LOGINShare
บทที่ 50
Related chapters
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 51
มือของจี้อี่หนิงที่กำลังคีบอาหารอยู่ชะงัก "ไม่มีอะไรที่อยากได้หรอก"เมื่อต้นปีเสิ่นเยี่ยนจือสัญญาว่าจะหาเวลาว่าวันเกิดของเธอในปีนี้เขาจะหาเวลาว่างล่วงหน้าพาเธอไปเที่ยวพักผ่อนที่มัลดีฟส์ซึ่งเป็นที่ที่เธออยากไปมาโดยตลอดตอนนี้เพิ่งผ่านไปได้ไม่กี่เดือน คิดว่าตอนนี้คงลืมไปเสียสนิทหมดแล้วแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน เวลาที่เธอแก้แค้นเขาจะได้ไม่ต้องใจอ่อนโดยไม่จำเป็น"งั้นฉันคงต้องตั้งใจคิดหน่อยแล้วว่าจะให้อะไรเธอดี ถ้าอยากได้อะไรก็บอกฉันได้ตลอดเลยนะ""ค่ะ"หลังทานข้าวเสร็จ เสิ่นเยี่ยนจือให้จี้อี่หนิงไปนั่งดูทีวีที่โซฟา แล้วเขาจะเก็บจานเองเมื่อก่อนพวกเขาก็เคยอยู่กันแบบสองต่อสองอยู่บ้างเป็นครั้งคราว จะให้คนรับใช้หยุดงานสองสามวัน และช่วงนั้นจี้อี่หนิงก็จะเป็นคนทำอาหารเองจี้อี่หนิงพยักหน้าแล้วลุกออกไป เมื่อก่อนพอทานข้าวเสร็จเธอมักจะเห็นใจเขาที่ทำงานเหนื่อยมาทั้งวันแล้วเลยจะเป็นคนเก็บโต๊ะเองแต่ตอนนี้เธอจะไม่เห็นใจเขาอีกแล้วหลังจากเก็บโต๊ะและเช็ดโต๊ะสะอาดเรียบร้อยแล้ว เสิ่นเยี่ยนจือก็ไปล้างมือที่ห้องครัวก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างๆ จี้อี่หนิงจี้อี่หนิงขยับไปข้างเล็กน้อยเพื่อเว้นระยะห่างของทั้ง
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 52
ปลายสายเงียบไปวิหนึ่ง แล้วเสียงของเจี่ยงหรูก็ดังลอดมา"โอเค พรุ่งนี้ตำรวจอาจเรียกเธอไปลงบันทึกประจำวันที่สถานีตำรวจ อย่าลืมเปิดโทรศัพท์ไว้ละ""ได้ค่ะ งั้นก็รบกวนพี่หรูด้วยนะคะ"เจี่ยงหรูถอนหายใจและพูดอย่างจริงจังว่า "อี่หนิง เธอยังเด็กอยู่ ตัดสินใจอะไรไม่ค่อยมองการไกลเหมือนฉัน แต่บางครั้งการเว้นช่องให้คนอื่นบ้าง ก็เป็นการเว้นช่องให้ตัวเองเหมือนกัน""พี่หรู ฉันรู้ค่ะ แต่เราก็จะใจอ่อนกับทุกคนไม่ได้ วันนี้ถ้าประธานเสิ่นไม่อยู่ด้วย ฉันก็คงเสียโฉมไปแล้ว"อีกอย่างเรื่องนี้ก็เกี่ยวข้องกับหน้าที่การงานของเธอด้วย หากเธอถูกไล่ออกจากเฉิงหยวนเพราะเรื่องนี้ ต่อไปบริษัทผลิตยาที่ไหนจะรับเธอเข้าทำงาน?ไม่ใช่เธอไม่ยอมปล่อยเจิ้งโหยวโหย่ว แต่อีกฝ่ายต่างหากที่ไม่ยอมปล่อยเธอเมื่อเห็นว่าเกลี้ยกล่อมเธอไม่ได้ เจี่ยงหรูก็วางสายไปไม่ได้พูดอะไรอีกจี้อี่หนิงวางโทรศัพท์ลง แล้วก็อดขมวดคิ้วไม่ได้เมื่อนึกถึงเรื่องที่เสิ่นซื่อใช้เสื้อสูทปังกรดซัลฟิวริกเข้มข้นให้เธอเมื่อเช้าเมื่อรวมกับครั้งนี้แล้ว เธอทำให้ชุดสูทของเสิ่นซื่อเสียหายสองชุดไปแล้ว งั้นเธอควร... ซื้อชุดสูทสองชุดไปชดเชยให้เขาไหมนะ?จี้อี่หนิงไม่ช
