LOGINShare
ตอนที่10
Last Updated:
2024-12-13 17:35:13ตอนที่ 10
“ป้าสายใจกับคนอื่นๆ แยกย้ายกันไปพักเถอะค่ะ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ช่วยงานศพของคุณยายจนวันสุดท้าย” หลังจากแยกย้ายจากแม่บ้านและคนใช้คนอื่นๆ โบตั๋นก็ทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาหลุยส์กลางห้องรับแขก ห้องนี้สินะ ที่เธอมีปากเสียงกับเมย์ บันไดนั้นสินะที่เธอตกลงมาพร้อมลูกน้อย หากเธอต้องตายอีกครั้งทรัพย์สมบัติทั้งหมดของคุณยายจะต้องได้อยู่กับคนที่คู่ควร ซึ่งต้องไม่ใช่คุณไกร เธอต้องรีบจัดการทั้งหมดก่อนที่เธอจะต้องตาย ร่างบางหันหน้ามามองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่โชว์อยู่กลางห้อง ตรงกลางบ่าวสาว มีหญิงชราโอบกอดทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม
“คุณยายขา คนที่คุณยายเลือกเขาไม่ได้ดีอย่างที่คุณยายคิดหรอกค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ โบตั๋นจะไม่ยอมให้คุณไกรได้อะไรของคุณยายไปแม้แต่ชิ้นเดียว สิ่งไหนที่เคยได้ไปโบตั๋นจะทวงคืนมาให้หมด อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่เขาจะมาบอกโบตั๋นว่าเขาไม่ได้รักโบตั๋นเลย ที่ผ่านมาทำเพราะตอบแทนบุญคุณของคุณยาย
คุณไกรอยากรักกับเมย์ค่ะคุณยาย โบตั๋นก็จะให้รัก รักกันให้พอ มีความสุขให้มากๆ” ดวงหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม นี้คงเป็นยิ้มแรกของวันนี้เลยล่ะมั้ง
ไกรฤกษ์ตื่นแต่เช้า เมื่อคืนเขาไปส่งเมย์ที่บ้านกว่าจะกลับมาก็ดึก แต่ที่แปลกใจคือเขาไม่พอโบตั๋นที่ห้องนอน ข้าวของเครื่องสำอางค์ต่างๆ ก็หายไปหมด แต่มันดึกเกินที่เขาจะตามหาและที่สำคัญเขาเหนื่อยมาก พอลงมาก็เจอโบตั๋นอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว
“เมื่อคืนผมกลับมาไม่เห็นคุณที่ห้องนอน”
“ฉันย้ายไปนอนห้องคุณยายนะคะ คุณไกรคงไม่ติดขัดอะไรใช่ไหมค่ะ” โบตั๋นตักโจ๊กทานโดยไม่ได้สนใจคนมาใหม่
ไกรนั่งลงที่ประจำป้าสายใจรีบน้ำกาแฟมาเสริฟ์ ปกติโบตั๋นจะเป็นคนยกกาแฟมาให้เขา ภรรยาเขาคงเสียใจเรื่องคุณยายมากสินะ แปลกใจไม่น้อยแต่ก็มีเหตุผลมาหักบ้างเสมอ มือหนายกกาแฟขึ้นจิบ
“เอาเถอะโบตั๋นอยากนอนห้องไหนก็นอน อ่อ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ผมมีเรื่องอยากคุยด้วย ตอนนี้ตำแหน่งประธานบริษัทว่างลง ผมอยากให้โบตั๋นเซ็นอนุมัติให้ผมทำหน้าที่แทน ผมรู้ว่าตอนนี้คุณกำลังเสียใจเรื่องคุณยายอยู่ แต่งานที่บริษัทต้องดำเนินต่อไปผมอยากแบ่งเบาภาระให้คุณ “
โบตั๋นแค่นหัวเราะ ถ้าเป็นแต่ก่อนเธอคงจะกระโดนโลดเต้นดีใจทีเขาเป็นห่วงเป็นใย ใส่ใจความรู้สึกเธอ แต่คนมันรู้เช่นเห็นชาติกันหมดแล้ว
“ฉันขอบคุณคุณไกรจริงๆ นะคะ ที่อยากช่วย แต่ฉันคิดว่าจะเข้าไปดูแลบริษัททั้งหมดเต็มตัว ทิ้งภาระให้คุณมานานเกินไปแล้ว”
“ผมเป็นสามีคุณ เรื่องแค่นี้เอง ผมยินดีทำเพี่อคุณ คุณไม่ต้องเหนื่อยหรอก แค่กิจการอย่างอื่นคุณก็ดูแลเยอะพอแล้ว”
“พอดีฉันคุยกับทนายเอาไว้ทั้งหมดแล้ว คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ การบริหารงานต่างๆ คุณก็ทำเหมือนเดิมแบบที่ผ่านมา เปลี่ยนแค่เอกสารต้องมีลายเซ็นของฉันไม่ใช่ของคุณยายก็เท่านั้น” คุณไกรฤกษ์เป็นคนเก่ง คุณยายเธอจึงไว้ใจให้บริหารงานดูแลบริหารงานเป็นแขนเป็นขามาให้ตลอด ในเมื่อมีมือดีอยู่ในมือ เธอก็จะใช้ประโยชน์จากเขาให้ได้มากที่สุด ไม่ต้องทำสีหน้าเป็นกังวลว่าฉันจะเขาบริษัทหรอกค่ะคุณไกร ฉันจะให้โอกาสคุณกับเมย์อยู่ใกล้ชิดกันมากกว่าแต่ก่อนอีกค่ะ
