ตอนที่ 31หลังจากไกรฤกษ์ออกจากโรงพยาบาล เขาก็มาจัดการเรื่องหย่ากับโบตั๋นทันที เขาไม่แบ่งสินสมรสใดๆ จากโบตั๋นแม้แต่อย่างเดียว ทุกอย่างที่เคยได้เคยมีเขายกให้เธอทั้งหมด ส่วนเมย์หลักจากที่ฝากให้มาทำงานที่โรงงานของไกรภพ เขาก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆ กับเมย์อีกเลย ได้ข่าวจากภพเพียงว่าเมย์ตรวจDNAลูกเธอกับแฟนเก่าทันที ทางนู้นก็รับผิดชอบส่งเสียงเลี้ยงลูกแค่ลูกเท่านั้นหลังจากจัดการเรื่องราวทั้งหมดเรียบร้อย ไกรฤกษ์ก็บวชทันที แม้จะเป็นที่แปลกใจทุกคนไม่น้อยที่อยู่ไกรฤกษ์ก็มาบอกว่าจะบวชตลอดชีวิต แต่ทุกคนก็อนุโมทนาบุญด้วยโบตั๋นยกสำรับกับข้าวมาถวายเพลพระใหม่ เธออนุโมทนาบุญกับการบวชของไกรฤกษ์ด้วยใจจริงไกรฤกษ์ ได้ฉายาใหม่ว่า พชฺชโร ซึ่งมีความหมายว่า ผู้ที่ตัดสินใจกระทำแต่ความดีพระพชฺชโร นั่งอยู่บนศาลาการเปรียญรอฉันเพล มองภพและโบตั๋นที่นั่งเคียงข้างกัน ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติสองคนนี้ก็ไม่เคยอยู่ห่างสายตากันเลย จากนี้ไปเรื่องราวทั้งหมดคงจะดำเนินไปในทิศทางที่ถูกที่ควรชักทีส่วนเขาตั้งใจจะบวชเรียน อุทิศส่วนกุศลให้ลูกของเขาและครอบครัวตลอดชีวิตอย่างที่รับปากกับเจ้าแม่เอาไว้โบตั๋นและไกรภพมักจะไปไหนมาไหนด้ว
พิเศษ ภพชาติผูกพัน 1“พี่ทศขา” ร่างอ้วนวิ่งกระหืดกระหอบมาหาพี่ชายข้างบ้าน เนื่องจากเป็นบ้านหลังใหญ่ เห็นวิวทะเลชัดเจนทำให้ที่ดินแถวนี้ค่อนข้างแพง คนที่อยู่รอบๆ ล้วนเป็นครอบครัวที่มีฐานะ หรือซื้อทิ้งเอาไว้เป็นบ้านพักตากอากาศเท่านั้น ทำให้แถวนี้มีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง ทศจึงเป็นเพื่อนเล่นคนเดียวของเด็กหญิงดาอายุ 8 ขวบ ส่วนทศอายุ 15 ปี ถึงแม้จะอายุห่างกันถึง 7 ปี แต่ก็ถือว่าไกล้เคียงกันมากที่สุดในระแวกนี้แล้ว“วิ่งช้าๆ ค่ะน้องดา เดี๋ยวหน้าคะมำ” ทศตะโกนบอกน้องน้อยบ้างบ้าน เขาเห็นดามามาตั้งแต่ตัวแดงๆ อุ้มกันมาตั้งแต่ยังเป็นทารกน้องดารีบแบมืออวดของในมือทันที่ที่วิ่งมาถึงที่ม้านั่งที่ทศนั่งอยู่“พี่ทศดู่สิค่ะ น้องดาเก็บได้ที่ริมหาด สีสวยมั้ย ลายนี้น้องดายังไม่มีเลยค่ะ” มือป้อมๆ แบอวดเปลือกหอยสีสวยที่เกขได้จากชายหาด“น้องดาไปที่หาดกับใครค่ะ” ตาทศมองเปลือกหอย แต่เสียงเขียวใส่คนตัวเล็ก“ไปคนเดียวค่ะ” ดาตอบเสียงอ้อมแอ้ม“คุณป้าสั่งไว้ว่ายังไง ห้ามไปเล่นที่ชายหาดคนเดียวโดยไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย ทำไมดาไม่เลื่อฟังแบบนี้” คุณป้ามากำชับเขาห้ามน้องดาไปเล่นที่หาดคนเดียว มันอันตรายคลื่นลมทะเลเอาแน่เอานอนไม่ไ
