ส่วนรินลดาพอเห็นชมพูนุชเดินออกไปก็ยิ้มขำทันทีอย่างสะใจ เพราะไม่คิดว่าเธอจะมีโอกาสได้เอาคืนยัยปากเสียนี่“ร้ายนักนะเมียพี่ แบบนี้พี่ต้องระวังตัวไว้ซะแล้วมั้งเนี่ย” คาเรนเอ่ยแซวก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะหยิบซองสีทองเหมือนซองจดหมายขึ้นมาแกะดู“จะร้ายกว่านี้อีกค่ะ ถ้าผัวแอบไปมีกิ๊ก” รินลดาหันมาเอ่ยตอบพร้อมกับทำมือปาดคอตัวเองให้คาเรนดูอย่างขำๆ“พี่ไม่กล้าเหรอครับคนดี อ่อ ที่รัก พรุ่งนี้ตอนเย็นเราคงต้องไปงานประมูลเครื่องเพชร เดี๋ยวไปโรงพยาบาลแล้วคุณอยากจะไปช๊อปปิ้งเลือกเสื้อผ้ารึเปล่า” คาเรนเอ่ยถามออกไป เพราะเขาได้รับบัตรเชิญให้ไปร่วมงานด้วย จึงอยากจะพารินลดาไปเลือกเสื้อผ้าสวยๆใส่“แหม ทับทิมจะปฎิเสธได้ไงล่ะคะ นานๆสามีจะใจปล้ำพาไปเดินช็อปปิ้งสักที” รินลดาเอ่ยพูดก็ยิ้มเขินๆออกไปด้านชมพูนุชที่กำลังเตรียมน้ำให้รินลดา เธอก็เอาเกลือมาใส่ในน้ำส้มเกือบครึ่งขวด ก่อนจะคนให้เขากันแล้วยิ้มเยาะออกมา“งานนี้แกได้กินน้ำสมใจแน่นังทับทิม” ชมพูนุชเอ่ยพูดไป ก็คนจนเกลือละลายจนหมด เธอก็รีบยกน้ำเข้าไปเสิร์ฟในห้องทำงานของคาเรนทันที“นี่น้ำส้มแล้วก็นี่น้ำเปล่า จะเอาอะไรเพิ่มอีกไหมคะ” ชมพูนุชพูดย้ำเสียงป
“หวงเกินไปแล้วนะคะ” รินลดาเอ่ยพูดก็เอามือลูบที่หน้าของคาเรนอย่างอ่อนโยน ทำไมยิ่งนับวันคาเรนก็ยิ่งทำตัวน่ารักอย่างนี้นะ แบบนี้จะไม่ให้เธอใจอ่อนกับเขาได้ยังไงกัน“ก็เมียผมสวยนิ” คาเรนเอ่ยบอกไปก็ยิ้มกรุ่มกริ่มใส่รินลดา ก่อนจะหันไปมองหมอสาวที่เขามาใหม่“ฉันเป็นหมอที่จะมาดูแลคุณรินลดาแทนหมอกิตติค่ะ ฉันชื่อสรินนาค่ะ เรียกว่าหมอนาก็ได้นะคะ” สรินนาเอ่ยบอกไป เพราะต้องเป็นคนดูแลรินลดาต่อจากพี่ชายของเธอ“ดีครับ ผมฝากคุณดูแลภรรยาผมด้วยนะครับ” คาเรนเอ่ยบอกไป ก็ยิ้มให้กับหมอสาว ก่อนจะหันมามองรินลดาด้วยรอยยิ้ม“งั้นเรามาตรวจดูกันดีกว่าค่ะว่าลูกเพศอะไร หมอจะได้ให้คำแนะนำถูก” หมอสาวเอ่ยบอกก็เดินไปหารินลดา แล้วช่วยรินลดาให้เอนตัวนอนลง ก่อนจะเอามือถลกเสื้อของเธอขึ้นให้ช่วงท้องกว้างพอที่เธอจะอัลตราซาวน์ดูเด็กในท้องได้“หมอขอทาเจลหน่อยนะคะ” หมอสาวเอ่ยบอกไปก็เอาเจลทาให้ทั่วที่ท้องของรินลดาที่เริ่มนูนขึ้นมาจนเห็นได้ชัด ก่อนจะเริ่มเอาเครื่องมือมาแตะลงบนท้องของรินลดาเบาๆ“ผมได้ลูกผู้ชายหรือว่าผู้หญิงครับ” คาเรนถามอย่างตื่นเต้น พร้อมกับกุมมือของรินลดาไว้อย่างดีใจ“เป็นผู้ชายด้วยค่ะ เด็กแข็งแรงดีนะคะ เอ๊ะ คุณแม