“ทำไมต้องลำบากขนาดนั้น ต้องหอบเอกสารมาให้คุณเช็นที่บ้านอีกทำไม หรือคุณจะเข้าบริษัทกับผม ให้ผมดูแลทั้งหมดก็จบแล้ว ยังไงผมก็เป็นคนดูแลอยู่แล้ว” ไกรฤกษ์กัดฟันแน่น เขานึกว่าคุณยายตายไปแล้ว การบริหารงานต่างๆ จะตกเป็นของเขาง่ายๆ เพราะโบตั๋นไม่เคยเข้าบริษัทเลย เธอดูแลกิจการอื่นๆ ของคุณยายมินตราไม่เคยมายุ่งที่บริษัท
“แต่ก่อนคุณยายยังทำได้ ทำไมฉันจะทำไม่ได้ ผู้บริหารคนอื่นเขาก็โอเคหมดแล้วนะคะ เหลือแค่ฉันแจ้งคุณไกรคนเดียวนี้ล่ะค่ะ สายแล้วคุณไม่รีบไปทำงานหรอค่ะ”
“งั้นผมขอตัวไปทำงานก่อน ตอนเย็นค่อยคุยกันใหม่”
ไกรฤกษ์สะบัดตัวออกจากห้องรับประทานอาหาร เขาไม่มีอารมณ์จะดื่มกาแฟต่อ ทำไมโบตั๋นถึงไม่ยอมให้เขาดูแลบริษัทแทน แถมเมื่อคืนที่เขากลับดึกเธอก็ไม่ถามเขาซักคำ สายตาเธอที่มองเขาก็เย็นชา เอาเถอะรออีกซักสองสามวันค่อยคุยใหม่ เรื่องนี้มันคงจะกระทันหันไป คุณยายเธอเพิ่งเสียไอ้ไกรท่องไว้
สำนักงานนักสืบ
“คุณช่วยสืบเรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ฉันทีค่ะ “ มือบางวาง ใบสมัครงานของเมย์ ที่ให้เลขาไปเอามาจากฝ่ายบุคคลของบริษัท
“เอาละเอียดขนาดไหนครับ” นักสืบรับกระดาษพร้อมรูปถ่ายมาดู
“ช่วยสืบให้ละเอียดที่สุด มีข้อมูลอะไรฉันอยากรู้ทุกเรื่องขอทั้งเรื่องในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ได้ข้อมูลของผู้หญิงคนนี้มากแค่ไหนยิ่งดี ฉันจ่ายไม่อั้น”
“ได้ครับผม” นานๆ จะมีลูกค้ากระเป๋าหนัก ดูทรงแล้วคงไม่พ้นเรื่องผัวเมีย คนในรูปคงจะเป็นผู้หญิงที่สามีของคนตรงหน้าเขากำลังติดพันอยู่สินะ
“นี้ค่าเสียเวลาของคุณ 1 แสนบาท ฉันจ่ายให้ก่อนล่วงหน้า หวังว่าจะมีข้อมูลอะไรดีๆ ให้ฉันจ่ายเพิ่มนะคะ” เธอจะไม่ยอมตั้งรับอีกแล้ว ในเมื่อมีอำนาจเงินอยู่ในมือ เธอก็จะใช้มัน
Related chapters
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่11
ตอนที่ 11ไกรฤกษ์มองดูเอกสารต่างๆ ที่ต้องพิจารณา หลังจากนี้จะถูกส่งให้เลขาของโบตั๋นเพื่อเซ็นอนุมัติอีกครั้ง หลังจากเรียนจบเขาช่วยบริหารงานของบริษัทของพ่อเขา โรงงานผลิตผลไม้กระป๋องเล็กๆ แต่พอโบตั๋นเรียนจบเขาได้แต่งงานกับเธอทันทีแล้วเข้ามาบริหารบริษัทส่งออกและผลิตสินค้าการเกษตรของคุณยายมินตรา ส่วนบริษัทของที่บ้านเขาส่งต่อให้น้องชาย 3 ปีมานี้บริษัทก้าวหน้าจากเดิมแบบก้าวกระโดดล้วนเป็นผลงานของเขาทั้งสิ้น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างต้องผ่านมือคุณยายมินตรา เขาพอเข้าใจได้เพราะคุณยายคือเจ้าของมาตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้คุณยายเสียไปแล้ว บริษัทถูกส่งต่อให้หลานสาวคนเดียวซึ่งก็คือภรรยาของเขา แต่อำนาจทั้งหมดก็ยังไม่เป็นของเขาซักที่ ทั้งที่เขาทุกเทแรงกายแรงใจทั้งหมดให้กับบริษัทนี้ ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วโบตั๋นก็ยังไม่ยอมให้เขาบริหารเต็มตัว เธอจะไปรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับบริษัทในเมื่อไม่เคยเข้ามาดูแลเลย มีแต่เขาที่นั่งทำงานงกๆ ปกติเวลาเขาพูดอะไรเธอก็เชื่อฟังแล้วคล้อยตามทุกอย่าง เฮ้อ หรือมีใครไปเป่าหูอะไรเธอ“พี่ไกรค่ะ พี่ไกรค่ะ กาแฟค่ะ ” เมย์เดินเข้าห้องทำงานไกรฤกษ์มาได้ซักพักแล้ว แต่คนตัวโตกลับไม่ได้สนใจเธอเลย“ ขอโท
Last Updated : 2024-12-14โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่1