พิเศษภพชาติผูกพัน 2ตอนนี้ดาเรียนชั้นมัธยมปลายกำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย เธอปักใจเชื่อมาโดยตลอดว่าทศคือคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้จากการจมน้ำเมื่อสมัยยังเด็ก พี่ชายข้างบ้านที่โตมาด้วยกัน“ปลา นี้ดาน้องข้างบ้านผม น้องดานี้แฟนพี่ชื่อปลา” ทศพาแฟนสาวมาแนะนำให้ครอบครัวรู้จัก และไม่ลืมที่จะแนะนำดาให้รู้จักกับปลาด้วย ดาเปรียบเสมือนน้องสาวของเขา“สวัสดีค่ะ พี่ปลา” ดายกมือไหว้แฟนสาวของทศ ดารู้มาตลอดว่าทศมีคนรักอยู่แล้ว และรีกเธอแบบน้องสาวเท่านั้นมินตรายกมือรับไหว้สาวน้อยที่แหนหนุ่มมัดจะพูดถึงบ่อยๆ “นี้หรอน้องดา น้องสาวทศ น่ารักจัง พี่ลูกคนเดียว ดามาเป็นน้องสาวพี่อีกคนนะ พี่ฝันอยสกจะมีน้องสาวมาตลอดเลยแต่แม่ไม่ยอมมีให้” มินตราเดินเข้าไปควงแขนน้องสาวคนใหม่ของเธอ“ดาขอตัวก่อนนะคะ พอดีนัดภพติวหนังสือ” ดายกมือไหว้ทั้งคู่ก่อนจะขอตัวเดินไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ไม่ไกล ภพคือเพื่อนสนิทต้องแต่ชั้นประถมของดา ภพย้ายมาเรียนกลางเทอมทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน บังเอิญภพอยู่บ้านข้างๆ ดา ทำให้ทั้งสองรู้จักและเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ จนวิ่งเล่นด้วยกันตั้งแต่นั้นมา“หน้าบูดมาเชียว โดนใครขัดใจมาว่ะไอ้ตูด” ภพเอยแซวเพื่อนที่หน้
พิเศษภพชาติผูกพัน 3คุณยายมินตรา มาเคารพศพเพื่อนสนิท ครั้งหนึ่งเธอเคยบริจาคไต หนึ่งข้างให้สมัยยังสาวๆ“ทศ” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างรูปถ่ายชาตะมรณะ หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามีของเธอที่เสียไปเมื่อหลายสิบปีก่อนเด็กหนุ่มยกมือไหว้ผู้สูงวัยที่มางานศพของคุณปู่เขา เห็นคุณพ่อบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณปู่“ไหว้พระเถอะลูก ชื่ออะไร อายุเท่าไรนะเรา” คุณยายมินตราเอยถามเด็กหนุ่มตรงหน้า“ชื่อไกรฤกษ์ ปีนี้อายุ 15 ปีครับ”คุณยายมิตราคอยช่วยเหลือเรื่องการเงินต่างของบริษัทคุณไกรณรงค์ ลูกชายของเพื่อนสนิทอยู่เสมอ มักจะให้ไกรณรงค์พาไกรฤกษ์มาหาด้วยที่ครั้งที่เธอนัดเจอไกรณรงค์ เธอเอ็นดูไกรฤกษ์เหมือนลูกเหมือนหลานอีกคนหนึ่ง ด้วยนิสัยใจคอและหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามี จนออกปากกับคุณไกรณรงค์ให้ไกรฤกษ์หมั้นหมายกับหลานสาวคนเดียวอย่างวนิดา“พ่อไกรณรงค์ยกนายไกรฤกษ์ให้หมั้นหมายกับโบตั๋นหลานสาวขอฉันได้ไหม ฉันแก่แล้วจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ มีห่วงอยู่อย่างเดียว คืออยากให้โบตั๋นได้คู่ครองที่ดี คอยดูแลกันไปตลอดชีวิต” โบตั๋นคล้ายกับดาน้องสาวข้างบ้านที่เธอเอ็นดู ส่วนไกรฤกษ์ก็คล้ายทศสามีของเธอ ดาและทศรักและเกิ้อกูลดูแลกันม