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 53
"คุณเจิ้ง เหตุการณ์อุปกรณ์ระเบิดในห้องปฏิบัติการที่เฉิงหยวนในวันนี้ เราต้องการให้คุณให้ความร่วมมือในการสืบสวน เชิญไปกับเราหน่อยครับ"เจิ้งโหยวโหย่วตื่นตระหนก ร่างกายของเธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้"หมายความว่าไง... เรื่องเครื่องมือระเบิดเกี่ยวอะไรกับฉัน? ทำไมฉันต้องให้ความร่วมในการสืบสวนด้วย?""ส่วนเรื่องรายละเอียด เดี๋ยวถึงสถานีตำรวจแล้วคุณเจิ้งก็จะได้รู้ครับ""ฉันไม่ไป ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน อยากถามอะไรก็ถามที่นี่เลยสิ!"เมื่อเห็นท่าทีตื่นตระหนกของเธอ ตำรวจทั้งสองก็สบตากัน และหนึ่งในนั้นก็พูดอย่างเคร่งขรึมว่า "คุณเจิ้ง หากคุณไม่ยอมไปกับเราแต่โดยดี เราก็ต้องใช้มาตรการบังคับ"เมื่อเห็นตำรวจสีหน้าจริงจัง เจิ้งโหยวโหย่วก็รู้สึกกลัวเล็กน้อยในขณะที่เธอลังเล หลิ่วอี๋หนิงซึ่งอยู่ตรงข้ามพูดขึ้นมาว่า "โหยวโหย่ว แค่ให้ความร่วมมือในการสืบสวนเอง ไปเถอะ ไม่มีอะไรหรอก ฉันจะไปกับเธอด้วย"เมื่อเห็นท่าทางเย็นชาของหลิ่วอี๋หนิง เจิ้งโหยวโหย่วได้แต่พยักหน้า "งั้นก็ได้"เมื่อพวกเขามาถึงสถานีตำรวจ เจิ้งโหยวโหย่วก็ถูกพาไปสอบปากคำ ตำรวจก็ให้หลิ่วอี๋หนิงรออยู่ข้างนอกเธอจะรออยู่
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 54
สายตาของเธอหยุดชะงัก แววตาเย้ยหยัน"คุณนี่ก็พยายามนะ กำลังนัวเนียกับผู้หญิงคนอื่นอยู่แท้ๆ คุณก็ยังหาเวลามาหาฉันที่สถานีตำรวจได้อีก"เสิ่นเยี่ยนจือนิ่งไป เขาขมวดคิ้วถามว่า "หมายความว่าไง?"จี้อี่หนิงสีหน้าเฉยเมย "คราวหน้าถ้าคุณจะแกล้งทำเป็นรักฉัน ก็ช่วยเช็ดรอยลิปสติกบนปกเสื้อออกก่อนแล้วค่อยมาแสดง ไม่เช่นนั้นมันจะกลายเป็นเรื่องตลก"พูดจบจี้อี่หนิงก็โบกแท็กซี่ออกไปโดยไม่สนว่าสีหน้าของเสิ่นเยี่ยนจือจะเป็นยังไงเสิ่นเยี่ยนจือก้มหน้าลงมองปกเสื้อ พอเห็นรอบริมฝีปากที่ติดอยู่แล้วก็หน้าถอดสีเขาจะโทรไปอธิบายให้จี้อี่หนิงฟัง แต่โทรไปกี่สายก็ไม่รับ สุดท้ายก็กลายเป็นติดสายอยู่ตลอด แสดงว่าเธอบล็อกเขาไปแล้วเมื่อคิดว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเพิ่งผ่อนคลายลงเล็กน้อย แล้วตอนนี้ก็กลับสู่จุดเยือกแข็งอีกครั้ง ดวงตาของเสิ่นเยี่ยนจือก็เย็นเยือกเขาขึ้นรถแล้วขับยังหมู่บ้านที่จี้อี่หนิงอาศัยอยู่อย่างรวดเร็วไป เมื่อเขาไปถึงได้ครึ่งทาง จู่ๆ ก็มีคนโทรมาไม่รู้ว่าอีกฝ่ายพูดอะไร มือที่จับพวงมาลัยอยู่เส้นเลือดปูดโปน สุดท้ายเขาก็กลับรถจี้อี่หนิงเพิ่งกลับถึงบ้าน ไลน์เด้งขึ้นมาหลายข้อความ นักสืบเอกชนที่เธ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 55
