共有

ทูต

作者: Sanassetong
last update 最終更新日: 2025-03-08 23:35:49

ไม้ที่พยุงร่างของทั้งสามนั้นไว้พวกเขาอยู่ได้เพียงสักครู่ก็ค่อยๆเลื่อนลงไปเรื่อยๆและตอนนี้โคลนที่ดูดพวกเขาลงไปนั้นก็เกือบจะถึงคางอยู่แล้ว ห่าวอู๋อวี่คิดว่ายิ่งตัวเองส่งวรยุทธลงไปยังโคลนดูดนั้นมันก็จะดูดบุคลที่อยู่ข้างในลงไปเรื่อยๆ และผู้ที่อยู่ด้านบนไม่มีใครยอมให้ใครลงไปยังคนดูดเนื่องจากว่ารู้ดีว่าไม่สามารถที่จะช่วยได้หรือจะทำให้ตัวเองลงไปข้างใต้นั่นอีกทำให้ท้องเพิ่มภาระผู้ที่อยู่ด้านบนอีก

"เกือบจะถึงปากพวกเขาอยู่แล้วพวกเราทำอย่างไรดีล่ะเจ้าจิ๋วเราทำอย่างไรดีตอนนี้พวกข้าต้องพึ่งเต้าแล้วอ่ะ"

จางซินกล่าวขึ้น เจ้ากระต่ายจิ๋วมองหน้าเจ้านายของตัวเองและสื่อสารให้เจ้านายรู้ว่ามันจะพุ่งลงไป ให้เจ้านายคอยเรียกมันถ้าถึงเวลาอันสมควร หากว่ามันสื่อสารกับเจ้านายไม่ได้เนื่องจากมันไม่สามารถตรวจดูได้ว่าด้านล่างนั้นมีสิ่งใดอยู่ จึงไม่รู้ว่าอันตรายหรือไม่ และไม่รู้ว่าจะสื่อสารกับเจ้านายได้หรือไม่ มันกระโดดเข้าในคนดูทันทีทุกคนต่างด้าวใจเพราะไม่อยากให้มันลงไปเสี่ยงเลย จางซินจึงโทษตัวเองว่าพูดกดดันมันจนมันต้องกระโดดลงไป

"จินเป่าข้าขอโทษเรื่องที่ข้าทำให้เจ้าจิ๋วนั้นคิดที่จะกระโดดลงไป ข้าแค่คิดว่ามันจะหน้ามี
この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター

最新チャプター

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ชายชรา

    ทางด้านซิงอีเมื่อเข้ามาสู่มิติเชื่อมจิตรแล้วร่างของนางก็พุ่งไปยังป่าสมุนไพร ซึ่งชายชราผู้หนึ่งกำลังเก็บสมุนไพรอยู่เห็นเหตุการณ์ที่นางกำลังพุ่งเข้ามา ชายชราไม่รอช้าใช้วรยุทธรับตัวหญิงสาวไว้ครั้นกระนั้นหญิงสาวก็ยังสลบไสลนานถึงเจ็ดวัน ชายชราผู้นั้นพาร่างของหญิงสาวไปยังสำนักของเขาซึ่งสำนักของเขานั้นเป็นเพียงกระท่อมหลังเล็กเท่านั้นกระท่อมหลังนี้อยู่หลังม่านของสายหมอก เมื่อตรวจดูอาการก็พบว่านางได้บาดเจ็บภายในอย่างแสนสาหัส ชายชราได้ต้นสมุนไพรหลายๆตัวผสมผสานกันจนในที่สุดก็ปรุงออกมาได้สำเร็จ เขาป้อนให้หญิงสาววันละสามครั้งจนครบเจ็ดวัน สตรีนางนั้นก็ฟื้นขึ้นมา"ข้าอยู่ที่ใดกันทำไมที่แห่งนี้ข้าไม่เคยเห็นมาก่อนไม่รู้สึกเลยว่าคุ้นเคย"ซิงอีได้แต่คิดในใจ พลางก้มมองตัวเองก็เห็นเสื้อผ้าของตัวเองที่ขาดและเป็นเสื้อผ้าชุดเดิมที่นางนั้นหลุดมาจากมิตินิมิตร"อ้าวแม่สาวน้อยตื่นแล้วหรือ เจ้านอนสลบไปตั้ง เจ็ดวันเจ็ดคืน เสื้อผ้าข้าก็ไม่ได้เปลี่ยนให้เจ้าเพราะข้าเป็นบุรุษเพียงผู้เดียวที่อยู่ที่นี้ จะเปลี่ยนให้เจ้าได้อย่างไรเดี๋ยวข้าไปหาเสื้อผ้าของลูกศิษย์ข้ามาให้ น่าจะใส่ด้วยกันได้"ชายชราพูดขึ้นและเดินไปหยิบชุดส