หลังจากนั้นคาเรนก็พารินลดาไปเดินเลือกซื้อเสื้อผ้า จนเจเดนถือสองมืออย่างพะรุงพะรัง เพราะคาเรนเล่นตามใจรินลดาให้เธอซื้อทุกอย่างเอาใจ“นายครับ ผมขอเอาของไปไว้ที่รถก่อนนะครับ เดี๋ยวจะรีบกลับมา” เจเดนเอ่ยบอกก็รีบวิ่งออกไปทันที ส่วนคาเรนก็พยักหน้ารับเท่านั้นก่อนจะจูงมือรินลดาเข้าไปที่ร้านเสื้อผ้าที่มีรองเท้าขายอย่างครบวงจร“นั่งตรงนี้รอพี่ก่อนนะ” คาเรนบอกไปก็ให้รินลดานั่งลงที่เก้าอี้นุ่มๆ จากนั้นเขาก็เดินไปเลือกร้องเท้ามาสองคู่ ก่อนจะเดินกลับมาหารินลดา แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ“จะทำอะไรคะ” รินลดาเอ่ยถามอย่างตกใจ เมื่อคาเรนคุกเข่าแล้วเอามือมาจับที่ข้อเท้าของเธอ“ก็จะให้เราลองใส่รองเท้าไง คนท้องเขาไม่ให้ใส่รองเท้าส้นเข็มมันอันตราย พี่ก็เลยจะให้ทับทิมใส่รองเท้าผ้าใบก็แทน ส่วนงานพรุ่งนี้ใส่แบบส้นตึกไปก็ได้ มาลองใส่ดูก่อนว่าชอบแบบไหน” คาเรนเอ่ยบอกก็ถอดรองเท้าที่รินลดาใส่อยู่ออก ก่อนจะบรรจงสวมรองเท้าคู่ใหม่ให้รินลดาทั้งสองข้าง รินลดาก็มองคาเรนอย่างปลื้มใจ“ไหนลองเดินดูสิ ว่าสบายรึเปล่า” คาเรนเอ่ยถามก็ลุกขึ้น แล้วส่งมือให้รินลดาจับเพื่อที่เธอจะได้ลุกขึ้น“อืม ก็ดีนะคะ ใส่สบายกว่ารองเท้าที่ทับทิมใส่
“นี่แกว่าฉันเหรอนังรินลดา” เบลล่าเอ่ยออกมาอย่างไม่พอใจ ก่อนจะทำท่าจะเข้าไปหาเรื่องรินลดาแต่คาเรนเอ่ยห้ามไว้ก่อน“หยุดเบลล่า หากคุณทำร้ายเมียของผมล่ะก็ ผมจะไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแม้กระทั่งพ่อของคุณ” คาเรนเอ่ยพูดออกไปด้วยสายตาจริงจัง ก่อนจะมองที่สองพ่อลูก ที่ต่างมีนิสัยเหมือนกันจนเขานึกขยาด“ฉันไม่ได้ว่าคุณนะคะ ฉันก็แค่ถามความคิดเห็นก็เท่านั้น บางทีคุณก็ควรจะใช้สมองก่อนที่จะพูดบ้างนะคะ” รินลดาตอบไปก็ยิ้มมุมปากใส่เบลล่า“แกคิดว่าเป็นเมียพี่คาเรนแล้วแกจะว่าฉันได้แบบนี้งั้นเหรอ เมียบ้านนอกๆแบบแก ฉันจะบอกให้นะ ว่าเข้าสังคมไปก็ไม่มีใครเขาอยากจะเข้ามาคุยกับหล่อนหรอกย่ะ” เบลล่าเอ่ยบอกอย่างดูถูก จนคาเรนทำหน้าโมโห แล้วจะเอ่ยพูดแต่มูฮาหมัดบาริมก็เอ่ยแทรกขึ้นก่อน“สาวๆเขาก็แค่ทะเลาะกันเล่นนิดๆหน่อยๆน่าคุณคาเรน อย่าถือสาเลย” มูฮาหมัดบาริมเอ่ยบอกไปก็ยิ้มแห้งๆให้กับคาเรน สงสัยยัยผู้หญิงนี่คาเรนมันคงจะรักมากถึงกับปกป้องออกนอกหน้าอย่างนี้ แบบนี้เขาจะต้องใช้แผนนั่น เพื่อจะได้คาเรนมาเป็นลูกเขยของเขา มูฮาหมัดบาริมคิดในใจ เพราะเขาวางแผนไว้แล้วว่าจะต้องได้คาเรนมาเป็นลูกเขย“ผมก็ไม่อยากจะถือสาหรอก แต่ทีหลังอย