"ครับ"หลังจากเดินออกจากห้องทำงาน เมื่อคิดถึงท่าทีที่เสิ่นซื่อมีต่อจี้อี่หนิงแล้วซุนสิงก็อดที่จะขมวดคิ้วไม่ได้วันนี้พอเขาเห็นเสื้อตัวนี้ปุ๊บ เขาก็ให้เขาไปตรวจสอบหมายเลขโทรศัพท์ของจี้อี่หนิงแล้วโทรไปถามเธอเองเลย เห็นได้ชัดว่าเขาไม่พอใจที่จี้อี่หนิงต้องการจะตัดสัมพันธ์กับเขาแต่จี้อี่หนิงก็เป็นหลานสะใภ้ในนามของเขา หวังว่าเขาคงจะคิดมากไปเองนะหลังทานมื้อเช้าเสร็จ จี้อี่หนิงก้ตรงไปที่เฉิงหยวนเมื่อคืนนี้หลังจากไปให้ปากคำเสร็จ เจี่ยงหรูก็ส่งข้อความหาเธอบอกเธอว่าวันนี้เธอไปทำงานได้ตามปกติ เรื่องของเจิ้งโหยวโหย่วเดี๋ยวทางบริษัทจะจัดการในภายหลังไม่คิดว่าพอมาถึงหน้าทางเข้าเฉิงหยวนก็โดนผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่งมาขวางไว้ใบหน้าของอีกฝ่ายดำคล้ำ ดวงตาของเขาแดงก่ำผมเผ้ายุ่งเหยิงสีหน้าวิงวอน"คุณจี้ปล่อยลูกสาวผมไปเถอะนะ ภรรยาของผมประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ยังนอนอยู่ในโรงพยาบาล แล้วผมก็ยังหางานทำไม่ได้ ถ้าลูกสาวของผมยังถูกขังอยู่แบบนี้ บ้านเราแย่แน่"จี้อี่หนิงถอยหลังไปสองสามก้าวโดยไม่รู้ตัวแล้วขมวดคิ้วผู้ชายคนนี้หน้าคล้ายเจิ้งโหยวโหย่วมาก ดูท่าเขาน่าจะเป็นพ่อของเธอจริงๆแต่ตอนนี้เจิ้งโหยวโหย
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 56
คนเราเวลาเผชิญกับอันตราย คนปกติมักจะรีบหลีกเลี่ยงอย่างเร็วที่สุด แต่เสิ่นซื่อกลับพุ่งเข้าไปปกป้องจี้อี่หนิงเมื่อได้ยินแบบนั้น จี้อี่หนิงก็อึ้งไปก่อนจะขมวดคิ้ว"เธอคิดมากไปแล้วล่ะ เขาเป็นอาเล็กของฉัน""อะไรนะ?"จู่ๆ เซี่ยงอวี่ก็เสียงดังขึ้นอย่างแรง ทุกคนในแผนกวิจัยและพัฒนาก็หันมองมาที่เธอ เธอหน้าแดงทันที แล้วก็รีบก็ก้มหน้าลงอย่างรวดเร็วเธอลดเสียงลง "จริงเหรอ? เธอสองคนก็ไม่ได้แซ่เดียวกันสักหน่อย? เธอโกหกฉันใช่ไหมเนี่ย?""ฉันจะโกหกเธอทำไม รายละเอียดฉันไม่สะดวกจะบอก แต่ระหว่างฉันกับเขามันเป็นไปไม่ได้ และมันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะชอบฉันด้วย"แม้ว่าในใจจะยังมีข้อสงสัยอยู่ แต่เมื่อเห็นจี้อี่หนิงพูดจาจริงจังแบบนั้น เซี่ยงอวี่ก็ได้แต่พยักหน้า"งั้นเหรอ""เอาล่ะ หยุดเม้าส์แล้วไปทำงานได้แล้ว"จี้อี่หนิงเปิดคอมพิจี้อี่หนิงวเตอร์เข้าสู่ระบบ CNKI และเริ่มอ่านงานวิจัยเวลาช่วงเช้าผ่านไปอย่างรวดเร็ว ตอนใกล้เที่ยง จู่ๆ เวินจิ้งหงก็โทรมาหาจี้อี่หนิง"น้าเวิน มีอะไรเหรอคะ? เกิดอะไรขึ้นกับพ่อหนูหรือเปล่า?"น้ำเสียงอ่อนโยนของเวินจิ้งหงดังลอดสายมา "เปล่าหรอก อาการของเขาค่อนข้างคงที่ วันนี้ตอนเ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 57
