถมากหรือไรที่จะมาขอสัตว์อสูรของผู้อื่นได้ง่ายๆ ไม่กี่กระบวนท่าพวกข้าก็ชนะพวกเจ้าได้แล้ว ดูสิหนึ่งในนั้นที่ถูกข้าเล่นงานปางตายเช่นนี้ พวกเจ้าไปได้วรยุทธมาจากที่ใดกันทำไม่สู้พวกข้าไม่ได้สักนิด วรยุทธพวกเจ้าสูงส่งอย่างไรกัน"มู๋จินเป่าเป็นผู้กล่าวเนื่องจากตนรู้ว่าผู้คนเหล่านั้นตกตะลึงที่เห็นนางยังมีชีวิตอยู่หลังจากต่อสู้กับผู้มีวรยุทธขั้นศิลาทำให้ผู้นั้นปางตายขนาดนี้ได้ มู๋จินเป่าแค่ยากจะข่มคนเหล่านี้ไว้เพราะตนไม่ต้องการปะทะคนกลุ่มนี้อีกในเมือคนกลุ่มนี้รู้ว่าสัตว์อสูรของนางเป็นอะไรแล้วเกิดละโมบนางต้องสั่งสอนให้ผู้คนเหล่านี้หลาบจำ ถ้านางยอมเลยตามเลยจะทำให้คนเหล่านี้ได้ใจและหาโอกาศลงมืออีกเป็นแน่ นางจึงต้องทำตัวแข็งแรง ทำเป็นว่านางไม่ได้รับผลกระทบอะไรกับ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   กระจกสมปรารถนา

    เมื่อต่างคนก็มีจุดหมายเดียวกันเมื่อผลประโยชน์ลงตัวก็เดินทางไปด้วยกัน มู๋จินเป่าเองก็คิดได้ตามที่ห่าวอู๋อวี่กล่าว ถ้านางไม่สามารถเก็บผลหลิวต้องแสงจันทร์ได้ก็ต้องแย่งชิง เพราะนางมีสัตว์อสูรที่คนส่วนใหญ่ต้องการ และการที่จะป้องกันสัตว์อสูรของตนได้ดีคือต้องเข้มแข็ง ณ เวลานี้นางใช้แค่ทักษะการต่อสู้เท่านั้นซึ่งมันเทียบไม่ได้กับวรยุทธเลย การต่อสู้ระยะไกลนางต้องอาศัยการหลบหลีกไม่สามารถต่อกรได้ นางต้องอาศัยการต่อสู้กระชั้นชิด นางเก่งมีดสั้นก็จริงแต่ในโลกแห่งนี้แทบใช้ไม่ได้ผลเลย "พี่ซิงอีตำราที่ได้มามีอะไรบ้างข้าอยากศึกษาตำราไว้บ้าง"มู๋จินเป่ากล่าวระหว่างเดินทาง"มียุทธศาสตร์ควบคุมน้ำขั้นมายา ฝึกสัตว์อสูรขั้นมายา ตำราร่ายรำแส้สะท้านปฐพี มีแต่ในระดับขั้นมายาสงสัยผู้เป็นเจ้าของจะอยู่ขั้นมายา เดินมาก็ไกลแล้วเจ้าหิวหรือไม่พักดื่มน้ำก่อนไหม เรายังเหลือเวลาอีกหลายวัน พักบ้างก็ได้นะ"ซิงอีกล่าวกับมู๋จินเป่าและคนอื่นๆ ในเมื่อหยุดพักสือยวี่ก็นำปลาที่ติดตัวมาด้วยมาย่างให้ทุกคนกินและนำน้ำสาหร่ายมาให้ดื่ม "ข้าว่าพี่ซิงอีให้สือยวี่เข้าไปอยู่ในมิติเชื่อมอสูรดีกว่าไหม ข้าเองก็อยากให้ลี่หลินเข้าไปในมิติเชื่อ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   คนมิติอื่น