ตอนที่ 1วานิดา นั่งจ้องที่ตรวจครรภ์ไม่กระพริบตา ‘สองขีด สองขีด มาเถอะนะลูก’ หากเธอท้อง สามีของเธอก็จะกลับมาเหมือนเดิมดังที่หวังและตั้งใจ ที่ตรวจครรภ์ปรากฎขึ้นสีแดง สองขีด วานิดาน้ำตาเรื้อน หยิบที่ตรวจครรภ์ขึ้นมากอด ในที่สุดเธอก็ท้องซักที“ขอบคุณนะลูก ขอบคุณ” มือบางลูบหน้าท้องแบนราบคว้าโทรศัพท์รีบต่อสายหาสามีทันที“คุณไกรค่ะ วันนี้กลับมาทานข้าวที่บ้านกับโบตั๋นได้ไหมค่ะ โบตั๋นมีเรื่องอยากคุยด้วยค่ะ”“อืม ได้สิ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณพอดี”“จริงเหรอค่ะ” วานิดาลุกขึ้นดีใจ สามีของเธอไม่กลับมาทานข้าวบ้าน 2 อาทิตย์แล้ว เธอหมั้นหมายกับไกรฤกษ์มาตั้งแต่จำความได้ แต่งงานกันมา 3 ปีแล้ว ช่วงปีแรกเธอมีความสุขมาก ที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่รักและเขาก็รักเธอ แต่หลังจากคุณยายของเธอเสียชีวิต ทุกสิ่งทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ไกรฤกษ์มาสภาพกับเธอว่าที่ผ่านมาไม่เคยรักเธอเลย ทำเพื่อตอบแทนบุญคุณของคุณยายเธอเท่านั้น เขาของหย่าขาดจากเธอ แต่โบตั๋นไม่อาจจะหย่าได้เพราะเธอรักเขา ชีวิตเธอมีเพียงเขามาโดยตลอด จากกลับบ้านสม่ำเสมอ สามีของเธอก็กลับบ้างไม่กลับบ้าง มันเลวร้ายจนถึงวันที่เขาพาผู้หญิงอีกคนมาเปิดตัวกับเพื่อนฝูง เธอก
ตอนที่ 2วานิดาชะเง้อคอรอรถสามีตั้งแต่หัวค่ำ มองนาฬิกาครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงบีบแตรที่หน้าประตูดังขึ้น ร่างบางยิ้มร่ส“ป้าสายใจค่ะ ตั้งโต๊ะเลยค่ะ คุณไกรมาแล้ว” โบตั๋นหันไปบอกป้าแม่บ้าน ให้รีบตั้งโต๊ะอาหาร คนที่เธอมาทั้งวันมาถึงแล้ว เมื่อช่วงเช้าเธอไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ใจ ตอนนี้เธอท้องได้ 3 เดือนแล้ว หากบอกข่าวนี้กับคุณไกรเขาต้องดีใจมากๆ แน่ที่จะได้มีลูกเมื่อเห็นไกรฤกษ์เดินเข้าบ้านมา ร่างบสงรีบถลาไปกอดแขนแกร่งพามานั่งที่โต๊ะอาหาร“คุณไกรมาเหนื่อย นั่งพักก่อนนะคะ ป้าสายกำลังตั้งโต๊ะ วันนี้มีแต่ขอโปรดของคุณไกรทั้งนั้นเลย” โบตั๋นชวนสายมีคุยตลอดเวลาที่ทานอาหาร ตักกับข้าวให้จนล้นจาน“อืม”“ไข่เจียวน้ำ อร่อยมากนะคะ” โบตั๋นพยายามชวนคุย แต่คู่สนทนาตอบกลับมาแค่ ‘อืม’ ทุกครั้ง แต่เธอก็ไม่ละพยายามชวนเขาคุยไปเรื่อย ถึงจะดูเหมือนเธอพูดอยู่คนดียวก็เถอะแม่บ้านที่ยืนดูข้างโต๊ะ เห็นคุณหนูโบตั๋นของพวกเธอยิ้มน้อยยิ้มให้ตลอดเวลา ก็อดยิ้มตามไม่ได้ ตั้งแต่เล็กจนโตคุณหนูโบตั๋นเป็นเด็กเริงร่าอารมณ์ดี ยิ้มง่าย มองโลกแง่บวกเสมอ แต่หลังจากคุณท่านเสีย คุณไกรฤกษ์สามีของคุณหนูก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