ตอนที่ 1วานิดา นั่งจ้องที่ตรวจครรภ์ไม่กระพริบตา ‘สองขีด สองขีด มาเถอะนะลูก’ หากเธอท้อง สามีของเธอก็จะกลับมาเหมือนเดิมดังที่หวังและตั้งใจ ที่ตรวจครรภ์ปรากฎขึ้นสีแดง สองขีด วานิดาน้ำตาเรื้อน หยิบที่ตรวจครรภ์ขึ้นมากอด ในที่สุดเธอก็ท้องซักที“ขอบคุณนะลูก ขอบคุณ” มือบางลูบหน้าท้องแบนราบคว้าโทรศัพท์รีบต่อสายหาสามีทันที“คุณไกรค่ะ วันนี้กลับมาทานข้าวที่บ้านกับโบตั๋นได้ไหมค่ะ โบตั๋นมีเรื่องอยากคุยด้วยค่ะ”“อืม ได้สิ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณพอดี”“จริงเหรอค่ะ” วานิดาลุกขึ้นดีใจ สามีของเธอไม่กลับมาทานข้าวบ้าน 2 อาทิตย์แล้ว เธอหมั้นหมายกับไกรฤกษ์มาตั้งแต่จำความได้ แต่งงานกันมา 3 ปีแล้ว ช่วงปีแรกเธอมีความสุขมาก ที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่รักและเขาก็รักเธอ แต่หลังจากคุณยายของเธอเสียชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ไกรฤกษ์มาสภาพกับเธอว่าที่ผ่านมาไม่เคยรักเธอเลย ทำเพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณยายเธอเท่านั้น เขาของหย่าขาดจากเธอ แต่โบตั๋นไม่อาจจะหย่าได้เพราะเธอรักเขา ชีวิตเธอมีเพียงเขามาโดยตลอด จากกลับบ้านสม่ำเสมอ สามีของเธอก็กลับบ้างไม่กลับบ้าง มันเลวร้ายจนถึงวันที่เขาพาผู้หญิงอีกคนมาเปิดตัวกับเพื่อนฝูง เธอก
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่2
ตอนที่ 2วานิดาชะเง้อคอรอรถสามีตั้งแต่หัวค่ำ มองนาฬิกาครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงบีบแตรที่หน้าประตูดังขึ้น ร่างบางยิ้มร่ส“ป้าสายใจค่ะ ตั้งโต๊ะเลยค่ะ คุณไกรมาแล้ว” โบตั๋นหันไปบอกป้าแม่บ้าน ให้รีบตั้งโต๊ะอาหาร คนที่เธอมาทั้งวันมาถึงแล้ว เมื่อช่วงเช้าเธอไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ใจ ตอนนี้เธอท้องได้ 3 เดือนแล้ว หากบอกข่าวนี้กับคุณไกรเขาต้องดีใจมากๆ แน่ที่จะได้มีลูกเมื่อเห็นไกรฤกษ์เดินเข้าบ้านมา ร่างบสงรีบถลาไปกอดแขนแกร่งพามานั่งที่โต๊ะอาหาร“คุณไกรมาเหนื่อย นั่งพักก่อนนะคะ ป้าสายกำลังตั้งโต๊ะ วันนี้มีแต่ขอโปรดของคุณไกรทั้งนั้นเลย” โบตั๋นชวนสายมีคุยตลอดเวลาที่ทานอาหาร ตักกับข้าวให้จนล้นจาน“อืม”“ไข่เจียวน้ำ อร่อยมากนะคะ” โบตั๋นพยายามชวนคุย แต่คู่สนทนาตอบกลับมาแค่ ‘อืม’ ทุกครั้ง แต่เธอก็ไม่ละพยายามชวนเขาคุยไปเรื่อย ถึงจะดูเหมือนเธอพูดอยู่คนดียวก็เถอะแม่บ้านที่ยืนดูข้างโต๊ะ เห็นคุณหนูโบตั๋นของพวกเธอยิ้มน้อยยิ้มให้ตลอดเวลา ก็อดยิ้มตามไม่ได้ ตั้งแต่เล็กจนโตคุณหนูโบตั๋นเป็นเด็กเริงร่าอารมณ์ดี ยิ้มง่าย มองโลกแง่บวกเสมอ แต่หลังจากคุณท่านเสีย คุณไกรฤกษ์สามีของคุณหนูก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่3
ตอนที่ 3โบตั๋นนั่งทรุดร่ำไห้อยู่กับพื้น ทำไมคุณไกรถึงไม่สนใจเธอเลย ทั้งๆ ที่เธอก็กำลังท้องลูกของเขาอยู่“ป้าสายใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้”ป้าสายใจแม่บ้านคนเก่าคนแก่ได้แต่สะท้อนใจ กอดปลอบประโลม “ คุณหนูของป้า ไม่ร้องนะคะ เดี๋ยวคุณหนูเล็กจะร้องตาม”“โบตั๋นทำอะไรผิดค่ะป้าสายใจ ทำไมคุณไกรถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ โบตั๋นกับคุณไกรรักกันมาตั้งหลายปีพอผู้หญิงคนนั้นเข้ามาคุณไกรก็เปลี่ยนไป” เธอก็ท้องเหมือนกันแต่ทำไมได้รับการปฎิบัติไม่เหมือนกัน ในท้องนี้ก็ลูกเขา“โบตั๋นยอม ยอมทุกอย่าง ขอแค่คุณไกรกลับมาเป็นคุณไกรคนเดิม คิดว่าไม่นานคุณไกรก็คงเบื่อผู้หญิงคนนั้น หากโบตั๋นมีลูกคุณไกรก็จะกลับมา” ร่างบางพร่ำพรรณาความในใจที่อัดอั้นทั้งหมดให้แม่บ้านคู่ผู้ใจฟัง ดวงหน้าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา“คุณไกรบอกที่ผ่านมาไม่เคยรักโบตั๋นเลยค่ะป้า แล้วมาแต่งงานด้วยทำไม”“โถ่ คุณหนูของป้า” ป้าสายใจทำได้เพียงโอบไหล่บางเอาไว้เท่านั้น นางอยากจะวิ่งไปยว้างหน้ารถคุณไกรฤกษ์เหลือเกินง่าทำกับคุณหนูนางแบบนี้ทำไมคุณยายมินตราเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ยังเล็ก โบตั๋นเสีย คุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เธอใช้ชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นเท่าๆ ไปจนคุณยายต้องการให้เ