    เมื่อไปถึงจุดที่ต้นหลิวต้องแสงจันทร์อยู่ในระแวกนั้น มีผู้คนจำนวนมากตั้งกระโจมอยู่บ้าง บางคนแค่มีเบาะรองนั่งอันเดียว บางคนนั่งขัดสมาธิโดยไม่มีผู้ยืนคุ้มกัน บางคนนั่งขัดสมาธิโดยมีคนยืนดูสถานการณ์อยู่ บางคนก็ยืนเฝ้าเพื่อคอยคุ้มกัน ขนาดเหลือเวลาอีกเป็นสองสามวันก่อนถึงพระจันทร์เต็มดวงหรือว่าวันเพ็ญ แต่คนดูหนาตามาก ต้นไม้ก็ขึ้นมากมาย ขนาดยังไม่ถึงต้นหลิวต้องแสงจันทร์เลย สีหน้าของซิงอีและเหล่าสัตว์อสูรที่ตนพามาดีใจอย่างเห็นได้ชัด"พี่ซิงอีท่านเป็นอะไรไป ทำท่าดีใจราวกับได้ผลหลิวต้องแสงจันทร์มาครอบครองแล้วอย่างใดอย่างนั้น"มู๋จินเป่าถามด้วยความสงสัย"เจ้าไม่รู้สึกสิ่งใดเลยหรือ ข้ารู้สึกเหมือนรอบตัวจะมีแรงกดดัน รู้สึกเหมือนจะมีไอวิเศษอยู่รอบตัว ถ้าได้นั่งฝึกอยู่ที่นี่ไม่น่าจะเกินอาทิตย์ข้าต้องเลื่อนวรยุทธได้เป็นแน่ แต่เจ้าไม่รับรู้สิ่งใดเลยหรอ"ซิงอีกล่าว พลางถามกลับไปด้วยความตกใจตนเดินมาถึงจุดนี้มีแรงกดดันและผ่อนคลายไปในตัว ถึงว่าเห็นผู้คนเหล่านั้นนั่งขับเคลื่อนวรยุทธในร่างกาย และคงจะเสพไอวิเศษเหล่านี้เป็นแน่"จินเป่านางคงไม่มีวรยุทธอยู่ในตัว นางเลยไม่มีผลกระทบใดๆต่อไอวิเศษ ไม่เจอแรงต้า

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ได้กำไลมหาศาล

    หลังจากที่มู๋จินเป่าหลับไป ห่าวอู๋อวี่ก็เก็บป้ายหยกที่อาจารย์ จากมิตินิมิตให้มาใส่ในถุงมิติของตน เพราะต้องการจะเสพไอวิเศษของต้นหลิวต้องแสงจันทร์ และต้องการรู้ว่าแรงกดดันที่อยู่ตำแหน่งนี้ ตนจะรับได้มากน้อยเพียงใดถ้าไม่มีป้ายหยก พอเก็บป้ายหยกเข้าไปในถุงมิติทันใดนั้น ก็มีแรงกดดันมหาศาลพุ่งเข้าหาห่าวอู๋อวี่ช่างหนักหน่วงเหลือเกิน และผ่อนคลายไปในตัว ร่างกายของห่าวอู๋อวี่เสพไอวิเศษอย่างตะกละตะกลาม ทุกรูขุมขนเลยก็ว่าได้หลังจากนั้นไม่นานห่าวอู๋อวี่ก็ดิ่งสู่ห่วงฝึกฝนทันที หลังจากที่มู๋จินเป่าหลับได้เกือบสองวันก็สะดุ้งตื่น เพราะอยู่ดีๆก็รู้สึกเย็นวูบๆ พอตื่นขึ้นมาก็เห็นห่าวอู๋อวี่ยังนั่งสมาธิอยู่ และอยู่ๆนางก็รู้สึกเย็นวูบขึ้นมาอีก นางเป็นอะไรไป สักพักก็เย็นขึ้นอีกครั้ง"เจ้านายข้าเลื่อนวรยุทธได้สามระดับแล้ว ตอนนี้ข้าอยู่ในขั้นจิตตราระดับหกดาว พวกเรากำลังย้ายที่สำหรับขับเคลื่อนวรยุทธกัน ทุกคนยกเว้นจื่ออี้เฉินก็เลื่อนวรยุทธคนละสามระดับกัน"ลี่หลินสื่อกับมู๋จินเป่า น้ำเสียงแสดงถึงความดีใจอย่างเห็นได้ชัด"เป็นเช่นนี้นี่เอง ข้าถึงได้รับรู้ว่าอยู่ๆตัวข้าก็รู้สึกเย็นวูบๆจึงทำให้ข้าตื่นจากพวัง พวกเจ้าท

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   เมื่อผลหลิวต้องแสงจันทร์สุก