หากเภสัชกรรมเหว่ยหงไม่ล้มละลาย เสิ่นเยี่ยนจือคงไม่กล้าพาเมียน้อยของเขาออกมาโชว์ตัวไม่สนใจใครแบบนี้เมื่อนึกถึงตรงนี้ เวินจิ้งหงก็มองจี้อี่หนิงด้วยความรู้สึกผิด "ฉันกับพ่อเธอต้องขอโทษเธอด้วยนะ เธอต้องเจ็บปวดใจขนาดนี้แต่ก็ต้องทนเก็บไว้ในใจ ช่วงที่ผ่านมาเธอคงลำบากมากเลยใช่ไหม?"จี้อี่หนิงส่ายหน้า เธอไม่เศร้ามากเหมือนตอนที่เพิ่งรู้ว่าเสิ่นเยี่ยนจือนอกใจแล้ว"หนูไม่เป็นไรค่ะ ตอนแรกหนูก้แค่พนันว่าว่าเขาจะหักหลังความรักของเราหรือเปล่า ตอนนี้หนูก็แค่แพ้พนันเท่านั้นเอง"เธอไม่เสียใจกับสิ่งที่เธอเลือกตอนนั้น เพราะคนที่เธอเลือกคือเสิ่นเยี่ยนจือคนที่รักเธอ ไม่ใช่ผู้ชายจอมกะล่อนปลิ้นปลอ้นคนนี้"ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวต่อไปคงได้เจอคนที่ดีกว่า"จี้อี่หนิงยิ้ม ต่อไปจะได้เจอใครไหมมันก็ไม่สำคัญกับเธอหรอก ตอนนี้เธอแค่อยากจะหย่าและได้แบ่งทรัพย์สินที่เธอสมควรได้รับ"น้าเวิน อย่าเพิ่งบอกพ่อเรื่องที่เขามีชู้นะคะ พ่อไม่ค่อยแข็งแรง หนูกลัวว่าพ่อจะรับไม่ไหว"เวินจิ้งหงพยักน้า "น้ารู้ ไม่ต้องห่วงนะ"หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเสร็จแล้ว ตอนที่จี้อี่หนิงและเวินจิ้งหงกำลังจ่ายเงิน จากในห้องรับรองของเสิ่นเยี่ยนจื
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 58
จี้อี่หนิงขมวดคิ้วและมองเขาด้วยท่าทางไม่พอใจ "ฉันจะไปกินข้าวกับใครไม่จำเป็นต้องรายงานให้คุณทราบมั้ง?"สายตาของเสิ่นเยี่ยนจือมืดมน เขาลดเสียงลง"อี่หนิง ผมไม่ได้อยากจะสอดแนมคุณหรอกนะ ผมแค่อยากมีส่วนร่วมในชีวิตของคุณ""ตกลงว่าคุณอยากมีส่วนร่วมในชีวิตของฉันหรือคุณร้อนตัวที่พาฉินจืออี้กินร่วมโต๊ะอาหารวันนี้กันแน่?"นัยน์ตาของเสิ่นเยี่ยนจือหดตัวลงกะทันหัน เขาตรึงเครียดขึ้นมา จี้อี่หนิงเห็นแล้วจริงด้วย"วันนี้ไปเจอลูกค้ามา เขาเป็นลูกค้าที่เธอรับผิดชอบอยู่ก่อนที่จะออกจากงาน เธอรู้สถานการณ์ดีจึงพาเธอไปด้วย ที่ผมไม่ได้บอกคุณเพราะกลัวคุณจะเข้าใจผิด"จี้อี่หนิงยิ้มเล็กน้อย "ความสัมพันธ์ของพวกคุณยังมีอะไรให้เข้าใจผิดอีก?""อี่หนิง ผมรับรองได้เลยว่าตอนนี้ผมไม่มีอะไรเกี่ยวอะไรกับเธอแล้ว และคนเดียวที่ผมรักก็คือคุณ"เธออยากถามว่าเขาไปเจอลูกค้าคนไหนถึงต้องให้ฉินจืออี้แต่งตัวสวยขนาดนั้น แถมยังต้องควงแขนเขาเข้าไปด้วยกันอีกใครก็ตามที่เห็นฉากนั้นต่างก็ต้องคิดว่าฉินจืออี้เป็นคู่ขาของเขา ไม่ใช่เลขาของเขาไหม?แต่แล้วเธอก็ไม่ได้ถามออกไป เพราะมันไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว"เสิ่นเยี่ยนจือ การโกหกหนึ่งค
Latest chapter
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 340
จี้อี่หนิงแววตาเต็มไปด้วยความรำคาญ “ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอ และก็ไม่ได้คิดว่าเธอเป็นตัวอันตรายอะไร สำหรับฉัน เธอก็แค่คนแปลกหน้าคนหนึ่งเท่านั้นเอง”เสิ่นเยี่ยนจือสีหน้าเจือความจนใจเล็กน้อย “เธอไม่ต้องดื้อขนาดนี้ก็ได้ เราก็เคยรักกันมาก่อน ถึงแม้ตอนนี้จะเลิกกันไปแล้ว ผมก็ยังอยากให้เธอมีชีวิตที่ดีขึ้น แค่อาเล็กของผม เขาไม่เหมาะกับเธอเลยจริงๆ”จี้อี่หนิงขมวดคิ้ว พูดอย่างเย็นชา “ฉันไม่อยากฟังคำพูดไร้สาระพวกนี้ หลบไป!”วันนี้เธอเจอหลี่เหวิน เดิมทีก็อารมณ์ดีอยู่แล้ว ไม่นึกว่าจะมาเจอเสิ่นเยี่ยนจือเลยทำให้อารมณ์ดีๆ หายหมดฉินจืออี้ที่อยู่ข้างๆ หัวเราะเยาะ “เยี่ยนจือ เธอไม่ต้องพูดแล้ว ปล่อยให้เธออยากเป็นเมียน้อยเถอะ ยังไงคนที่น่าอับอายสุดท้ายก็ไม่ใช่เธออยู่ดี”เดิมทีจี้อี่หนิงไม่คิดจะสนใจพวกเขาแล้ว แต่พอได้ยินแบบนี้ก็อดหันไปมองฉินจืออี้ไม่ได้“พูดถึงเรื่องเป็นเมียน้อย คุณฉินน่าจะมีประสบการณ์นะ ก็ในเมื่อเธอเองก็ได้ขึ้นแท่นภรรยาจากการเป็นเมียน้อยนี่ไม่ใช่เหรอ?”ใบหน้าฉินจืออี้เปลี่ยนสีทันที ตะโกนว่า “จี้อี่หนิงเธอพูดบ้าอะไร?! ฉันกับเยี่ยนจือจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ตอนนี้ฉันคือคุณนายเสิ่นอย่างถู
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 339
หลังจากที่รุ่นพี่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย เธอก็ไปเรียนต่อที่เมืองเป่ย์เฉิง ส่วนจี้อี่หนิงกลับมาที่เมืองเซิน นับๆ ดูแล้ว ทั้งสองคนก็ไม่ได้เจอกันมานานกว่า 4 ปีแล้วจี้อี่หนิงตอบกลับข้อความ จากนั้นก็ถามว่าโรงแรมของรุ่นพี่อยู่ที่ไหน แล้วก็หาร้านอาหารท้องถิ่นใกล้โรงแรมไว้หนึ่งแห่งตอนหกโมงเย็นกว่าๆ จี้อี่หนิงเพิ่งเดินเข้าไปในร้านอาหาร ก็เห็นผู้หญิงผมสั้น หน้าเหมือนตุ๊กตาคนหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้าต่างโบกมือให้เธอ“อี่หนิง นี่!”เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของรุ่นพี่แล้ว จี้อี่หนิงก็รู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปสมัยเรียนมหาวิทยาลัย มุมปากของเธอก็เผลอยิ้มตามอย่างไม่รู้ตัวชื่อของรุ่นพี่คือหลี่เหวิน เป็นผู้เรียนเก่ง พอเรียนต่อก็สอบเข้าเรียนปริญญาเอกโดยไม่ต้องสอบอีกครั้ง ครั้งนี้มาเข้าร่วมงานสัมมนาพร้อมอาจารย์ที่ปรึกษาหลังจากจี้อี่หนิงนั่งลง หลี่เหวินก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มว่า “อี่หนิง เธอแทบไม่เปลี่ยนไปจากสมัยเรียนเลยนะ”“รุ่นพี่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเลย พอเห็นพี่ก็ทำให้นึกถึงตอนที่พี่พาหนูทำการทดลองสมัยเรียนมหาวิทยาลัยค่ะ"“อย่าเลย... พี่ไม่กล้ารับคำชม หลังๆ ก็เป็นเธอที่คอยช่วยพี่ด้วยซ้ำ ว่าแต่ สามีเธอล่ะ?