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่4
ตอนที่ 4คฤหาสน์ใหญ่โต ทรัพย์สมบัติมากมายที่คุณยายทิ้งเอาไว้ให้ แต่มันกลับว่างเปล่าเหลือเกิน โบตั๋นมองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่ติดอยู่กลางห้องโถงรับแขก อยู่ก็รุ้สึกผะอืดผะอมจรต้องวิ่งไปเข้าห้องน้ำเสียง โอ๊ก อ้ากก ดังก้องห้องน้ำ โบตั๋นมีอาการแพ้ท้อง ทั้งอาเจียน ทั้งเหม็นเบื่ออาหาร ซ้ำยังทุกใจเรื่องสามี เธอไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำอย่างไร ไรวี่แววของสามีนั้งแต่วันที่เธอบอกเขาว่าท้อง มีเพียงไกรภพน้องชายของเขาเท่านั้นที่มาเยี่ยมเยียนเธอ“โบตั๋นเธอแพ้ท้องหนักมากขนาดนี้ ได้ไปหาหมอบ้างหรือเปล่า” ไกรภพมาหาเพื่อนสนิทแต่เช้าเพราะโบตั๋นนัดคนบางคนเอาไว้ โบตั๋นเพื่อนสนิทพ่วงตำแหน่งพี่สะใภ้ เขาไม่เข้าใจพี่ชายเลยจริงๆ ทำไมถึงทิ้งเมียที่แพ้ท้องไม่ดูดำดูดีขนาดนี้ หลงอะไรเมธาวีหนักหนา“เราไปมาแล้ว อ้วกหนักแค่ช่วงเช้าเท่านั้นล่ะ”“แล้วจะเอายังไงต่อ ได้ข่าวฝั่งนู้นก็ท้อง” ไกรภพถอนหายใจหนักๆ“เราไม่รู้จะทำยังดีแล้วภพ” โบตั้นเง้อหน้ากระพริบตารัวๆ เพื่อไล่หยดน้ำตา 2-3 วันมานี้ เธอร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อคุณไกร“หย่าเถอะโบตั้น”“เราไม่อยากหย่าภพ เรารักคุณไกร”“ไอ้พี่ชายเลวๆ ของเรามันมีอะไรดี เธอถึงได้ปักใจอะไรก
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่5
ตอนที่ 5โบตั๋น รู้สึกถึงแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปวดรวดร้าวไปถึงกระดูก จนในที่สุดความทรมานนั้นมันก็จบลง ร่างบางนอนหายใจรวยรินอยู่ที่พื้น สายตาเธอจับจ้องไปด้านบน ไกรฤกษ์ที่กำลังโอบกอดปลอบร่างของเมย์อยู่“โบตั๋น” ไกรภพวิ่งเข้ามาจับมือบางเอาไว้แน่ ไม่กล้าขยับร่างของโบตั๋นเพราะไม่รู้ว่ากระทบกระเทือนส่วนใดบ้าง มือหนารีบหยิบโทรศัพท์โทรเรียกรถพยาบาลด้วยความสั่นเทา เขาออกไปแปปเดียว ทำไมกลายเป็นแบบนี้“เมย์เป็นอะไรมั้ย” ไกรฤกษ์สอดส่องสายตาสำรวจร่างบางว่ามีบาดแผลตรงไหนหรือเปล่า“ไอ้เหี้ย! เมียมึงนอนจมกองเลือดอยู่มึงไม่คิดจะห่วงเลยหรือไง” ไอ้เหี้ยไกร มึงยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า อีนครนอนจนกองเลือด มึงไปห่วงคนที่ไม่เป็นอะไรเลยไกรฤกษ์ได้สติรีบหันมาดูอีกคนที่นอนอยู่บนพื้น“ไอ้ภพมันเรียกรถพยาบาลแล้ว โบตั๋นต้องไม่เป็นไรน่ะ” เมื่อมองร่างของโบตั๋นชัดๆ เขาก็ถึงกับอึ้ง ตามร่างกายมีแต่แผล แขนขวาผิดรูป เมื่อเบนสายตาลงต่ำ เลือดไหลออกเปื้อนเต็มกางเกงจนเป็นสีแดงสด“ภพ ลูก” โบตั๋นทำได้เพียงนอนหายใจรวยริน เธอขนขยับร่างกายไม่ได้เลย ปวดไปทั้งร่างยิ่งตรงช่วงหน้าท้อง เธอรู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลเต็มหว่างขาไปหมด เธอเจอขน
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่6
ตอนที่ 6ร่างบางเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมายปลายทาง มองเห็นเพียงแสงสว่างนำทาง เธอตายแล้ว หมดสิ้นลมหายใจพร้อมลูกน้อยที่ไม่มีแม้โอกาสที่จะได้ลืมตาดูโลก“ทำไมกัน ทำไมต้องรักคนแบบนั้น” โบตั๋นได้แต่พร่ำเพ้อไปตลอดทาง แสงสว่างทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตา“หล่อนจะเอายังไงกันแน่” เสียงปริศนาดังขึ้นโบตั้นหันซ้าย หันขวา มีเพียงหมอกควันจางๆ รอบๆ ตัวเธอเท่านั้น“ใครค่ะ” ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย“ชาติต่อไปหล่อนก็ยังต้องรักผู้ชายคนนั้นอีก” เสียงปริศนาดังขึ้นอีกคร่า“ใครออกมาน่ะ” โบตั๋นตาไหวระริก