    เมื่อคืนวันเพ็ญบรรยากาศรอบ ๆ ก็มีผู้คนหนาตาขึ้นมามาก ณ วันนี้ มู๋จินเป่าเองก็รับรู้ได้ว่า ไม่มีผู้ใดเข้าออกจากอาณาเขตที่ห่าวอู๋อวี่กางไว้ ตอนนี้ใกล้จะถึงเวลาห้าทุ่มแล้ว แต่ห่าวอู๋อวี่ไม่มีวีแววที่จะตื่นด้วยซ้ำ อยู่ๆนางก็รู้สึกเย็นวูบขึ้นแสดงว่าลี่หลินออกจากสมาธิแล้ว ครั้นนี้นางรู้สึกเย็นวูบรั่ว ๆ จนไม่ได้นับเพราะกังวลกับเวลาที่จะมาถึง คนที่อยู่ข้างหน้ายังไม่มีวีแววที่จะตื่นด้วย ไม่รู้จะตื่นทันหรือไม่ ครั้นจะไปปลุกก็กลัว เพราะสีหน้าของห่าวอู๋อวี่เยือกเย็น บางครั้งมีไอเย็นออกมาและอยู่ๆก็หายไป แล้วกลับมาอีกวนเวียนอยู่แบบนี้จนนางเองก็ตกใจ"เจ้านายพวกข้าเตรียมพร้อมกันแล้ว ข้ามีวรยุทธเพิ่มอีกห้าระดับตอนนี้อยู่ขั้นมายาระดับที่หนึ่งระดับมนตรา ของข้าเพิ่มขึ้นอีกเท่าตัว แต่ตอนนี้พวกข้าก็เข้าใกล้ต้นหลิวต้องแสงจันทรไม่ได้เลย พวกข้าน่าจะต้องเตรียมการอยู่ที่นี้ "ลี่หลินสื่อกับมู๋จินเป่า ว่าตนเลื่อนวรยุทธได้แล้วแต่เข้าใกล้ต้นหลิวไม่ได้อยู่ดี"พวกเจ้าทำได้ดีมาก บริเวณที่ข้าอยู่ใกล้ตนหลิวต้องแสงจันทร์อยู่มาก มองเห็นต้นหลิวต้องแสงจันทร์ แต่มองไม่เห็นผลของมันเลย เจ้ารู้หรือไม่ว่าผลหลิวต้องแสงจันทร์ อย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   คู่ต่อสู้ที่สมน้ำสมเนื้อ

    ทันใดนั้นก็มีแสงสีแดงและสีฟ้าพันกันเป็นเส้นวงกลมพุ่งลงมาจากฟ้ามายังร่างของห่าวอู๋อวี่ และจื่ออี้เฉิน ทุกอย่างก็สว่างขึ้นมาทันที ร่างของทั้งสองลอยขึ้นอยู่เหนือพื้นดินเล็กน้อยสักระยะหนึ่งก็กลับมาอยู่ที่เดิม"เจ้านายของข้าทำสำเหร็จแล้ว ข้าและเจ้านายมีวรยุทธเพิ่มขึ้นแล้ว"จื่ออี้เฉินร้องขึ้นด้วยความดีใจ พลางมองฝูงสัตว์อสูรวิ่งกรูหนีออกมาจากทิศทางที่ต้นหลิวต้องแสงจันทร์อยู่ซึ่งเมื่อครู่มีสายฟ้าฟาดลงมาเหมือนกับตำแหน่งของจื่ออี้เฉินยืน ณ จุดบริเวณนั้นน่าจะเป็นนายของตนเป็นแน่ นายท่านของเค้าไม่ใช่แค่เลื่อนวรยุทธแต่ยังสามารถควบคุมพลังอะไรสักอย่าง ของต้นหลิวต้องแสงจันทร์ได้เป็นแน่ เพราะจะมีสายฟ้าไม่กี่ครั้งที่เจ้านายของตนเลื่อนวรยุทธ ครั้งแรกที่ตนติดตามเจ้านายมาก็เพราะ เจ้านายควบคุมสายน้ำอมฤตพิฆาตที่อยู่ในถ้ำตะวันได้ตนจึงต้องติดตามมา ตอนนั้นมีสายฟ้าสีรุ้งฟาดลงมาด้วย ซึ่งแรกๆตนไม่อยากติดตามจ้านายด้วยซ้ำแต่พอเห็นความสามารถ และความพยายามในตอนนั้น ทำให้ตนปลื้มอยู่ไม่ใช้น้อยหลังติดตามมาแล้วก็ได้เจอะเจอของดี ๆเรื่อยมาจึงทำให้ตนรู้สึกว่าตนไม่น่าผิดหวังเลยสักนิด ที่ติดตามนายท่าน ตอนนี้ไม่รู้ว่านายท่านจะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
  • ให้ชะตากรรมนำทาง   การไล่ล่าจากผู้มียุทธจากมิติเชื่อมจิต