“ชอบเส้นนี้เหรอ” คาเรนเอ่ยถามออกไป ปนกับแปลกใจ เพราะไม่คิดว่ารินลดาจะชอบสไตล์นี้ เขาก่ะจะประมูลสร้อยเพรชชุดบูลเลิฟชิ้นสุดท้ายของงานนี้ให้เธอ แต่เธอกับชอบแบบเรียบๆ นี่สินะเมียเขา เชื่อเขาเลยแฮะ“ค่ะ มันเรียบง่าย ไม่หวือหวา มองแล้วสบายตาแต่ก็มีราคา” รินลดาเอ่ยบอก ก็มองหน้าของคาเรนแล้วยิ้มให้เพราะเธอรู้สึกว่าสร้อยเส้นนี้เหมือนกับเธอ เธอจึงอยากได้มันมาไว้ครอบครองมากกว่าสร้อยเส้นอื่นๆที่ผ่านมา“สิบห้าล้าน” เบลล่าที่อยู่ฝั่งตรงข้ามชูป้ายแข่งรินลดา ก่อนจะมองรินลดาแล้วยิ้มให้อย่างเหนือกว่า“สร้อยกระจอกๆ ยังคิดจะประมูล ตาไม่ถึงอะไรขนาดนี้” เบลล่าเอ่ยแขวะออกไป เพราะรินลดาเลือกที่จะประมูลสร้อยเพชรธรรมดาๆที่ไม่ได้เป็นไฮไลค์ของงาน“อย่าแพ้เขานะที่รัก เต็มที่เลย” คาเรนเอ่ยพูดก็มองรินลดาว่าจะพูดราคาออกไปเท่าไหร่ เงินแค่นี้สำหรับเขามันแค่จิ๊บๆ เมื่อเทียบกับความพอใจและความสุขของเมียเขาที่ได้รับ มันก็คุ้มค่าเกินพอ“สามสิบล้าน” รินลดาชูป้ายราคาสู้กับเบลล่าอย่างไม่ยอม เพราะเธอต้องการสร้อยเส้นนี้ เธอก็ต้องได้ และเธอจะไม่มีวันให้ยัยเบลล่าประมูลได้ไปเด็ดขาด“อย่าลูก เอาไว้แข่งกันในชิ้นสุดท้ายจะดีกว่า” มูฮาห
“ไม่ต้อง เดี๋ยวผมจะให้คนของผมพาไปเอง” คาเรนเอ่ยบอกไป ก่อนจะหันไปมองหาเจเดนและลูกน้องคนอื่นๆ แต่ก็ไม่เจอใครสักคน นี่เจเดนมันฟังคำสั่งที่เขาบอกมันรึเปล่า ทำไมมันปล่อยให้เขากับรินลดาไม่มีคนคอยติดตาม คาเรนคิดไปก็ทำหน้าเสีย“ผมว่าคนของคุณคงจะไปทำธุระ ให้คนของผมไปส่งภรรยาของคุณที่รถจะดีกว่าไหม เราจะได้รีบคุยธุระกันให้เสร็จเรื่องไป” มูฮาหมัดบาริมเอ่ยบอกไปด้วยรอยยิ้มมุมปาก เมื่อตอนนี้คาเรนไม่มีทางเลือกอะไรแล้ว นอกจากปล่อยให้รินลดาไปกับลูกน้องของเขา“ไม่เป็นไร ผมขอไปส่งภรรยาของผมที่รถเองจะดีกว่า เพราะภรรยาของผมไม่ชอบไปไหนกับคนแปลกหน้าเท่าไหร่” คาเรนเอ่ยบอกก็เอามือโอบไหล่ของรินลดาอย่างห่วงใย เขาจะไม่มีทางปล่อยเมียของเขาไปกับคนของตาเฒ่านี่แน่ ไม่มีทาง“คนของผมไม่ทำอะไรภรรยาคุณหรอกน่า ให้เธอไปกับลูกน้องของผมน่ะดีแล้ว” มูฮาหมัดบาริมยังคงไม่ยอม เขายังคงคะยั้นคะยอให้รินลดาไปกับลูกน้องของเขาให้ได้“แค่เดินไปหน้าโรงแรมแค่นี้ไม่ได้ เบลล่าว่าเมียพี่คาเรนจะโอเวอร์ไปรึเปล่าคะ คนของคุณพ่อเบลล่าไม่ทำอะไรหรอกค่ะ” เบลล่าเอ่ยเสริมต่อจากพ่อของเธอ พร้อมกับจิกกัดรินลดาไปด้วย“งั้นฉันไม่ไปรอที่รถแล้วค่ะ พี่คาเรนขา
“หึ ที่บ้านฉันสอนค่ะ แต่นั่นไว้ใช้กับผู้ใหญ่ที่ทำตัวน่านับถือ ไม่ใช่คิดสกปรกจะจับสามีคนอื่นให้ลูกตัวเอง ด้วยวิธีโง่ๆ” รินลดาเอ่ยด่าออกไปอย่างท้าทาย จนคาเรนนึกอึ้งไม่คิดว่ารินลดาจะกล้าขนาดนี้“นายครับ ผมว่านายเลือกเมียถูกคนแล้วล่ะครับ นางเสือซ่อนเล็บชัดๆ” เจเดนเอ่ยกระซิบเจ้านายของตัวเองที่อยู่ตรงหน้าออกไปเบาๆ เมื่อได้เห็นฤทธิ์ของนายหญิงเข้าให้ เห็นเรียบๆเฉยๆ แต่ร้ายกาจไม่เบา“หุบปากไปเลยแก” คาเรนหันมาดุลูกน้องหนุ่มที่แซวไม่ดูเวล่ำเวลาว่าตอนนี้กำลังมันส์กับการลุ้นว่ารินลดาจะทำอะไรต่อไป“ปากเก่งจริงๆ แต่ผมไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น อย่ามาใส่ร้ายผมจะดีกว่านะคุณรินลดา” มูฮาหมัดบาริมเอ่ยพูดไปก็ทำท่าไม่รู้เรื่อง ก่อนจะคิดในใจว่าพวกนี้รู้เรื่องได้ยังไง ก่อนจะหันไปมองลูกน้องหนุ่มอย่างสงสัย“หึ คุณคิดว่าคุณจะวางยาสามีฉันได้ง่ายๆงั้นเหรอคะ ขอโทษนะคะพอดีลูกน้องของสามีฉันเขาฉลาดพอที่จะทำอะไรรอบคอบ ไม่ทำให้คนอื่นเขาจับได้แบบลูกน้องของคุณหรอกค่ะ น่าสมเพชจริงๆ” รินลดาเอ่ยพูดออกไปแล้วส่ายหน้าอย่างเอือมระอา“แกอย่ามากล่าวหาพ่อฉัน แกไม่มีหลักฐานสักหน่อย” เบลล่าโวยวายออกมา แล้วทำหน้าตื่นเมื่อถูกจับได้เรื่องที่
ด้านคาเรนก็พารินลดาออกมาจากโรงแรม ก่อนจะพาเธอขึ้นรถเพื่อเดินทางกลับบ้านที่เขาซื้อไว้เซอร์ไพรส์เธอในวันนี้ แต่ตั้งแต่ขึ้นรถมารินลดาก็เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดกับเขา จนเขาเสียวสันหลัง กลัวว่าเธอจะโกธรเขาอีก“ที่รัก อย่าเงียบสิครับ หันมาคุยกับพี่หน่อยสิคนดี” คาเรนเอ่ยพูดก็เอามือไปแตะแขนของรินลดาที่นั่งข้างๆ แต่เธอก็หันมามองตาเขียว“ไม่ต้องมาทำเสียงอ่อนเลยนะคะ เมื่อกี้พี่ทำให้ทับทิมร้องไห้ ทับทิมยังโมโหไม่หาเลยนะคะ” รินลดาเอ่ยบอกก็สะบัดหน้าหนีไปที่กระจกรถ จะไม่ให้เธองอนได้ยังไง ในเมื่อเขาหลอกเธอให้เสียน้ำตาทั้งที่เขาควรจะพูดให้มันจบๆ แต่เขากลับไม่พูด“พี่สิต้องเป็นคนร้อง เราทำให้พี่ต้องเสียเงินตั้งหลายพันล้าน ไม่คิดจะปลอบใจผัวบ้างเลยเหรอ” คาเรนเอ่ยถามออกไป พร้อมกับสายตากรุ้มกริ่มอย่างกวนๆใส่รินลดา“ปลอบอะไรคะ ทับทิมไม่มีอะไรจะไปปลอบพี่คาเรนหรอกค่ะ” รินลดาพูดไปก็แลสายตามองคาเรน ก่อนจะแกล้งทำเป็นไม่สนใจเขา“มีสิ ทับทิมของพี่มีอะไรดีๆปลอบพี่ได้ตั้งหลายวิธี” คาเรนเอ่ยพูดก็มองรินลดาอย่างยั่วๆพร้อมส่งสายตาจ้องที่หน้าอกของภรรยาสาว“ลามกอีกแล้วนะคะ ไม่มีทางหรอกค่ะ หมอห้ามก็คือห้าม ทับทิมจะไม่มีทางใจอ
ด้านรินลดาที่เดินออกมานั่งที่สวนด้านหลังก็เล่าให้น้องสาวฟังกับเรื่องที่เธอนั้นโมโหคาเรนมาอย่างอัดอั้น เพราะเธอไม่รู้จะไประบายกับใครแล้ว ก็มีแค่วาสิตานี่แหละที่จะช่วยรับฟังเธอได้“พี่ทับทับก็ให้เวลาพี่คาเรนเขาหน่อยสิคะ นี่พี่จะเอาลูกพี่ก็จะเอาปุ๊บปับเลยแบบนี้ เขาก็คงจะยังไม่พร้อมมั้งคะ” วาสิตาพูดไปอย่างไม่รู้จะช่วยพูดยังไงดี เพราะก็เข้าใจความรู้สึกของทั้งสองดีว่าต่างฝ่ายต่างก้มีเหตุผลที่ไม่เหมือนกัน“ไม่พร้อมอะไรกัน นี่ไม่ใช่ลูกคนแรกสักหน่อย เฮ้อ...พี่ว่าเขาไม่ได้รักพี่จริงๆหรอก” รินลดาคิดไปแบบน้อยใจ“ถ้าพี่คาเรนไม่ได้รักพี่จริงๆ เขาจะตามไปง้อพี่ถึงไทยจนได้แต่งงานมีครอบครัวแบบนี้เหรอคะ พี่ทับทิมอย่าน้อยใจไปเลยค่ะ เดี๋ยวพี่คาเรนเขาก็ยอมมีลูกอีกคนกับพี่เองแหละ...”