ถึงเธอจะตายแล้วแต่เธอก็กลัวกลุ่มควันค่อยๆ รวมตัวกันเบื้องหน้าเธอ หญิงสาวสวย เอวบางอรช้อน ใบหน้านั้นงามจับใจปานนางฟ้านางสวรรค์ไม่ปาน“คุณเป็นนางฟ้าหรอค่ะ มาพาฉันไปสวรรค์ใช่ไหม” โบตั๋นคิดเป็นอื่นไม่ได้จริงๆ คนตรงหน้าเธอไม่น่าจะใช่มนุษย์“ฉันเบื่อหล่อนจริงๆ หล่อนจะเอายังไง ยามรักก็มาอ้อนขอให้ได้รักทุกชาติไป พอไม่สมดังใจก็มาขอให้ไม่รัก” เจ้าแม่ตรีมูรตี ส่ายหน้าให้วิญญาณสาวน้อยตรงหน้า“คุณเป็นใคร หมายความว่ายังไง”เจ้าแม่ตรีมูรตี โบกมือเบาๆ แสงสีขาววิ่งเข้าสู่ร่างไร้เลือดเนื้อของโบตั๋น ความทรงจำของขาติที่แล้วของเธอไหลเวี
Last Updated : 2024-12-13โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่7
ตอนที่ 7“บางคนเลือกคนที่รักตัวเอง มากกว่าคนที่ตัวเองรักบางคนก็เลือกที่จะรักคนที่ตังเอวรัก มากกว่าคนที่รักตัวเอง แต่หากเลือกรักคนที่ไม่รักเรามันก็ยะมีแต่ความเจ็บปวด ความรักไม่มีใครผิดใครถูกไม่ว่าจะเลือกทางใด”“หล่อนมาบนบานศาลกล่าวกับฉัน ฉันให้หล่อนได้ แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะมีความสุข พรที่ฉันให้หล่อนไปไม่อาจเรียกคืนได้ แต่หล่อนมีโอกาสจะกลับไปแก้ไข ฉันให้โอกาสหล่อนได้แค่ครั้งนี้เพียงครั้งเดียว แลกกับหัวใจของหล่อน” เจ้าแม่ตรีมูรติ กล่าวทิ้งท้ายพลันร่างก็หายไปตามกลุ่มควันโบตั๋นยกมือไหว้กลุ่มควันที่ค่อนๆ จางหายไป หากได้กลับแก้ไขความผิดพลาดนั้น แลกแค่นี้เธอยอม จฟู่ๆ ความเจ็บปวดรวดร้าวตอนที่ตกบันไดก็กลับมาอีกครั้ง ร่างบางทรุดลงไปนั่งกับพื้น “เจ้าแม่ค่ะ แล้วโบตั๋นจะกลับไปได้ยังไงค่ะ” แสงสว่างนำทางที่เคยสว่างไสวก็ค่อยๆ มืด ทางข้างหน้าที่เคยสว่างจนแสบตาตอนนี้แสงสว่างค่อยๆ ริบหรี่ลงเรื่อยๆ โบตั๋นอยากจะลุกแล้ววิ่งไปตามทางนั้น แต่ร่างของเธอปวดจนไม่อาจขยับเขยื้อนได้ จนในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ กายก็มืดสนิท “เจ้าแม่ค่ะ ช่วยลูกด้วย”“โบตั้น เป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกดีขึ้นไหม”‘เสียงคุณไกรฤกษ์’ โบ
Last Updated : 2024-12-13
Latest chapter
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่11
ตอนที่ 11ไกรฤกษ์มองดูเอกสารต่างๆ ที่ต้องพิจารณา หลังจากนี้จะถูกส่งให้เลขาของโบตั๋นเพื่อเซ็นอนุมัติอีกครั้ง หลังจากเรียนจบเขาช่วยบริหารงานของบริษัทของพ่อเขา โรงงานผลิตผลไม้กระป๋องเล็กๆ แต่พอโบตั๋นเรียนจบเขาได้แต่งงานกับเธอทันทีแล้วเข้ามาบริหารบริษัทส่งออกและผลิตสินค้าการเกษตรของคุณยายมินตรา ส่วนบริษัทของที่บ้านเขาส่งต่อให้น้องชาย 3 ปีมานี้บริษัทก้าวหน้าจากเดิมแบบก้าวกระโดดล้วนเป็นผลงานของเขาทั้งสิ้น แต่ทุกสิ่งทุกอย่างต้องผ่านมือคุณยายมินตรา เขาพอเข้าใจได้เพราะคุณยายคือเจ้าของมาตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้คุณยายเสียไปแล้ว บริษัทถูกส่งต่อให้หลานสาวคนเดียวซึ่งก็คือภรรยาของเขา แต่อำนาจทั้งหมดก็ยังไม่เป็นของเขาซักที่ ทั้งที่เขาทุกเทแรงกายแรงใจทั้งหมดให้กับบริษัทนี้ ผ่านมาหลายอาทิตย์แล้วโบตั๋นก็ยังไม่ยอมให้เขาบริหารเต็มตัว เธอจะไปรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับบริษัทในเมื่อไม่เคยเข้ามาดูแลเลย มีแต่เขาที่นั่งทำงานงกๆ ปกติเวลาเขาพูดอะไรเธอก็เชื่อฟังแล้วคล้อยตามทุกอย่าง เฮ้อ หรือมีใครไปเป่าหูอะไรเธอ“พี่ไกรค่ะ พี่ไกรค่ะ กาแฟค่ะ ” เมย์เดินเข้าห้องทำงานไกรฤกษ์มาได้ซักพักแล้ว แต่คนตัวโตกลับไม่ได้สนใจเธอเลย“ ขอโท
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่10