    หลังจากที่จื่ออี้เฉินกรายร่างเป็นอีกาดำสามขา แล้วหอบกลุ่มของพี่ซิงอี และสัตว์อสูรทั้งสองไปรับเจ้านาย ห่าวอู๋อวี่ และมู๋จินเป่าหลบหนี้ผู้คนไปยังถ้ำที่อยู่ใกล้ ๆ เพื่อวางแผนต่อไป หลังจากวางทุกคนลงแล้วตัวของจื่ออี้เฉินก็กรายร่างมาเป็นบุรุษรูปงามในชุดสีดำดังเดิม"จินเป่า! จินเป่า!จินเป่า!เจ้าเป็นอะไรไป"ซิงอีเป็นคนแรกที่เอ่ยขึ้นพลางวิ่งเข้าไปหามู๋จินเป่า ที่ห่าวอู๋อวี่อุ้มอยู่ พอห่าวอู๋อวี่วางมู๋จินเป่าลง เจ้าต้นหลิวต้องแสงจันทร์จิ๋วก็กระโดดลงจากตัวของมู๋จินเป่าพร้อมกับกระต่ายหยกตัวจิ๋ว ที่ตอนนี้หน้าตาตื่นๆผิดกับก่อนหน้านี้ที่แข็งแรงและตัวใหญ่โตมาก กระต่ายหยกจิ๋วมองหน้าห่าวอู๋อวี่ และหลับตาปริบๆ เจ้าต้นหลิวต้องแสงจันทร์จิ๋วเดินไปหาห่าวอู๋อวี่และดึงชายเสื้อของห่าวอู๋อวี่ และกระเถิบๆเข้าหาห่าวอู๋อวี่ ทุกคนก็ตกใจกับการกระทำของมัน มีแต่กระต่ายหยกตัวเดียวที่เดินเข้าไปหาต้นหลิวต้องแสงจันทร์ เพราะมันเข้าใจกัน ลี่หลินจึงกรายร่างเป็นสัตว์อสูรจิ้งจอกเก้าหางและทำการคุยภาษาสัตว์กับกระต่ายหยก เมื่อรู้ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแล้วจึงกลับร่างเป็นดรุณีน้อยและสื่อสารกับมนุษย์"ตอนนี้ใกล้เที่ยงคืนแล้วท่านห่าว

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16

บทล่าสุด

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ทดสอบเข้าสำนัก

    หลังจากกินข้าวกันเสร็จห่าวอู๋เจียง ก็ชวนทุกคนให้อยู่ต่อเพราะต้องการจะมอบตำราให้มู๋จินเป่าเพราะว่านางมีวรยุทธน้อยที่สุดเพื่อจะได้ฝึกวรยุทธ ให้อยู่ในระดับที่เข้าศึกษาได้ และให้ห่าวอู๋หรงตามสหายที่นามว่าหลี่ชุนชุนมา"ถ้าเจ้าสองคนไม่ให้ข้าพูดคุยกับสำนักให้ก็ไม่เป็นไร แต่ข้าว่าเจ้าคนนั้นวรยุทธยังไม่ถึงขั้นในการรับคัดเลือกด้วยซ้ำ เจ้าหาตำราจากข้าได้เพื่อที่จะเร่งฝึกวรยุทธให้เข้าสำนักได้"ห่าวอู๋เจียงส่งคนไปขนตำรามา พลางคุย กับมู๋จินเป่า "พวกข้าทั้งสองไม่ปฏิเสธตำราของท่านเจ้าค่ะ พวกข้าขอดูก่อนว่าอันใดที่พวกข้าสนใจ แต่กฎของการเข้าไปศึกษาในสำนักตะวันเลือนได้กำหนดว่าต้องมีวรยุทขั้นจิตตราขึ้นไปจริง ๆ หรือ ท่านห่าวอู๋อวี่ไม่เคยบอกข้านิ ข้าคิดว่าผู้ที่มีพลังวรยุทธ จะได้เข้าทดสอบทุกคน เพื่อจะคัดเลือกว่าผ่านหรือไม่ ไม่ใช่หรอกหรือ"มู๋จินเป่ากล่าวพลางมองหน้าห่าวอู๋เจียง เดิมทีตนคิดจะเพิ่มวรยุทธแต่ดูแบบนี้แล้วไม่จำเป็นแล้วล่ะ รอดูการทดสอบเถอะว่าจะผ่านหรือไม่"มันก็ใช่ที่ว่าสำนักเขาไม่ได้กำหนดตายตัว แต่ถ้าเจ้ามีวรยุทธน้อยในการทดสอบไม่ผ่านก็เสียเวลาอยู่ดี เอาแบบนี้เดียวข้าจะไปพูดคุยให้เจ้าทั้งสองคน