ตอนที่ 3โบตั๋นนั่งทรุดร่ำไห้อยู่กับพื้น ทำไมคุณไกรถึงไม่สนใจเธอเลย ทั้งๆ ที่เธอก็กำลังท้องลูกของเขาอยู่“ป้าสายใจ ทำไมถึงเป็นแบบนี้”ป้าสายใจแม่บ้านคนเก่าคนแก่ได้แต่สะท้อนใจ กอดปลอบประโลม “ คุณหนูของป้า ไม่ร้องนะคะ เดี๋ยวคุณหนูเล็กจะร้องตาม”“โบตั๋นทำอะไรผิดค่ะป้าสายใจ ทำไมคุณไกรถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ โบตั๋นกับคุณไกรรักกันมาตั้งหลายปีพอผู้หญิงคนนั้นเข้ามาคุณไกรก็เปลี่ยนไป” เธอก็ท้องเหมือนกันแต่ทำไมได้รับการปฎิบัติไม่เหมือนกัน ในท้องนี้ก็ลูกเขา“โบตั๋นยอม ยอมทุกอย่าง ขอแค่คุณไกรกลับมาเป็นคุณไกรคนเดิม คิดว่าไม่นานคุณไกรก็คงเบื่อผู้หญิงคนนั้น หากโบตั๋นมีลูกคุณไกรก็จะกลับมา” ร่างบางพร่ำพรรณาความในใจที่อัดอั้นทั้งหมดให้แม่บ้านคู่ผู้ใจฟัง ดวงหน้าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตา“คุณไกรบอกที่ผ่านมาไม่เคยรักโบตั๋นเลยค่ะป้า แล้วมาแต่งงานด้วยทำไม”“โถ่ คุณหนูของป้า” ป้าสายใจทำได้เพียงโอบไหล่บางเอาไว้เท่านั้น นางอยากจะวิ่งไปยว้างหน้ารถคุณไกรฤกษ์เหลือเกินง่าทำกับคุณหนูนางแบบนี้ทำไมคุณยายมินตราเลี้ยงเธอมาตั้งแต่ยังเล็ก โบตั๋นเสีย คุณพ่อคุณแม่ตั้งแต่อายุ 5 ขวบ เธอใช้ชีวิตแบบเด็กวัยรุ่นเท่าๆ ไปจนคุณยายต้องการให้เ
ตอนที่ 4คฤหาสน์ใหญ่โต ทรัพย์สมบัติมากมายที่คุณยายทิ้งเอาไว้ให้ แต่มันกลับว่างเปล่าเหลือเกิน โบตั๋นมองรูปแต่งงานขนาดใหญ่ที่ติดอยู่กลางห้องโถงรับแขก อยู่ก็รุ้สึกผะอืดผะอมจรต้องวิ่งไปเข้าห้องน้ำเสียง โอ๊ก อ้ากก ดังก้องห้องน้ำ โบตั๋นมีอาการแพ้ท้อง ทั้งอาเจียน ทั้งเหม็นเบื่ออาหาร ซ้ำยังทุกใจเรื่องสามี เธอไม่รู้จริงๆ ว่าต้องทำอย่างไร ไรวี่แววของสามีนั้งแต่วันที่เธอบอกเขาว่าท้อง มีเพียงไกรภพน้องชายของเขาเท่านั้นที่มาเยี่ยมเยียนเธอ“โบตั๋นเธอแพ้ท้องหนักมากขนาดนี้ ได้ไปหาหมอบ้างหรือเปล่า” ไกรภพมาหาเพื่อนสนิทแต่เช้าเพราะโบตั๋นนัดคนบางคนเอาไว้ โบตั๋นเพื่อนสนิทพ่วงตำแหน่งพี่สะใภ้ เขาไม่เข้าใจพี่ชายเลยจริงๆ ทำไมถึงทิ้งเมียที่แพ้ท้องไม่ดูดำดูดีขนาดนี้ หลงอะไรเมธาวีหนักหนา“เราไปมาแล้ว อ้วกหนักแค่ช่วงเช้าเท่านั้นล่ะ”“แล้วจะเอายังไงต่อ ได้ข่าวฝั่งนู้นก็ท้อง” ไกรภพถอนหายใจหนักๆ“เราไม่รู้จะทำยังดีแล้วภพ” โบตั้นเง้อหน้ากระพริบตารัวๆ เพื่อไล่หยดน้ำตา 2-3 วันมานี้ เธอร้องไห้ทุกครั้งที่ได้ยินชื่อคุณไกร“หย่าเถอะโบตั้น”“เราไม่อยากหย่าภพ เรารักคุณไกร”“ไอ้พี่ชายเลวๆ ของเรามันมีอะไรดี เธอถึงได้ปักใจอะไรก
พิเศษภพชาติผูกพัน 3คุณยายมินตรา มาเคารพศพเพื่อนสนิท ครั้งหนึ่งเธอเคยบริจาคไต หนึ่งข้างให้สมัยยังสาวๆ“ทศ” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างรูปถ่ายชาตะมรณะ หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามีของเธอที่เสียไปเมื่อหลายสิบปีก่อนเด็กหนุ่มยกมือไหว้ผู้สูงวัยที่มางานศพของคุณปู่เขา