Share

บทที่ 166

“ซาบริน่า...” มาร์คัสไม่รู้จะเริ่มอย่างไร

“บอกฉันที คุณชอว์ ฉันสนิทกับคุณรึเปล่า? เรารู้จักกันและกันดีใช่ไหม?” ซาบริน่ามองมาคัสอย่างเย้ยหยัน “ฉันยอมรับว่าฉันเคยยืมเงินคุณมาครั้งหนึ่ง ตอนนี้เมื่อมองย้อนกลับไปก็ชัดเจนแล้วว่าฉันไม่ควรทำอย่างนั้น ฉันขอโทษคุณไปแล้ว คุณยังต้องการอะไรอีก?

"คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่?!

“แค่เพราะฉันขอเงินคุณครั้งเดียว คุณคิดว่าคุณรังควานฉันได้แม้ในตอนท้ายคุณจะไม่ให้เงินฉันแม้แต่สตางค์ มันเป็นเรื่องเดียวที่คุณยังทำร้ายฉันได้อยู่ แถมคุณยังให้น้องสาวของคุณมาทำให้ฉันอับอายและให้ปู่ของคุณมาร่วมด้วย มาร์คัส ฉันทำให้คุณปู่ของคุณขุ่นเคืองรึเปล่า?!"

มาร์คัสอ้อนวอน “ซาบริน่า ฟังฉันนะ ช่วยฟังที่ฉันพูดหน่อยได้ไหม?”

“ก็ได้! พูดมาสิ คุณต้องการอะไร?” ซาบริน่าเริ่มหมดความอดทน

"ฉันมีน้าคนหนึ่ง" มาร์คัสเริ่มพูด

“เกี่ยวอะไรกับฉันคะ?!”

“นานมาแล้ว น้าของฉันหนีออกจากบ้านไป หลังจากที่มีปากเสียงกับปู่และย่าของฉัน สุดท้ายเธอก็หายไปกว่าสามสิบปีแล้วและไม่เคยกลับมา ตระกูลชอว์ได้ส่งคนไปตามหาแถวชนบทมาโดยตลอด แต่การค้นหาเธอก็ไม่ประสบความสำเร็จ จนถึงวันนี้เราก็ไม่รู้ว่าน้าของฉันตายรึย
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status