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ได้ประโยชน์ทั้งสองฝ่าย

    เมื่อกลับจวนตระกูลห่าวอู๋แล้ว มู๋จินเป่ากับซิงอีก็พักที่เรือนรับรองของเรือนคุณชายสี่ พอเข้าห้องได้ ซิงอีก็ขัดผิวให้มู๋จินเป่าพลางพูดคุยกัน"พี่ซิงอีตอนนี้ข้ารู้ว่ามีมิติที่ไม่ใช่ที่เราอยู่เพิ่มขึ้นอีกสองมิติแล้ว แต่ข้าก็ไม่รู้ภูมิหลังของเราว่าอยู่มิติใดกันแน่ ตอนนี้เราต้องหาประสบการณ์ที่นี้และออกไปตามหาภูมิหลังกัน"มู๋จินเป่ากล่าวกับพี่ซิงอี"แล้วที่เจ้าบอกว่ามีอะไรที่เกี่ยวกับความปลอดภัยของเจ้าเล่า แล้วเรื่องเจ้ากับท่านห่าวอู๋อวี่อีก มันแปลกๆนะ พวกเจ้าสองคนเหมือนมีใจให้กัน ใจตรงกันแทบทุกเรื่องเลย"ซิงอีถามด้วยความสงสัย"ก็บอกแล้วไงเดียวข้าเล่าให้ฟังขัดตัวเสร็จก่อนแล้วกันนะ และพี่ล่ะทำไมมาอยู่ที่นี่ได้ หลังจากที่ข้าแทงต้นหลิวต้องแสงจันทร์ข้าก็สลบไปเลย ตื่นขึ้นมาก็ไม่ทันได้คุยสิ่งใดกับท่านห่าวอู๋อวี่เลยด้วยซ้ำก็ถูกตามไล่ล่าจนข้าถูกงูยักษ์จับไปที่ถ้ำอสรพิษนี้แหละ"มู๋จินเป่ากล่าวกับซิงอี ซิงอีจึงเล่าให้ฟังว่าตนเป็นอย่างไรบ้างและตอนนี้ก็เหลือผลหลิวต้องแสงจันทร์เพียงสองผลเพราะแบ่งรักษา เจ้าอีกาดำ "หลังจากนี้เจ้าก็ต้องรีบฝึกฝน ใช้ผลหลิวต้องแสงจันท์ในการฝึกฝนเถอะจะได้มีวรยุทธ์พุ่งขึ้นเหม

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   เมืองตะวัน

    ระหว่างกินข้าวมู๋จินเป่าก็ให้ลี่หลินเข้าไปในมิติ เพราะจิ้งจอกเก้าหางเด่นเกินไปทำให้หลายคนสนใจนัก หลี่หลินเข้าไปในมิติล่องหนก็ตกใจยิ่งนัก มีบ่อน้ำอมฤต ป่าสมุนไพร ถ้ำอีกด้วย พอหลี่หลินเข้าไปเจ้าอสูรสองตัวก็ออกมาพูดคุยกัน จึงทำให้อสูรงูเห่าทั้งสองตนมองมู๋จินเป่าใหม่ และช่วยกันจัดของให้มู๋จินเป่าในการกินอาหารกับพี่ชายในครั้งนี้ ห่าวอู๋อวี่มีความสุขที่สุดในระหว่างเจ็ดปีที่ผ่านมานี้"ท่านพี่พวกเรารอจินเป่ากับพี่ซิงอีหาประสบการณ์ ในสำนักตะวันเลือนสักปี แล้วเราออกไปหาประสบการณ์นอกมิตินี้กันเถอะ ข้ากับจินเป่าเราคุยกันแล้วเรามีเป้าหมายที่เหมือนกัน ยุทธภพนี้ไม่ว่าจะมิติใดๆข้าคิดว่าผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดคือผู้ที่มีอำนาจที่สุด ถ้าเรามั่วแต่อยู่ที่นี้เราจะเก่งกันได้อย่างไร ข้าว่าข้าจะให้จื่ออี้เฉินไปคอยปกป้องเจ้าในสำนักตะวันเลือนดีหรือไม่"ห่าวอู๋อวี่กล่าวกับคุณชายใหญ่และมู๋จินเป่า ทำให้คุณชายใหญ่มองมู๋จินเป่า และประเมินนาง หญิงสาวที่หน้าตางามจับจิตแต่มีวรยุทธแค่ขั้นศิลาแปดดาวแต่มีสัตว์อสูรอยู่ตั้งขั้นนภา สายตาของน้องชายสีของตนมีปัญหาหรือไม่"ท่านไม่ต้องทำมากถึงเพียงนั้น ข้ามีลี่หลินอยู่และไห