วาสิตาพูดไปแบบมั่นใจ เพราะคาเรนตามใจพี่สาวของเธอจะตายไป เธอว่ายังไงเรื่องนี้เขาก็ต้องตามใจพี่สาวเธอแน่ๆ“จะยอมเหรอ เขาเอาแต่อ้างว่ากลัวพี่เจ็บอยู่นั่นแหละ ตัวก็ตัวพี่ พี่เจ็บของพี่ได้ พี่ก็ทนได้ไหมล่ะ เขาจะมากลัวพี่เจ็บทำไมกัน...พูดแล้วก็ยิ่งหงุดหงิดอ่ะ เดี๋ยวก็หาผัวใหม่ซะเลย..” รินลดาพูดไปแบบอดไม่ได้“หาใหม่ก็ไม่ได้แบบนี้แล้วนะ
“อ่าส์...ซี๊ด...คุณก็อดทนไว้สิ เหมือที่คุณบอกกับผมไงที่รัก....อ่าส์...” คาเรนพูดบอกไปแล้วยิ้มออกมาอย่างชอบใจ เพราะทีนี้เธอรู้แล้วใช่ไหมว่าเขาทรมานยังไงที่จะเสร็จแต่ได้เสร็จน่ะ“อ้ะ...คุณอย่ามาแกล้งกันแบบนี้สิคะ อ้ะ อ้ะ ...มันเสียวนะคะ...อื้อ...ฉันไม่ไหวแล้ว...อ้ะ อ้ะ...ซี๊ด...” รินลดาบอกไปยังไม่ทันจบร่างกายของเธอก็เกร็งกระตุกอย่างเสียวกระสันเลย เพราะถูกเขากระแทกรัวๆแบบไม่พักแบบนั้น“โอว์....ฟัก....ตอดโคตรแน่นเลย...อื้อ....ซี๊ด....” คาเรนพูดด้วยเสียงกระเส่า เมื่อร่องสาวของเมียรักตอดขมิบท่อนเอ็นของเขาจนแน่น ทำให้เขานั้นเอามือดันตัวเธอขึ้นแล้วดึงท่อนเอ็นออกมา เพราะเขาเองก็จะน้ำแตกแล้วเช่นกัน“พรึบ...อ้ะ...อย่ามาเนียนนะคะ คุณต้องแตกในตัวฉัน อ้ะ...อ้ะ อ้ะ...” รินลดารู้ทันเกมส์ของเขา เธอเอามือไปจับท่อนเอ็นของเขาแล้วเสียบใส่ร่องสาวของเธออีกครั้ง แล้วเธอก็ขย่มท่อนเอ็นของเขาไปแบบแรงๆ แบบขึ้นสุดลงสุดอย่างสะใจเลย“โอว์....ที่รัก....อื้อ....อย่า....อ้ะ....ซี๊ด....อื้อ....” คาเรนทำหน้าจุกๆออกมาแล้วเขาก็กัดฟันแน่นแล้วเขาก็พยายามอดทนไม่ให้ตัวเองแตกในร่องสาวของเธอ แต่ให้ตายเถอะ ร่องสาวของเธอมันโคตรเย
“ไอ้นี่ เหลนฉันยังไม่ทันโตเลยก็คิดจะจับเหลนฉันกับเหลนแกแล้วเหรอวะ...ไม่เอาๆ ฉันไม่อยากจะตกลงกับแกเลย เดี๋ยวคาเรนกับคามีลมันรู้ มันก็มาด่าฉันอีกที่ไปจับคู่ให้ลูกๆมันน่ะ...รอให้เด็กๆโตแล้วค่อยว่ากันก็แล้วกัน...” ลาฮิมปฎิเสธไปทันที เพราะเขาไม่อยากจะมีปัญหากับหลานของเขา มันหวงลูกพวกมันขนาดนั้น เขาจะกล้าตอบรับยังไงล่ะ“ฮ่าๆ...ตอนนี้กลัวหลานแล้วเหรอวะ แกนี่เปลี่ยนไปมากจริงๆ...” ซูรัสพูดไปด้วยรอยยิ้มขำๆ“ไม่ได้กลัวโว้ย ฉันแค่เคารพการตัดสินใจของหลานและเหลนฉันเท่านั้น พวกเขาจะรักใครชอบใคร ฉันก็แล้วแต่พวกเขาจะเลือก ฉันไม่อยากให้มันซ้ำรอยเหมือนกับพ่อแม่ของคาเรน...” ลาฮิมพูดไปเพราะมันทำให้เขารู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้เลย ที่ไปกีดกันความรักของลูกๆ จนเขาเกือบจะเสียคาเรนไป“เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ตอนนี้แกก็เลี้ยงคาเรนมาอย่างดีจนมีครอบครัวที่มีความสุขแล้ว ลูกชายกับลูกสะใภ้ของแกคงรับรู้แล้วล่ะว่าแกรู้สึกผิดจริงๆ แกอย่าพูดถึงอดีตสิวะ วันนี้วันเกิดแกนะโว้ย มีความสุขหน่อยสิวะ” ซูรัสพูดไปแล้วตบไหล่เพื่อนหนุ่มไป“คุณปู่คะ เห็นพี่คาเรนกับทับทิมไหมคะ...” เคียร่าที่อุ้มหลานแฝดซันและซีนอลมากับพี่เลี้ยงนั้นเดิ