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 338
ไม่นาน ซุนสิงก็กลับมา"ประธานเสิ่นครับ เช้านี้คุณจี้มีปากเสียงกับพนักงานของชิงหงที่หน้าประตูลิฟต์ คุณจี้ถูกผลักจนล้ม เวินลี่เจ๋อน่าจะพาคุณจี้ไปโรงพยาบาลครับ"เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงมีการปะทะกัน?"ซุนสิงลังเลเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยความระมัดระวัง "ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่คุณกับคุณฉีกลับมาคบกัน... นี่คือวิดีโอจากกล้องวงจรปิด คุณดูเองเลยครับ"เสิ่นซื่อรับแท็บเล็ตจากมือซุนสิง แล้วเปิดดูวิดีโอ กลับพบว่าหน้าตาของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก"ไล่ออกพนักงานที่ก่อเรื่องคนนั้น""ประธานเสิ่นครับ อย่างนี้จะไม่ดีเหรอครับ? เพราะว่าคุณจี้ก็ยังตบพนักงานคนนั้นเหมือนกัน"เสิ่นซื่อมองไปที่ซุนสิงด้วยสีหน้าที่เย็นชา "ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยประกาศว่าในบริษัทห้ามพูดถึงเรื่องส่วนตัวของผม"เมื่อเห็นดวงตาของเขามีความโกรธ ซุนสิงก็รีบพูดว่า "ครับ ผมจะไปดำเนินการเดี๋ยวนี้ครับ"ไม่นาน ข่าวการถูกไล่ออกของพนักงานคนนั้นก็แพร่กระจายไปในบริษัท พร้อมกับประกาศฉบับหนึ่ง【พนักงานทุกคนของชิงหง หากมีใครพูดถึงเรื่องส่วนตัวของประธานบริษัท หรือสร้างปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ จะถูกไล่ออกทันที!】พนักงานคนอื่นๆ ที่เคยพูดถ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 337
"เธอกับเธอเป็นอะไร ทำไมต้องช่วยเธอ?"ผู้หญิงพยายามจะสะบัดมือเขาออก แต่ไม่สำเร็จ สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ"ผมกับเธอเป็นอะไรไม่จำเป็นต้องบอกเธอ พฤติกรรมที่เธอผลักเธอลงไปเมื่อกี้ถูกกล้องวงจรปิดจับได้หมดแล้ว เดี๋ยวผมจะพาเธอไปตรวจอาการ บิลค่ารักษาพยาบาลและค่าเสียหายทางจิตใจ ผมจะให้ทนายคุยกับเธอ""ฮ่ะๆ เธอก็ไม่ได้ตบฉันเหรอ? ตรวจอาการ ใครๆ ก็ทำได้! ฉันก็จะไปตรวจ!"เวินลี่เจ๋อมีแววความเย็นชาในตา เขาเข้าใกล้ผู้หญิงและพูดเสียงต่ำที่มีแค่สองคนฟังได้: "เธอควรอธิษฐานให้เธอไม่มีอะไร มิฉะนั้นผมจะฆ่าเธอ!"เสียงของเขาเย็นชาและใบหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม ทำให้ผู้หญิงรู้สึกหนาวเยือกในใจเธอมีลางสังหรณ์ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ขู่เธอ เขากำลังพูดจริง!ขณะที่เธอยืนอึ้งไปด้วยความกลัว เขาก็ปล่อยมือเธอและหันหลังเดินไปทันที โดยอุ้มจี้อี่หนิงขึ้นและเดินเร็วไปที่ประตูจี้อี่หนิงไม่คิดว่า เมื่อคืนนี้ที่เธอพูดกับเวินลี่เจ๋อเขาจะช่วยเธอในวันนี้จนกระทั่งออกจากประตู เธอถึงได้สติและรีบพูดว่า: "ปล่อยฉันลงก่อน ฉันเดินเองได้ และก็ไม่จำเป็นต้องไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจ"ถึงแม้จะล้มแรง แต่คงไม่กระทบกระดูกอ
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 336