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   กลับบ้าน

    ณ ถ้ำอสรพิษหลังจากมู๋จินเป่าตื่นขึ้นจากพวังฝึกฝนก็มีวรยุทธเพิ่มขึ้น นางมองออกไปก็พบกับห่าวอู๋อวี่ที่กำลังนั่งฝึกฝนอยู่ ตนจึงเดินออกสำหรวจสิ่งของนางเจอกำไลนิลกาฬที่ดูแล้วสะดุดตายิ่งนักกำลังจะสัมผัส สตรีในชุดสีเหลืองอ่อนก็เข้ามาและห้ามปรามไว้"ท่านเก็บของทุกอย่างที่เป็นสีเหลืองอมส้ม หรือสมบัติของหยกสีน้ำผึ้งได้เท่านั้น"หญิงสาวได้กล่าว มู๋จินเป่าจึงกวาดของที่มีสีน้ำผึ้งเข้ามิติทันทีโดยไม่ปิดบังหญิงชุดเหลืองแม่แต่น้อย หญิงชุดเหลืองในอดีตคือคนรับใช้ของหยกสีน้ำผึ้ง นางไม่สามารถกล่าวเรื่องนี้กับผู้อื่นได้ ว่านางมีของดี มีมิติล่องหนอยู่ ในมิติล่องหนของนางใช้ที่เก็บของธรรมดาเสียที่ไหน มีทั้งต้นไม้สมุนไพรบ่อน้ำอมฤต และที่เก็บของนางตั้งใจจะทำบ้านในนั้นให้ลี่หลินอาศัยอยู่ด้วย นางเก็บของแล้วก็ส่งกระแสจิตเข้าไป จัดสิ่งของไม่นานก็ได้ยินลี่หลินสื่อกระแสจิตมาหาตน พอคุยกันเสร็จมู๋จินเป่าก็ออกมา และเดินสำหรวจรอบถ้ำต่อเพื่อรอห่าวอู๋อวี่ตื่นขึ้นมา เดินดูของในถ้ำมากมายของที่ถูกตาถูกใจก็มีแต่สีดำของนิลกาฬ นางตั้งใจแล้วว่าถ้าห่าสอู๋อวี่ออกจากพวังฝึกฝนแล้วตนจะของให้หมดเลย หลังจากดูของทุกอย่างและยิ้มด้วยควา

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   แสร้ง

    หลังจากที่ห่าวอู๋หรงสั่งให้คนไปบุกเรือนคุณชายใหญ่ก็ไม่พบใคร จึงทำให้ห่าวอู๋หรงเดือดดาลเป็นอย่างมาก"พวกเจ้าไม่มีตากันเลยหรือไร เฝ้าเรือนปล่าๆมาสองคืนสองวัน ยังไม่รู้เรื่องไม่เห็นอีกหรือว่าใครไปไหน ให้คนจับตาดูที่เรือนคุณชายสี่ และถ้ำตะวันไว้ ทางที่ดีประตูทางเข้าเมืองตะวันด้วยดีกว่า ข้าจะหาผู้ที่ไว้ใจได้นำคนไปเฝ้าประตูไว้ไม่ให้คุณชายสี่กลับมา"ห่าวอู๋หลงกล่าว"ท่านพี่ผลหลิวต้องแสงจันทร์ ถ้าเด็ดออกมาจากต้นแล้วมีเวลาเก็บรักษาได้สามวันนิ ถ้าเกินนั้นก็ไม่มีผลแล้ว และบางทีอาจหายไปแล้วก็ได้"ห่าวอู๋ไห่กล่าวกับพี่สาว เขาถูกกักบริเวณแต่ก็เข้าออกเรือนพี่สาวของตนได้ จึงต้องมาวางแผนกันเป็นประจำ นี้ก็หกเจ็ดวันแล้วที่ข่าวผลหลิวต้องแสงจันทร์สุก น่าจะใช้การไม่ได้แล้ว"เจ้านั้นมันบื้อนักถ้าน้องสี่กินผลหลิวต้องแสงจันทร์เข้าไปแล้วกลับมา กลั่นไอวิเศษออกจากเลือดได้เล่าเจ้าจะว่าอย่างไร"ห่าวอู๋หรงกล่าว"ท่านพี่ท่านไม่คิดบ้างเลยหรือ ว่าถ้าหากคุณชายใหญ่ไม่ได้รับตำแหน่งผู้นำตระกูล ก็มีคุณชายสี่อีกคนที่เป็นลูกของฮูหยินไม่ใช้ลูกอนุแบบเรา"ห่าวอู๋ไห่ถามพี่สาวแบบตรงๆ คุณชายสี่ทั้งโดดเด่นหยิ่งยโส และฉลาดออก "