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   เตรียมตัว

    จางซินจับมือพี่ชายตัวเองเดินออกจากเรือนรับลองของท่านนักพรต "พี่หยงข้ายินดีกับท่านจริงๆนะ หากนักพรตผู้นั้นทำนายแม้นจริงๆ ท่านก็จะได้เป็นผู้นำตระกูลจาง ท่านแม่ข้าจะได้เดินทางไปกับพี่จางหยงใช่หรือไม่"จางซินที่ดีใจกับพี่ชายถามกับมารดาว่าตนจะได้เดินทางไปตระกูลจางกับพี่ชายหรือไม่"แน่นอนสิเจ้าจะได้ไปตระกูลจางกับพี่ชาย เพราะเจ้าคือคนสำคัญของพี่ชายของเจ้าไง ข้าต้องส่งเจ้าไปพร้อมกับพี่ชายอยู่แล้ว งั้นเจ้าสองคนพี่น้องคุยกันก่อนแล้วกันข้าจะไปปรึกษาท่านพ่อของเจ้าสักประเดี๋ยว"ซูหนี่กล่าวขึ้นและเดินหายไปทันที"ท่านแม่รอข้าก่อน"จางซินร้องตามมารดาไม่ทัน เพราะเขาไม่อยากให้มารดาอยู่ตามลำพัง เพราะกลัวว่าจะไปหาท่านนักพรตและสอบถามเรื่องอื่นๆกลัวว่าความจะแตก"เหมือนท่านแม่จะไปปรึกษาหวังจิ้งจิงๆ เจ้าไม่ต้องกังวลหรอกข้าฟังน้ำเสียงของท่านแม่แล้วเหมือนท่านแม่จะให้เราสองคนแต่งงานกันอย่างไรอย่างนั้น ตอนนี้ท่านแม่ก็คงจะคิดว่าสตรีตระกูลจางก็เหลือเพียงเจ้าผู้เดียวเพราะฉะนั้นเจ้าก็ต้องได้ติดตามข้าไปอยู่ดี แต่แบบนี้ก็ดีแล้วแหละ ข้าว่าทุกคนที่ร่วมมากับเราก็คงจะออกตามหาตระกูลจางทันทีเมื่อมาถึงมิติเชื่อมจิตรนี้ พอเจ

