Share
บทที่ 162
Related chapters
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 163
เซลีนยิ้มอย่างอบอุ่นกับสิ่งที่เซบาสเตียนพูด “โอเคค่ะ ที่รัก ฉันจะทำตามที่คุณบอก”หลังจากนั้นเธอก็จ้องมองไปที่ซาบริน่าด้วยท่าทางที่พึงพอใจด้วยเหตุผลบางอย่าง หัวใจของซาบริน่าก็เจ็บปวดเซบาสเตียนอาจไม่ได้รักเซลีน แต่เธอตั้งท้องลูกของเขาแล้ว มีสายสัมพันธ์ของครอบครัวระหว่างสามคน ซึ่งกำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้และจะไม่มีวันแตกสลายได้ ไม่มีที่ว่างสำหรับคนนอกอย่างซาบริน่า เมื่อมองดูเซบาสเตียนปฏิบัติต่อเซลีนด้วยความเห็นอกเห็นใจเช่นนี้ ซาบริน่าก็รู้สึกว่าเธอเป็นเรื่องตลกเท่านั้นช่างโง่เง่าเสียจริง ๆ ทั้งคู่ต่างก็เป็นแม่ที่มีความคาดหวัง แต่ชะตากรรมของเธอช่างแตกต่างจากเซลีนเสียจริง ๆ?อย่างไรก็ตาม ซาบริน่าสลัดอารมณ์เหล่านี้ออกไปและเงยหน้าขึ้นมองทุกคนที่นั่นอย่างภาคภูมิใจขณะที่เธอพูดว่า “ในเมื่อคุณฟอร์ดอยู่ที่นี่แล้ว ฉันจะเคลียร์ปัญหาทุกอย่างในวันนี้“อย่างแรกเลย ฉันไม่เคยยั่วยวนเซบาสเตียน!“เซบาสเตียนเป็นคนที่เข้าหาฉันก่อน เพราะฉันค่อนข้างสนิทกับแม่ของเขา ที่เขาทำเรื่องพวกนั้นลงไปก็เพื่อจะได้ให้แม่ของเขาจากไปอย่างสงบ”“แน่นอน เราทำสัญญากัน”“อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องโกหกเพื่อเ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 164
เมื่อทุบโทรศัพท์ลงกับพื้นไปแบบนั้น ซาบริน่ารู้สึกราวกับว่าเธอโยนโทรศัพท์ใส่หน้าพวกสมาชิกชั้นสูงทุกคนในเซ้าท์ ซิตี้ เหมือนกับการหยามเกียรติของพวกเขาพวกเขานั่งดูโทรศัทพ์ของซาบริน่าแตกกระจาย ตระกูลผู้สูงศักดิ์ต่าง ๆ เริ่มรู้สึกไม่สบายใจเมื่อเห็นโทรศัพท์ตกลงพื้นซาบริน่ายิ้มเยาะให้พวกเขา “ฉันซื้อตั๋วรถไฟเพื่อกลับบ้านเกิดที่ออกเดินทางในวันมะรืนนี้แล้ว ในอีกเพียงหนึ่งวันครึ่ง ฉันจะออกจากเซ้าท์ ซิตี้ เมืองนี้เป็นของพวกคุณทุกคน และเมื่อฉันจากไป ฉันก็จะไม่กังวลอะไรอีกต่อไป! ฉันจะไม่กลับมาที่นี่ ถ้าลูกชายของคุณบังเอิญไปโดนผู้หญิงอื่นมาหลอกล่ออีก ทีนี้มันจะไม่เกี่ยวอะไรกับฉันแล้ว นายท่านอาวุโสฟอร์ด ได้โปรดบอกฉันทีว่าฉันได้อธิบายทุกอย่างอย่างละเอียดเพียงพอแล้วรึยัง?”ใบหน้าสูงวัยของเฮนรี่แข็งทื่อเดิมทีเขาต้องการให้ซาบริน่าขอโทษทุกคนในห้องโถง และสัญญาว่าเธอจะไม่มีวันสร้างความสัมพันธ์กับทายาทใด ๆ ของพวกเขา หรือมีความคิดที่ไม่ดีกับพวกเขาถ้าซาบริน่าเต็มใจจะทำอย่างนั้น เฮนรี่ก็วางแผนที่จะชดเชยให้เธอด้วยเงินจำนวนหนึ่งอย่างไรก็ตาม ในช่วงสองเดือนที่นำไปสู่การเสียชีวิตของเกรซ ซาบริน่าคือผู้ที่คอย
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 165
“ผู้หญิงคนนี้เจ้าเล่ห์มาก!”“เธอชอบออกตัวแรงเพื่อแกล้งทำเป็นไม่สนใจ! ถ้าลูกชายของฉันอยู่ต่อหน้าผู้หญิงแบบนั้น เขาคงไม่สามารถต้านทานกลอุบายของเธอได้”“โชคดีที่เธอปาโทรศัพท์ทิ้ง ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเธอจะออกจากเซ้าท์ ซิตี้ และหยุดสร้างปัญหาเพิ่มที่นี่”“เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้า แต่อยากจะยั่วยุให้เกิดความขัดแย้งในหมู่สังคมชั้นสูง ดีที่เธอตัดสินใจหยุดตอนนี้ ถ้าไม่อย่างนั้น พวกเราจะทำลายเธอแน่ ๆ!”“ผู้หญิงประเภทนี้ต้องได้รับบทเรียน และเรียนรู้ที่จะไม่เชิดหน้าตามความพอใจของตัวเอง!”“บ๊ะ!”พวกเขาส่วนใหญ่อยากเห็นซาบริน่าคุกเข่าต่อหน้าพวกเขาและสารภาพความผิดของเธออย่างนอบน้อมนั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นในภาพยนตร์และละครเหรอ?ผู้หญิงที่น่ารังเกียจอย่างซาบริน่าควรอยู่บนพื้นและขอโทษจากใจจริง ภาพนั้นดูเป็นธรรมชาติสำหรับพวกเขา ทว่า ความเย่อหยิ่งและความแน่วของซาบริน่าที่จะตายแทนที่จะก้มหัวให้ และคำพูดเหล่านั้นก็ทำให้บรรดาคนชั้นสูงโกรธเป็นอย่างมากอย่างไรก็ตาม แม้ว่าซาบริน่าจะปกป้องศักดิ์ศรีของเธอไว้ได้ แต่เธอก็ยังทำให้โทรศัพท์ของเธอพังไประหว่างการเผชิญหน้าในครั้งนั้นด้วย และเธอเ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 166
“ซาบริน่า...” มาร์คัสไม่รู้จะเริ่มอย่างไร“บอกฉันที คุณชอว์ ฉันสนิทกับคุณรึเปล่า? เรารู้จักกันและกันดีใช่ไหม?” ซาบริน่ามองมาคัสอย่างเย้ยหยัน “ฉันยอมรับว่าฉันเคยยืมเงินคุณมาครั้งหนึ่ง ตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไปก็ชัดเจนแล้วว่าฉันไม่ควรทำอย่างนั้น ฉันขอโทษคุณไปแล้ว คุณยังต้องการอะไรอีก?"คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่?!“แค่เพราะฉันขอเงินคุณครั้งเดียว คุณคิดว่าคุณรังควานฉันได้แม้ในตอนท้ายคุณจะไม่ให้เงินฉันแม้แต่สตางค์ มันเป็นเรื่องเดียวที่คุณยังทำร้ายฉันได้อยู่ แถมคุณยังให้น้องสาวของคุณมาทำให้ฉันอับอายและให้ปู่ของคุณมาร่วมด้วย มาร์คัส ฉันทำให้คุณปู่ของคุณขุ่นเคืองรึเปล่า?!"มาร์คัสอ้อนวอน “ซาบริน่า ฟังฉันนะ ช่วยฟังที่ฉันพูดหน่อยได้ไหม?”“ก็ได้! พูดมาสิ คุณต้องการอะไร?” ซาบริน่าเริ่มหมดความอดทน"ฉันมีน้าคนหนึ่ง" มาร์คัสเริ่มพูด“เกี่ยวอะไรกับฉันคะ?!”“นานมาแล้ว น้าของฉันหนีออกจากบ้านไป หลังจากที่มีปากเสียงกับปู่และย่าของฉัน สุดท้ายเธอก็หายไปกว่าสามสิบปีแล้วและไม่เคยกลับมา ตระกูลชอว์ได้ส่งคนไปตามหาแถวชนบทมาโดยตลอด แต่การค้นหาเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จ จนถึงวันนี้เราก็ไม่รู้ว่าน้าของฉันตายรึย
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 167