ตอนที่ 10“ป้าสายใจกับคนอื่นๆ แยกย้ายกันไปพักเถอะค่ะ วันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ช่วยงานศพของคุณยายจนวันสุดท้าย” หลังจากแยกย้ายจากแม่บ้านและคนใช้คนอื่นๆ โบตั๋นก็ทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาหลุยส์กลางห้องรับแขก ห้องนี้สินะ ที่เธอมีปากเสียงกับเมย์ บันไดนั้นสินะที่เธอตกลงมาพร้อมลูกน้อย หากเธอต้องตายอีกครั้งทรัพย์สมบัติทั้งหมดของคุณยายจะต้องได้อยู่กับคนที่คู่ควร ซึ่งต้องไม่ใช่คุณไกร เธอต้องรีบจัดการทั้งหมดก่อนที่เธอจะต้องตาย ร่างบางหันหน้ามามองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่โชว์อยู่กลางห้อง ตรงกลางบ่าวสาว มีหญิงชราโอบกอดทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม“คุณยายขา คนที่คุณยายเลือกเขาไม่ได้ดีอย่างที่คุณยายคิดหรอกค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ โบตั๋นจะไม่ยอมให้คุณไกรได้อะไรของคุณยายไปแม้แต่ชิ้นเดียว สิ่งไหนที่เคยได้ไปโบตั๋นจะทวงคืนมาให้หมด อีกไม่กี่วันแล้วสินะ ที่เขาจะมาบอกโบตั๋นว่าเขาไม่ได้รักโบตั๋นเลย ที่ผ่านมาทำเพราะตอบแทนบุญคุณของคุณยายคุณไกรอยากรักกับเมย์ค่ะคุณยาย โบตั๋นก็จะให้รัก รักกันให้พอ มีความสุขให้มากๆ” ดวงหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม นี้คงเป็นยิ้มแรกของวันนี้เลยล่ะมั้งไกรฤกษ์ตื่นแต่เช้า เมื่อคืนเขาไปส
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่9
ตอนที่ 9ไกรฤกษ์ยืนมองโบตั๋นอยู่ห่างๆ ครอบครัวเขาขอร้องให้เขาหมั้นกับเธอตั้งแต่เขาเพิ่งเรียนจบ ทุกคนก็ต่างสนับสนุนเนื่องด้วย คุณยายบริจาคไตหนึ่งข้างให้คุณปู่เขา ทำให้คุณยายมินตราสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงเท่าที่ควรเขาเคยคิดว่าคงรักเธอได้ไม่ยากเธอน่ารัก อ่อนโยน แต่มันเป็นแค่เพียงความผูกพันเท่านั้น คิดแต่ว่าแต่งกันไปเดี๋ยวก็คงรักกันเองอย่างที่พ่อกับแม่เขาพูดกรอกหูทุกวัน หลังจากโบตั๋นเรียนจบคุณยายมินตราก็มาขอให้เขารีบจัดงานแต่งเพราะสภาพไตของคุณยายและร่างกายเริ่มไม่สู้ดี คุณยายมินตราฝากฝั่งให้เขาช่วยดูแลเธอเรื่องนี้เขารู้กันแต่สองคนกับคุณยายเท่านั้น เขาคือครอบครัวคนเดียวของเธอที่เหลืออยู่ตอนนี้“คุณไกรภพกับคุณวานิดาดูสนิทกันมากเลยนะคะ” เสียงหวานของผู้ช่วยคนสวยเอ่ยขึ้น“ครับ เขาสองคนเป็นเพื่อนรักกัน รู้จักกันตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย ก็ตั้งแต่ผมหมั้นกับโบตั๋นนั้นล่ะ” ไกรฤกษ์มองน้องชายกับภรรยาของเขา ทั้งคู่สนิทกันมากๆ มีอะไรก็เล่าสู้กันฟัง บางที่เจ้าภพอาจจะไม่มีความลับกับโบตั๋นด้วยซ้ำ ก็ไม่แปลกอะไร เพราะเขากับภพพลัดไปรับส่งโบตั๋นมาตลอด คนรุ่นเดียวกันก็ต้องสนิทกันง่ายเป็นธรรมดา เขาห่างกับภพและโบตั๋น เ
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่8
ตอนที่ 8โบตั๋นเดินคู่ไกรภพเข้าไปหาสามีและผู้ช่วยเลขาคู่ใจ“สวัสดีค่ะคุณเมย์ ขอบคุณที่มางานของคุณยายของฉัน”“สวัสดีค่ะคุณวานิดา เสียใจด้วยค่ะ” เมธานียกมือไหว้ภรรยาเจ้านาย“เห็นคุณเมย์ยืนข้างคุณไกรใครไม่รู้คงคิดว่าเป็นภรรยาเจ้าของงาน ““โบตั๋น ทำไมเธอพูดกับคุณเมย์แบบนี้” ไกรฤกษ์หันไปดุภรรยา เมื่อเห็นผู้ช่วยเลขาหน้าเจื่อน“ฉันล้อเล่นนะคะ คุณเมย์อย่าถือสาเลยนะคะ พอดีฉันเพิ่งฟื้น” โบตั๋นกล่าวยิ้มเพียงมุมปากเท่านั้น“คุณเมย์แค่มาช่วยฉันรับแขก” ไกรฤกษ์รีบพูดไม่อยากให้เมย์หน้าเสียไปกว่านี้ โบตั๋นเธอเป็นอะไรทำไมถึงมองเมย์ด้วยสายแบบนั้น ปกติภรรยาเข้าคุยกับเมย์ด้ยยน้ำเสียงสุภาพเสมอ คำพูดแทนตัวเองก็แปลกหูชอบกล“ค่ะฉันเห็นแล้ว” โบตั๋นรับคำ ใช่เธอเห็นแล้วว่าช่วยกันต้อนรับแขกอย่างเลยดีซะจริง ทั้งๆ ที่เป็นงานศพคุณยายของเธอ เขากลับมายืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับผู้ช่วยเลขา ช่างไม่ดูสถานที่ ไม่รู้จักกาลเทศะเสียเลย“อ้อ ไหนๆ ฉันก็ฟื้นแล้ว เดี๋ยวฉันรับแขกเอง หากคุณเมย์อยากช่วยงานเหมือนคนเสริฟน้ำจะไม่พอ คุณเมย์ช่วยหน่อยนะคะ หวังว่าคงจะไม่รังเกียจ”“เออ ถ้าคนไม่พอเมย์ยินดีช่วยค่ะ” เธอเพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่นาน เพ