“อ้ะ อ้ะ นี่ขนาดคุณเสียวนะคะ...กระแทกเอา กระแทกเอาเลย...อ้ะ อ้ะ...ที่รัก....ฉันชอบดุ้นของคุณจังเลยค่ะ อ้ะ....ซี๊ด...” วาสิตาบอกเขาไปพร้อมกับสีหน้าเสียวสะท้าน“ไม่บอกผมก็รู้ว่าคุณชอบ...อ่าส์...ตับ ตับ ตับ ตับ...โดนกระแทกแบบนี้ คุณยังจะเหม็นผมอยู่อีกไหม....อ่าส์...” คามีลพูดไปแล้วเขาก็มองเธอด้วยสีหน้าหื่นๆ แล้วเร่งแรงตอกกระแทกไปอีกรัวๆ“โอ๊ย....ที่รัก...เบาหน่อยค่ะ ฉันท้องอยู่นะคะ...อือ...อย่าลืมสิคะ...ลูกค่ะลูก...อื้อ....ซี๊ด....” วาสิตาร้องบอกเขา เพราะเขาไม่ผ่อนแรงเลย เอาแต่กระแทกจนเธอรู้สึกว่าหัวท่อนเอ็นของเขามันเข้าไปชนจนสุดผนังร่องของเธอแล้ว“อ่าส์..ผมขอโทษ...ก็ผมคิดถึงคุณนิ อ่าส์....งั้นเปลี่ยนท่า....พรึบ....” คามีลพูดไปก็ล้มตัวนอนลงไปแล้วเขาก็จับตัวเธอขึ้นมานั่งคร่อมบนตัวเขา“ขย่มเลยที่รัก ผมให้คุณควบคุมเองเลย..อืม...อยากจะเสียวแค่ไหนก็ขย่มมาเลย” คามีลบอกไปแล้วเขาก็นอนมองเรือนร่างสุดเอ๊กซ์ของเมียรักไป แล้วก็เอื้อมมือไปบีบขย้ำหน้าอกของเธออย่างหมั่นเขี้ยว“อ้ะ ค่ะ...ฉันจะขย่มให้สะใจเลยค่ะ...อือ...ที่รัก....จะเอาท่าไหนดุ้นคุณมันก็แทงจนจุกอยู่ดี....อ้ะ...อ้ะ...อื้อ....ซี๊ด...” วาสิตา
จนคามีลมองเธอแบบตกใจที่อยู่ๆเธอก็ทำหน้าเศร้าเหมือนคนจะร้องไห้ออกมาแบบนั้น เขาก็รีบนั่งลงตรงหน้าของเธอแบบห่างๆเพราะไม่อยากให้เธอเหม็นกลิ่นตัวเขา“คุณไม่ต้องขอโทษผมเลยที่รัก ไม่เป็นไรนะ...คุณกำลังท้องอยู่อย่าคิดมากนะ พรุ่งนี้เราสองคนค่อยไปหาหมอดูเผื่อจะแก้ไขอะไรได้ คุณไม่ต้องคิดมากนะ..ผมรักคุณนะ...” คามีลพูดบอกไปแล้วเขาก็เอื้อมมือไปจับมือของเธอแล้วเงยหน้ามองสบตากันอย่างหวานซึ้ง เพราะเขาจะโทษเธอได้ยังไงล่ะ ถ้าเธอท้องอยู่และแพ้แบบนี้ เขาก็ยิ่งต้องเข้าใจเธอสิ“ฉันก็รักคุณค่ะ...และฉันก็อยากจะมีความสุขกับคุณด้วย...” วาสิตาพูดตอบไปแล้วเธอก็มองอย่างหื่นๆ ด้วยความเสียดาย เพราะเธออยากจะเอากับเขาให้ชื่นใจ แต่เธอก็ดันมาเหม็นตัวเขาอะไรตอนนี้ก็ไม่รู้ มันน่าโมโหจริงๆ“ไม่เป็นไรนะคะ เราสองคนก็มีความสุขกันแบบอื่นได้นิ...ผมไม่ทำให้คุณเหงาหอยหรอกที่รัก ผมรู้ว่าคุณมีความต้องการสูง...” คามีลพูดบอกไปแล้วยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์“คะ...? คุณจะทำยังไงล่ะคะ ในเมื่อฉันเข้าใกล้คุณมากๆไม่ได้” วาสิตาถามไปอย่างอยากรู้“แต่ใกล้แค่นี้คุณก็ไม่ได้เหม็นตัวผมไม่ใช่เหรอ....ผมว่าเราสองคนก็ยังพอจะสนุกกันได้นะที่รัก....” คามีล