เห็นคุณพ่อบอกว่าเป็นเพื่อนสนิทของคุณปู่“ไหว้พระเถอะลูก ชื่ออะไร อายุเท่าไรนะเรา” คุณยายมินตราเอยถามเด็กหนุ่มตรงหน้า“ชื่อไกรฤกษ์ ปีนี้อายุ 15 ปีครับ”คุณยายมิตราคอยช่วยเหลือเรื่องการเงินต่างของบริษัทคุณไกรณรงค์ ลูกชายของเพื่อนสนิทอยู่เสมอ มักจะให้ไกรณรงค์พาไกรฤกษ์มาหาด้วยที่ครั้งที่เธอนัดเจอไกรณรงค์ เธอเอ็นดูไกรฤกษ์เหมือนลูกเหมือนหลานอีกคนหนึ่ง ด้วยนิสัยใจคอและหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับสามี จนออกปากกับคุณไกรณรงค์ให้ไกรฤกษ์หมั้นหมายกับหลานสาวคนเดียวอย่างวนิดา“พ่อไกรณรงค์ยกนายไกรฤกษ์ให้หมั้นหมายกับโบตั๋นหลานสาวขอฉันได้ไหม ฉันแก่แล้วจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ มีห่วงอยู่อย่างเดียว คืออยากให้โบตั๋นได้คู่ครองที่ดี คอยดูแลกันไปตลอดชีวิต” โบตั๋นคล้ายกับดาน้องสาวข้างบ้านที่เธอเอ็นดู ส่วนไกรฤกษ์ก็คล้ายทศสามีของเธอ ดาและทศรักและเกิ้อกูลดูแลกันม
พิเศษภพชาติผูกพัน 2ตอนนี้ดาเรียนชั้นมัธยมปลายกำลังเตรียมตัวสอบเข้ามหาลัย เธอปักใจเชื่อมาโดยตลอดว่าทศคือคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้จากการจมน้ำเมื่อสมัยยังเด็ก พี่ชายข้างบ้านที่โตมาด้วยกัน“ปลา นี้ดาน้องข้างบ้านผม น้องดานี้แฟนพี่ชื่อปลา” ทศพาแฟนสาวมาแนะนำให้ครอบครัวรู้จัก และไม่ลืมที่จะแนะนำดาให้รู้จักกับปลาด้วย ดาเปรียบเสมือนน้องสาวของเขา“สวัสดีค่ะ พี่ปลา” ดายกมือไหว้แฟนสาวของทศ ดารู้มาตลอดว่าทศมีคนรักอยู่แล้ว และรีกเธอแบบน้องสาวเท่านั้นมินตรายกมือรับไหว้สาวน้อยที่แหนหนุ่มมัดจะพูดถึงบ่อยๆ “นี้หรอน้องดา น้องสาวทศ น่ารักจัง พี่ลูกคนเดียว ดามาเป็นน้องสาวพี่อีกคนนะ พี่ฝันอยสกจะมีน้องสาวมาตลอดเลยแต่แม่ไม่ยอมมีให้” มินตราเดินเข้าไปควงแขนน้องสาวคนใหม่ของเธอ“ดาขอตัวก่อนนะคะ พอดีนัดภพติวหนังสือ” ดายกมือไหว้ทั้งคู่ก่อนจะขอตัวเดินไปยังบ้านอีกหลังที่อยู่ไม่ไกล ภพคือเพื่อนสนิทต้องแต่ชั้นประถมของดา ภพย้ายมาเรียนกลางเทอมทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อน บังเอิญภพอยู่บ้านข้างๆ ดา ทำให้ทั้งสองรู้จักและเริ่มสนิทกันขึ้นเรื่อยๆ จนวิ่งเล่นด้วยกันตั้งแต่นั้นมา“หน้าบูดมาเชียว โดนใครขัดใจมาว่ะไอ้ตูด” ภพเอยแซวเพื่อนที่หน้
พิเศษ ภพชาติผูกพัน 1“พี่ทศขา” ร่างอ้วนวิ่งกระหืดกระหอบมาหาพี่ชายข้างบ้าน เนื่องจากเป็นบ้านหลังใหญ่ เห็นวิวทะเลชัดเจนทำให้ที่ดินแถวนี้ค่อนข้างแพง คนที่อยู่รอบๆ ล้วนเป็นครอบครัวที่มีฐานะ หรือซื้อทิ้งเอาไว้เป็นบ้านพักตากอากาศเท่านั้น ทำให้แถวนี้มีบ้านอยู่ไม่กี่หลัง ทศจึงเป็นเพื่อนเล่นคนเดียวของเด็กหญิงดาอายุ 8 ขวบ ส่วนทศอายุ 15 ปี ถึงแม้จะอายุห่างกันถึง 7 ปี แต่ก็ถือว่าไกล้เคียงกันมากที่สุดในระแวกนี้แล้ว“วิ่งช้าๆ ค่ะน้องดา เดี๋ยวหน้าคะมำ” ทศตะโกนบอกน้องน้อยบ้างบ้าน เขาเห็นดามามาตั้งแต่ตัวแดงๆ อุ้มกันมาตั้งแต่ยังเป็นทารกน้องดารีบแบมืออวดของในมือทันที่ที่วิ่งมาถึงที่ม้านั่งที่ทศนั่งอยู่“พี่ทศดู่สิค่ะ น้องดาเก็บได้ที่ริมหาด สีสวยมั้ย ลายนี้น้องดายังไม่มีเลยค่ะ” มือป้อมๆ แบอวดเปลือกหอยสีสวยที่เกขได้จากชายหาด“น้องดาไปที่หาดกับใครค่ะ” ตาทศมองเปลือกหอย แต่เสียงเขียวใส่คนตัวเล็ก“ไปคนเดียวค่ะ” ดาตอบเสียงอ้อมแอ้ม“คุณป้าสั่งไว้ว่ายังไง ห้ามไปเล่นที่ชายหาดคนเดียวโดยไม่มีผู้ใหญ่อยู่ด้วย ทำไมดาไม่เลื่อฟังแบบนี้” คุณป้ามากำชับเขาห้ามน้องดาไปเล่นที่หาดคนเดียว มันอันตรายคลื่นลมทะเลเอาแน่เอานอนไม่ไ
ตอนที่ 31หลังจากไกรฤกษ์ออกจากโรงพยาบาล เขาก็มาจัดการเรื่องหย่ากับโบตั๋นทันที เขาไม่แบ่งสินสมรสใดๆ จากโบตั๋นแม้แต่อย่างเดียว ทุกอย่างที่เคยได้เคยมีเขายกให้เธอทั้งหมด ส่วนเมย์หลักจากที่ฝากให้มาทำงานที่โรงงานของไกรภพ เขาก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวใดๆ กับเมย์อีกเลย ได้ข่าวจากภพเพียงว่าเมย์ตรวจDNAลูกเธอกับแฟนเก่าทันที ทางนู้นก็รับผิดชอบส่งเสียงเลี้ยงลูกแค่ลูกเท่านั้นหลังจากจัดการเรื่องราวทั้งหมดเรียบร้อย ไกรฤกษ์ก็บวชทันที แม้จะเป็นที่แปลกใจทุกคนไม่น้อยที่อยู่ไกรฤกษ์ก็มาบอกว่าจะบวชตลอดชีวิต แต่ทุกคนก็อนุโมทนาบุญด้วยโบตั๋นยกสำรับกับข้าวมาถวายเพลพระใหม่ เธออนุโมทนาบุญกับการบวชของไกรฤกษ์ด้วยใจจริงไกรฤกษ์ ได้ฉายาใหม่ว่า พชฺชโร ซึ่งมีความหมายว่า ผู้ที่ตัดสินใจกระทำแต่ความดีพระพชฺชโร นั่งอยู่บนศาลาการเปรียญรอฉันเพล มองภพและโบตั๋นที่นั่งเคียงข้างกัน ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติสองคนนี้ก็ไม่เคยอยู่ห่างสายตากันเลย จากนี้ไปเรื่องราวทั้งหมดคงจะดำเนินไปในทิศทางที่ถูกที่ควรชักทีส่วนเขาตั้งใจจะบวชเรียน อุทิศส่วนกุศลให้ลูกของเขาและครอบครัวตลอดชีวิตอย่างที่รับปากกับเจ้าแม่เอาไว้โบตั๋นและไกรภพมักจะไปไหนมาไหนด้ว
ตอนที่ 30เมย์ดีใจมากที่ไกรฤกษ์ฟื้นและติดต่อหาเธอ ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาเธอลำบากมาก เธอขอความช่วยเหลือจากโป้งก็โดนปฏิเสธตอกหน้ากลับมา ‘จะให้เราเชื่อได้ยังไงว่าลูกเรา ในเมื่อเมย์ก็คบคนอื่น ‘“พี่ไกร เมย์ดีใจที่พี่ไกรหายดีแล้ว เมย์ขอโทษเมย์ไม่ได้ตั้งใจผลักพี่ไกร” เมย์ยกมือไหว้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียงคนป่วย“เมย์ พี่ขอโทษในเรื่องที่ผ่านมา พี่รู้ว่าเด็กในท้องเมย์ไม่ใช่ลูกพี่ พี่ออกจากโรงพยาบาลพี่จะบวชไม่สึกตลอดชีวิต” ไกรฤกษ์มองหน้าท้องที่โย้ของเมย์“แล้วเมย์กับลูกจะทำยังไงต่อไป” เมย์ยืนร่ำไห้“พี่ฝากงานที่โรงงานของที่บ้านให้ ใครไม่รักเมย์ แต่เมย์ยังมีลูกนะ “ ไกรฤกษ์พูดเตือนสติ“ขอบคุณนะคะ” เมย์ยอมรับทั้งน้ำตา ไม่มีทางให้เธอเลือกมากนัก ลูกก็กำลังจะคลอด“กรรมใดที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้ ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ขอท่าน ได้โปรดอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า เพื่อละซึ่งเวรภัยต่อกันและกัน และเพื่อประโยชน์ต่อการเข้าสู่สมณธรรมของข้าพเจ้าด้วยเทอญ” ไกรฤกษ์กล่าวขออโหสิกรรมกับคนตรงหน้า“เมย์ อโหสิกรรมให้คุณไกรค่ะ”หลังจาก
ตอนที่ 29ระหว่างที่หมอตรวจอาการต่างๆ ของไกรฤกษ์ที่เพิ่งฟื้น สายตาขอคนที่นอนบนเตียงมองมาที่โบตั๋นและภพตลอดเวลาพี่ชายเขาเรียกโบตั๋นว่าดา พี่เขาจำคนผิดหรือเปล่า ภพได้แค่ยืนคิดเงียบ แต่โบตั๋นถึงขึ้นสะดุ้งกับชื่อนั้น ดาคือใคร“อาการโดยรวมของคนไข้ปกติ อาจจะยังเบลอๆ อยู่บ้างเพราะหลับไปนอน ปรับตัวอีกซักพักก็กลับมาปกติเหลือแค่ถอดเผือกที่แขนครับ” หมอหนุ่มเดินมาแจ้งอาการของคนไข้กับญาติ หลับไปนานอยู่ก็ฟื้นแบบไม่มีสาเหตุ ทำเอาหมอไปไม่เป็นเหมือนกัน“ดา” เมื่อหมอและพยาบาลออกจากห้องไป ไกรฤกษ์หันไปเรียกหญิงสาวเพียงคนเดียวในห้อง“คุณเรียกฉันใช่ไหม” โบตั๋นยังคงนั่งนิ่งอยู่ที่โซฟารับแขก ไกรฤกษ์เรียกเธอว่าดา แสดงว่าเขาไปรู้ไปเห็นมาสินะคนบนเตียงพยักหน้า “พี่เจอผู้หญิงคนหนึ่ง เธอพาไปพี่ไปเจอดา และทำให้พี่รู้เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับโบตั๋นและลูก พี่ขอโทษ” ไกรฤกษ์น้ำตาไหล เขาฟื้นกลับมา เขาได้กลับมาแล้ว กลับมาไถ่บาป“มึงพูดเรื่องบ้าอะไรว่ะ นอนเยอะจนสับสนหรอ นี้โบตั๋นไม่ใช่ดา และลูกอะไรของมึง” ไกรภพเดินมาจับแขนพี่ชาย พูดบ้าอะไรของมันว่ะ“กูนอกใจโบตั้น”“เรื่องนั้นเขารู้กันทั้งประเทศแล้วเว้ย”“ภพ ฟังคุณไกรพ
ตอนที่ 28โบตั๋นยืนมองร่างไกรฤกษ์ที่นอนนิ่งไม่ไหวติ่งอยู่บนเตียงคนไข้ แขนที่หักและกระดูกซี่โครงเกือบจะหายสนิทแล้ว ผ่านมาเดือนกว่าแล้ว แต่คนที่นอนอยู่บนเตียงไม่มีท่าที่ทีจะฟื้นขึ้นมาเลย หมอลงความเห็นว่าไกรฤกษ์กลายเป็นเจ้าชายนิทรา คุณลุงไกรณรงค์ขอร้องให้โบตั๋นมาเยี่ยมไกรฤกษ์ที่โรงพยาบาล ยังไงทั้งคู่ก็ยังอยู่ในสถานะสามีและภรรยากันไกรฤกษ์ดึงเช็งการหย่ามาเรื่อยจนมันยืดเยื้อ หลังจากศาลตัดสิน ก็ยังไม่ได้ไปหย่ากันให้เป็นเรื่องเป็นราวเพราะคนบนเตียงประสบอุบัติเหตุทันทีที่ก้าวพ้นประตูศาล ไกรฤกษ์ประสบเหตุแบบที่เธอเคยโดน คนต้นเหตุก็คนเดียวกัน“ขอบใจแกที่ยอมมา” ภพวางมือบนบ่าบางของโบตั๋น เขาขอร้องให้เธอมาเยี่ยมพี่ชายเขาตลอด แต่เธอก็ปฏิเสธที่จะมา เขาก็ไม่ได้ดึงดัน เพราะเข้าใจเธอดีว่าไม่อยากจะพบหน้าพี่ชายเขา ไม่ว่าจะสถานะไหน“อืม” ร่างบางพยักหน้า เธอทราบข่าวของไกรฤกษ์ตั้งแต่ประสบอุบัติเหตุ แต่เธอก็ไม่เคยมาเยี่ยม ไม่ว่าภพจะชวนเธอมากี่ครั้ง จนเขายอมแพ้ไปเอง ที่เธอไม่มาไม่ใช่ด้วยสาเหตุใดๆ อย่างที่คนอื่นเข้าใจ เธอไม่มีเหตุผลที่จะต้องมาเยี่ยมเขา ตอนเธอเจียนตาย เขาเคยเหลียวแลเธอหรือเปล่าล่ะ“ถ้าพี่ไกรรู้ว่า