เสียงแตรดังขึ้นจากข้างหลัง จี้อี่หนิงหันกลับไปและรีบขับรถไปจอดข้างทางเมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มือของเธอสั่นสายยังคงเชื่อมต่ออยู่ เสียงของสือเวยที่เต็มไปด้วยความกังวลดังออกมาจากโทรศัพท์"อี่หนิง เธอเป็นอะไรหรือเปล่า? ไม่มีอะไรใช่ไหม? เธอกำลังขับรถไปทำงานใช่ไหม? ฉันมันโง่จริงๆ ไม่ควรบอกข่าวนี้ตอนนี้เลย!"จี้อี่หนิงเช็ดน้ำตาที่มุมตาแล้วพูดเสียงเบาๆ "ไม่มีอะไร แค่โทรศัพท์หลุดจากมือไป""ถ้าไม่มีอะไรฉันก็โล่งใจ... ฉันไม่ควรโทรหาตอนนี้จริงๆ..."เสียงของสือเวยเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ก่อนหน้านี้ตอนที่เธอเห็นข่าวนั้นเธอโกรธมากจนไม่ได้คิดอะไร รีบโทรหาจี้อี่หนิงตอนนี้คิดแล้วรู้สึกเสียใจสุดๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับจี้อี่หนิง เธอคงไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้!"อืม ฉันต้องขับรถแล้ว เอาไว้คุยทีหลัง"พูดจบ จี้อี่หนิงก็วางสายเธอสูดหายใจลึก เปิดเว็บค้นหาเกี่ยวกับเสิ่นซื่อและฉีรั่วอวี่ข่าวทั้งหมดที่ปรากฏคือพวกเขาประกาศกลับมาคบกัน【รอแฟนเก้าห้าปี CEOชิงหง เสิ่นซื่อในที่สุดก็สมหวัง!】【เปิดเผยสาเหตุที่เสิ่นซื่อโสดมานาน เพราะรอแฟนเก่าไปเรียนต่อต่างประเทศ!】【เผยข่าวเสิ่นซื่อกับแฟนเก่ากลับมาคบกัน ทั้งค
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 335
เสิ่นซื่อสีหน้าเย็นชา "วันนั้นที่เธอกลับมาประเทศ"เหนียเว่ยชิงตัวสั่นเล็กน้อย เขาสูดหายใจลึกก่อนพูดอย่างช้าๆ: "ที่เธอเลิกกับจี้อี่หนิงแล้วกลับไปอยู่กับรั่วอวี่ก็เพราะเธอเหลือเวลาแค่สามเดือนใช่ไหม?"เสิ่นซื่อขมวดคิ้ว "ผมไม่ได้กลับไปคบกับเธอ"เขาแค่สัญญาว่าจะอยู่กับเธอในช่วงสามเดือนนี้ แต่ไม่ได้ตั้งใจจะกลับไปคบกัน"งั้น... เธอไม่รักรั่วอวี่แล้วจริงๆ เหรอ?""ตั้งแต่วันที่เธอเลือกจะไปต่างประเทศ พวกเราก็ไม่มีทางเป็นไปได้อีกแล้ว"มือที่ลงข้างลำตัวของเหนียเว่ยชิงกำแน่นทันที สีหน้าก็เริ่มตื่นเต้น "แต่รั่วอวี่รักเธอมาโดยตลอด ไม่เคยเปลี่ยนเลย และตอนนี้รั่วอวี่เหลือเวลาแค่สามเดือน เธอช่วย... หลอกรั่วอวี่สักหน่อยไม่ได้เหรอ?""ไม่ได้ มันไม่ยุติธรรมกับจี้อี่หนิง"เขาให้เธอรอเขาสามเดือน และก็เคยให้สัญญาว่าจะไม่กลับไปคบกับฉีรั่วอวี่แม้ว่าเธอจะไม่เชื่อ เขาก็จะไม่ลืมคำสัญญานั้น"อะไรที่ไม่ยุติธรรมล่ะ?รั่วอวี่ต้องการแค่สามเดือน หลังจากนั้นเธอก็สามารถกลับไปหาจี้อี่หนิงได้ นี่คือคำขอสุดท้ายของรั่วอวี่ ถึงแม้เธอจะไม่รักรั่วอวี่แล้ว แต่ครั้งหนึ่งพวกเธอก็เคยรักกัน เธอจะใจแข็งปล่อยให้รั่วอวี่จากไปอย
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 334
"ขอบใจนะ แต่ไม่ต้องหรอก ต่อไปเราควรหลีกเลี่ยงการติดต่อกันเป็นการส่วนตัว ฉันไม่อยากถูกคนอื่นชี้หน้าด่าอีกแล้ว"หลังจากพูดอย่างเย็นชาจบ จี้อี่หนิงก็กำลังจะเดินผ่านเขาไป แต่เขากลับขวางไว้"อี่หนิง คำพูดที่แม่ผมพูดกับเธอ ผมขอโทษแทนเธอด้วยนะ ผมก็พูดกับเธอแล้ว เธอสัญญาว่าจะไม่มายุ่งกับเธออีก อย่าโกรธเลยนะ ได้ไหม?""ถ้าเธอคิดว่าคำพูดพวกนั้นมันผิดจริงๆ คนที่มาที่นี่คืนนี้ก็ควรเป็นเธอไม่ใช่เธอ"เวินลี่เจ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วมองเธอพร้อมพูดเสียงเบา "ถ้าเธอมาขอโทษด้วยตัวเอง เธอจะให้อภัยเธอไหม?"ใบหน้าของจี้อี่หนิงแสดงความไม่พอใจออกมา เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเวินลี่เจ๋อถึงต้องการให้เธอให้อภัยเวินจิ้งหงเวินจิ้งหงเป็นแค่แม่เลี้ยงของเธอ พวกเธอแทบไม่มีความเกี่ยวข้องกัน ไม่จำเป็นต้องปรับความเข้าใจ"สิ่งที่เธอพูดกับฉัน ฉันไม่มีวันลืม และก็ให้อภัยไม่ได้ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว อย่ามาหาฉันอีกเลย"ไม่ให้โอกาสเวินลี่เจ๋อพูดอีก จี้อี่หนิงก็เปิดประตูเข้าไปในบ้านทันทีเวินลี่เจ๋อยืนอยู่หน้าประตูสักพักก่อนจะจากไป พอกลับถึงบ้านก็เจอกับเวินจิ้งหงที่เพิ่งกลับมาหยิบเสื้อผ้าเมื่อเห็นกล่องอาหารในมือเขาเวินจิ้ง