“ บางทีฉันอาจจะแค่แพ้...อ่อ ฉันไม่เป็นไรค่ะ นอนพักสักหน่อยก็คงดีขึ้นแล้ว แต่คุณรีบไปอาบน้ำเถอะค่ะ..อาจะเป็นเพราะกลิ่นตัวคุณเลยทำให้ฉันเหม็นจนเวียนหัว....” วาสิตาบอกไป เพราะตอนนี้เธอยังไม่อยากจะบอกเขาว่าเธอท้องลูกคนที่สองแล้ว เธออยากจะไปตรวจที่โรงพยาบาลให้แน่ใจ“อ่อ โอเคๆ ผมจะอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย...คุณมานั่งพักก่อนมา...” คามีลบอกไปก็เข้าไปประคองตัวเธอ“ไม่ต้องค่ะ ฉันไปเอง คุณไปอาบน้ำเถอะค่ะ ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันไม่เป็นไร...” วาสิตารีบบอกไป เพราะเขายิ่งไกลเธอก็ยิ่งเหม็นจนอยากจะอ้วกขึ้นมาอีก“โอเคๆ งั้นผมจะไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้แหละ” คามีลรีบบอกไปก็รีบเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำตามที่เธอต้องการทันทีพอคามีลเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำแล้ววาสิตาก็รู้สึกโล่งขึ้นมาทันที เธอก็เดินไปนั่งที่เตียงแล้วก็ครุ่นคิดกับอาการของเธอ“เมื่อก่อนคุณคามีลเขาก็ไม่ได้ตัวเหม็นนิ...ทำไมตอนนี้มันถึงได้เหม็นจนอยากจะอ้วกแบบนี้นะ...นี่เธอคงไม่ได้แพ้ท้องเหม็นขี้หน้าผัวตัวเองหรอกมั้ง...” วาสิตาพูดออกไปอย่างเดาๆ เพราะอยู่ๆเธอก็เหม็นตัวเขาแบบนี้ มันยังจะมีอะไรนอกจากนี้อีกเหรอ“ไม่มั้ง...ตอนท้องนาเดียเราก็ไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลยนิ...วันน
“รอนานขนาดนั้นแกกับเมียแกก็อายุเยอะขึ้นแล้ว ก็มีลูกกันยากแล้วน่ะสิ...รีบมีไล่เลี่ยกันแบบนี้น่ะดีแล้ว เด็กๆจะได้โตไปพร้อมกัน...เหมือนแกกับคาเรนแล้วก็น้องแกไง...เอาหลานชายให้ฉันอีกสักน่า...” ลาฮิมพูดบอกหลานชายไป“ขอหลานพร้อมระบุเพศแบบนี้มันยากนะครับปู่ ถ้าเกิดผมทำเมียผมท้องแล้วมีหลานสาวอีกคน เมียผมก็ต้องท้องอีกจนกว่าจะได้หลานชายงั้นเหรอครับ...เฮ้อ เมียผมไม่ใช่เครื่องผลิตลูกหลานชายให้ปู่นะครับ ตอนนี้ผมไม่อยากจะมีลูกครับ ผมอยากจะใช้ชีวิตกับเมียของผมก่อน” คามีลพูดแซะปู่ของเขาไป เพราะถ้าเขายอมความลำบากและความกดดันจะไปตกที่เมียเขาน่ะสิ“เออๆ แกพูดมาขนาดนี้แล้วฉันจะทำอะไรได้ ก็แล้วแต่แกเลยก็แล้วกัน ถ้าแกรักเมียแกขนาดนี้ ต่อไปก็หัดมีเวลาให้เมียซะบ้าง...ไม่ใช่ทำแต่งานอย่างนี้...” ลาฮิมแซะหลานชายกลับไป เพราะมันพูดแบบนี้ออกมาแต่มันกลับไม่มีเวลาให้เมียมันเลยด้วยซ้ำ“ครับๆ..งั้นผมเอาเมียเอาลูกไปพักผ่อนก่อนละกันนะครับ...แล้วพ่อแม่ของสองแฝดไปไหนกันล่ะครับ” คามีลพูดบอกไปก็หันไปหาหลานชายทั้งสองแล้วเอ่ยถามหาคาเรนและรินลดาทันที“สองคนนั้นเขาก็ไปสวีทกันนู้นสิวะ ไม่เหมือนแกหรอก...เมียกลับมาทั้งทีไม่คิดจะพา