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ตระกูลอ่าวอู๋

    หลังจากที่จื่ออี้เฉินหักหยกมิติที่ห่าวอู๋มู่ลี่มอบให้ทำให้ทุกคนเข้าไปเมืองตะวันทันที่ ณ เมืองตะวัน คนที่เฝ้าถ้ำตะวันพากันวิ่งวุ่นวายมีสัตว์อสูรและหญิงสาวลอยขึ้นมาจากน้ำอมฤต มีคนมารายงานคุณชายใหญ่ตระกูลห่าวอู๋ เพราะตระกูลห่าวอู๋นั้นถือว่าเป็นเจ้าของของถ้ำแห่งนี้ เดิมที่ถ้ำแห่งนี้ไม่มีผู้ใดกล้าย่างกายเข้าไป เพราะมีสัตว์อสูรอีกาดำสามขาเฝ้าอยู่แต่ตอนนี้บุตรชายคนเล็กของตระกูลห่าวอู๋ได้กำหราบอีกาดำสามขาได้แล้ว จึงให้อีกาดำสามขาเป็นสัตว์อสูรในพันธสัญญาและติดตามตนไป เดิมทีไม่มีคนคอยเฝ้าก็ไม่มีผู้คนเขามาอยู่แล้ว แต่ห่าวอู๋มู่ลี่ได้ส่งคนไปเฝ้าเผื่อน้องชายตนกลับมาจะได้รู้ทันที"มีผู้หญิงหนึ่งคนที่เป็นมนุษย์ เจ้าอีกาดำสามขา อีแร้งยักษ์เหมือนตัวที่เคยเป็นสัตว์ในพันะสัญญาของคุณชายเลยขอรับ แล้วก็มีจรเข้หนึ่งตัว แล้วก็จิ้งจอกเก้าหางหนึ่งตัวขอรับ"ผู้ที่เฝ้าอยู่ในถ้ำรายงาน เขากำลังนอนหลับอยูดีดีก็ได้ยินเสียงปังๆอยู่ๆก็มีร่างห้าร่างโพลขึ้นมาจากน้ำ พวกเขาจึงลงไปลากร่างขึ้นมาปรากฏว่ายังมีชีวิตอยู่"แล้วคุณชายห่าวอู๋วี่ล่ะ ยังไม่กลับมาหรอกหรอแต่สัตว์อสูรในพันธะสัญญากลับมาแล้วเนี้ยนะ ไปข้าจะไปดู"ห่าวอู

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ถ้ำอสรพิษ

    หลังจากที่ห่าวอู๋อวี่ปรับตัวได้ก็พร้อมที่จะต่อสู้ มู๋จินเป่ารับรู้ได้ว่าห่าวอู๋อวี่พร้อมสู้แล้ว"พวกท่านจะสู้หรือเจรจากับพวกข้าดี ถ้าจะเจรจาก็รีบๆกล่าวมาหัวหน้าของท่านกำลังไล่ตามพวกข้ามา ข้าสังเกตุว่าเขาน่าจะมีพิษที่ทำให้ลูกน้องตัวเองตายไปทีละคนได้ แต่เขาไม่ทำสิ่งใดพวกข้าแค่ต้องการจับตัวเขารู้ยังไงก็เอาชนะพวกข้าได้ และกำจัดลูกน้องไปทีล่ะคน ข้าเองไม่รู้หรอกว่าเพื่ออะไร แต่ข้าขอสันนิษฐานว่าเพื่อให้ดูยิ่งใหญ่ลูกน้องทุกคนตายหมด แต่เขาเป็นหัวหน้าจับพวกข้าสองคนได้ ที่เขาไล่ต้อนพวกข้ามาทางนี้อาจจะอยากให้พวกท่านจับพวกข้า และเขาก็จัดการกับพวกท่านที่หลังไง หรือไม่ก็ยืมมือพวกข้าจัดการกับพวกท่านแล้วค่อยจับพวกข้าทีหลังไง"มู๋จินเป่าเริ่มพูดให้เขาคลางแคลงใจกัน เมื่อทางโน้นได้ฟังก็เกิดคล้อยตาม ทุกคนเริ่มค่อยๆตายไปทีละคน และหัวหน้าเองก็ถามเขาว่าทำไมเจ้าไม่ตาย มันต้องใช้แน่ๆมันเป็นแบบนังตัวดีพูดจริงๆ ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคิดมู๋จินเป่าก็พยังหน้าให้ห่าวอู๋อวี่ ห่าวอู๋อวี่รู้งาน"จะชักช้าอยู่ใยกันรีบลงมือเถอะเดียวหัวหน้ามันก็มาเราจะหลบหนีไม่ทันเอา"ห่าวอู๋อวี่กล่าวพลางซัดพลังใส่คนที่หนีไปคราแรกอย่า

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   เจ้าทำสิ่งใดทำไมเจ้าไม่ตาย