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 333
จี้อี่หนิงเม้มริมฝีปากแน่น แล้วกดโทรหาเขาโดยตรง“ฉันยังอยู่ข้างนอก ครั้งหน้าหาอะไรมาให้ไม่ต้องลำบากหรอกนะ”ปลายสายเงียบไปไม่กี่วินาที เสียงอบอุ่นของเวินลี่เจ๋อจึงดังขึ้น “โอเค ตอนนี้ก็เกือบสี่ทุ่มแล้ว ให้ฉันไปรับเธอไหม?”เพราะคำพูดของเวินจิ้งหง จี้อี่หนิงจึงไม่อยากมีปฏิสัมพันธ์กับเวินลี่เจ๋อมากนัก“ไม่ต้อง ฉันมีเพื่อนมาส่ง ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็แค่นี้นะ”หลังจากวางสาย สือเวยถามด้วยความสงสัย “เมื่อกี้คุยกับใครน่ะ?”“พี่ชายต่างแม่ของฉัน”สือเวยดูตกใจเล็กน้อย “เขากลับมาแล้วเหรอ? เมื่อไหร่น่ะ?”เมื่อก่อนสือเวยไปบ้านจี้อี่หนิงบ่อย เลยเจอเวินลี่เจ๋ออยู่หลายครั้ง“ก็แค่ไม่กี่วันก่อนเอง”“โอ้ ตอนนี้เขาดูห่วงเธอดีนะ ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนไปบ้านเธอ เขาดูเย็นชาออก”“ก็โอเคล่ะ ใช่สิ…คืนนี้ฉันเป็นคนชวนแท้ๆ สุดท้ายเธอเป็นคนจ่าย เธอส่งบิลให้ฉันสิ เดี๋ยวฉันโอนให้”สือเวยมองค้อนเธอ “กับฉันยังจะคิดมากอีกเหรอ? ไว้คราวหน้าเลี้ยงคืนก็พอ แล้วเธอไปโรงพยาบาลกับเสิ่นซื่อทำไมล่ะ? เธอบาดเจ็บเหรอ?”จี้อี่หนิงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องน้ำคร่าวๆ ให้ฟัง หลังจากฟังจบสือเวยก็เดือดดาลทันที“ฉันก็รู้ว่าเธอนั่นม
ในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน บทที่ 332
“ฉันไม่อยากเลือกทั้งสองอย่าง ตอนนี้จอดรถเดี๋ยวนี้ ฉันจะลงรถ”เสิ่นซื่อขับรถต่อด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ในเมื่อเธอไม่อยากเลือก งั้นผมเลือกให้เอง”จี้อี่หนิงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น เธอรู้ว่าไม่ว่าเธอจะพูดอะไร เสิ่นซื่อก็ไม่มีทางปล่อยให้เธอลงรถ เธอจึงเงียบแล้วหันไปมองนอกหน้าต่างด้วยสีหน้าเย็นชาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงหน้าโรงพยาบาล เสิ่นซื่ออุ้มเธอเข้าไปข้างในทันทียังไงขัดขืนก็ไม่มีประโยชน์ จี้อี่หนิงจึงนิ่งเงียบด้วยใบหน้าเย็นชาหลังจากตรวจเสร็จ หมอบอกว่าไม่มีอะไรน่ากังวล แค่จ่ายยาแบบรับประทานและยาทาตอนออกจากโรงพยาบาล เสิ่นซื่อยังจะอุ้มเธออีก แต่เธอก้าวถอยหลังหลบเธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คืนนี้ขอบคุณมาก ฉันจะกลับเองโดยแท็กซี่ก็ได้”พูดจบ เธอก็ถือถุงยาแล้วหันหลังเดินออกจากโรงพยาบาลเสิ่นซื่อเดินตามเธอมาเงียบ ๆ จนใกล้ถึงรถ เขาถึงได้ขวางเธอไว้แล้วพูดเสียงต่ำว่า “ผมจะไปส่งเธอ”จี้อี่หนิงเงยหน้ามองเขาอย่างจนใจ “เราก็เลิกกันไปแล้ว สิ่งที่คุณทำตอนนี้ไม่มีความหมาย ฉันจะไม่กลับไป และไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของคุณกับฉีรั่วอวี่ค่ะ”“ฉันไม่ได้กลับไปคบกับเธอ และจะไม่กลับไปคบด้วย”