ตอนที่ 27“พี่ทศ รอดาด้วยค่ะ”เสียงใคร ไกรฤกษ์จึงหันไปตามเสียง “โบตั๋น คุณยอมมาเจอผมแล้วหรอ” ไกรฤกษ์โผเข้าไปกอดร่างบางที่กำลังเดินมาหาเขา“อะไรกันค่ะพี่ทศ” ดารีบพลักคนตัวโตออก พี่ทศมาทำรุ่มร่ามกับเธอแบบนี้ได้ยังไงกัน เขาแต่งงานแล้วนะ“ทศ ใครหรอครับโบตั๋น” ไกรฤกษ์ยังคงสับสนกับสรรพนามที่ถูกเรียก“พี่ทศหัวไปกระแทรกอะไรมากันค่ะ นี้ดาเอง ไม่ใช่โบตั๋น แนะใครคือโบตั๋น ดาจะฟ้องพี่ปลา”ไกรฤกษ์พิจารณาคนตรงหน้า เธอเด็กว่าโบตั๋นในตอนนี้ แต่หน้าตาคือโบตั๋นไม่ผิดแน่นอน“ใครคือปลา”“พี่ปลาเมียพี่ทศไง หัวพี่ไปกระแทกอะไรมาจริงๆ ด้วย ปะดาพาไปหาหมอ” ดาจากตอนแรกคิดว่าทศคงจะแกล้งเธอเล่นแต่ถ้าลืมพี่ปลาได้ก็ไม่ปกติแล้วไกรฤกษ์ขืนตัวเอาไว้ รีบประมวลผลก่อนที่จะถูกลากไปโรงพยาบาลบาล “ดา ใช่มั้ย พอดีพี่เดินชนประตูมา เลยหลงๆ นิดหน่อย ถ้าปลาเป็นเมียพี่แล้วดากับพี่เป็นอะไรกัน”ดายิ้มบางในแววตาเปี่ยมไปด้วยความรัก “ดาคือน้องสาวที่รักพี่ทศที่สุดไงค่ะ”“ดา” ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เปิดกระจกรถเรียกคนตัวเล็กตรงหน้าไกรฤกษ์“ภพมารับแล้ว ดาต้องไปแล้วเดี๋ยวตกเครื่อง ไปน่ะ” ร่างบางเปิดประตูฝั่งผู้โดยสารแล้วขึ้นรถไป หลังจากไปบนขอเจ
ตอนที่ 26ในที่สุดเมย์ก็ได้พบไกรฤกษ์ซักที เธอไปรอพอเขาที่ทำบริษัทของกานต์ก็ไม่เจอ โทรไปเขาก็ไม่รับสายเธอ จนวันที่ต้องขึ้นศาลเพื่อไกล่เกลี่ย เธอจึงได้พบเขาพร้อมทนายความ เมธาวีไม่อาจปฏิเสธใดๆ ได้เลย ได้แต่ก้มร้องไห้รับผิด ศาลจึงเมย์เมตตาปรับเธอเพียงครึ่งหนึ่งที่ฝ่ายโจทก์เรียกมา เพราะเห็นแกที่เธอไม่มีรายได้อีกทั้งยังท้องอยู่ ส่วนไกรฤกษ์โดนปรับไปเต็มจำนวน“ผมจะจ่ายให้เมย์เอง แต่มีข้อแม้ เมย์ต้องเลิกยุ่งกับผม” ทันทีที่ก้าวออกมาจากศาล ไกรฤกษ์รีบบอกข้อตกลงทันที เขาเบื่อที่ต้องหนีเมย์เต็มทนแล้ว“พี่ไกรทำแบบนี้กับเมย์ได้ยังไงคะ และลูกและคะ พี่จะทิ้งเมย์กับลูกได้ลงคอจริงๆ หรอ” เมย์โอดครวญเสียงดัง คนบริเวณนั้นต่างหันมามอง“เฮ้อ เมย์เอาแบบนี้แล้วกัน เมย์ตรวจ DNA เด็กในท้องซะ ถ้าเป็นลูกผม ผมยินดีรับผิดชอบทุกอย่าง”“ไม่ค่ะ พี่ไกรต้องรับผิดชอบเมย์กับลูก พี่ทำให้เมย์เป็นแบบนี้พี่ต้องรับผิดช๊อบ” เมย์เริ่มเสียงดังขึ้นเรื่อยไกรฤกษ์หันซ้ายแลขวา คนเริ่มมองเขาสองคนเยอะขึ้น เธอไม่อายแต่เขาอาย คนหน้าบางจึงรีบหมุนตัวออกจากจุดเกิดเหตุ“พี่ไกร จะหนีเมย์ไปไหนคะ เมย์ไม่ให้พี่ไป” เมย์รีบวิ่งมาคว้าแขนของไกรฤกษ์เอา