ด้านคามีลพอรู้ว่าตอนนี้เมียสุดที่รักและลูกสาวตัวน้อยของเขาเดินทางกลับมาถึงดูไบแล้ว เขาก็รีบเคลียร์งานกลับไปหาเมียและลูกของเขาที่บ้านทันที“ทำไมที่บ้านเงียบแบบนี้ นายหญิงยังไม่กลับมาอีกเหรอ...ฉันบอกให้ส่งรถไปรอรับนายหญิงกลับมาแล้วนิ” คามีลเดินเข้ามาในบ้านแล้วเอ่ยถามพ่อบ้านไปแบบสงสัย“นายหญิงยังไม่ได้กลับมาเลยนะครับคุณคามีล..ผมก็ยืนรอตรงนี้นายแล้ว เดี๋ยวผมจะลองโทรหาคนขับรถให้นะครับ...” พ่อบ้านตอบไปตามตรง เพราะเขารอต้อนรับตรงนี้ก็ไม่เห็นเลย“ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันโทรหาเมียฉันเอง นายจะไปทำอะไรก็ทำเถอะ....ไปไหนของเขากัน ทำไมยังไม่พาลูกกลับบ้านอีกนะ จะทำให้คิดถึงไปไหนเนี่ย...เฮ้อ...” คามีลได้ยินแบบนั้นก็พูดบ่นไป ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเมียรักของเขา“ฮัลโหล....คุณอยู่ที่ไหนเนี่ย ลงจากเครื่องมาตั้งนานแล้ว ทำไมยังกลับมาไม่ถึงอีก...” คามีลพูดไปทันทีที่วาสิตารับสายของเขาแล้ว“ตอนนี้ฉันอยู่ที่บ้านคุณปู่ค่ะ ท่านอยากจะเจอหลานๆฉันก็เลยพาเด็กมาเจอท่านก่อน เพราะยังไงคุณก็เอาแต่ทำงานคงไม่กลับบ้านเร็วอยู่ดี” วาสิตาพูดไปแบบประชดเขา เพราะเขาน่ะทำงานจนลืมลูกลืมเมียแล้วล่ะมั้ง“อย่าพูดแบบนี้สิ ผมไม่ได้เห็น
“ไง ท่านี้ตอกแรงดีไหม โอว์ ซี๊ด” คาเรนถามไปก็กระแทกท่อนเอ็นสวนขึ้นไปหาร่องสาวที่เขาบังคับเอวบางให้ตอกลงมาห่ท่อนเอ็นของเขา“อ้ะ อ้ะ ที่สุด อ้ะ อ้ะ เลยค่ะ ผัวขา อ้ะ อ้ะ” รินลดาพูดไปพร้อมกับกัดฟันเสียว เพราะท่านี้มันลึกจนเธอแทบจะครางไม่ออก“โอว์ ซี๊ด ไม่ไหวแล้ว พี่ไม่ไหวแล้ว” คาเรนพูดไปก็จับร่างบางให้นั่งลงบนเบาะ แล้วกระแทกใส่รินลดารัวๆจนเธอหัวสั่นหัวคลอน“แตกในนะคะ อ้ะ อ้ะ แตกในร่องเมีย อ้ะ อ้ะ” รินลดาบอกไปก็เอามือจิกแขนของคาเรนไปด้วย เพราะเขากระแทกแรงจนเธอถึงสวรรค์ไปก่อนเขา“โอว์ ซี๊ด แตกแล้ว อ่าส์ ซี๊ด” คาเรนพูดไปขณะเกร็งกระตุกปล่อยน้ำรักเข้าไปในร่องสาวตามที่รินลดาบอก ก่อนจะกระแทกท่อนเอ็นสองสามครั้ง เพื่อส่งลูกๆของเขาเข้าไปในตัวรินลดาให้ได้มากที่สุด“อ่าส์ แช่ไว้ก่อนนะคะ อ่าส์” รินลดาบอกไปก็ขมิบร่องสาวให้ตอดรัดท่อนเอ็นเพื่อดึงดูดน้ำรักของเขาให้เต็มที่“ทำแบบนี้พี่คงแช่ไว้ไม่ได้” คาเรนพูดไปก็ถอนท่อนเอ็นออกจากร่องสาวจนน้ำรักไหลหยดลงพื้น คาเรนจับรินลดาให้หันหลังให้เขา แล้วใหเธอจับเบาะไว้ เขาก็ลุกขึ้นยืน แล้วเอาท่อนเอ็นถูร่องที่ก้นงอนเพื่อปลุกเร้าอารมณ์อีกครั้ง พอเขาไม่ได้มีอะไรกับรินลดามั