    "เจ้าพักผ่อนเถอะ เดียวพรุ่งนี้ก็รู้ว่าจะมีคนจากมิติเชื่อมจิตเหลือกี่คน"ห่าวอู๋อวี่กล่าว แผนนี้เหมือนจะลอบกัดแต่เอาชีวิตรอดก็ถือว่าดีแล้ว แต่ก่อนเขาเป็นคนบุ่มบ่าม ไม่เคยคิดเรื่องแผนการแบบนี้ เพราะตนมีวรยุทธสูง และติดว่ากำปั้นใครหนักผู้นั้นมีสิทธิ์อยู่ แต่สตรีที่อยู่ข้างหน้าของตนคือคนที่ไร้วรยุทธมาก่อนจึงมีกลอุบายเพื่อเอาชีวิตรอดมาได้ และตอนนี้นางมีทั้งวรยุทธที่สูงและกลอุบายที่มากมายเหมือนกัน แต่ก่อนชีวิตของเขาไร้ชีวิตชีวา แต่ตอนนี้มีชีวิตชีวามากขึ้น เมื่อก่อนเข้าพร้อมสู้จนตัวตายเพราะไม่มีใครที่ทำให้เขาเป็นห่วง คนรอบข้างของเขาแข็งแกร่งกว่าเขาเสียอีก เขาบุกน้ำลุยไฟจนมีวรยุทธที่แข็งแกร่งเหมือนทุกวันนี้ แต่ถ้าเขามีมู๋จินเป่าตั้งแต่แรกเขาคงไม่กล้าเสี่ยงอันตรายเช่นนี้แน่ เพราะถ้าเขาเป็นอะไรไปนางจะอยู่อย่างไร และอีกอย่างมีคนคอยจ้องจะทำร้ายนางอยู่ "ท่านไหวหรือไม่ "มู๋จินเป่ากล่าว เดิมทีนางอยากจะดูว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร แต่คิดอีกทีนางพักผ่อนดีกว่าถ้าเป็นไปตามที่ต้นหลิวต้องแสงจันทร์กล่าวจะเหลือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดถึงสามคน ถึงนางจะช่วยห่าวอู๋อวี่ไม่ค่อยได้เท่าไหร่แต่นางก็จะคิดหาวิธีรับมือเม

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   พิษปลิดชีพ

    มู๋จินเป่าเรียกเจ้าต้นไม้จิ๋วออกมาจากมิติที่นางพึ่งปลดผลึกได้ และทุกคนก็ร่วมปรึกษากัน เพราะคนของตนมีแค่สามคนส่วนอีกฝ่ายมีเป็นสิบห้าคน เดิมทีหากไม่มีข่ายอาคมกันตาคนกลุ่มนั้นก็คงจะกรุเข้ามาเพื่อจับตัวทั้งสองแล้ว"ถ้าพวกเจ้าอยู่ห่างจากอาคมกันตาคนเหล่านั้นก็จะจับเจ้าได้ "ห่าวอู๋อวี่กล่าว"แต่ถ้าข้าไม่ออกไปแล้วจะได้สู้หรือ5555 อาคมกันตาของท่านก็ดีอยู่หรอกแต่ข้ามีแผนของข้า ลอบกำจัดผู้ที่อยู่ใกล้ข่ายอาคมก่อนไม่ให้ผู้อื่นรู้ตัว เมื่อคนอยู่ใกล้หมดหรือพวกเข้ารู้ตัว เจ้าต้นไม้จิ๋วเจ้าทำตัวให้ใหญ่และโอบข้าไว้ ข้าจะรอจัดการคนเดินผ่านไปมา ส่วนท่านก็ล่อคนมาให้ข้าจัดการ"มู๋จินเป่ากล่าวสิ่งที่ตนคิดออกไป"เจ้าจะเก่งเพียงนั้นเลยหรือ คนกลุ่มนี้มีวรยุทธก็เหนือเจ้าทั้งนั้น แต่แผนแรกก็เข้าท่าดีข้าคิดว่ากำจัดคนที่อยู่ใกล้ก่อนนี้แหละ"ห่าวอู๋อวี่กล่าว"ถ้าท่านไม่เก็บข่ายอาคมไปแล้วข้าจะออกไปได้หรือจะจัดการกับคนพวกนั้นได้อย่างไร"มู๋จินเป่ากล่าว เพราะเขาเคยเห็นข่ายอาคมของห่าวอู๋อวี่ในตอนที่อยู่เขาป่าต้องแสงจันทร์แล้ว เขาออกไปไหนไม่ได้เลย"เดียวข้าแสดงให้เจ้าดูเอง"ห่าวอู๋อวี่กล่าวน้ำเสียงของเขาสนุกสนานในที แล

DMCA.com Protection Status