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่7
ตอนที่ 7“บางคนเลือกคนที่รักตัวเอง มากกว่าคนที่ตัวเองรักบางคนก็เลือกที่จะรักคนที่ตังเอวรัก มากกว่าคนที่รักตัวเอง แต่หากเลือกรักคนที่ไม่รักเรามันก็ยะมีแต่ความเจ็บปวด ความรักไม่มีใครผิดใครถูกไม่ว่าจะเลือกทางใด”“หล่อนมาบนบานศาลกล่าวกับฉัน ฉันให้หล่อนได้ แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะมีความสุข พรที่ฉันให้หล่อนไปไม่อาจเรียกคืนได้ แต่หล่อนมีโอกาสจะกลับไปแก้ไข ฉันให้โอกาสหล่อนได้แค่ครั้งนี้เพียงครั้งเดียว แลกกับหัวใจของหล่อน” เจ้าแม่ตรีมูรติ กล่าวทิ้งท้ายพลันร่างก็หายไปตามกลุ่มควันโบตั๋นยกมือไหว้กลุ่มควันที่ค่อนๆ จางหายไป หากได้กลับแก้ไขความผิดพลาดนั้น แลกแค่นี้เธอยอม จฟู่ๆ ความเจ็บปวดรวดร้าวตอนที่ตกบันไดก็กลับมาอีกครั้ง ร่างบางทรุดลงไปนั่งกับพื้น “เจ้าแม่ค่ะ แล้วโบตั๋นจะกลับไปได้ยังไงค่ะ” แสงสว่างนำทางที่เคยสว่างไสวก็ค่อยๆ มืด ทางข้างหน้าที่เคยสว่างจนแสบตาตอนนี้แสงสว่างค่อยๆ ริบหรี่ลงเรื่อยๆ โบตั๋นอยากจะลุกแล้ววิ่งไปตามทางนั้น แต่ร่างของเธอปวดจนไม่อาจขยับเขยื้อนได้ จนในที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ กายก็มืดสนิท “เจ้าแม่ค่ะ ช่วยลูกด้วย”“โบตั้น เป็นอย่างไรบ้าง รู้สึกดีขึ้นไหม”‘เสียงคุณไกรฤกษ์’ โบ
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่6
ตอนที่ 6ร่างบางเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมายปลายทาง มองเห็นเพียงแสงสว่างนำทาง เธอตายแล้ว หมดสิ้นลมหายใจพร้อมลูกน้อยที่ไม่มีแม้โอกาสที่จะได้ลืมตาดูโลก“ทำไมกัน ทำไมต้องรักคนแบบนั้น” โบตั๋นได้แต่พร่ำเพ้อไปตลอดทาง แสงสว่างทอดยาวไกลสุดลูกหูลูกตา“หล่อนจะเอายังไงกันแน่” เสียงปริศนาดังขึ้นโบตั้นหันซ้าย หันขวา มีเพียงหมอกควันจางๆ รอบๆ ตัวเธอเท่านั้น“ใครค่ะ” ไม่มีใครอยู่แถวนี้เลย“ชาติต่อไปหล่อนก็ยังต้องรักผู้ชายคนนั้นอีก” เสียงปริศนาดังขึ้นอีกคร่า“ใครออกมาน่ะ” โบตั๋นตาไหวระริก ถึงเธอจะตายแล้วแต่เธอก็กลัวกลุ่มควันค่อยๆ รวมตัวกันเบื้องหน้าเธอ หญิงสาวสวย เอวบางอรช้อน ใบหน้านั้นงามจับใจปานนางฟ้านางสวรรค์ไม่ปาน“คุณเป็นนางฟ้าหรอค่ะ มาพาฉันไปสวรรค์ใช่ไหม” โบตั๋นคิดเป็นอื่นไม่ได้จริงๆ คนตรงหน้าเธอไม่น่าจะใช่มนุษย์“ฉันเบื่อหล่อนจริงๆ หล่อนจะเอายังไง ยามรักก็มาอ้อนขอให้ได้รักทุกชาติไป พอไม่สมดังใจก็มาขอให้ไม่รัก” เจ้าแม่ตรีมูรตี ส่ายหน้าให้วิญญาณสาวน้อยตรงหน้า“คุณเป็นใคร หมายความว่ายังไง”เจ้าแม่ตรีมูรตี โบกมือเบาๆ แสงสีขาววิ่งเข้าสู่ร่างไร้เลือดเนื้อของโบตั๋น ความทรงจำของขาติที่แล้วของเธอไหลเวี
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่5