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   รู้การล่วงหน้า

    เมื่อจางหยงถูกลากตัวกลับมายังห้องที่ตัวเองนอนแล้ว ในใจเขาภาวนาให้จางซินช่วยเขา ให้นางรับรู้ว่าเขาต้องการสิ่งใดแล้วซ่อนมันในมิติติดกายด้วย ผู้ที่เป็นบิดานั้นก็ทำการตรวจค้นเขาโดยการแก้ผ้าของเขา เขาไม่ขัดขืนใดๆแต่เขาก็ถามผู้เป็นบิดาว่า"ท่านพ่อข้าทำสิ่งใดผิดหรือขอรับ"จางหยงถามขึ้นเมื่อผู้เป็นบิดาได้ยินว่าท่านพ่อจิตใจของเขาก็อ่อนไหว"เจ้าไม่ได้ผิดอะไรหรอกพอดีว่าท่านแม่เจ้าไปพบนักพรตผู้นั้น เขาได้แจ้งกับท่านแม่เจ้า ว่าเจ้านั้นกำลังจะหักหลังพวกเราและส่งจดหมายให้น้องสาวเจ้า ข้าจึงส่งทหารไปเพื่อตรวจสอบเพียงเท่านั้นหากเจ้าไม่ได้ทำ พ่อก็ไม่ได้ว่าอะไรพ่อก็ขอโทษด้วยที่ลงมือกับพวกเจ้าโดยพละการ"หวังจิ้งกล่าวขึ้น เมื่อเขาค้นไม่พบจดหมายนั้นเขาจึงยอมขอโทษบุตรเพื่อที่จะรักษาน้ำใจบุตรไปด้วย"เพียงเพราะคนอื่นพูดท่านพ่อก็เชื่อเขาแล้ว อาจจะเป็นเพราะลูกไม่ได้อยู่กับท่านพ่อกับท่านแม่เป็นเวลาหลายปี จึงทำให้ผู้อื่นมีอิทธิพลต่อท่านพ่อกับท่านแม่ แล้วทำไมท่านพ่อไม่ให้คนตรวจข้นในห้องของลูกด้วยล่ะ ว่าในห้องนี้มีหมึกมีกระดาษหรือไม่ รวมไปถึงเศษผ้าต่างๆที่ใช้ในการเขียนจดหมายได้ด้วย ท่านพ่อน่าจะตรวจค้นจุดนั้นด้วยนะขอ

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   เสี่ยง

    หลังจากที่จางหยงพักผ่อนได้วันสองวันจึงตัดสินใจที่จะไปหาจางซิน เพื่อที่จะปรึกษานางแต่เขาก็รู้ว่าทำสิ่งใดไม่ได้ หากเขาไปพูดอยู่ในคุกนั้นผู้อื่นต้องนำคำของพวกเขาไปรายงานเป็นแน่ แต่เขาก็ต้องการที่จะไปพบนางและเกลี่ยกล่อมนางอยู่ดี หลังจากที่เขาฟื้นวันแรกผู้ที่มารดาเขาบอกว่าเป็นบิดาของเขาก็มาเยี่ยมแต่เขาก็เลือกที่จะนอนหลับ เพื่อที่จะไม่ต้องคุยกับคนผู้นั้น ตอนนี้เขาต้องพยายามที่จะเรียกบุคคลผู้นั้นว่าเป็นบิดาซึ่งมันฝืนใจเขาเสียเหลือเกิน แต่ถ้าเขาช่วยให้ตะกูลจางไม่ล่มสลายและคนตระกูลหวังไม่ไปเบียดเบียนตะกูลจาง เขาจึงจำใจต้องทำ "ท่านพ่อท่านแม่ข้าอยากจะไปหาซินเออร์เสียหน่อย ข้ากับนางสนิทกันท่านก็รู้ ข้าจะไปเกลี้ยกล่อมนางเอง"จางหยงกล่าวขึ้นเม้นในใจจะคล้านคำพูดของตัวเองก็ตาม"อาหยงตามใจเจ้าเถอะเจ้าไปหาน้องได้เต็มที่เลยเพราะในตระกูลหวังนี้ก็เป็นตระกูลของเจ้าเช่นกัน"หวังจิ้งกล่าวขึ้น เพราะเขารอมานานแล้วที่จะให้ลูกชายของตัวเองเรียกว่าพ่อ หลังจากที่บุตรชายกับบุตรสาวกลับมาซูหนี่ก็ไม่ค่อยได้ไปหาท่านนักพรตสักเท่าไหร่เพราะตอนนี้นางมัวแต่จัดแจงเรื่องอาหารการกินให้บุตรชาย และยังส่งไปยังคุกอีกต่างหากส่วนมาก