หากเป็นอย่างหลัง ซาบริน่าไม่เพียงแต่ดูเหมือนน้าของเขาเท่านั้น แต่บุคลิกของเธอก็เหมือนด้วยเมื่อเธอฟังมาร์คัสพูดถึงน้าของเขาหนีออกจากตระกูลชอว์ ซาบริน่าก็รู้สึกปวดในหัวใจของเธอในโลกนี้ ดูเหมือนทุกครอบครัวจะประสบกับความสุขและความทุกข์ของตนเองป้าเกรซเป็นคนที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศกเช่นเดียวกับน้าของมาร์คัสน้ำเสียงของซาบริน่าเปลี่ยนเป็นอ่อนโยน “ฉันขอโทษ นายน้อยชอว์ เรื่องราวของน้าของคุณน่าสงสารมาก แต่มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย ปีนี้ฉันอายุแค่ยี่สิบปี ไม่มีทางเป็นน้าของคุณได้ จะน่าเชื่อมากกว่านี้ถ้าคุณบอกว่าฉันเป็นลูกสาวของน้าคุณ“แต่ก่อนที่คุณจะปล่อยให้จินตนาการของคุณโลดแล่น ฉันขอรับรองได้เลยว่ามันเป็นไปไม่ได้!“แม่ของฉันเป็นชาวนาบ้าน ๆ และมาจากชนบท“ยิ่งไปกว่านั้น เธอเสียชีวิตไปสักพักแล้ว“แม้ว่าแม่ของฉันจะเป็นน้าของคุณ แต่ตอนนี้เธอก็ตายไปแล้ว“ถ้าบังเอิญว่าฉันเป็นหลานสาวของตระกูลชอว์ ฉันขอโทษนะ คุณชอว์ แต่ฉันไม่ยอมรับคนอย่างคุณปู่ของคุณหรอก“ดังนั้น คุณชอว์ อย่ามาพบฉันอีกเลย ฉันจะออกจากเมืองเซ้าท์ ซิตี้เร็ว ๆ นี้ค่ะ”“ฉันรู้ ฉันรู้ว่าคุณกำลังจะไป แต่คุณวางแผนจะไปที่ไหน? คุณ
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 168
ก่อนที่เธอจะเผชิญหน้าหญิงสาวที่ตั้งครรภ์เช่นเดียวกับเธอ ซาบริน่าจ้องเซลีนอย่างไม่เชื่อ “เซลีน! เธอไม่เหนื่อยเลยเหรอ? เธอไม่กังวลว่าจะเสียลูกในท้องไปเลยเหรอ? เมื่อเช้านี้เธอยังบอกว่าปวดท้องตอนที่อยู่บ้านตระกูลฟอร์ด เธอสบายดีแล้วเหรอ?”ในขณะนั้น เซลีนกำลังอารมณ์ดีมากเสียจนไม่มีอะไรที่ซาบริน่าพูดจะทำให้เธอไม่พอใจหรือโกรธเคืองได้เช้าตรู่ของวันนั้นเอง ที่บ้านตระกูลฟอร์ด เธอเฝ้าดูซาบริน่าทำลายโทรศัพท์ด้วยตัวเอง และเห็นว่าซาบรินาตั้งใจแน่วแน่ที่จะยุติเรื่องต่าง ๆ กับเซบาสเตียน ในตอนนั้นเธอเห็นความโกรธในดวงตาเมื่อเซบาสเตียนมองไปที่ซาบริน่าได้อย่างชัดเจน สำหรับเซลีน มันไม่สำคัญว่าความโกรธถูกส่งมาจากความเกรี้ยวกราดของซาบริน่าตราบใดที่เซบาสเตียนโกรธเธอ“ซาบริน่า ก่อนหน้านี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกดีขึ้นมากหลังจากได้มองดูเธอ พูดตามตรงนะ ฉันชื่นชมจริง ๆ ที่ผู้หญิงไร้ประโยชน์อย่างเธอมีความสามารถมากในการหลอกล่อพวกผู้ชาย เธอหลอกไนเจลได้อย่างหมดจด และสามารถกันไม่ให้เคนตันเข้ามาแทรกแซงได้ จากนั้นเธอก็ยั่วยวนเซย์นด้วยอีกคน ใช่ และสามชั่วโมงก่อน ถ้าจำไม่ผิดมาร์คัสที่เป็นทายาทของตร
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 169