ตอนที่ 5โบตั๋น รู้สึกถึงแรงกระแทกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ปวดรวดร้าวไปถึงกระดูก จนในที่สุดความทรมานนั้นมันก็จบลง ร่างบางนอนหายใจรวยรินอยู่ที่พื้น สายตาเธอจับจ้องไปด้านบน ไกรฤกษ์ที่กำลังโอบกอดปลอบร่างของเมย์อยู่“โบตั๋น” ไกรภพวิ่งเข้ามาจับมือบางเอาไว้แน่ ไม่กล้าขยับร่างของโบตั๋นเพราะไม่รู้ว่ากระทบกระเทือนส่วนใดบ้าง มือหนารีบหยิบโทรศัพท์โทรเรียกรถพยาบาลด้วยความสั่นเทา เขาออกไปแปปเดียว ทำไมกลายเป็นแบบนี้“เมย์เป็นอะไรมั้ย” ไกรฤกษ์สอดส่องสายตาสำรวจร่างบางว่ามีบาดแผลตรงไหนหรือเปล่า“ไอ้เหี้ย! เมียมึงนอนจมกองเลือดอยู่มึงไม่คิดจะห่วงเลยหรือไง” ไอ้เหี้ยไกร มึงยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า อีนครนอนจนกองเลือด มึงไปห่วงคนที่ไม่เป็นอะไรเลยไกรฤกษ์ได้สติรีบหันมาดูอีกคนที่นอนอยู่บนพื้น“ไอ้ภพมันเรียกรถพยาบาลแล้ว โบตั๋นต้องไม่เป็นไรน่ะ” เมื่อมองร่างของโบตั๋นชัดๆ เขาก็ถึงกับอึ้ง ตามร่างกายมีแต่แผล แขนขวาผิดรูป เมื่อเบนสายตาลงต่ำ เลือดไหลออกเปื้อนเต็มกางเกงจนเป็นสีแดงสด“ภพ ลูก” โบตั๋นทำได้เพียงนอนหายใจรวยริน เธอขนขยับร่างกายไม่ได้เลย ปวดไปทั้งร่างยิ่งตรงช่วงหน้าท้อง เธอรู้สึกได้ว่ามีเลือดไหลเต็มหว่างขาไปหมด เธอเจอขน
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่4
ตอนที่ 4คฤหาสน์ใหญ่โต ทรัพย์สมบัติมากมายที่คุณยายทิ้งเอาไว้ให้ แต่มันกลับว่างเปล่าเหลือเกิน โบตั๋นมองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่ติดอยู่กลางห้องโถงรับแขก อยู่ก็รุ้สึกผะอืดผะอมจรต้องวิ่งไปเข้าห้องน้ำเสียง โอ๊ก อ้ากก ดังก้องห้องน้ำ โบตั๋นมีอาการแพ้ท้อง ทั้งอาเจียน ทั้งเหม็นเบื่ออาหาร ซ้ำยังทุกใจเรื่องสามี เธอไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำอย่างไร ไรวี่แววของสามีนั้งแต่วันที่เธอบอกเขาว่าท้อง มีเพียงไกรภพน้องชายของเขาเท่านั้นที่มาเยี่ยมเยียนเธอ“โบตั๋นเธอแพ้ท้องหนักมากขนาดนี้ ได้ไปหาหมอบ้างหรือเปล่า” ไกรภพมาหาเพื่อนสนิทแต่เช้าเพราะโบตั๋นนัดคนบางคนเอาไว้ โบตั๋นเพื่อนสนิทพ่วงตำแหน่งพี่สะใภ้ เขาไม่เข้าใจพี่ชายเลยจริงๆ ทำไมถึงทิ้งเมียที่แพ้ท้องไม่ดูดำดูดีขนาดนี้ หลงอะไรเมธาวีหนักหนา“เราไปมาแล้ว อ้วกหนักแค่ช่วงเช้าเท่านั้นล่ะ”“แล้วจะเอายังไงต่อ ได้ข่าวฝั่งนู้นก็ท้อง” ไกรภพถอนหายใจหนักๆ“เราไม่รู้จะทำยังดีแล้วภพ” โบตั้นเง้อหน้ากระพริบตารัวๆ เพื่อไล่หยดน้ำตา 2-3 วันมานี้ เธอร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อคุณไกร“หย่าเถอะโบตั้น”“เราไม่อยากหย่าภพ เรารักคุณไกร”“ไอ้พี่ชายเลวๆ ของเรามันมีอะไรดี เธอถึงได้ปักใจอะไรก
โบตั๋นไร้กลิ่น ตอนที่3
ตอนที่ 3โบตั๋นนั่งทรุดร่ำไห้อยู่กับพื้น ทำไมคุณไกรถึงไม่สนใจเธอเลย ทั้งๆ ที่เธอก็กำลังท้องลูกของเขาอยู่“ป้าสายใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้”ป้าสายใจแม่บ้านคนเก่าคนแก่ได้แต่สะท้อนใจ กอดปลอบประโลม “ คุณหนูของป้า ไม่ร้องนะคะ เดี๋ยวคุณหนูเล็กจะร้องตาม”“โบตั๋นทำอะไรผิดค่ะป้าสายใจ ทำไมคุณไกรถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ โบตั๋นกับคุณไกรรักกันมาตั้งหลายปีพอผู้หญิงคนนั้นเข้ามาคุณไกรก็เปลี่ยนไป” เธอก็ท้องเหมือนกันแต่ทำไมได้รับการปฎิบัติไม่เหมือนกัน ในท้องนี้ก็ลูกเขา“โบตั๋นยอม ยอมทุกอย่าง ขอแค่คุณไกรกลับมาเป็นคุณไกรคนเดิม คิดว่าไม่นานคุณไกรก็คงเบื่อผู้หญิงคนนั้น หากโบตั๋นมีลูกคุณไกรก็จะกลับมา” ร่างบางพร่ำพรรณาความในใจที่อัดอั้นทั้งหมดให้แม่บ้านคู่ผู้ใจฟัง ดวงหน้าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา“คุณไกรบอกที่ผ่านมาไม่เคยรักโบตั๋นเลยค่ะป้า แล้วมาแต่งงานด้วยทำไม”“โถ่ คุณหนูของป้า” ป้าสายใจทำได้เพียงโอบไหล่บางเอาไว้เท่านั้น นางอยากจะวิ่งไปยว้างหน้ารถคุณไกรฤกษ์เหลือเกินง่าทำกับคุณหนูนางแบบนี้ทำไมคุณยายมินตราเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ยังเล็ก โบตั๋นเสีย คุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เธอใช้ชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นเท่าๆ ไปจนคุณยายต้องการให้เ