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ฟื้นที่ตระกูลหวัง

    ทางด้านสองพี่น้องตระกูลจางเมื่อข้ามมายังมิติเชื่อมจิตรแล้ว ทั้งสองก็ไม่ได้ข้ามมาจุดเดียวกันเมื่อถูกพลังโกลาหลดึงร่างของพวกเขาให้ตกสู่พื้นดินมิติเชื่อมจิตร ทางด้านตระกูลหวังก็เกิดความเคลื่อนไหวทันที ตั้งแต่ที่เขาเทียบเชิญท่านนักพรตผู้หนึ่งเข้ามาปฏิบัติอยู่ในตระกูลหวังทุกอย่างก็เหมือนมีตาที่สามคอยสอดส่องเมื่อบุตรของเขามายังมิติเชื่อมจิตร ท่านอาจารย์ผู้นี้ก็รับรู้ได้ทันทีว่าพวกเขามาแล้ว"บุตรสาวของเจ้าอยู่ที่แม่น้ำเวลหากเจ้าต้องการตัวก็ให้คนออกตามหาเถอะส่วนบุตรชายของเจ้านั้นอยู่ที่ภูเขาหาร"ท่านนักพรตได้กล่าวขึ้น ในเช้าวันหนึ่งเมื่อพวกเขาทั้งแปดข้ามมายังมิติเชื่อมจิตรแล้ว ครึ่งก้านธูปต่อมาหลังจากที่ท่านนักพรตผู้นั้นได้กล่าวออกมา สัตว์อสูรทั้งสองที่บินได้ไวที่สุดในจวนตระกูลหวังก็ออกเดินทางไปยังทิศทางที่ท่านนักพรตผู้นั้นกล่าวถึงทันที บนหลังของมันมีเพียงบุรุษผู้หนึ่งเท่านั้นที่ไปกับมันด้วย"พี่จิ้งเราจะได้พบบุตรของเราแล้ว คลานี้แหละข้าจะได้จัดการให้บุตรชายของเราเป็นผู้นำตระกูลจางคนต่อไป ส่วนจางซินข้าจะขังนางไว้ก่อนแล้วค่อยสอบถามนางว่านางยินยอมที่จะติดตามเราหรือว่านางจะกลับไปหาบิดาผู้โง่เขลา

  • ให้ชะตากรรมนำทาง   ข่าวจากจวนตระกูลจาง

    เช้าวันรุ่งขึ้นในจวนตระกูลอี้ก็เกิดความวุ่นวาย ทั้งฮูหยินและอนุต่างพากันกูลีกูจอกับการดูบ่าวทำอาหารเช้า พวกเขาต่างคิดว่าท่านอาจารย์ของบุตรชายของพวกเขานั้นเป็นผู้มีพระคุณของพวกเขาเสียเหลือเกิน หากว่าท่านอาจารย์นี้ไม่เข้ามาในจวนตระกูลอี้ก็คงไม่สามารถที่จะฉีดหน้ากากสตรีนางนั้นได้ สตรีที่ทำให้พวกเขาไม่ได้เข้าใกล้ท่านผู้นำ พวกเขาเลื่อมใสศรัทธาในตัวท่านอาจารย์จึงอยากที่จะจัดเตรียมอาหารให้เป็นมื้อพิเศษ หลังพระอาทิตย์ขึ้นเหนือขอบฟ้าแล้ว สำหรับอาหารก็เสร็จสิ้นบ่าวรับใช้พากันยกสำหรับอาหารออกไป ทั้งอนุและฮูหยินก็เดินตามขบวนอาหาร เมื่อท่านผู้นำได้เห็นก็รู้สึกปราบปลื้ม ฮูหยินของเขาและอนุเหล่านี้ไม่ค่อยมีเวลามาใส่ใจเรื่องสำหรับของเขานานแล้ว แต่เขาเองก็รู้สึกผิดเมื่อคิดได้ว่าหนึ่งปีที่แล้วเกิดอะไรขึ้น เขาละเลยภรรยาทั้งสอง ฝ่ายอี้ตงหยางก็เข้าไปรับท่านอาจารย์ที่เรือนรับลองเพื่อที่จะไปรับสำหรับพร้อมหน้าพร้อมตากัน"ท่านอาจารย์วันนี้ท่านแม่ข้ากับท่านป้าลงครัวด้วยตัวเองเพื่อที่จะจัดสรรสำหรับมาเพื่อท่านโดยเฉพาะ นางคงจะพากันดีใจเรื่องที่ได้ท่านพ่อกลับคืนมา จึงจัดสรรของที่จะตอบแทนท่านแต่ท่านรู้ได้อย่างไรว่าส

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status