“ตอนนี้เธออยากรู้รึยังล่ะ?” เซลีนถามด้วยความสนุกสนานซาบริน่ามองดูเซลีนด้วยสีหน้ามืดมน "เขาคือใคร?"“ทำไมไม่ลองเดาดูล่ะ”“อาชญากรในเรือนจำรอโทษประหารชีวิตเหรอ?” ซาบริน่าไม่รู้เบาะแสเมื่อเธอพบชายคนนั้น เขาเหมือนคนที่อยู่ในคุกอย่างเห็นได้ชัดเซลีนส่ายหัว “ซาบริน่า เธอคงเดาไม่ออกหรอก ให้ฉันบอกเธอนะ เช้าตรู่ของวันพรุ่งนี้ เวลาเจ็ดโมงเช้า เราไปเจอกันที่แถว ๆ ร้านฟอเรเวอร์ที แล้วฉันจะบอกทุกอย่างตามสมควร ตกลงไหม?”“ทำไมเธอไม่บอกฉันตอนนี้เลย!” ซาบริน่าเรียกร้อง“ก็ ตอนนี้มันดึกแล้ว ถ้าฉันจะบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันจะต้องเริ่มจากจุดเริ่มต้น เธอก็รู้ว่าตอนนี้ฉันท้องเหมือนเธอ ฉันมีลูกของนายน้อยเซบาสเตียนอยู่ในตัวฉัน รู้ไหมว่ามันมีค่าแค่ไหน? ฉันจะประมาทไม่ได้ และต้องกลับก่อนที่ท้องฟ้าจะมืดสนิท ถ้าอยากรู้จริง ๆ พรุ่งนี้ฉันจะบอกเธอแต่เช้าตรู่ จำร้านฟอเรเวอร์ทีได้ใช่ไหม?”ซาบริน่ายังไม่เชื่อจึงตะโกนว่า “เธอจะใช้เล่ห์เหลี่ยมอะไรมาหลอกฉันอีก?!เซลีนยิ้ม “อย่ากังวลไปเลย พรุ่งนี้เธอก็ต้องจากไปแล้ว ฉันจะใช้กลอุบายอะไรได้ล่ะ? แถมในจุดยืนปัจจุบันของฉัน ครอบครัวฟอร์ดชื่นชอบฉันมากขนาดนี้ ถ้าฉันต้อง
โทษทัณฑ์พิพาทใจ บทที่ 170
ท่าทีของซาบริน่าเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เธอนั่งลงบนเก้าอี้ มึนงง และแทบไม่ได้ยินแม้แต่เสียงของเธอเอง “เธอ...เธอพูดว่าอะไรนะ?”“ฉันบอกว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉัน ฉันกำลังจะแต่งงานกับเซบาสเตียน ชายที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองเซ้าท์ซิตี้ และเขาก็เป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ” เซลีนกล่าวขณะที่เธอส่งยิ้มให้ซาบริน่าอย่างชั่วร้ายเมื่อเซลีนพูดกับซาบริน่า ดูเหมือนเธอกำลังพูดกับเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอซาบริน่าทำได้เพียงจ้องที่เซลีนอย่างตกตะลึงร่างกายของเธอแข็งทื่อ ขณะที่เธอพึมพำกับตัวเองว่า “เป็นไปได้ยังไง? เรื่องนี้เป็นไปได้ยังไง? เรื่องนี้เป็นไปได้ยังไง? ผู้ชายคนนั้นควรจะตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ?“เขายังไม่ตายเหรอ?”เนื่องจากเธอคิดว่าชายคนนั้นตายไปแล้ว ซาบริน่าจึงหลีกเลี่ยงหัวข้อนี้มาโดยตลอด เธอไม่เคยหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาเอง เพราะเธอเริ่มคิดว่าชะตากรรมของเธอช่างน่าสังเวชเกินไปในแวบหนึ่งในตอนแรกเธอถูกนำตัวไปโดยชายคนหนึ่งที่เกือบจะตายและตอนนี้ เธอยังอุ้มท้องลูกของชายที่ตายไปแล้วในตัวของเธอเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายผู้นั้นหน้าตาเป็นอย่างไร ไม่รู้ว่าเขาจะแก่หรือหนุ่มเธอแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเล
Latest chapter
